Άλλοι Γάλλοι στην κερκίδα, άλλοι στο χορτάρι;
Μου έχει δημιουργηθεί μία απορία βλέποντας κάποιες σκηνές από το Μουντιάλ της Ρωσίας. Ειλικρινά το λέω. Με μια βιαστική ματιά λοιπόν, βλέποντας τις ευρωπαϊκές ομάδες, και γνωρίζοντας ότι πολλές πλέον έχουν μικρή, μεγαλύτερη, έως πολύ σημαντική συμμετοχή μη γηγενών παικτών ή μη λευκών παικτών (εξαιρώντας ίσως κάποιες όπως η Ισλανδία, η Πολωνία, η Ισπανία και η Κροατία), παρατήρησα ότι στην κερκίδα δεν βλέπεις την ίδια εικόνα.
Δηλαδή, έχουμε π.χ. μια εθνική Γαλλίας που ζήτημα αν έχει 3 λευκούς γηγενείς παίκτες στην βασική ενδεκάδα. Το ίδιο και η ομάδα της Αγγλίας. Από κοντά ακολουθούν Βέλγιο, Γερμανία, Δανία, Σουηδία και Ελβετία (multi-cutli ομάδες πέρα από το χρώμα του δέρματος, γενικά παίκτες άλλης εθνικής καταγωγής – βλ. άρθρο εδώ).
Κάποιος θα πει ότι έχουν αλλάξει τα δημογραφικά δεδομένα. Οπότε είναι αναμενόμενο. Όμως μισό λεπτό. Αυτό είναι εν μέρει αλήθεια. Αν και ο αριθμός των μεταναστών ακόμα και εκείνων της δεύτερης (ή και τρίτης) γενιάς έχει όντως αλλάξει ή αλλοιώσει σημαντικά την εθνολογική πληθυσμιακή σύνθεση σχεδόν όλων των δυτικών κοινωνιών, δεν μπορώ να πιστέψω ότι στην γαλλική κοινωνία σήμερα μόνο οι 3 στους 11 κατοίκους είναι πλέον λευκοί Γάλλοι ή οι 3 στους 11 είναι λευκοί Άγγλοι, δηλαδή σχεδόν το 75% των κατοίκων των κρατών αυτών είναι μη λευκοί γηγενείς (πιθανόν θα φτάσουμε εκεί κάποτε, αλλά δεν φτάσαμε ακόμα). Και πως γίνεται, εάν έχουν έτσι τα πράγματα, στην εξέδρα να μην το βλέπουμε εαυτό;
Γιατί δηλαδή, εάν η σημερινή «σύγχρονη» Γαλλία (με βάση την εικόνα της εθνικής) είναι 3 λευκοί, πέντε μαύροι και άλλοι 3 βορειοαφρικανοί, γιατί στην κερκίδα των Γάλλων δεν το βλέπουμε αυτό, αλλά βλέπουμε να είναι σχεδόν ολοκληρωτικά λευκοί, σαν να μην συνέβη ποτέ αυτή η αλλαγή; Με λίγα λόγια γιατί η εικόνα την φυλετικής / εθνολογικής σύνθεσης της ποδοσφαιρικής ομάδας που υποτίθεται αντικατοπτρίζει την αντίστοιχη εικόνα της κοινωνίας δεν αποτυπώνεται στην κερκίδα; Αυτή την απορία έχω.
Δύο τινά νομίζω ότι μπορεί να συμβαίνουν. Ή τα παιδιά των λευκών δεν ενδιαφέρονται πλέον για το ποδόσφαιρο και δεν εντάσσονται σε ποδοσφαιρικές ομάδες για να εξελιχθούν και έτσι αυτές γεμίζουν σχεδόν αποκλειστικά από παιδιά μεταναστών (έστω δεύτερης ή τρίτης γενιάς). Ή δεν συμβαίνει αυτό (ή δεν συμβαίνει σε αυτόν τον βαθμό) και απλώς τα παιδιά των μεταναστών (έστω δεύτερης ή τρίτης γενιάς) δεν έχουν κανένα ενδιαφέρον για την εθνική ομάδα της χώρας τους.
