Δεν τους προλαμβάνουμε τους ηλίθιους, ομολογουμένως τρέχουν γρηγορότερα, αλλά η Τετραπιθανότητα δεν είναι αχλάδα ούτε έχει ουρά…

Δεν τους προλαμβάνουμε τους ηλίθιους, ομολογουμένως τρέχουν γρηγορότερα, αλλά η Τετραπιθανότητα δεν είναι αχλάδα ούτε έχει ουρά…

Παρακολούθησα έναν βίντεο πριν δυο τρεις ημέρες, δυστυχώς το έχασα, δεν θυμάμαι καν που το είδα, ίσως εσείς που είσαστε ειδικότεροι, με λέξεις κλειδιά να το βρείτε…

Ένας άνδρας ήθελε να μας δείξει πόσο αφελείς είναι πολλοί, πλήθη μεγάλα…

Στάθμευσε το αυτοκίνητον του, αποβιβάστηκε και έναν δεύτερον αυτοκίνητον με ηλιγγιώδη ταχύτητα κτυπάει το αυτοκίνητον του και τον ίδιον, προς στιγμής περιμένεις να δεις τα τραγικά αποτελέσματα, αλλά βλέπεις ότι το μεν αυτοκίνητον του άνδρα είναι πραγματικόν, το δεύτερον είναι ολόγραμμα και περάνει μέσα από το άλλον αυτοκίνητον και ο άνδρας γελάει, υποδεικύωντας μας, πόσον χαϊβάνια μπορεί να κάνει τους ανθρώπους η τεχνολογία….

Παρότι αυτά τα βλέπουμε πολλά έτη σε ταινείες και κινούμενα σχέδια, εντούτοις, πολλοί άνθρωποι τείνουν να τα πιστεύουν….

Ποία είναι απάντηση; Ε λοιπόν, είναι τόσον Λογική, Προφανής, Απλή και Ευφυής που πολλοί θα δυσκολευτούν και εν τέλει δεν θα αντιληφθούν….

Πρώτον, πρέπει να αντιληφθείς πως ό,τι βλέπεις σε ηλεκτρονική εικόνα, δεν είναι πραγματικότητα, είτε πάρθηκε από πραγματικότητα, είτε είναι φτειαγμένη από μηχανικούς της ειδικότητος αυτής στην τεχνολογία, όπως μία φωτογραφία δεν είναι τα πρόσωπα που δείχνει η φωτογραφία και ο όρος είδωλα τους, όπως συνηθείζεται, δεν μου είναι ικανοποιητική, είναι μία ψευδαίσθηση πανομοιότυπη δήθεν με την πραγματικότητα, βασικά σε ένα χαρτί ασπούμε χωρίς να δείχνει όλον το πάχος διαστάσεων ασπούμε ενός ανθρώπου στην φωτογραφία….

Αυτό το υπέδειξε πριν 2 αιώνες ένας Γάλλος όταν ζωγράφισε μία πίπα καπνίσματος και έγραψε από κάτω: αυτή δεν είναι μία πίπα!…

Η δε φωτογραφία που είναι ολόγραμμα όπως το λένε τώρα, δηλαδή άγαλμα με οιονδήποτε υλικόν έχει τις ίδιες διαστάσεις με το πραγματικό πρόσωπο ή πράγμα. Αυτό που κάνουν είναι να αλλάζουν τις λέξεις διά να νομίζεις ότι μιλάνε για κάτι διαφορετικό από το γνωστόν, ασπούμε ολόγραμμα αντί είδωλο ή άγαλμα, ή μετανθρωπισμός αντί αποχαύνωση ή ζόμπυ ή βρυκόλακας ή ρομπότι ή δαιμονισμένος ή εκμηχανοποιημένος, νέα τάξη πραγμάτων αντί πλήρης τυραννία και άλλα πολλά και ούτω καθεξής, του φρονίμου ολίγα και διαντιλαμβάνεται, από την ώρα που οι λέξεις αντικαταστάθηκαν με την εικόνα και έγινε μία εικόνα χίλιες λέξεις όπως λέγει το κινέζικο ρητό, έγινε το άλλο νόημα του ρητού αυτού ήτοι η αποβλάκωση, διότι μία εικόνα δεν μπορεί να πει όσα εξηγούν 1000 λέξεις. Συνάμα αυτό εξηγείται από τον Νίτσε στο Λυκοφώς των Ειδώλων με καταπληκτική λεπτομέρεια και αναφέρεται στα πρωτόκολλα των σοφών της σιών, ότι δοκιμάστηκε-βεβαίως πριν τον Νίτσε-στην Γαλλία από έναν Γάλλον εκπαιδευτικό πράκτωρ των σιωνιστών του οποίου το όνομα αναφέρουν, και σπανίως αναφέρεται όνομα στα πρωτόκολλα αυτά!…

