ΕΝΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΛΕΤΕ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ

ΕΝΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΛΕΤΕ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ

PROMITHEAS G

Τι είναι το παραμύθι; Μια φτιαχτή ιστορία, μια τεχνητή διήγηση με στόχο να δοθούν κάποια μηνύματα, γι’ αυτό αν φοβάστε να πείτε στα παιδιά σας την ΑΛΗΘΕΙΑ, τότε πείτε τους αυτό το παραμύθι ίσως του δώσετε ένα μήνυμα.

Μια φορά και ένα καιρό υπηρχε μια μικρή χώρα η οποία ήταν πολύ όμορφη, και πρόσφερε στη ανθρωπότητα τον πολιτισμό, την Επιστήμη, τις τέχνες, τα μαθηματικά, την Ιατρική, την Γεωμετρία και πολλά άλλα, ΣΧΕΔΟΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ.

Οι άλλοι λαοί την ζήλεψαν, συγκεκριμένα μια φυλή ορκίστηκε στον θεο της να εξαλείψει αυτήν την χώρα και τους πολίτες της, προσπαθεί για χιλιάδες χρόνια, με νύχια και με δόντια, να υλοποιήσει τα σχέδια της. Κατάφερε να ελέγχει αυτήν την περήφανη χώρα, με δικούς της ανθρώπους, ΤΟΥΣ ΕΦΙΑΛΤΕΣ.

Ο λαός αυτής της μικρής αλλά περήφανης χώρας, συνήθισε να έχει για χρόνια τους ίδιους εφιάλτες ηγέτες και παρά το ξεπούλημα που του έκαναν οι πουλημένοι ηγέτες, αυτός συνέχιζε να τους ανέχεται

Σε αυτήν την μικρή χωρα έκτισαν και ένα μεγάλο κτήριο, το ονόμασαν Κ Υ Ν Ο Β Ο Υ Λ Ι Ο!, εκεί συνεδριάζουν 299 + 1 κῠνό-φρων-ες, (αυτοί που έχουν μυαλό σκύλου) και οι κύντεροι, (κύντερος : περισσότερο απεχθής, πιο φρικτός) Όλοι αυτοί λένε ότι θέλουν να σώσουν την μικρή χώρα του παραμυθιού. Η πραγματικότητα όμως ειναι άλλη, αυτοί οι κῠνό-φρων-ες, και οι κύντεροι, θέλουν σώσουν τον εαυτό τους και την τσέπη τους. Αγωνίζονται ποιος θα γεμίσει πιο γρήγορα το δικό του σακούλι. Το βραβείο του νικητή είναι μια θέση παραπάνω από την προηγούμενη.

Οι ηγέτες της μικρής χώρας αλλά και τα μέλη του ΚΥΝΟΒΟΛΙΟΥ της, πήραν από τον ΛΑΟ, τις δουλειές του, τα αυτοκίνητα, τα σπίτια, την υγεία του, το μέλλον των παιδιών του και στη θέση τους μόνο καταστροφή και πόνο έδωσαν.

Στα δημοκρατικά πολιτεύματα λένε ότι ο λαός αποτελεί πηγή κάθε εξουσίας. Στην μικρή όμως χώρα του παραμυθιού αυτό δεν ισχύει, ο λαός της οποίας ικανοποιείται στο άκουσμά της λέξης ΛΑΟΣ διότι πιστεύει ότι αφού είναι η πηγή κάθε εξουσίας ΑΡΑ, κυβερνά ο λαός.

Δυστυχώς όμως σε αυτήν την μικρή χώρα του παραμυθιού, η Δημοκρατία των αρχαίων Ελλήνων, δεν έχει καμιά σχέση με την μεταλλαγμένη δημοκρατία που έχουμε σήμερα, την Δειμοκρατία = κυριαρχία του Δείμου, δηλαδή του τρόμου.

