Διαφημίσεις

Πώς, από πού να το ξεκινήσεις, πώς να το οριοθετήσεις και να το οροθετήσεις το ζήτημα, ποια γλωσσική και εννοιολογική οδό να ακολουθήσεις, ποια πολιτική και ποια επιστήμη να επιλέξεις από τις τόσες αλλοπρόσαλλες, πώς να συνδέσεις τα γεγονότα όταν οι πράξεις είναι ασυνάρτητες, πώς μπορείς να βρεις την άκρη όταν το νήμα δεν είναι ένα αλλά πολλά και διαφόρων υλικών και σκοπιμοτήτων, τι νόημα να συνάγεις από τα ατάκτως ερριμμένα και ασυμμάζευτα;

Στη Βαβέλ που έχει εξελιχθεί πλέον η Υφήλιος, και ειδικά στην πιο γλαφυρή μικρογραφία της που συνιστά η Ελλάδα του 2021, δεν έχει νόημα να γράφουμε για να γράφουμε. Δεν έχει κανένα νόημα να προσθέσουμε ένα ακόμα συνηθισμένο χρονογράφημα, ένα ακόμα άρθρο που θα επιπλεύσει αυτάρεσκα για λίγες ώρες σε ένα μικρό κανάλι και γρήγορα θα καταλήξει στο βόρβορο του ωκεανού της πληροφορίας, στον απόπατο του σκατόκοσμου. Ας πούμε λοιπόν ότι αυτό εδώ το πόνημα οφείλεται στην ανεξιχνίαστη αφέλεια των παραγωγών του, στην πεποίθηση ότι η ενζυματική δημοσιογραφία μπορεί να κάνει τη “βρώμικη δουλειά”. Συνεπώς, στοχεύουμε “επιστημονικά” στο βόρβορο και όχι στον αφρό.

Πορευόμαστε προς τον τρίτο χρόνο επέλασης της παγκοσμιοποιημένης λοιμώδους επιδημικής νόσου τής κοινοβουλευτικής υγειονομικής χούντας στα ανθρώπινα πράγματα. Αυτή είναι η περιγραφή της κατάστασης με όρους πολιτικής σκέψης. Στο πονηρό ερώτημα “Μα καλά, αμφισβητείτε ότι υπάρχει ο κορωνοϊός;” απαντούμε με το καταλυτικό ερώτημα “Μα τι λέτε, αμφισβητείτε ότι υπάρχει ο άνθρωπος και ότι χωρίς τον άνθρωπο δεν θα υπήρχε κορωνοϊός;” Και έτσι δεν ανοίγει ποτέ η βλακώδης και εξόχως επικίνδυνη συζήτηση περί “αρνητών” και “ακολούθων” του κορωνοϊού.

Είναι, ωστόσο, επιβεβλημένο να ανοίξει η συζήτηση για τα άδυτα των πολιτικών των επιδημικών νόσων, και να μη φύγει από εκεί αν δεν διαπιστώσουμε συνέπεια ανάμεσα στο συμπεφωνημένο νόμο και την πολιτική πράξη. Για να έχει ουσιαστικό αντικείμενο και να μας οδηγήσει κάπου η συζήτηση αυτή, πρέπει να πάμε πίσω και να πάρουμε ανά χείρας το πρωτότυπο “ευαγγέλιο” της παγκόσμιας υγειονομικής έννομης τάξης μας που επιγράφεται “Αναθεωρημένος Διεθνής Κανονισμός Υγείας”(Διεθνής Υγειονομικός Κανονισμός του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας), τον διεθνή αυτόν δεσμευτικό νόμο που ορίζει τα πολιτικά, θεσμικά, νομικά και επιχειρησιακά αντιμετώπισης των κινδύνων της δημόσιας υγείας. Αν τώρα δεν άκουσες, στους 20 μήνες κορωνοϊού, έστω μια φορά, τον τίτλο αυτού του “ευαγγελίου”, ούτε τον είδες γραμμένο στις πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, στους νόμους, στις υπουργικές αποφάσεις και τις εγκυκλίους του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, τότε μην είσαι καθόλου σίγουρος ότι θα “πάρεις τη ζωή σου πίσω”.

Ο Αναθεωρημένος Διεθνής Κανονισμός Υγείας είναι ο νόμος των νόμων για την αντιμετώπιση και διαχείριση της πανδημίας. Αυτός ο διεθνής νόμος κυρώθηκε από την Ελληνική Βουλή το 2011, έχει υπερνομοθετική ισχύ (άρθρου 28 παρ. 1 Συντάγματος) και δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως ως νόμος 3991/2011. Αυτός ο νόμος, πάνω στον οποίο θα έπρεπε να έχει δομηθεί όλο το κανονιστικό πλέγμα και το επιχειρησιακό σύμπλεγμα διαχείρισης της τρέχουσας πανδημίας, δολοφονήθηκε μόλις έκανε πρώτο του βήμα· κυριολεκτικά θάφτηκε ζωντανός από τις πολιτικές και παραπολιτικές μαφίες τις Ελλάδας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, από εξωχώριες εγκληματικές συμμορίες, ακόμα και από τον ίδιο τον Οργανισμό των Ηνωμένων Εθνών. Ειδικά στην Ελλάδα, καταβλήθηκε κοπιώδης και συντονισμένη προσπάθεια για να μην εφαρμοστεί αυτός ο νόμος, καθώς θα ήταν τεράστιο εμπόδιο:

α) στο δημοσιονομικό έλεγχο της χώρας από τρίτους και
β) στην ευέλικτη και μαφιόζικη διαχείριση της βιομηχανίας του μεταναστευτικού-προσφυγικού από το 2014 και μετά.

Εκείνοι που άσκησαν πιέσεις, εκείνοι που συνέργησαν και εκείνοι που εκτέλεσαν στην Ελλάδα τη δολοφονία του νόμου 3991/2011, όλοι μαζί δολοφόνησαν και έθαψαν την ίδια τη Χώρα. Τόσο οι διαμένοντες σε αυτό τον τόπο Έλληνες ιθαγενείς όσο και οι εγκλωβισμένοι εδώ μετανάστες και πρόσφυγες είναι πια στην ίδια μοίρα, συγκάτοικοι στο Λαζαρέτο της Ευρώπης. Αλίμονο σ’ εκείνους που πιστεύουν ότι θα πάρουν τη ζωή τους πίσω, όταν πλέον δεν ορίζουν κανένα νόμο στη Χώρα τους ούτε και κανέναν διεθνή νόμο.

