Εξαιρετικά κρίσιμo αστρολογικά το κλείσιμο της δεκαετίας μας (με ιστορική ανασκόπηση)!

Με τον ερχομό του 2018 μπαίνουμε στην τελική ευθεία που θα μας βγάλει στα τέλη της δεκαετίας μας. Μιας δεκαετίας που χαρακτηρίστηκε από μια παγκόσμια οικονομική κρίση και που μέχρι στιγμής αποδείχτηκε ιδιαίτερα σκληρή και ανάλγητη – ειδικά απέναντι στον Ελληνικό λαό. Οι ελπίδες όλων είναι ότι τα επόμενα χρόνια θα βγούμε από την κρίση και ότι η χώρα μας θα αρχίσει να ευημερεί πάλι. Θα συμβεί τελικά αυτό ή τα πράγματα θα πάνε ακόμη χειρότερα; Τι είδους “δονήσεις” (zeitgeist) θα κυριαρχήσουν άραγε στην ανθρωπότητα – και  στην Ελλάδα φυσικά – τα αμέσως επόμενα χρόνια; Τι γεγονότα θα συμβούν σε οικονομικό, κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο; Η Αστρολογία είναι ένα από τα λίγα “γνωστικά αντικείμενα” που μπορούν να δώσουν απαντήσεις σε αυτά τα κρίσιμα ερωτήματα.

Καθώς παίρνουμε λοιπόν τώρα αυτή την τελευταία “στροφή” της δεκαετίας η χώρα μας μπαίνει σε πορεία “μετωπικής σύγκρουσης” με ένα ισχυρότατο αστρολογικό φαινόμενο, παρόμοιο του οποίου δεν έχει αντιμετωπίσει ποτέ στη σύγχρονη ιστορία της! Μιλάμε για την περιβόητη “αιγοκερίστικη κορύφωση”! Την ονομάζουμε “αιγοκερίστικη κορύφωση” επειδή θα συμβεί ταυτόχρονα μέσα στο ζώδιο του Αιγόκερου  η σύγκλιση πολλών και καθοριστικών φαινομένων! Το δε συγκεκριμένο ζώδιο είναι πολύ σημαντικό στην “Κοσμική Αστρολογία” (στον κλάδο δηλαδή εκείνο που ασχολείται με τις ευρείας κλίμακας προβλέψεις, με τις κοινωνικές εξελίξεις, την πολιτική, την οικονομία). Εκπροσωπεί βλέπετε το λεγόμενο “Παγκόσμιο Μεσουράνημα” (μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα γι’ αυτό στο άρθρο μου: Όταν ο Άδης ανέβηκε στην κορυφή του ουρανού (η “σκοτεινή” δεκαετία 2010 – 2020))!

Υπάρχει όμως και ένας άλλος πολύ σημαντικός λόγος για τον οποίο η αιγοκερίστικη αυτή κορύφωση μας αφορά άμεσα σα χώρα. Η σύγχρονη Ελλάδα “ανήκει” στο ζώδιο του Αιγόκερου (ο Ήλιος της βρίσκεται στις 22 μοίρες του Αιγόκερου – μπορείτε να διαβάσετε τη σχετική τεκμηρίωση στο άρθρο μου: Η Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας μας και το πραγματικό ωροσκόπιο της Ελλάδας). Επομένως, οι επιρροές αυτής της “αιγοκερίστικης κορύφωσης” θα εστιαστούν με πρωτοφανή δύναμη πάνω στη χώρα μας!

