Είσαι ένα κύτταρο μέσα σε έναν αντιληπτικά άπειρο εγκέφαλο…

Θέλω να βγάλεις τα ιδεοληπτικά, χρωματιστά γυαλιά σου και να είσαι ανοικτός να ακούσεις και να δεχθείς. Αν στο τέλος σου αρέσει αυτό που διάβασες και το δέχεσαι, σε παρακαλώ σπάσε τα γυαλιά σου και πέτα τα σε έναν κάδο και βλέπε χωρίς αυτά…!

Είσαι ένα κύτταρο μέσα σε έναν αντιληπτικά άπειρο εγκέφαλο…

Για την ακρίβεια είσαι κάτι πολύ μικρότερο κι από άτομο…

Ίσως ένα υποατομικό σωματίδιο…

Μόνο που τα υποατομικά σωματίδια εμφανίζονται κι εξαφανίζονται ανάλογα αν υπάρχει παρατηρητής να τα παρατηρεί ή όχι…

Και, ως γνωστόν, E=mc2, δηλαδή η για να εκλάβεις-δημιουργήσεις ενέργεια δεν έχεις παρά να πολλαπλασιάσεις τη μάζα με την ταχύτητα του φωτός εις το τετράγωνο…

Δίνεις διπλάσια ταχύτητα του φωτός (300.000 km/sec) στη μάζα (στο σώμα σου πχ) κι αυτή μετατρέπεται αυτομάτως σε ενέργεια…

Κάποιοι θέλουν να ονομάσουν τον προαναφερθέν εγκέφαλο ως Θεό…

Εγώ ονομάζω ολόκληρο το σύμπαν ένα οργανισμό…

Κύτταρα του σύμπαντος/Θεού είμαστε εμείς…

Άρα ποιος ορίζει τι είναι ο Θεός;

Ποιος ορίζει αν ο Θεός/οργανισμός θα νοσήσει αν όχι τα κύτταρά του;

Οι εικόνες αυτές είναι μερικές μικρές αποδείξεις που μπορούμε να αντλήσουμε για την απόδειξη των λεγομένων μου.

Αποτέλεσμα εικόνας για υπερυθρη υπεριωδες ακτινοβολια

Η ενέργεια ορίζεται από εμάς ως παρατηρητές και παίρνει τη μορφή πιθανοτήτων που αν την παρατηρήσουμε παίρνει θέση στο χωροχρόνο και γίνεται κύματα πιθανής εκδήλωσης υποατομικών σωματιδίων. Όταν λάβουν συγκεκριμένη θέση και μορφή όλα τα υποατομικά σωματίδια, μετά από διεργασίες συνείδησης, βιολογίας, χημείας, ηλεκτρισμού, φωτός, δονήσεων/συχνοτήτων κλπ, δημιουργούν ένα άτομο. Πολλά άτομα μαζί δημιουργούν ένα κύτταρο (ο άνθρωπος έχει περίπου 100 τρις κύτταρα δλδ περίπου 10 εις την 20ή). Πολλά λοιπόν κύτταρα δημιουργούν έναν οργανισμό. Εμείς βλέπουμε ένα πολύ μικρό φάσμα της υπέρυθρης και υπεριώδους ακτινοβολίας (για την ακρίβεια το μικρό σημείο που φαίνεται στην πάνω εικόνα καθ’όλο το μήκος της πάνω μαύρης συνεχούς γραμμής) , λόγω των αισθήσεών μας που είναι περιορισμένης εξελικτικά σαν είδος (πχ οι γάτες έχουν 32 μυς στα αυτιά, εμείς έχουμε 3 αν δεν κάνω λάθος).

Σε άλλες συνθήκες χώρου και χρόνου, και των διαφόρων άλλων περιστάσεων που συντελούν για να δημιουργηθεί κάτι αντιληπτό από την ανθρώπινη φυσιολογία, δημιουργούνται ανώτεροι οργανισμοί, μη αντιληπτοί σαφέστατα από τον άνθρωπο. Ανώτεροι με όλες τις σημασίες της λέξεως.. από μέγεθος μέχρι διάνοια.

Και εφόσον ξεκινάμε από το τίποτα και τη μη κίνηση της ενέργειας δίνοντας συνείδηση με το να παρατηρούμε και δίνοντάς της κίνηση κλπ, το ίδιο θα κάνει κάθε ανώτερος οργανισμός μέχρι το άπειρο.Έχουμε δηλαδή άπειρες οντότητες με άπειρα άτομα και άπειρες δυνατότητες και άπειρες δημιουργίες!

Μέσω της κβαντικής διεμπλοκής ξέρουμε, αποδεδειγμένα επιστημονικά, πως αν πάρουμε δύο σωματίδια όπου δημιουργούνται μαζί (για παράδειγμα δύο ηλεκτρόνια) και τα απομακρύνουμε ακόμα χιλιάδες χιλιόμετρα το ένα απ το άλλο, μένουν σε κατάσταση διεμπλοκής μεταξύ τους, ασχέτως του χώρου που μεσολαβεί πλέον από το ένα στο άλλο (το ίδιο ισχύει και με δύο σωματίδια που δε δημιουργήθηκαν μαζί αλλά είχαν στενό δεσμό και «συνήθισε» το ένα το άλλο) άρα και του χρόνου που χρειάζεται για να διανυθεί ο χώρος…

Η συλλογική συνείδηση λοιπόν, η οποία στην ουσία είναι ενέργεια που δε χάνεται (διότι ως γνωστόν και βάση του ενός εκ των τριών θερμοδυναμικών νόμων η ενέργεια ποτέ δε χάνεται αλλά μετασχηματίζεται.. διασπάται αν θες) και δημιουργεί Υπεροργανισμούς (Υπεροντότητες/Θεούς όπως σε βολεύει πες το) μη αντιληπτούς οι οποίοι με τη σειρά τους δημιουργούν μεγαλύτερους Υπεροργανισμούς.