Στην πρώην ένδοξη αυτή χώρα του παραμυθιού μας, τα μέλη του ΚΥΝΟΒΟΥΛΙΟΥ, της άλλαξαν την ιστορία της για να μην γνωρίζουν οι νεότεροι το ένδοξο παρελθόν τους, εξαφάνισαν την Ελληνική ύπαιθρο, τους αγρότες, τους κτηνοτρόφους, την ΣΗΜΑΙΑ της την αποκαλούν ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΛΟ. Έκαναν τον λαό της μικρής αυτής χώρας του παραμυθιού να ξαγρυπνά και να κλαίει όταν σκέπτεσαι ότι αύριο δε θα έχει να δώσεις γάλα στο παιδί του

Τα μέλη του ΚΥΝΟΒΟΛΙΟΥ θέλουν να κάνουν τα παιδιά της μικρής αυτής χώρας, δούλους, ΣΕ ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ Δειμοκρατία = κυριαρχία του Δείμου, δηλαδή του τρόμου. Σε αυτήν την ΔΕΙΜΟΚΡΑΤΙΑ δεν μπορούν οι μητέρες να βγάλουν τα μικρά τους με το καροτσάκι στην πλατεία γιατί είναι τρομοκρατημένες από τις διάφορες φυλές που κατακλύζουν την πρώην ελεύθερη και περήφανη μικρή χώρα

Στην χώρα αυτή του παραμυθιού οι κάτοικοι της ξέχασαν ότι οι πρόγονοι τους χωρίζονταν στους ελεύθερους πολίτες με πλήρη πολιτικά δικαιώματα δηλαδή τους γνήσιους πολιτες, και στους μετοίκους χωρίς πολιτικά δικαιώματα. Πολιτικά δικαιώματα είχαν μόνον οι πολίτες. Οι μέτοικοι ήταν ξένοι που κατοικούσαν στην μικρή χώρα και δεν είχαν ούτε δικαίωμα γαιοκτησίας ούτε ψήφου. Ο μέτοικος δεν ήταν γνήσιος πολίτης.

Αν οι σημερινοί κάτοικοι της μικρής αυτής χώρας του παραμυθιού συνέχιζαν την Δημοκρατία των προγόνων τους, σήμερα η χώρα τους θα ήταν ΜΙΑ ΥΠΕΡΔΥΝΑΜΗ. Διότι πολίτες μπορούσαν να είναι μόνον οι «επίλεκτοι». Κι αυτοί ήταν οι «αυτόχθονες», άρρενες, ελεύθεροι, υγιείς, ενήλικοι, μη απωλέσαντες την ιδιότητα του πολίτου ως αντικοινωνικοί. Πολίτες αυτής της Δημοκρατίας δεν μπορούσαν να είναι οι «ομοφυλόφιλοι» οι λιποτάκτες ή/και φυγόστρατοι

Ένας Μεγάλος ΝΟΜΟΘΕΤΗΣ, πρόγονος των πολιτών της μικρής χώρας του παραμυθιού μας, ΝΟΜΟΘΕΤΗΣΕ τα εξής: Αν κάποιος πολίτης της χώρας συνάψει (ομοφυλοφιλική) σχέση με κάποιον άλλο: Δεν του επιτρέπεται να εκλεγεί ιερέας.

Δεν του επιτρέπεται να ασκήσει κάποια εξουσία, εντός η εκτός της χώρας, κληρωτή ή χειροτονητή.

Και ένας μεγάλος ρήτορας είπε: Εάν κάποιος ωθήσει σε ασέλγεια ελεύθερο παίδα, να καταγγέλεται ενώπιον των θεσμοθετών από εκείνον που έχει την κηδεμονίαν του παιδός, αφού προηγουμένως αναγράψει στην μήνυση την ποινή που θεωρεί άξια για τον δράστη. Aν δε ο μηνυθείς καταδικασθεί, να θανατωθεί αυθημερόν.

Δυστυχώς όμως “τα κάστρα πέφτουν από μέσα “ και αυτή η ένδοξη και περήφανη χώρα καταστράφηκε από αυτούς που έλεγαν ότι ήθελαν να την “ΣΩΣΟΥΝ” (από το ΚΥΝΟΒΟΥΛΙΟ. Οι σοφοί αυτής της μικρής χώρας σώπασαν, οι πνευματικοί της άνθρωποι αποκοιμήθηκαν. και ο απλός λαός γυρίζει συνέχεια γύρω γύρω από τον εαυτό του αναζητώντας κάποιον, που δεν ξέρει ούτε πως θα είναι, ούτε πως τον θέλει.

Αυτό που διαβάσατε είναι ένα παραμύθι, και όπως όλα τα παραμύθια πρέπει να έχει ενα καλό τέλος. Ποιο είναι αυτό; θα το μάθετε στο επόμενο παραμύθι που δεν θα είναι παραμύθι αλλά η πραγματικότητα, σύντομα οι πολίτες της μικρής χώρας θα δουν μια Χειμωνιάτικη Λιακάδα

Κι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς……. καλύτερα