Ήδη από το 2008 βρίσκεται στο ζώδιο του Αιγόκερου ο βαθιά μεταμορφωτικός πλανήτης Πλούτωνας. Αυτές τις μέρες (στις 20 Δεκεμβρίου 2017) μπαίνει στο ζώδιο του Αιγόκερου (στο “σπίτι” του δηλαδή) και ο αυστηρός πλανήτης Κρόνος. Στο τέλος του 2019 θα περάσει στον Αιγόκερο και ο Δίας! Επιπλέον, στο 2020 θα συμβεί η κρίσιμη σύνοδος Κρόνου  – Πλούτωνα! Και τότε οι πλανήτες αυτοί – που τους αποκαλούν και τα “κακά παιδιά” της αστρολογίας –  θα βρεθούν ταυτόχρονα στις 22 μοίρες του Αιγόκερου! Αρκεί να θυμηθείτε ότι οι συγκεκριμένες μοίρες είναι αυτές ακριβώς στις οποίες βρίσκεται ο Ήλιος της χώρας μας για να καταλάβετε την κρισιμότητα του φαινομένου!

Θα πρέπει να διευκρινίσω κάτι βασικό εδώ: ΔΕΝ ισχυρίζομαι ότι εξαιτίας της κοσμοιστορικής αυτής αιγοκερίστικης κορύφωσης θα μας βρουν όλα τα κακά του κόσμου και η Ελλάδα θα αφανιστεί από προσώπου γης. Αυτό που ισχυρίζομαι είναι ότι η Ελλάδα μπαίνει αυτή τη στιγμή στην κρισιμότερη φάση της σύγχρονης ιστορίας της! Θα δεχτεί κάποιες άνευ προηγουμένου ισχυρές αστρολογικές επιρροές, εξαιτίας των οποίων από τη μια μπορεί ακόμη και να διαλυθεί σα χώρα αλλά από την άλλη μπορεί να μεγαλουργήσει! Θα εξαρτηθεί αποκλειστικά από μας τους Έλληνες και φυσικά από τους ανθρώπους που θα επιλέξουμε να μας εκπροσωπήσουν σε επίπεδο κυβέρνησης τα επόμενα χρόνια.

Στο αμέσως επόμενο άρθρο μου στα “Κατοχικά Νέα” θα επικεντρωθώ αποκλειστικά στη σημερινή Ελλάδα και θα εξηγήσω με λεπτομέρειες τις καθοριστικές αστρολογικές επιρροές που θα δεχτεί η χώρα μας στο Εθνικό της Ωροσκόπιο – ενώ θα γράψω και τις εικασίες μου για τις εξελίξεις που είναι πιθανότερο να συμβούν στη χώρα μας τα επόμενα χρόνια.  Επειδή όμως το μέλλον συχνά προιωνίζεται και μέσα από το παρελθόν, θεωρώ σημαντικό το να παραθέσω εδώ την αστρολογικο-ιστορική ανασκόπηση του φαινομένου (το ποια σημαντικά γεγονότα δηλαδή έδωσαν στο πρόσφατο και απώτερο παρελθόν οι παρόμοιες συγκεντρώσεις του Πλούτωνα και των άλλων σχετικών πλανητών στο ζώδιο του Αιγόκερου). Θα μπορέσετε έτσι να βγάλετε τα δικά σας συμπεράσματα για το “πνεύμα” της εποχής που διανύουμε και για το πώς μπορεί να εξελιχθούν τα πράγματα για την Ελλάδα στο κλείσιμο της δεκαετίας μας.

Ιστορική ανασκόπηση

Ξεκινώ παραθέτοντας τον πίνακα που βλέπετε παρακάτω (ας τον ονομάσουμε “αρχικό”). Μας δείχνει τις προηγούμενες περιόδους στην ιστορία της ανθρωπότητας όπου είχε επαναληφθεί το ίδιο φαινόμενο,  οι πλανήτες δηλαδή Πλούτωνας, Κρόνος και Δίας να βρίσκονται ταυτόχρονα και οι τρεις στο ζώδιο του Αιγόκερου!