Στον Διεθνή Κανονισμό Υγείας αναφερθήκαμε ειδικότερα και εκτενέστερα σε προηγούμενη δημοσίευσή μας: https://ribandsea.com/waves/4655-tora-anakalypses-to-pistopoiitiko-emvoliasmoy-kyriako-e.html

Εκείνη η δημοσίευση έκλεινε με την παράθεση τίτλου ενός αποπροσανατολιστικού δημοσιεύματος της κομβικής χρονιάς του 2015: “Τέλειωσε η ντροπή: Στο ΦΕΚ η κατάργηση της κατάπτυστης υγειονομικής διάταξης 39α για τις οροθετικές”.

Ο παραπάνω τίτλος κίνησε αισθήματα συμπάθειας προς τις (τότε) αναξιοπαθούσες. Θεωρούμενος, ωστόσο, υπό το πρίσμα της σημερινής κατάστασης (σ.σ. και πρόκειται για απόσταση 5 ετών μονάχα), αποκαλύπτει τα μαύρα μεσάνυχτα της “οργανωμένης” και “προοδευμένης” κοινωνίας. Η κοινωνία ουδέποτε μπορούσε να φανταστεί ότι η ίδια -ολόκληρη και αδιακρίτως- θα χαρακτηριζόταν σε κάποια κοντινή στιγμή υγειονομικός κίνδυνος και θα έμπαινε σε καραντίνα για μήνες, ίσως και χρόνια. Η μεγάλη συμμορία όμως το γνώριζε και το ανέμενε από καιρό! Το timing όμως του big event του μεταναστευτικού-προσφυγικού απέκλειε τους ορθολογισμούς του εθνικού δημοσίου συμφέροντος και της προστασίας του αγαθού της δημόσιας υγείας. Η βαριά βιομηχανία της μαζικής (πες την και …παράτυπη) μεταναστεύσεως έπρεπε να φέρει κέρδος, κι αυτό δεν θα γινόταν αν δεν έβαζε τους δικούς της ευέλικτους και σκιώδεις όρους, όπως συμβαίνει πάντοτε στις μεγάλες ιστορικές αρπαχτές της γεωπολιτικής και της γεωοικονομίας.

Οι οροθετικές ήταν το πρόσχημα για να θαφτεί, μαζί με την υγειονομική διάταξη 39Α, ο Διεθνής Κανονισμός Υγείας, ο κρίσιμος για την Ελλάδα του 2015 αυτός νόμος, ο νόμος 3991/2011. Είναι εξόχως σημαντικό να κατανοήσουμε πώς δούλεψε το colpo grosso· πώς μια μεθοδευμένη ελληνική Υπουργική Απόφαση κατάργησης μιας Υπουργικής Απόφασης εξουδετέρωσε ένα διεθνή δεσμευτικό νόμο, στην πιο κρίσιμη στιγμή της σύγχρονης ιστορίας του κράτους και του έθνους. Η διαδρομή της καίριας και πολυσήμαντης, πλην “αμαρτωλής”, υγειονομικής διάταξης 39Α έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Αποκαλύπτει γλαφυρά το δολοφονικό σκηνικό, τους εκτελεστές και τους κομπάρσους τής …υγειονομικής ταφής του πλέον κρίσιμου για την Ελλάδα των ημερών μας νόμου των νόμων.

Ανατρέχουμε στην επικαιρότητα της εποχής, παραθέτοντας αυτούσιο πλήρες σχετικό δημοσίευμα (της Π. Μπουλούτζα) από την Εφημερίδα “Καθημερινή” (1η Απριλίου 2015), υπό τον τίτλο:

“Καταργείται η πολυσυζητημένη υγειονομική διάταξη για τις εκδιδόμενες”

“Στην κατάργηση της υγειονομικής διάταξης 39Α «για τον περιορισμό της διάδοσης λοιμωδών νοσημάτων», η εφαρμογή της οποίας πριν από τρία χρόνια «συνοδεύτηκε» από τη δημοσιοποίηση των στοιχείων οροθετικών εκδιδόμενων γυναικών, προχωρεί το υπουργείο Υγείας. Τις επόμενες ημέρες αναμένεται να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης η σχετική απόφαση.
Επιτροπή που είχε συσταθεί για να εξετάσει τη συγκεκριμένη υγειονομική διάταξη, κατέληξε ομόφωνα ότι πρέπει να καταργηθεί, με το σκεπτικό ότι χρησιμοποιήθηκε για να στιγματίσει κοινωνικά ευάλωτες ομάδες. Η επίμαχη υγειονομική διάταξη καθόριζε –μεταξύ άλλων– τα επικίνδυνα λοιμώδη νοσήματα για τα οποία προβλέπεται υποχρεωτικός έλεγχος σε μετανάστες, αιτούντες άσυλο, χρήστες ναρκωτικών και εκδιδόμενα άτομα.

Τα μέλη της Επιτροπής συμφώνησαν ότι δεν υπάρχει κίνδυνος για τη δημόσια υγεία από την κατάργηση της διάταξης, καθώς το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο καλύπτει τους ελέγχους για μεταδοτικά νοσήματα.

Πάντως, το επόμενο διάστημα, θα συσταθεί νέα ομάδα εργασίας, με στόχο έως τον Ιούνιο να υπάρξει νέα διάταξη που θα συμπεριλάβει όλα τα ισχύοντα, αλλά και πιθανόν νέα μέτρα για τον περιορισμό της διάδοσης λοιμωδών νοσημάτων.

Πρόκειται για τη δεύτερη φορά που η υγειονομική διάταξη 39Α καταργείται. Υπεγράφη τον Απρίλιο του 2012 από τον τότε υπουργό Υγείας Ανδρέα Λοβέρδο και τον Μάιο του 2013 καταργήθηκε από την υφυπουργό Υγείας, Φωτεινή Σκοπούλη. Τον Ιούνιο 2013, ο Άδωνις Γεωργιάδης προχώρησε στην άρση της πράξης κατάργησης της υγειονομικής διάταξης και μάλιστα ήταν μία από τις πρώτες αποφάσεις του ως υπουργού Υγείας.