Θυμίζω ότι η εικόνα εξαπατάει, είναι πλασματική εξού και το σοφόν ρητόν: τα φαινόμενα απατούν, και ως γνωστόν το 99% των φαινομένων παρατηρείται διά της οράσεως ήτοι της εικόνας, παλαιότερα μαθαίναμε και διαβάζαμε πολλά για τις αυταπάτες, τις ψευδαισθήσεις, τις παραισθήσεις και άλλα φαινόμενα εικονισμού μέσω της υποβολής, αυθυποβολής και υπνωτισμού άμεσου και εκ του μακρός από μάγους, φακκίρηδες και άλλους που τώρα στον Δυτικό Κόσμο και την σύγχρονη ορολογία λέγονται νευροψυχολόγοι και βεβαίως, τα βιβλία που μας φώτειζαν αυτά εξαφανίστηκαν και την θέση τους πήρε ο ψευδοεικονισμός μέσων των ηλεκτρονικών κυρίως μέσων και των βιβλίων εξαπάτησης, ήτοι το αντίστροφον !….

Πάμε να ιδούμε την απάντηση:

Ασπούμε ότι βλέπεις έναν παράξενον συμβάν στο διαδίκτυον, ο,τιδήποτε, από έναν τουμπάρισμα έως έναν παράξενον ον, σημείωση διαδίκτυον περιλαμβάνω και τον κινηματογράφον και ο,τιδήποτε ηλεκτρονικόν και εικονικόν….

Υπάρχουν 4 Πιθανότητες:

Ασπούμε στην περίπτωση σύγκρουση δύο αυτοκινήτων όπως το βίντεο που παρακολούθησα ή οιασδήποτε άλλης περίπτωσης:

Α) Μαγνητοσκόπιση δύο κάλπικων αυτοκινήτων

Β) Μαγνητοσκόπιση πραγματικών αυτοκινήτων

Γ) Μαγνητοσκόπιση ενός κάλπικου και ενός πραγματικού αυτοκινήτου

Δ) Ποίον είναι αυτόν; Το ανάμεικτον αυτών ή ότι σε κάθε περίπτωση αυτό που παρακολουθείς είναι επικάλπικον διότι δεν υπάρχει πιά, έγινε, έφυγε, το ψευδοαποθανάτισες, αλλά είναι έναν είδωλον; Ουσιαστικά το δεύτερον και εάν το ψάξεις βαθύτερα το πρώτον ήτοι το ανάμεικτον μπόρει να ισχύει στην περίπτωση αυτή μόνον όπως περιγράφεται το δεύτερον….

Αλλά αυτό που πρέπει να προσέξεις, είναι το Α) & το Γ), πώς μαγνητοσκοπείς έναν ή δύο ψεύτικα αυτοκίνητα ή οποιοδήποτε άλλον είδωλον; Αφού είναι κάλπικον πως το μαγνητοσκοπείς;

Ασπούμε ότι παρακολουθείς κινούμενα σχέδια τα οποία είναι ψεύτικη πραγματικότητα ή και δεν είναι όντα, εάν μαγνητοφωνήσεις ή φωτογραφίσεις αυτό που παρακολουθείς στην τηλεόραση ή διαδίκτυο που είναι πάλαι τηλεόραση, τότε μαγνητοφώνησες κάτι ψεύτικο-εικονικό-ψευδαισθησιακό-κάλπικο-πλασματικό με τεχνολογία, αυτό είναι ολόγραμμα και μπορεί να το ιδείς να κινείται στον δρόμο ψεύτικο ή πραγματικό ή στον ουρανό ψεύτικο ή πραγματικό !…