Από ότι βλέπετε, το συγκεκριμένο φαινόμενο είναι εξαιρετικά σπάνιο και συνέβη μόνο τρεις φορές στο ιστορικό παρελθόν της ανθρωπότητας (στο διάστημα από το 2000 π.Χ. μέχρι σήμερα). Κατά μέσο όρο, οι πλανήτες Πλούτωνας, Κρόνος και Δίας βρίσκονται ταυτόχρονα στο ζώδιο του Αιγόκερου μόνο μία φορά ανά χιλιετία! Το γεγονός αυτό καθιστά μοναδική αυτή τη συνάθροιση. Θα επανέλθουμε σε αυτόν τον πίνακα, σημειώστε προς το παρόν τις χρονιές που αναγράφονται σε αυτόν.

Μια και είναι τόσο σπάνιο να βρεθούν ταυτόχρονα και οι τρεις αυτοί πλανήτες στον Αιγόκερο, ας ελαφρύνουμε το “πακέτο” μας και ας αναζητήσουμε τις προηγούμενες ιστορικές περιόδους κατά τις οποίες βρισκόταν στο ζώδιο του Αιγόκερου μόνο ο Πλούτωνας. Όποιος έχει ζήσει τα ιδιαίτερα γεγονότα που συνέβησαν από το 2008 και έπειτα, με την είσοδο δηλαδή του Πλούτωνα στον Αιγόκερο, καταλαβαίνει το πόσο ισχυρή είναι από μόνη της η παρουσία του Πλούτωνα σε αυτό το ζώδιο – που όπως είπαμε εκπροσωπεί στην Κοσμική Αστρολογία το “Μεσουράνημα του Κόσμου”!

Η αμέσως προηγούμενη λοιπόν ιστορική περίοδος κατά την οποία ο Πλούτωνας βρέθηκε  στον Αιγόκερο είναι αυτή μεταξύ 1762 και 1778 (χοντρικά, γιατί λόγω της ανά διαστήματα “αναδρομο-ορθόδρομης” κίνησης του ο Πλούτωνας είχε αφενός επιστρέψει για λίγους μήνες πίσω στον Τοξότη και αφετέρου είχε περάσει πρόωρα στον Υδροχόο). Όπως βλέπουμε λοιπόν και στον παρακάτω πίνακα, γύρω σε αυτό το χρονικό διάστημα συνέβησαν κάποιες αλλαγές κοσμοιστορικού κυριολεκτικά χαρακτήρα! Είναι ένα διάστημα κατά το οποίο άλλαξε ριζικά η μορφή των κοινωνιών μας – κυρίως λόγω της βιομηχανικής επανάστασης αλλά και της “γέννησης” της μεγαλύτερης υπερδύναμης σήμερα, των Ηνωμένων Πολιτειών!

Είναι μία περίοδος κατά την οποία άνθισε η Πρωσία (ας πούμε η πιο “μπρουτάλ” εκδοχή της σημερινής Γερμανίας, με μια δόση Πολωνίας), υπό τη “φωτισμένη δεσποτεία” του Φρειδερίκου του μεγάλου (ο οποίος προχώρησε και σε νομισματική μεταρρύθμιση). Επιπλέον, όπως και σήμερα έτσι και τότε είχαν προσκληθεί μετανάστες από άλλες χώρες για να πάνε να εγκατασταθούν στην αραιοκατοικημένη τότε Πρωσία! Μιλάμε για μία ιδιαίτερα ψυχρή κλιματικά περίοδο, κατά την οποία ήκμασε επαγγελματικά και οικονομικά ο πατριάρχης της πλουσιότερης σήμερα – από ότι φημολογείται –  οικογένειας στον πλανήτη, ο Μάγιερ Άμσελ Ρόθτσιλντ.