Κινητοποιήσεις

Εν τω μεταξύ, την αγωνία τους για την εικόνα κατάρρευσης Κέντρων Υγείας και νοσοκομείων, λίγο πριν από το καλοκαίρι και την έναρξη της τουριστικής περιόδου, εκφράζουν κάτοικοι και γιατροί του ΕΣΥ νησιωτικών περιοχών. Σε ψήφισμά τους, οι κάτοικοι Πάρου – Αντίπαρου αναφέρουν ότι το Κέντρο Υγείας κινδυνεύει να «κατεβάσει ρολά», καθώς έχει μείνει με έναν χειρουργό, έναν γιατρό Γενικής Ιατρικής, έναν μικροβιολόγο και δύο οδοντιάτρους, και δηλώνουν την απόφασή τους να προχωρήσουν σε κινητοποιήσεις που θα περιλαμβάνουν ακόμα και κατάληψη πλοίου της ακτοπλοΐας. Λόγω έλλειψης προσωπικού, «στο κόκκινο» είναι η παιδιατρική, νευρολογική, καρδιολογική, ΩΡΛ κλινική και η μονάδα νεφρού στο νοσοκομείο Κέρκυρας. Οι γιατροί ΕΣΥ της Κέρκυρας πραγματοποιούν αύριο στάση εργασίας (9-11 π.μ.). Για την ίδια ημέρα, 12 το μεσημέρι, οι εργαζόμενοι στο ΕΣΥ (ΠΟΕΔΗΝ) διοργανώνουν συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από το υπ. Υγείας. Μεταξύ των αιτημάτων είναι και η άμεση πρόσληψη τουλάχιστον 4.000 μόνιμων υπαλλήλων για το 2015.”

https://www.kathimerini.gr/society/809638/katargeitai-i-polysyzitimeni-ygeionomiki-diataxi-gia-tis-ekdidomenes/

Το δημοσίευμα της “Καθημερινής” είναι περιγραφικό της διαδρομής της υγειονομικής διάταξης 39Α, σύντομο και περιεκτικότατο, ενσωματώνοντας ωστόσο μια προσθήκη πληροφορίας η οποία είναι άκρως αποκαλυπτική της κατάστασης στο χώρο της δημόσιας υγείας. Γίνεται λόγος για κατάρρευση των Κέντρων Υγείας και των Νοσοκομείων λίγο πριν από το καλοκαίρι και την έναρξη της τουριστικής περιόδου. Βρισκόμαστε στην άνοιξη του 2015, στην αρχή ενός εξαιρετικά κρίσιμου (όπως αποδείχτηκε) χρόνου για την Ελλάδα. Επί σχεδόν τέσσερα χρόνια, κάποιοι (αρκετοί και διάφοροι, θεσμικοί, παραθεσμικοί και εξωθεσμικοί), με τις γνωστές πρακτορικές μεθόδους, επιχειρούν να εμποδίσουν την ενεργοποίηση και το λειτουργικό ξεδίπλωμα του Διεθνούς Υγειονομικού Κανονισμού, δηλαδή του νόμου 3991/2011. Για την ακρίβεια, επιχειρούν να εξουδετερώσουν, να παροπλίσουν τον διεθνή δεσμευτικό νόμο για την προστασία της δημόσιας υγείας, την ώρα που εκατομμύρια μεταναστών κατευθύνονται προς τη Χώρα. Και το πετυχαίνουν με την ελεεινή μέθοδο της χρησιμοποίησης των εκδιδόμενων οροθετικών, μιας χούφτας περιθωριοποιημένων και πολλαπλά εκτεθειμένων σε κινδύνους ανθρώπων. Στην προπαγάνδα περί “κατάπτυστης” και “επαίσχυντης” υγειονομικής διάταξης πρωτοστατούν οι κύκλοι της Αριστεράς (κοινοβουλευτικής και μη), στο κατόπι ΜΚΟ διαφόρων ειδών και σκοπών, και γύρω γύρω τα παπαγαλάκια της δημοσιογραφίας. “Πλάτη” στο δόλιο εγχείρημα θα βάλει από την πρώτη στιγμή (Μάιος 2012), όλως περιέργως, ο ίδιος ο ΟΗΕ, δια του βραχίονά του που ονομάζεται UNAIDS. Με ανακοίνωσή του εμφανίζεται να ασκεί πίεση προκειμένου να αποσυρθεί η υγειονομική διάταξη 39Α, χωρίς βέβαια πουθενά να αναφέρει ότι η συγκεκριμένη διάταξη εξεδόθη σε εκτέλεση του Διεθνούς Κανονισμού Υγείας, ήτοι του δικού του διεθνούς δεσμευτικού νόμου.

Παραθέτουμε απόσπασμα από την ανακοίνωση του UNAIDS, τόσο στο πρωτότυπο όσο και σε μετάφρασή μας:

…UNAIDS is further concerned by a recent amendment to immigration legislation adopted in April 2012 that appears to provide for automatic detention of migrants and asylum-seekers who have an infectious disease, or belong to a group at high risk of infection, without consideration of whether they pose an actual risk.

…UNAIDS urges the Greek authorities to review these laws and practices with a view to adopt evidence-based programmes and an enabling legal environment that supports all people…

[…O UNAIDS έχει περαιτέρω προβληματιστεί από μια πρόσφατη τροποποίηση στη νομοθεσία σχετικά με τη μετανάστευση, η οποία υιοθετήθηκε τον Απρίλιο του 2012 και η οποία εμφανίζεται να προβλέπει αυτόματη κράτηση μεταναστών και αιτούντων άσυλο που έχουν μια μολυσματική ασθένεια, ή που ανήκουν σε ομάδα υψηλού κινδύνου μόλυνσης, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη εάν συνιστούν υπαρκτό κίνδυνο.