Οπότε ναι μεν είναι π.χ. «Γάλλοι» ή «Γερμανοί», αλλά δεν νοιάζονται να υποστηρίξουν την Γαλλία ή την Γερμανία. Την πρώτη περίπτωση (να αδιαφορούν τα παιδιά των γηγενών για τα ομαδικά αθλήματα) μου φαίνεται εξαιρετικά δύσκολο να την πιστέψω, κρίνοντας από την δική μας εθνική μπάσκετ, η οποία σιγά – σιγά αποελληνοποιείται, (ή γεμίζει με τους νέους «Έλληνες»), παρόλο που εγώ βλέπω ότι τα ελληνόπουλα συνεχίζουν να αγαπάνε το μπάσκετ και να στελεχώνουν τις ομάδες της γειτονιάς τους. Οπότε καταλήγω στο συμπέρασμα ότι μάλλον το δεύτερο συμβαίνει. Δηλαδή, στην πλειοψηφία τους τα παιδιά των μεταναστών (ακόμα και δεύτερης ή τρίτης γενιάς) δεν αισθάνονται κάποιο δέσιμο ή συναισθηματικό δεσμό με τα εθνικά χρώματα της χώρας που γεννήθηκαν και ζουν και ως εκ τούτου δεν νιώθουν την ανάγκη να ακολουθήσουν και να υποστηρίξουν την ομάδα της χώρας τους.
Οπότε, όπως καταλαβαίνετε, τα περί «ενσωμάτωσης» πάνε περίπατο. Έχω παράδειγμα νεαρού «Έλληνα» αλβανικής καταγωγής, που στο προηγούμενο παγκόσμιο κύπελλο δεν υποστήριζε την Ελλάδα. Προτιμούσε π.χ. την Κολομβία ή την Ουρουγουάη. Γιατί «είχε παικταράδες». Για αυτόν η συμμετοχή της Ελλάδας ήταν η συμμετοχή μίας οποιασδήποτε χώρας. Και ας θεωρείται «Έλληνας» για το κράτος. Και ας πήγε στρατό. Το ότι η Ελλάδα συμμετείχε στο Μουντιάλ δεν του έλεγε τίποτα. Το οποίο φυσικά έλεγε και στον τελευταίο Έλληνα ή Ελληνίδα. Στον σχετικό ή τον άσχετο, στο παιδάκι ή στον παππού.
Είναι άραγε η μυστική φωνή της φυλής, ή του αίματος ή των προγόνων που ακόμα μιλάει; Και λέει τα αυτονόητα; Όπως, εκείνο το παλιό σύνθημα που κατέληγε με το «…γεννιέσαι, δεν γίνεσαι ποτέ…»; Φυσικά, μίλησα γενικά. Μην πάτε να ψάξετε να μου βρείτε κάποια φωτογραφία που θα δείχνει και κάποιον μελαψό μέσα στην κερκίδα των Άγγλων ή των Γερμανών. Μίλησα για ποσοστά που βρίσκονται σε πλήρη δυσαναλογία και αναντιστοιχία μεταξύ ομάδας παικτών με το εθνόσημο στην φανέλα και πλήθους φιλάθλων με τις εθνικές σημαίες στα χέρια.
Βλέπετε τις εικόνες (Γαλλία, Αγγλία: 1982 και σήμερα). Η εθνολογική σύνθεση των ομάδων τα τελευταία 35 χρόνια άλλαξε ραγδαία. Εκείνη της κερκίδας όχι. Γιατί;
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek
Τι παθαίνει ο άνθρωπος όταν τον τρώει το σαράκι του εθνικισμού.
ΒΡΕ ΑΝΤΕ ΠΗΔΑ ΑΠ’ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΣΑΛΕΜΕΝΟ ΜΥΑΛΟ !!!!!!!!!! ΕΣΥ ΡΕ ΔΕΝ ΒΛΕΠΕΙΣ ΜΙΑ ΓΑΛΛΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΓΕΜΑΤΗ ΜΑΥΡΟΥΣ ??? ΕΚΤΟΣΚΑΙ ΑΝ Η ΓΑΛΛΙΑ ΕΙΝΑΙ ΧΩΡΑ ΤΗΣ ΑΦΡΙΚΗΣ ΜΟΥΡΓΟ ΑΗ ΣΙΧΤΙΡ !!!!!!!!!!