Σε ότι αφορά εμάς τους Έλληνες, το 1770 έλαβαν χώρα τα περιβόητα “Ορλωφικά” – μία προσπάθεια απελευθέρωσης των Ελλήνων, που ουσιαστικά αποτελούσε έναν αντιπερισπασμό των Ρώσων απέναντι στους Τούρκους, με τους οποίους είχαν ανοίξει μέτωπο τότε. Η προσπάθεια απέτυχε και σαν αντίποινα οι Τούρκοι κατέσφαξαν και εξανδραπόδισαν δεκάδες χιλιάδες Ελλήνων στην Πελοπόννησο. Δείτε χαρακτηριστικά στον πίνακα παρακάτω τι γράφει ένας ιστορικός της εποχής:

Η προ-προηγούμενη ιστορική περίοδος κατά την οποία ο Πλούτωνας βρέθηκε  στον Αιγόκερο (μαζί με τον Κρόνο αυτή τη φορά) είναι εκείνη μεταξύ 1515 και 1532.  Όπως βλέπετε στον παρακάτω πίνακα και εκείνη η περίοδος προκάλεσε κοσμοιστορικές αλλαγές στoν παγκόσμιo κοινωνικό ιστό! Άρχισε (με τον Κορτέζ) η κατάκτηση και η αποίκιση του Νέου Κόσμου ενώ η Αναγέννηση κορυφώθηκε πλέον σε ολόκληρη τη δυτική Ευρώπη. Η Λουθηριανή θρησκευτική μεταρρύθμιση προκάλεσε ένα βαθύ διχασμό ανάμεσα σε βόρεια και νότια Ευρώπη, τον οποίο βλέπουμε να επαναλαμβάνεται με άλλη μορφή και σήμερα. Κατέρρευσαν σαν τραπουλόχαρτα τα παραρτήματα ανά την Ευρώπη της φλωρεντινής τράπεζας της οικογένειας των Μεδίκων και αυτό το γεγονός οδήγησε σε μια βαθιά αναδιάρθρωση των χρηματο-πιστωτικών ιδρυμάτων της γηραιάς ηπείρου.

Αυτή είναι ουσιαστικά η περίοδος της μεγαλύτερης άνθισης της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, υπό τον περιβόητο Σουλειμάν τον Μεγαλοπρεπή – και βέβαια μια από τις πιο ζοφερές περιόδους στην ιστορία του Ελληνισμού!

Πάμε ακόμη πιο πίσω, στην περίοδο 1269 – 1287. Σε πολλούς/ές η περίοδος αυτή μπορεί να φαντάζει κενή σημαντικών γεγονότων. Και όμως, αν θυμόσαστε ακόμη τις χρονιές που είναι αναγραμμένες στον “αρχικό” μας πίνακα, η συγκεκριμένη περίοδος αποτελεί ιστορικά την αμέσως προηγούμενη από τη δική μας, όπου είχαν και πάλι βρεθεί ταυτόχρονα στον Αιγόκερο οι πλανήτες Πλούτωνας, Κρόνος και Δίας! Που σημαίνει ότι στην περίοδο αυτή εκδηλώθηκαν ισχυρότατες αστρολογικές επιρροές, οι οποίες θα πρέπει να προσέλκυσαν δραματικά γεγονότα που χαράκτηκαν ανεξίτηλα στην ιστορία της ανθρωπότητας! Και αναμφίβολα ένα τέτοιο γεγονός είναι η εφιαλτική επέκταση τότε – σε ολόκληρη την ασιατική και σχεδόν και στην ευρωπαική ήπειρο – της κραταιάς μογγολικής αυτοκρατορίας και της περιβόητης “Χρυσής Ορδής”!