…Ο UNAIDS προτρέπει τις Ελληνικές αρχές να αναθεωρήσουν αυτούς τους νόμους και τις πρακτικές με την προοπτική να υιοθετήσουν προγράμματα βασισμένα σε αποδείξεις και να θέσουν σε εφαρμογή νομικό περιβάλλον που υποστηρίζει όλους τους ανθρώπους…]

https://www.unaids.org/en/resources/presscentre/pressreleaseandstatementarchive/2012/may/20120510psgreece

Στο “κόλπο” εμφανίζεται να επιστρατεύεται και ο Συνήγορος του Πολίτη, προφανώς δεχόμενος πιέσεις να βάλει κι αυτός “πλάτη” στην απόσυρση της υγειονομικής διάταξης 39Α, με απώτερο και μείζονα σκοπό την πλήρη εξουδετέρωση του Διεθνούς Υγειονομικού Κανονισμού (ν. 3991/2011). Αν κρίνουμε δε από την μετέπειτα, και μέχρι σήμερα, εμπλοκή και στάση του Συνηγόρου του Πολίτη στο μεταναστευτικό-προσφυγικό, δικαίως μπορούμε να πούμε ότι η Ελλάδα έβγαλε με τα δικά της χέρια τα μάτια της. Ο Συνήγορος του Πολίτη χρησιμοποιήθηκε από την πρώτη στιγμή, καθώς, γνωμοδοτώντας επί αναφοράς της Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης «Κέντρο Ζωής» που υπεβλήθη τον Ιούλιο του 2012, εξέδωσε πολυσέλιδο πόρισμα (13 σελίδων!) με το οποίο επιχειρεί να αμφισβητήσει τη νομιμότητα και τη συνταγματικότητα νομοθετικών μέτρων όπως αυτό της υγειονομικής διάταξης 39Α.

https://www.synigoros.gr/resources/eggrafo-stp–7.pdf

Στις 13 σελίδες του πορίσματος του Συνήγορου του Πολίτη εμφανίζονται χίλιες-δυο αναφορές σε νομοθετικά κείμενα (εθνικά και διεθνή), δεν γίνεται όμως ούτε μια αναφορά στο νομοθετικό θεμέλιο της υγειονομικής διάταξης 39Α, δηλαδή στον δεσμευτικό και υπερνομοθετικής ισχύος Διεθνή Κανονισμό Υγείας, ήτοι στο νόμο 3991/2011. Ο νοών νοείτω. Σε μια αποκαλυπτική συνέντευξή της στην εφημερίδα “Καθημερινή”, τον Σεπτέμβριο του 2019, υπό τον τίτλο “Μοχλός Πίεσης το Προσφυγικό”, η αντιστράτηγος της ΕΛΑΣ , πρώην Γενική Επιθεωρήτρια της Αστυνομίας Αλλοδαπών, με εμπειρία στην πρώτη γραμμή του μεταναστευτικού-προσφυγικού, ανέφερε ότι κατά τη διαδικασία των απελάσεων παρόντες είναι εκπρόσωποι του Συνηγόρου του Πολίτη, στους οποίους πολλοί υπό απέλαση μετανάστες υποβάλλουν κυριολεκτικά «στη σκάλα του αεροπλάνου» νέο αίτημα ασύλου. Και πάλι, ο νοών νοείτω αναφορικά με το σκιώδη εργαλειακό ρόλο των λεγόμενων ανεξάρτητων αρχών στη διαμόρφωση επιλογών σε κρίσιμα ζητήματα εθνικής πολιτικής.

https://www.kathimerini.gr/opinion/interviews/1041612/mochlos-piesis-to-prosfygiko/

Ο ρόλος του Συνηγόρου του Πολίτη, ειδικά της τρέχουσας ηγεσίας του, του κ. Ανδρέα Ποττάκη, ο οποίος από Προϊστάμενος του Νομικού Γραφείου του Πρωθυπουργού Τσίπρα (με πρόταση Τσίπρα) σάλταρε το 2016 στην Ανεξάρτητη Αρχή, καθίσταται ιδιαίτερα ύποπτος όταν αυτός εμφανίζεται να πραγματοποιεί συνάντηση/γεύμα στις 21 Αυγούστου 2019 (σ.σ. που φέρεται να επεδίωξε ο ίδιος και να πληρώσαμε εμείς) στο εστιατόριο του Μουσείου Μπενάκη με δυο στελέχη της Πρεσβείας της “Ηγεμόνος” και δη του πολιτικού τμήματος αυτής, αρμοδίων για τα ανθρώπινα δικαιώματα! Ποιος ήταν ο σκοπός και ποια ήταν η agenda της συνάντησης της Ανεξάρτητης Αρχής του Συνήγορου του Έλληνα Πολίτη; Και γιατί αυτή η συνάντηση δεν έγινε από την αρμόδια για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα Διεύθυνση του Υπουργείου Εξωτερικών ή τουλάχιστον με την παρουσία εκπροσώπου του Υπουργείου Εξωτερικών; Επιπλέον, γιατί δεν έλαβε χώρα η συνάντηση επισήμως και σε δημόσια δομή, ούτε εξεδόθη ανακοίνωση; Με ποια εντολή ο κ. Συνήγορος του Πολίτη πραγματοποίησε τη συνάντηση; Τι επικαλείται το με αριθμό 41357/19.08.2019 υπηρεσιακό σημείωμα του Συνηγόρου του Πολίτη που φέρεται να συντάσσεται για τις ανάγκες της συνάντησης;
Για του λόγου το αληθές:

https://diavgeia.gov.gr/doc/6%CE%9F%CE%91%CE%9F%CE%99%CE%9C0-%CE%92%CE%9B%CE%92

Ας επανέλθουμε όμως στην υγειονομική διάταξη 39Α, επαναλαμβάνοντας ότι ο πραγματικός λόγος που έγινε τόσο συντονισμένος, μεθοδευμένος και ελεεινός αγώνας για την κατάργηση (σ.σ. όχι την τροποποίηση, αλλά την κατάργηση και οριστική εξαφάνισή της) ήταν το γεγονός ότι αυτή, και βέβαια το θεμέλιό της, δηλαδή ο Διεθνής Κανονισμός Υγείας (Διεθνής Υγειονομικός Κανονισμός – νόμος 3991/2011) συνιστούσαν τεράστιο εμπόδιο στην ενεργοποίηση και στο ξεδίπλωμα της βιομηχανίας του μεταναστευτικού και προσφυγικού.

