ΛΥΚΑΣΤΡΟΣ :
ΕΝΑΣ ΑΞΥΡΙΣΤΟΣ ΑΜΛΕΤ ΣΤΑ ΕΝΔΟΞΑ ΠΑΡΙΣΙΑ
(ωδή στα υπαρξιακά μουσαναντένια τριών ημερών μέτρα)
Ξεγέλασες τους άπαντες γι ανάπτυξη με φούντες
λες κι η ζωή χαρίζεται χωρίς ν’ ανατραπεί
Κι όλα τα λόγια των τρελών (που ήταν δικά μας λόγια)
Τα ξόρκιζες σαν φάρμακα μιας άσωτης σιωπής.
Περνούσες τα καλόκαιρα γυμνός και αραγμένος
Γιατί με τους αθάνατους είχες λογαριασμούς
Τις άριες μιας όπερας τραύλιζες γουρλωμένος
Σαν επαρχίας μαθητής,
μπροστά σε δυο χρησμούς:
Στα πόθεν έσχες “ξέχασες” τα ένδοξα Παρίσια!
(Έτσι κι αλλιώς ο κόσμος σου παντού ήταν βερεσέ)
Διεκδικούσες θαύματα που ρίχνανε κορίτσια
Με παραισθήσεις fake news κι εικόνες μαγικές.
Μα μια βραδιά που ντύθηκες σαν Άμλετ με γενακι
Έσβησες μ’ ένα φύσημα στα φώτα της σκηνής!
Στους μονολόγους νόμισες αινίγματα πως λύνεις
Μια τέχνη μόνο φαίνεσθαι, παλιά και σκοτεινή.
Άντε και τώρα μάζευτα και σύρε στα Παρίσια
Εξόριστος για πάντοτε, πίσω να μη κοιτάς.
Οι φούντες σου εκάηκαν γρήγορα σαν χασίσια
Μας φλόμωσες στα ψέματα σαν μάγος σε σκηνές.
(Ένα μόνο σου ‘μεινε να κάνεις στα Παρίσια:
Να αναρωτιέσαι αξύριστος:
Να ζεις ή να μην ζεις.
http://zeys-elaynon.blogspot.com
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Πολύ καλό…