Στη συγκεκριμένη περίοδο λοιπόν η Κωνσταντινούπολη έχει ανακτηθεί από τους “ρωμιούς” αλλά η κατάσταση είναι πλέον τραγική. Ο αυτοκράτορας Αδριανός ο Β΄που ανέβηκε τότε στο θρόνο του Βυζαντίου βρέθηκε αντιμέτωπος με την απόλυτη κρατική διάλυση και ένδεια. Υποχρεώθηκε έτσι να μειώσει (σε εξαιρετικά κρίσιμους καιρούς) το στρατό του, να διαλύσει εντελώς το ναυτικό του (πουλώντας τα πλοία σαν ξυλεία), να χαλκεύσει τη “χρυσή λίρα” της εποχής (το περιβόητο βυζαντινό “Υπέρπυρο”) και να αυξήσει υπερβολικά τη φορολόγηση ουσιαστικά των πιο αδύναμων κοινωνικών τάξεων (οι γαιοκτήμονες είχαν ανοίξει μέτωπο μαζί του και υποψιάζομαι ότι αυτοί οι γαιοκτήμονες ήταν από τους πρώτους που δήλωσαν υποταγή στους Οθωμανούς Τούρκους – στους οποίους συνειδητοποίησαν ότι θα πλήρωναν λιγότερους φόρους από ότι στην Κωνσταντινούπολη)! Το κερασάκι στην τούρτα το έβαλε ο εμφύλιος πόλεμος που διεξήγαγε ο αυτοκράτορας Ανδρόνικος Β΄με τον ανυπάκουο εγγονό του Ανδρόνικο Γ΄(από ότι φαίνεται, ανήκαν και οι δυό στο ζώδιο του Κριού), στον οποίο απερίσκεπτα ενέπλεξαν και τους Τούρκους (σα να πηγαίνει δηλαδή το πρόβατο και να βάζει από μόνο του το κεφάλι του στο στόμα του λύκου)!

Αν πάμε τώρα χοντρικά γύρω στα 250 χρόνια πιο πίσω (γιατί περίπου κάθε τόσα χρόνια μπαίνει ο Πλούτωνας στον Αιγόκερο) θα βρεθούμε στην περίοδο 1024 μ.Χ. – 1041 μ.Χ. Η συγκεκριμένη περίοδος συμπίπτει με το τέλος της ένδοξης βασιλείας του Βασίλειου Βουλγαροκτόνου και με την έναρξη της “μεγάλης κατηφόρας” του Βυζαντίου, με τη φάση δηλαδή της οριστικής και αμετάκλητης παρακμής του. Τότε είναι που διανύουμε τα σκοτεινά χρόνια του Κωνσταντίνου του Η΄. Επίσης, σε αυτή ακριβώς την περίοδο βλέπουμε να εφαρμόζεται μια πολιτική σπατάλης και ληστρικής υπερφορολόγησης από τους αυτοκράτορες Ρωμανό Αργυρό και Μιχαήλ Παφλαγόνα. Ουσιαστικά κόπηκε τότε η κρατική πρόνοια και καταργήθηκε το περιβόητο “αλληλέγγυο” (το οποίο ελάφρωνε φορολογικά τις ασθενέστερες τάξεις. Αν σε μια περιοχή ο λαουτζίκος δεν μπορούσε να πληρώσει όλο το ποσό του προκαθορισμένου φόρου που απαιτούσε το κράτος τότε οι πλούσιοι της περιοχής ήταν υποχρεωμένοι να καλύψουν από την τσέπη τους το υπόλοιπο).

Σε αυτή την περίοδο  κυοφορήθηκαν και τα γεγονότα που οδήγησαν λίγο αργότερα στο θρησκευτικό, πολιτιστικό και κοινωνικο-πολιτικό σχίσμα ανατολής – δύσης αλλά και στην έναρξη των ευρείας κλίμακας βυζαντινο-τουρκικών μαχών, ξεκινώντας με την περιβόητη μάχη του Μαντζικέρτ  (που συνοδεύτηκε από την ταπεινωτική ήττα των “Ρωμαίων” και την επακόλουθη χειμαρρώδη είσοδο των Τούρκων στη Μικρά Ασία) !

