Είμαστε λίγο πριν την καταστροφή του κόσμου τούτου, σύμφωνα και με προφητεία του Ησιόδου

Γράφει ο Χρήστος Μαντζιάρης

Οι εξέχοντες και περικλεείς πρόγονοί μας όπως προφήτευσαν την έλευση του Ιησού Χριστού, με καλύτερο παράδειγμα τον μέγιστο Σωκράτη που τον σκότωσαν κάποια «κοπρόσκυλα» υπούλων συμφερόντων της εποχής εκείνης, προφήτεψαν ότι θα έρθει η καταστροφή του κόσμου. Όπως όλες οι σοβαρές προφητείες, έτσι και αυτή του Ησιόδου που θα αναλυθεί εδώ, αναφέρουν μόνον γεγονότα και όχι χρόνο. Τον χρόνο τον γνωρίζει μόνον ο Θεός.

Ο Έλλην ποιητής Ησίοδος προφήτευσε την καταστροφή του κόσμου τούτου, του σιδερένιου όπως τον ονομάζει, δια της νοήσεως. Αυτό είναι σημαντικότατο στοιχείο διότι από την μια καταδεικνύει την δύναμη του ελληνικού πνεύματος και από την άλλη την σημερινή κατάντια του, λόγω των εντατικών και υπουλοτάτων μεθοδεύσεων των ελληνιζόντων ηγετών στην Ελλάδα που έχουν ως όραμά τους τον αφανισμό μας.
Ας μελετηθεί η προφητεία του Ησιόδου, κατά προφητευόμενο γεγονός, ώστε να θαυμάσουμε την ακρίβεια των καταστάσεων που περιγράφει ο Έλλην αυτός που είναι λες και διαβάζεις σημερινή εφημερίδα.

«Όταν τα νήπια θα γεννιούνται με κροτάφους γκρίζους». Ο Έλλην Ησίοδος εδώ εννοεί ότι τα παιδιά θα έχουν την ζωή ενηλίκων από πολύ μικρά. Θα βιασθούν δημοκρατικά, ως άβουλα και άκακα πλασματάκια, να έχουν την ζωή και τις εμπειρίες ενός ενήλικος ατόμου. Το βλέπουμε σήμερα, με την άμεση σχεδόν αποκοπή των παιδιών από τους οικογενειακούς δεσμούς και θεσμούς, με την παιδική εργασία, την παιδική πορνογραφία και την παιδεραστία. Διαμορφώνονται σωματικώς και πνευματικώς ακανόνιστα με την ηλικία τους.

«Ούτε ο γονιός θα μοιάζει του παιδιού του μήτε και τα παιδιά με τους γονείς», εδώ ο βαθύς γνώστης Ησίοδος προβλέπει αυτό που γίνεται σήμερα με την μίξη των φυλών. Όταν ένας γονεύς είναι π.χ. της λευκής φυλής και ο άλλος της μαύρης, τότε τα παιδιά δεν θα μοιάζουν σε κανέναν από τους δύο. Οι δε υιοθεσίες παιδιών διαφόρων φυλών από οποιοδήποτε σημείο του δύσμοιρου πλανήτου μας, που κατά τα άλλα θέλουν να σώσουν οι επίβουλοι καταστροφείς του, έχουν ως αποτέλεσμα την δημιουργία «πολυχρώμων» οικογενειών.Οι «παρδαλές» οικογένειες είναι κάτι άλλο. Το μέλλον όλων αυτών των αθώων συνανθρώπων μας είμαι προβλέψιμο από επιστήμες όπως η ανθρωπολογία, η κοινωνιολογία, η ψυχολογία, κλπ.

«Ο ξένος στον φιλόξενο, ο σύντροφος στον σύντροφο, μήτε κι ο αδελφός στον αδελφό
δεν θα ᾽ναι φίλος πια, που ήταν άλλοτε ο κανόνας». Ο πολυμαθής Ησίοδος αναφέρει αυτό που σήμερα είναι κανόνας. Η αποξένωση των ανθρώπων είναι εμφανής. Φοβάται ο ένας τον άλλον. Ζούμε στοιβαγμένοι σε κτήρια-κλουβιά, μακριά από το φυσικό περιβάλλον και η φιλία μετράται μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης με αριθμούς που δεν σημαίνουν τίποτα. «Αποξενωμένες φιλίες» μέσω των ηλεκτρονικών μέσων κοινωνικής δικτύωσης όπου ο καθένας καταντά να ρουφιανεύει τον εαυτό του προς άγραν «φίλων» διαστρεβλώνοντας έτσι την αληθινή φιλία, κάνοντας παράλληλα τους εξουσιαστές να χαμογελούν υπόπτως.