Με έναν Διεθνή Υγειονομικό Κανονισμό σε πλήρη ισχύ και ανάπτυξη, οι ΜΚΟ θα ήσαν στα μετόπισθεν και όχι πάνω στα σύνορα, οι μεταναστευτικοί δρόμοι θα ήσαν άλλοι (μιας και προορισμός ήταν η Ευρώπη), και όχι μέσω Ελλάδος, τα δισεκατομμύρια ευρώ θα πήγαιναν είτε στην Τουρκία είτε θα δίνονταν άμεσα στους ίδιους τους μετανάστες προκειμένου αυτοί να επιστρέψουν ή να παραμείνουν στις πατρίδες τους. Έτσι, η ντόπια πολιτική μαφία και τα παραφερνάλιά της (δημόσιο, παραδημόσιο, ΜΚΟ, προμηθευτές και πραματευτάδες του κράτους) θα έπρεπε είτε να μεταναστεύσουν είτε να …ποιήσουν την ανάγκη φιλοτιμία και να δουλέψουν σκληρά, όχι μόνο για το δικό τους συμφέρον αλλά και για το εθνικό συμφέρον.

Κάπου εδώ αξίζει μια ιδιαίτερη αναφορά στις καλές υπηρεσίες των διαφόρων καθηγητάδων της αριστεράς, των διανοούμενων, επαγγελματιών ανθρωπιστών και δικαιωματιστών, αυτών που ποτέ δεν βγαίνουνε χαμένοι και που ποτέ δεν ξεμένουν από αφεντικά. Το Μάρτιο του 2015, κι αφού με καμουφλαρισμένο πολιορκητικό κριό τις εκδιδόμενες οροθετικές έπεσε το τείχος προστασίας, δηλαδή η υγειονομική διάταξη 39Α και ο Διεθνής Υγειονομικός Κανονισμός, έπιασε δουλειά η βολεμένη αριστερή πανεπιστημιακή διανόηση για να διαλαλήσει στα πέρατα της γης το μήνυμα ότι η Ελλάδα είναι ένα ξέφραγο αμπέλι και “μπάτε σκύλοι αλέστε…”. Σε χρόνο dt (τρεις εβδομάδες), και με μηχανισμό που θα ζήλευαν οι πολυεθνικές, απ’ άκρη σ’ άκρη στην Ελλάδα και έξω από αυτή, εστάλη το μήνυμα “ΚΑΛΩΣ ΤΟΥΣ”, λες και η Ελλάδα είναι περιβόλι του κάθε Μπελαβίλα και μπορεί να το διαθέτει χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Χωρίς κανείς να τον ελέγξει και να τον φρενάρει, διακήρυξε με το γνωστό αριστερό τσαμπουκά ότι κάνει τον Πειραιά άτυπο ανοιχτό hot spot.

Αντιγράφουμε από το προωθητικό υλικό της εποχής, όπως δημοσιεύτηκε σε ιστοσελίδα του Λιμανιού:

Ένα ευρύ μέτωπο υποστήριξης και αλληλεγγύης στους πρόσφυγες, το «Κοινωνικό Συμβούλιο για τους πρόσφυγες» συγκροτήθηκε την Τετάρτη στο λιμάνι του Πειραιά παρουσία δεκάδων εθελοντών, υπουργών όπως ο Νίκος Φίλης και ο Αν.Μπαλτάς, βουλευτών όπως η Ελένη Σταματάκη και η Μαρία Γιαννακάκη, ανθρώπων από τον χώρο των Γραμματών και των Τεχνών όπως η Ρέα Γαλανάκη, από τον χώρο του Αθλητισμού όπως ο Παναγιώτης Γιαννάκης, από το χώρο της αυτοδιοίκησης όπως ο Γιώργος Γαβρίλης και ο Πέτρος Κόκκαλης, αλλά και την εκκλησία με εκπρόσωπο του Αρχιεπισκόπου κκ. Ιερώνυμου να δίνει το παρών.

Με τίτλο «Καλώς τους» σχηματίστηκε έτσι το «μέτωπο του καλού», όπως είπε και ο συντονιστής της εκδήλωσης, [σ.σ. καθηγητής της Σχολής Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του ΕΜΠ], Νίκος Μπελαβίλας, που σ’αυτούς τους δύσκολους καιρούς σηκώνει το κεφάλι, διαλέγει τη σωστή όχθη και εμπράκτως στηρίζει τους χιλιάδες δυστυχισμένους πρόσφυγες που μετατρέπουν πλέον εκ των πραγμάτων τον Πειραιά σε ένα άτυπο hot spot.

Τη συγκρότηση αυτού του Κοινωνικού Συμβουλίου για τους πρόσφυγες χαιρέτισε εκ μέρους του ΟΛΠ ο αναπληρωτής Διευθύνων Σύμβουλος Γ. Κυραμαργιός. Τους στόχους της συγκρότησης αυτού του Κοινωνικού Συμβουλίου περιέγραψε με την εισήγησή του ο εκ των εμπνευστών της κίνησης Νίκος Μπελαβίλας.

Η έκκληση που ακολουθεί- το ιδρυτικό κείμενο αυτής της πρωτοβουλίας είναι όλο κι’ όλο 130 λέξεις. Αυτό επιλέξαμε να κυκλοφορήσουμε αφαιρώντας όσα μπορούν να μας χωρίσουν, βάζοντας μαζί όσα περισσότερα μας ενώνουν. Είναι έτοιμο στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, γερμανικά, ρωσικά, αραβικά και τουρκικά.

Έτοιμο να απογειωθεί στο διεθνές διαδίκτυο και να απλωθεί σε όλο τον κόσμο. Ονομάσαμε αυτή την ας την πούμε ένωση πολιτών Κοινωνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες “Social Council for Refugees” και βάλαμε προμετωπίδα τον πιο ανοιχτόκαρδο και πιο ελληνικό χαιρετισμό που μπορούσαμε να φανταστούμε: “Καλώς τους!”.

Οι πρώτοι που το υπογράφουμε συμβολικά και μόνον – και από αύριο δεν θα ξεχωρίζουμε ανάμεσα στις πολλές και στους πολλούς- σας ζητάμε να τρέξουμε όλες και όλοι μαζί, ώστε μέσα σε ένα μήνα να έχει συνυπογραφεί από χιλιάδες προσωπικότητες και φορείς από την Ελλάδα, την Ευρώπη και τον κόσμο.

ΕΚΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Το δράμα που συντελείται σήμερα στα νερά του Αιγαίου και στα σύνορα των Βαλκανίων είναι γνωστό σε όλη τη υφήλιο. Εμείς, που υπογράφουμε είμαστε εδώ, είμαστε μαζί! Βοηθάμε στα νησιά, στον Πειραιά, στην Ειδομένη, παντού στις ευρωπαϊκές καμπάνιες. Στεκόμαστε δίπλα στους ανέστιους αυτού του σκληρού πολέμου, στα δύσκολα μέτωπα της υποδοχής, της φιλοξενίας και στήριξης των προσφύγων. Δηλώνουμε προς κάθε κατεύθυνση τη διαθεσιμότητά μας να βοηθήσουμε με όλες μας τις δυνάμεις ώστε να διαδοθεί το έργο των χιλιάδων εθελοντών, να απλωθεί το μήνυμα της αλληλεγγύης και υποστήριξης, σε όλη την Ευρώπη: “Καλώς Ήλθατε Πρόσφυγες”!
Σας καλούμε να συνυπογράψουμε και να διαδώσουμε αυτή την έκκληση, να συμμετέχουμε σε κάθε δράση που στοχεύει σε αυτή την κατεύθυνση, να συντονιστούμε για την όσο πιο αποτελεσματική, αλληλέγγυα και ανθρώπινη αντιμετώπιση του μεγάλου προσφυγικού ζητήματος.
“Καλώς τους!” ”

Πηγή: https://portnet.gr/themata/5371-kalos-tous.html

Δυο-τρεις μήνες κράτησε, όλους κι όλους, το …τεράστιο εγχείρημα των Μπελαβίλα και Σια. Τόσο χρειάστηκε για να ανοίξουν οι πύλες. Η συνέχεια είναι γνωστή. Ο καθηγητής Μπελαβίλας και η παρέα του εξαργύρωσαν την ακτιβιστική πολιτική υποθήκη που ενέγραψαν με τον τρίμηνο θεατρινισμό τους, παίρνοντας από την Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ το χρίσμα για τη διεκδίκηση της Δημαρχίας του Πειραιά. Το “ΚΑΛΩΣ ΤΟΥΣ” δεν χρειαζόταν πια, και το ομώνυμο website γρήγορα εγκαταλείφθηκε, αλλά τα χέρια που αργότερα το δέσμευσαν έχουν ειλικρινείς προθέσεις, σε αντίθεση με την παρέα Μπελαβίλα, και κάνουν πράξη αυτό που λένε. Το kalostous.gr ανήκει πλέον σε σουβλατζίδικο των Αθηνών, που ο ιδιοκτήτης και το προσωπικό δικαιωματικά μπορούνε να λένε στους πελάτες τους “ΚΑΛΩΣ ΤΟΥΣ”, διότι είναι το μαγαζί τους.

Το τίμημα για να παιχτεί το εμπόριο με τα …εκατομμύρια “νύφες και νυμφίους” της Ανατολής και της Αφρικής το πλήρωσε, με τη ζωή της, η εμπροσθοφυλακή της λεγεώνας των Ελληνίδων εκδιδόμενων οροθετικών. Κάποιες αυτοκτόνησαν και άλλες πέθαναν υπό το βάρος της δίωξης, της ανίερης εκμετάλλευσης και της δημόσιας διαπόμπευσης. Πρόκειται για μια από τις πιο ελεεινές σελίδες της σύγχρονης ελληνικής πολιτικής ιστορίας, μιας ιστορίας που πρέπει να γραφτεί με όλες της τις λεπτομέρειες και να αποτελέσει τη διόπτρα για να ιδωθεί εκ νέου και σε όλες του τις πτυχές ο μύθος του “ανθρωπισμού” και το έπος του μεταναστευτικού-προσφυγικού. Εν τέλει, όμως, τη νύφη την πλήρωσε η Ελλάδα στο σύνολό της, εξαναγκάζοντας σε μετανάστευση το πιο ζωντανό και παραγωγικό δυναμικό της.

Θεωρώντας εκ παραλλήλου και συγκριτικά την “υγειονομική” περιπέτεια των εκδιδόμενων οροθετικών των ετών 2012-2015 και την περιπέτεια ημών όλων στην κορωνοεποχή, θα έπρεπε ήδη να ήμασταν ψυλλιασμένοι. “Οροθετικοί” πλέον είναι άπαντες, με άθλιες ΠΝΠ και ΚΥΑ, και με καταργημένο πλήρως τον θεμελιώδη νόμο για την προστασία της δημόσιας υγείας, ήτοι τον Διεθνή Κανονισμό Υγείας του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας. Κι αυτό δείχνει να μην το έχουν αντιληφθεί ούτε εκείνοι που αυτοπροβάλλονται ως μαχητές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του κράτους δικαίου, και φυσικά ούτε οι τηλεμαϊντανοί, καθηγητάδες και ειδικοί, πλασιέ των …προϊόντων υγείας αιχμής.

Στο όνομα δήθεν του “ανθρωπισμού” και της “ιδιαίτερης αξίας” του ανθρώπου, εν προκειμένου του οροθετικού ανθρώπου, συντελέστηκε, εκ προμελέτης, το έγκλημα κατά της ζωής του ανθρώπου. Δεν νοείται προστασία της δημόσιας υγείας χωρίς κράτος δικαίου, χωρίς το θεμελιακό νόμο που ορίζει τον κανόνα στάθμισης των δικαιωμάτων και τον τρόπο διαχείρισης των ανθρωπίνων πραγμάτων έναντι των πραγματικών (και όχι των πιθανών και των αορίστων και …αοράτων) κινδύνων της δημόσιας υγείας.

Παραλειπόμενα:

Αυτή η μια και μοναδική δοκιμαστική περιπέτεια της υγειονομικής διάταξης 39Α -σκόπιμα παιγμένη και εξαντληθείσα στο ζήτημα της υγείας κάποιων δεκάδων εκδιδόμενων οροθετικών- αποδεικνύεται πως είχε-έχει πλούσιο ελεεινό παρασκήνιο και πολύ συγκεκριμένο σκοπό. Η αναζήτηση της πολύπαθης διαδρομής της οδηγεί σε ερεβώδη βάθη της ελληνικής και της διεθνούς πολιτικής διαπλοκής όπου εντοπίζονται γεωπολιτικά deals, συμφεροντολογικά παθολογικά παιχνίδια, εξωθεσμικές πιέσεις των μαφιών δια των διαφόρων πρόθυμων κοινωνικών μοχλών (εν γνώση ή εν αγνοία των τελευταίων), και στο βάθος νέες-μεγάλες-δουλειές.