Υπάρχει μια αλληλεπίδραση, λοιπόν, όλων των οργανισμών και Υπεροργανισμών ο οποίος προκύπτει από τη διεμπλοκή.

Το ένα ορίζει το άλλο και το άλλο γυρνάει για να ορίσει το ένα, σαν ένας ουροβόρος όφις… σα μια σπείρα ή έναν κύκλο…. ή …. ένα 8… δηλαδή δύο αντικρυστούς κύκλους που είναι και το σήμα του απείρου… που περνάει από μία κατάσταση και επιστρέφει εις άπειρον… (αν το σκεφτείς και σε τρεις διαστάσεις ή ακόμα και σε τέσσερις αν μπορείς, όπου τέταρτη είναι η ροή μέσα στο χωροχρόνο, θα αντιληφθείς καλύτερα γτ πράγμα μιλάω… βλ. τον τετραδιάστατο σταυρό του Dali).

Δεν ορίζει λοιπόν ούτε ένας Θεός/Υπεροργανισμός τη ζωή του ανθρώπου και ούτε ένας άνθρωπος ορίζει τον Θεό/Υπεροργανισμό…

Το ένα είναι το άλλο…

Το ένα είναι μέσα στο άλλο, είναι ΈΝΑ… ΈΝ… ΜΟΝΆΔΑ… ΕΝΌΤΗΤΑ… 1 …!

Και το ένα είναι τα πάντα!

Ούτε ο Θεός είναι ένας ούτε ο άνθρωπος είναι ένας… Όλα είναι μία σούπα που περιέχει τα πάντα!

Αυτή η σούπα φαίνεται πως ομοιάζει και στο μικρόκοσμο και στο μακρόκοσμο όπως θα παρατηρήσατε στις εικόνες…

Η μία είναι μία Mήτρα (Matrix) της άλλης……… Το Matrix (Μήτρα ξαναλέω) είναι το καλούπι που δημιουργείς ταυτόχρονα και εσύ και όλοι οι Υπεροργανισμοί/Υπεροντότητες/Θεοί για να συμβεί μια πραγματικότητα σε συγκεκριμένο σημείο του σύμπαντος, σε συγκεκριμένο φάσμα συχνοτήτων, με συγκεκριμένες βιοχημικές αντιδράσεις κλπ κλπ, για να την αντιληφθεί αυτός που ΠΡΈΠΕΙ μαθηματικά να την αντιληφθεί!…

Δεν υπάρχει λοιπόν Θεός έξω από σένα.. εσύ τον δημιουργείς κι αυτός εσένα ταυτόχρονα… διεμπλεκόμενα θα έλεγα!

Μην παρακαλάς, μην κοινωνάς και μην προσεύχεσαι λοιπόν σε κανέναν απ’ τους άπειρους Θεούς/Υπεροργανισμούς που υπάρχουν… Δεν κερδίζεις τίποτα άλλο απ’ το να δημιουργείς προβληματικούς Υπεροργανισμούς/Θεούς που θα δημιουργήσουν προβληματικούς ανθρώπους όπου πάλι με τη σειρά τους θα δημιουργήσουν προβληματικούς Υπεροργανισμούς/Θεούς εις άπειρον…

«Και γιατί προβληματικοί;» θα ρωτήσεις…

Γιατί εστιάζεις στην ταπείνωση, στο φόβο, στην έλλειψη, στη μιζέρια και πάει λέγοντας…

Έχεις δημιουργήσει άρρωστους Θεούς κατευθυνόμενος από τις άχρηστες θρησκείες σου και τα ιερατεία τους που μόνο σκοτάδι κατάφεραν να φέρουν τόσες χιλιάδες χρόνια στην ανθρωπότητα!

Οι δεινόσαυροι δεν είχαν Θεούς…

Κι εσύ άρχισες να τους δημιουργείς μέσα από το φόβο σου για το οτιδήποτε!

Ήρθε ο καιρός να το αλλάξεις αυτό και να πάμε παρακάτω σαν είδος, δε νομίζεις;

Ένα συνειδησιακό άλμα πιάνοντας την κρίσιμη μάζα είναι εφικτό!

Ένα συνειδησιακό άλμα χωρίς πολέμους και διαχωρισμούς και σταυροφορίες και τζιχάντ ή άλλες αηδίες!

Ένα άλμα που θα απορρέει από το πέταγμα των εκάστοτε γυαλιών που φοράς ώστε να δεις και να συνειδητοποιήσεις την Α-λήθεια και να τη διαμοιράσεις στα παιδιά σου και στους γύρω σου!

Τότε θα δεις τον κόσμο που ονειρεύεσαι και όχι διαιωνίζοντας το κακό νομίζοντας πως διαιωνίζεις το καλό του όποιου Θεού σου!

ΞΎΠΝΑ, άργησες πολύ αλλά προλαβαίνουμε… και από μας θα ξεκινήσει, τους Έλληνες, από ‘δώ, απ’ την Ελ-λάς, την Πέτρα του Φωτός, αυτή είναι η μοίρα μας!!!

Νίκος Κ.
meresparaxenes