«Θα τους καταφρονούν τους γέροντες γονείς οι απόγονοί τους, θα τους χλευάζουν ξεστομίζοντας λόγια βαριά, άσπλαχνοι, ανίδεοι μπροστά στον φόβο του θεού». Το ζούμε και αυτό σήμερα υπέροχε Ησίοδε. Η ασέβεια προς τους γονείς, και ειδικά προς τους ηλικιωμένους γονείς, είναι εμφανής. Στην Ελλάδα δεν είναι τόσο εμφανής αυτή η κατάσταση όσο στο «πολιτισμένο» εξωτερικό. Η Ησίοδος μας λέει το εξής καταπληκτικό «ανίδεοι μπροστά στον φόβο Θεού». Ο ποιητής εδώ «ακουμπάει» την Ορθοδοξία. Ω! υπέροχο ελληνικό πνεύμα! Σήμερα, η επίβουλη εξουσία φρόντισε να καταντήσει τους ανθρώπους ανίδεους για τον Θεό, οπότε η ύβρις προς τους νόμους Του προκύπτει ως λογική συνέπεια.

«Σ᾽ εκείνους που τους γέννησαν, όταν γεράσουν, δεν θα αποδώσουν τα τροφεία τους». Ποια τροφεία συγχωρεμένε Ησίοδε ν’ αποδώσουν; Εδώ φθάσαμε στο σημείο κάποιοι να θεωρούν τους γέροντες γονείς τροχοπέδη στην ζωή τους. Είναι γνωστή η ρήση στα νοσοκομεία «ότι την περίοδο των εορτών έρχονται πολλοί και παρκάρουν εδώ τους γονείς τους».

«Καμιά αρετή ευορκίας, δικαιοσύνης, καλοσύνης· αντίθετα, θα δείχνουν την εκτίμησή τους
σ᾽ όποιον θα πράξει το κακό· το δίκιο καθενός η δυνατή γροθιά». Εκλεκτέ πρόγονέ μας, τα ζούμε ολ’ αυτά στην χειρότερή τους έκδοση. Και σ’ όλα αυτά πρωτοστατούνκυρίως οι συγκροτούντες τις κρατικές εξουσίες, οπότε οι εξουσιαζόμενοι που είναι παρακάτω τους, για να δικαιολογήσουν το «παρακατιανός», συμπεριφέρονται αναλόγως και ακόμη χειρότερα. Πόσοι και πόσοι δεν θαυμάζουν στις ‘μέρες μας έναν ισχυρό αν και γνωρίζουν ότι αυτός είναι κλέφτης, απατεώνας, κλπ! Εκτός αυτού, αγωνίζονται και για να τον μοιάσουν!

«Θα λείψει κι η ντροπή», αυτό πάλι καλέ μας Ησίοδε το βλέπει ο καθένας όχι μόνο μόλις βγει από το σπίτι του αλλά και μέσα σ’ αυτό λόγω τηλεόρασης. Το βλέπει κάθε ημέρα 24 ώρες την ημέρα. Οι «πισινοί» στις ‘μέρες μας έγιναν μπροστάρηδες.

«Θα βλάφτει ο τιποτένιος τον καλύτερό του, με δόλια λόγια ξεγελώντας τον, και θα ορκίζεται από ‘πάνω». Όντως ευγενή ποιητά. Είχες δίκαιο. Εσύ το γλύτωσες. Εμείς το ζούμε άμεσα ως θύματα, αλλά και έμμεσα, ως συνέπειες αδίκων καταστάσεων που έχουν αντίκτυπο σε όλους όπως συμβαίνει π.χ. με τις εκλογές. Την απάτη την βιώνουμε ολημερίς. Ξεκινάει κάποιος για να πάει κάπου και σκέφτεται πως θ’ αποφύγει την απάτη, την παγίδα, που του έχουν στήσει. Ουδείς εμπιστεύεται ουδέναν.

«Ο φθόνος μόνον θα συντροφεύει τους ανθρώπους μες στη συμφορά τους, κακόγλωσσος, χαιρέκακος, μνησίκακος». Είναι τρομερό αίσθημα ο φθόνος καθόσον είναι η γενεσιουργός δύναμη πολλών κακών λαμπρέ ποιητά. Σήμερα τα δεινά κάποιου δημιουργούν χαρά στον διπλανό του. Καλό λόγο δεν ακούς. Πολλοί εύχονται να πάθει κακό ο συνάνθρωπός τους για να χαρούν παραβλέποντας την πνευματική τους μιζέρια. Πώς να εξηγήσει κανείς διαφορετικά ότι η μισή Ελλάς κάνει μάγια στην άλλη μισή για κακό!