Η περιπέτεια της υγειονομικής διάταξης 39Α καταγράφηκε, ακόμα και από τους ανθρώπους που ερεύνησαν το ζήτημα, μονοδιάστατα ως μια απάνθρωπη συνδυασμένη (αστυνομική και ιατρική) επιχείρηση σε βάρος μιας μικρής ομάδας αναξιοπαθούντων. Κανένας, μας κανένας, από όσους ενεπλάκησαν ή καταπιάστηκαν με το γεγονός δεν έδειξε να αντιλαμβάνεται την ύπαρξη και το σκοπό της ύπαρξης του Διεθνούς Κανονισμού Υγείας (ως νόμου 3991/2011), όπως και την αναγκαιότητα να οργανωθεί και να εξοπλιστεί καταλλήλως και επαρκώς η Χώρα απέναντι σε μείζονος και καθολικής απειλής μολυσματικές νόσους και συντρέχοντες κινδύνους. Αν συνειδητοποιούμε σε ποια κατάσταση έχουμε περιέλθει εδώ και σχεδόν δυο χρόνια, και τι έχει συντελεστεί σε όλα τα επίπεδα της ζωής όλων μας, και όχι μόνο σε ζητήματα ελευθερίας και δικαιωμάτων, τότε η θεώρηση της πολεμικής ενάντια στην υγειονομική διάταξη (και κατ’ επέκταση στον Διεθνή Κανονισμό Υγείας) αλλάζει ολοκληρωτικά. Και θα πει κανείς, μα τόσο κοντόφθαλμοι ήσαν όλοι μόλις χθες; Μα κανείς δεν αντιλαμβανόταν ότι μπορεί ένας SARS ή ένας MERS να μας κάνει να χάσουμε τ’ αυγά και τα πασχάλια για απροσδιόριστο χρονικό διάστημα; Οι πολιτικοί, οι ιατροί, οι επιστήμονες εν γένει, και τα Ηνωμένα Έθνη δεν δικαιολογούνται να πουν δεν γνωρίζαμε, δεν το περιμέναμε, κάναμε λάθος. Πρόκειται ξεκάθαρα, όπως αναλύσαμε παραπάνω, για εσκεμμένο λάθος, κι ακόμα περισσότερο για συντονισμένη μεθοδευμένη θεσμική εγκληματική ενέργεια και απόφαση.

Σε ένα πλούσιο σε παραπομπές και λεπτομέρειες άρθρο της, την 1η Μαΐου 2019, στο Ηλεκτρονικό Περιοδικό T-Zine.gr, υπό τον ευρύ τίτλο “Κλείνουν σήμερα επτά χρόνια από το πιο βίαιο πογκρόμ της μεταπολίτευσης – Επτά χρόνια απ’το πογκρόμ κατά οροθετικών: ένα μείγμα πολιτικών για να μην ξανασυμβεί αυτή η ντροπή”, η σκηνοθέτιδα Ζωή Μαυρουδή επιχειρεί να συλλάβει τις διαστάσεις του εγκλήματος. Ωστόσο, δεν φαίνεται να μπορεί να ξεφύγει από την παγίδα. Κλείνοντας το άρθρο της, η σκηνοθέτιδα γράφει το εξής: “Το πογκρόμ του 2012 μπορεί να είναι παρελθόν, έχει όμως εγκαθιδρύσει ένα απειλητικό προηγούμενο. Εάν αποτύχουμε να αλλάξουμε τις συνθήκες που το επέτρεψαν, η επανάληψη μιας ακραίας επιχείρησης στο μέλλον, θα είναι και δική μας ευθύνη”. Εδώ, με όλο το σεβασμό στην ίδια και στο έργο της, θα χρειαστεί να διαφωνήσουμε με τη σκηνοθέτιδα. Οι συνθήκες άλλαξαν. Αυτό σηματοδότησε η οριστική κατάργηση της υγειονομικής διάταξης 39Α. Κι αυτό ήταν που άνοιξε το δρόμο της ακραίας επιχείρησης που βιώνουμε όλοι πλέον, ανεξαιρέτως. Η αλλαγή χρήσης ιού είναι επουσιώδες ζήτημα. Το ουσιώδες πλέον είναι ότι ο μέχρι χθες εγκαθιδρυμένος στη Δύση ανθρωπισμός (τόσο ηθικός όσο και ο κανονισμένος) κατέρρευσε σαν γυάλινος πύργος στην όψη ενός κορωνοϊού. Μας αφαιρέθηκε, αίφνης, το ηθικο-κανονιστικό που τόσο πολύ (ως ανθρωπιστές-άνθρωποι) είχαμε συνηθίσει και που μας έκανε να νιώθουμε ότι είμαστε στη σωστή πλευρά, στη σωστή πορεία πλεύσης. Είμαστε οριακά πλέον άνθρωποι, και η μόνη ασφαλής πυξίδα είναι το ένστικτο. Κανένας -ισμός.

https://t-zine.gr/epta-chronia-apto-pogkrom-kata-orothetikon-ena-migma-politikon-gia-na-min-xanasymvi-afti-i-ntropi/

H σκηνοθέτιδα Ζωή Μαυρουδή έχει δημιουργήσει το ντοκιμαντέρ “ΕΡΕΙΠΙΑ (Ruins) – Οροθετικές γυναίκες. Το χρονικό μιας διαπόμπευσης”, την αυτοτελή αξία του οποίου οφείλουμε να αναγνωρίσουμε.