Αν κάνουμε ένα ακόμη “πλουτώνειο” άλμα πίσω τότε πηγαίνουμε στην περίοδο 778 – 796 μ.Χ. όπου συναντάμε και πάλι μια ζοφερή περίοδο στο Βυζάντιο. Και αυτό γιατί κορυφωνόταν τότε ο μεγάλος εμφύλιος πόλεμος που είχε ήδη ξεσπάσει στη “Ρωμαική” επικράτεια με αφορμή τις θρησκευτικές εικόνες. Στο βυζαντινό θρόνο βρισκόταν η αυτοκράτειρα Ειρήνη η Αθηναία, η οποία ανάμεσα σε μια σειρά ακατάλληλων πολιτικών χειρισμών, διέταξε και τη θανάτωση του ίδιου της του γιου! Η “Ρωμανία” υπέστη ταπεινωτικές ήττες και αποδυναμώθηκε σε επικίνδυνο βαθμό. Από την άλλη, στη συγκεκριμένη περίοδο εμφανίστηκαν για πρώτη φορά δυναμικά στην ιστορία οι πρόγονοι των Τούρκων – οι οποίοι ζούσαν τότε ακόμη στο οροπέδιο Αλτάι της Μογγολίας.

Τέλος, αν πάμε ένα ακόμη “πλουτώνειο σκαλί” πίσω φτάνουμε στην περίοδο 532 – 551 μ.Χ. που αντιστοιχεί στην επικο-τραγική βασιλεία του περιβόητου Ιουστινιανού! Σημειώστε ότι σε αυτή την περίοδο έχουμε και πάλι την τριάδα Πλούτωνας, Κρόνος, Δίας να βρίσκεται ταυτόχρονα στο ζώδιο του Αιγόκερου! Και βλέπουμε να εκδηλώνεται στη συγκεκριμένη περίοδο αφενός μεν ένα επικό στοιχείο (η έκταση της Βυζαντινής αυτοκρατορίας να απλώνεται από την Ισπανία μέχρι τη Μεσοποταμία, να αναγείρεται ένα υπέρλαμπρο σε παγκόσμιο επίπεδο μνημείο όπως η Αγία Σοφία) και αφετέρου να έχουμε το τραγικότατο γεγονός της περιβόητης πανούκλας του Ιουστινιανού, που άφησε πίσω της εκατομμύρια νεκρούς. Και όχι μόνο αυτό αλλά και τη ληστρική υπερφορολόγηση του Ιουστινιανού (αν π.χ. οι φορο-εισπράχτορες του ανακάλυπταν ότι κάποια οικογένεια είχε ξεκληρισθεί ολόκληρη από την πανούκλα τότε υποχρέωναν τα γειτονικά σπίτια να πληρώσουν τους φόρους που αντιστοιχούσαν στη χαμένη οικογένεια)!

Κλιματολογικά, η περίοδος του Ιουστινιανού θεωρείται σα μία από τις πιο ψυχρές στην ιστορία της ανθρωπότητας (το ζώδιο του Αιγόκερου συνδέεται αστρολογικά με το ψύχος). Και όπως είδαμε, οι “αιγοκερίστικες κορυφώσεις” δημιουργούν γενικά ένα πολύ αυστηρό κλίμα, ένα κλίμα λιτότητας και στερήσεων, πολιτικές υπερφορολόγησης, πολέμους (και εμφύλιους), συνθήκες εξόντωσης κλπ. Επίσης, στις “αιγοκερίστικες κορυφώσεις” παρατηρήσαμε ότι ανθίζει το οθωμανικό στοιχείο και υποφέρει ο Ελληνισμός. Γι αυτό λοιπόν ας ενωθούμε τώρα και ας δράσουμε μαζί για να κατευθύνουμε αυτή την “κορύφωση” στο να εκδηλώσει αυτή τη φορά το επικό στοιχείο στη χώρα μας και όχι το τραγικό εκείνο!

Θωμάς Γαζής
Copyright: Θωμάς Γαζής

https://ifestion.blogspot.gr