«Και τότε προς τον Όλυμπο, … εγκαταλείποντας για πάντα τους ανθρώπους, θα φύγουν και θ᾽ ανέβουν στον κόσμο των θεών η Αιδώς κι η Νέμεση. Ό,τι θα μείνει, θα ᾽ναι μόνο βάσανα πικρά, κλήρος για τους απόκληρους βροτούς, δεν θα υπάρξει στα δεινά τους σωτηρία καμιά». Εδώ ο εκλεκτός Έλλην μας λέει ότι θα αηδιάσουν οι Θεοί από τα έργα των ανθρώπων και θα τους εγκαταλείψουν, και τότε οι άνθρωποι θα ζουν στην κόλαση που θα δημιουργήσουν οι ίδιοι στην Γη.

Επειδή όμως ο άνθρωπος θα θέλει να ελπίζει θα θεοποιήσει τον Αντίχριστο. Αυτό στην αρχή, διότι μετά με τον έλεγχο της σκέψης, αν προλάβουν,… τέλος όλα. Το πλήρες κείμενο του Ησιόδου έχει ως εξής:

Άμποτε να μη ζούσα εγώ σ᾽ αυτήν την πέμπτη γενεά,
με τους ανθρώπους της· καλύτερα να ᾽χα πεθάνει πιο μπροστά
ή να γεννιόμουν ύστερα. Γιατί έφτασε τώρα η ώρα του γένους του σιδήρου.
Μήτε τη μέρα θα απολείψουν κάματος και πόνος μήτε τη νύχτα
η φθορά τους θα κοπάσει· τους περιμένουν μέριμνες βαριές,
θεόσταλτες, μόλο που κάποτε θα σμίγει και σ᾽ αυτούς καλό με το κακό.
Ο Δίας όμως θα αφανίσει κι αυτό το γένος των βροτών·
όταν τα νήπια θα γεννιούνται με κροτάφους γκρίζους·
ούτε ο γονιός θα μοιάζει του παιδιού του μήτε και τα παιδιά
με τους γονείς· ο ξένος στον φιλόξενο, ο σύντροφος στον σύντροφο
μήτε κι ο αδελφός στον αδελφό
δεν θα ᾽ναι φίλος πια, που ήταν άλλοτε ο κανόνας.
Θα τους καταφρονούν τους γέροντες γονείς οι απόγονοί τους,
θα τους χλευάζουν ξεστομίζοντας λόγια βαριά,
άσπλαχνοι, ανίδεοι μπροστά στον φόβο του θεού·
σ᾽ εκείνους που τους γέννησαν, όταν γεράσουν, δεν θα αποδώσουν
τα τροφεία τους· καμιά αρετή ευορκίας, δικαιοσύνης,
καλοσύνης· αντίθετα, θα δείχνουν την εκτίμησή τους
σ᾽ όποιον θα πράξει το κακό· το δίκιο καθενός η δυνατή γροθιά·
θα λείψει κι η ντροπή· θα βλάφτει ο τιποτένιος τον καλύτερό του,
με δόλια λόγια ξεγελώντας τον, και θα ορκίζεται από ‘πάνω·
ο φθόνος μόνον θα συντροφεύει τους ανθρώπους μες στη συμφορά τους
κακόγλωσσος, χαιρέκακος, μνησίκακος.
Και τότε προς τον Όλυμπο, μακριά από πλατείες και δρόμους,
καλύπτοντας με τον λευκό τους πέπλο την ωραία θωριά τους,
εγκαταλείποντας για πάντα τους ανθρώπους,
θα φύγουν και θ᾽ ανέβουν στον κόσμο των θεών
η Αιδώς κι η Νέμεση. Ό,τι θα μείνει, θα ᾽ναι μόνο
βάσανα πικρά, κλήρος για τους απόκληρους βροτούς,
δεν θα υπάρξει στα δεινά τους σωτηρία καμιά.

Όπως καταλαβαίνει ο κάθε αναγνώστης ολ’ αυτά τα ζούμε σήμερα σε υπερθετικό βαθμό, ως εκ τούτου, και με βάση και τα γραφόμενα του Ησιόδου, ζούμε στα έσχατα χρόνια. Που καταλήγει όμως ο Ησίοδος; Στην Ορθοδοξία. Βρήκε ΚΑΙ αυτός ο παλαιός Έλλην την Ορθοδοξία δια του πνεύματος. Αυτό που δεν πρόβλεψε ο Ησίοδος είναι η δεύτερη ένδοξος έλευση του Θεού μας, του Ιησού Χριστού, και την αναλαμπή του ορθοδόξου αυτοκρατορικού γένους των Ελλήνων.

Όλοι συμφωνούν ότι πάμε προς μεγάλη καταστροφή. Η έκπληξη όμως θα έρθει από την Ελλάδα και τα παιδιά της. Τα γνήσια παιδιά της.

Χρήστος Μαντζιάρης