https://www.youtube.com/watch?v=9zyEegBtC1Q

Ανδρέας Λοβέρδος, Άδωνις Γεωργιάδης, Φωτεινή Σκοπούλη, Παναγιώτης Κουρουμπλής, είναι οι Υπουργοί Υγείας που έβαλαν την υπογραφή τους στο πήγαινε-έλα της υγειονομικής διάταξης 39Α. Ο Μιχάλης Χρυσοχοϊδης και ο Σωτήρης Τσιόδρας έχουν επίσης συμμετοχή σε αυτή την ιστορία. Ο μεν πρώτος ως κυνηγός κεφαλών εκδιδόμενων οροθετικών, ο δε δεύτερος ως ιατρός του ΚΕΕΛΠΝΟ και εις εκ των εισηγητών κατάργησης της υγειονομικής διάταξης 39Α. Είναι εντυπωσιακό πάντως, τω καιρώ εκείνω, το γεγονός ότι οι …“ανθρωπιστές” της πολιτικής, της δημόσιας υγείας και του νόμου θεωρούσαν ότι καμία σοβαρή υγειονομική απειλή δεν υπάρχει ούτε διαφαίνεται στον ορίζοντα, όπως και ότι δεν χρειαζόμαστε κανέναν σύγχρονο (διεθνή ή εσωτερικό) υγειονομικό κανονισμό, καθώς ο Αναγκαστικός Νόμος του 2520 του 1940 εθεωρείτο -κατ’ αυτούς- επαρκής.

Είμαστε εδώ που είμαστε, και η πραγματικότητα, η καθολική και παγκόσμια πραγματικότητα, έχει ξεπεράσει και την πιο οργιάζουσα φαντασία. Ανεπάρκεια, ανικανότητα, σκοπιμότητα, συνωμοσία· ποιο από όλα αυτά άραγε, ή μήπως όλα μαζί συνέτειναν στο να είμαστε στην κατάσταση που είμαστε, και χωρίς λογικά και συνταγματικά συγκροτημένο νόμο;

Στις 31 Μαρτίου 2020, η ιατρός-πνευμονολόγος Χρυσούλα Μπότση, ιατρός του ΚΕΕΛΠΝΟ και αναπληρώτρια του κ. Τσιόδρα στην Ομάδα που εισηγήθηκε την κατάργηση της 39Α, δίνει τη δική της εκδοχή των πραγμάτων με άρθρο της που δημοσιεύει στο διεθνές πρακτορείο Pressenza. Παραθέτουμε δυο αποσπάσματα από το άρθρο της:

1η Απριλίου 2012: κοινή συνέντευξη του Υπουργού υγείας, Α. Λοβέρδου με τον Υπουργό Δημόσιας Τάξης, Μ. Χρυσοχοΐδη. Ανακοινώνεται ο υποχρεωτικός υγειονομικός έλεγχος του μεταναστευτικού πληθυσμού. Η Υγειονομική διάταξη 39 Α (ΦΕΚ 1002/β/2012) με θέμα: “Ρυθμίσεις που αφορούν τον περιορισμό της διάδοσης λοιμωδών νοσημάτων” είναι γεγονός και υποστηρίζεται από πολυσέλιδη αιτιολογική έκθεση υπογεγραμμένη από τη Γενική Γραμματέα Δημόσιας Υγείας. Η διάταξη επιχειρεί – πέραν του ελέγχου των ίδιων των μεταναστών – να μιλήσει και για τις προδιαγραφές διαμονής των μεταναστών. Οι υγειονομικοί έλεγχοι εναρμονίζονται με τους αστυνομικούς ελέγχους. Δύο πρακτικά αντίθετης ιδεολογίας υπηρεσίες, συμπορεύονται, αλληλεπιδρούν σε ένα περίεργο φαινόμενο ώσμωσης. Η καταστολή με τη φροντίδα”.

“Τώρα ζούμε μια επιδημία που, αν και θα βόλευε τη λογική της υγειονομικής βόμβας που αποτελεί ο μεταναστευτικός πληθυσμός να ‘ρθει από τον Έβρο ή τη Μόρια, ήρθε από το Μιλάνο και τα Ιεροσόλυμα. Η ανάγκη περιφρούρησης της δημόσιας υγείας οδηγεί υποχρεωτικά στην υποχώρηση δικαιωμάτων. Στους δρόμους κυκλοφορεί ελεύθερα μόνο η αστυνομία. Η 39Α αφορούσε σ’ εκείνη την ομάδα ανθρώπων που ζει στο περιθώριο. Αυτό που βιώνουμε σήμερα, αποτελεί περίτρανη διάψευση για την προέλευση επιδημικών φαινομένων ενάντια σε ό,τι επιχειρήθηκε συστηματικά να πιστέψουμε. Οι 39Α ωστόσο, δημιουργούνται μεθοδικά και εύκολα. Ειδικά αν βρουν το κοινωνικό σύνολο χαλαρό και ευένδοτο, να, όπως τώρα”.

https://www.pressenza.com/el/2020/03/me-aformi-tin-epetio-tis-diataxis-39a-rithmiseis-pou-aforoun-ton-periorismo-tis-diadosis-loimodon-nosimaton/

Οι δημοσιογράφοι-“δημοσιογράφοι”, μηδενός εξαιρουμένου, δεν είδαν, δεν άκουσαν, “δεν κατάλαβαν” τίποτα από όσα αυτή εδώ η έρευνα αποκαλύπτει. Είμαστε όλοι πλέον επικίνδυνοι για την …ανθρωπότητα. Έτσι δεν είναι;

Μπορούμε όμως να είμαστε υπερήφανοι… Αυτό μας λέει τον Ιούλιο του 2019 ο παραιτηθείς Γενικός Γραμματέας Δημόσιας Υγείας Γιάννης Μπασκόζος:
https://www.larissanet.gr/2019/07/11/paraitisi-tou-ng-dimosias-ygeias-gbaskozou/

Κλείνοντας, επαναλαμβάνουμε ότι αυτό εδώ το πόνημα οφείλεται στην ανεξιχνίαστη αφέλεια των παραγωγών του, στην πεποίθηση ότι η ενζυματική δημοσιογραφία μπορεί να κάνει τη “βρώμικη δουλειά”. Δειγματοληπτικά, σηκώνουμε το βαρίδι 39Α.

Γεώργιος Σαρανταυγάς
Πολιτικός Επιστήμων – Διεθνολόγος

ΠΗΓΗ: lavyrinthos.wordpress.com

Για την Αντιγραφή
Τέντζερης



Μην αφησετε την Πληροφορια να σας ξεπερασει

Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice

  • 1 Month Subscription
    3 Month Subscription
    6 Month Subscription
    Year Subscription

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

elGreek