Στην κυριολεξία μαγνητοσκοπείς σχέδια = μορφές που είναι κινούμενα σχέδια [με κάνει να γελάω η απτή αυτή πραγματικότητα, ότι δεν μπορούμε να αναγνωρίσουμε πλέον, ειδικά πλέον, εάν μία μορφή είναι από πραγματικό πρόσωπο ή αντικείμενο ή από φαινόμενο τυχαίο ή φτειαχτό στο εργαστήριο ή τον υπολογιστή και σου πασάρουν την λέξη ολόγραμμα ή θαύμα ή επίσκεψη εξωγήϊνου και άντε να βρεις άκρη] και συμπέρασμα:

Όταν μαγνητοσκοπείς ή βλέπεις έναν σχέδιον-μορφή δεν μπορείς να ξέρεις εάν είναι από πραγματικό πρόσωπο ή αντικείμενο ή όχι, εάν είναι αποκύημα του εγκεφάλου σου ή όχι, εάν είναι φτειαχτό ηλεκτρονικά ή άλλως πως ή όχι. Αυτός είναι ο ορισμός, δεν υπάρχει άλλος και δεν υπάρχει καλύτερος, απ’ εκεί και πέρα προσπαθείς είτε με την λογική είτε με την πίστη είτε με την πεποίθηση είτε με την χαυνότητα, είτε με την φτανομυαλοσύνη-αφέλεια να αποφασίσεις και να κρίνεις εάν είναι από πραγματικό ή από κάλπικο φτειάξιμο ή από αποκύημα φαντασίας ή ψευδαισθησιογόνων ή παραισθησιογόνων ορμονών μετά από χρήση ουσιών ή όχι ή από επίσκεψη πνεύματος ή διαταραχής τινής!….

Βεβαίως σε όλα αυτά υπάρχει και αλήθεια και ψεύδος, αλλά δεν μπορείς να ξέρεις πότε και ποίον είναι τι. Παράδειγμα οι Μοναχοί, όταν τους επισκέπτεται μία μορφή-σχέδιον, επειδή δεν ξέρουν εάν είναι αληθινή Οπτασία ή ψευδαίσθηση και επειδή δεν ξέρουν εάν η αληθινή-πραγματική οπτασία είναι καλόν ή κακόν πνεύμα λένε: Κύριε Ιησού Χριστέ Υιέ Του Θεού ελέησον με τον αμαρτωλόν και εάν εξαφανιστεί η παρουσία εκείνη τότε είναι μεταμόρφωση σε φωτεινή οντότητα κακού πνεύματος ή εικονική εξαπάτηση, εάν όχι τότε είναι πρόσωπον αγγελικόν!… Βεβαίως κάποιοι το αμφισβητούν και αυτόν, έγγειται να το ελέγξουν με βιώματα όπου παρέχουν επιπλέον τεκμήρια…. Αλλά το συμπέρασμα μας είναι ότι δεν γνωρίζουμε ή και εν οίδα ότι ουδέν οίδα όπως είπε Ο Σωκράτης και κανείς δεν γνωρίζει εάν είχε υπόψιν του αυτά, αλλά άμα λογαριάσουμε ότι υποψιαζόταν ιπτάμενα αντικείμενα όπισθεν μικρών νεφών, τότε πιθανότατα, να είχε υπόψιν του αυτά, διότι από την μία υποψιαζόταν ιπτάμενα αντικείμενα και από την άλλη εξαπάτηση ολογραμμική, φαινομένου, κακού πνεύματος, και εδώ συνεπέρχεται η ρήση εις την είσοδον του Μαντείου των Δελφών: η εμπιστοσύνη είναι η διπλανή της εξαπατήσεως!

Από την ώρα που το εμπιστεύτηκες το ηλεκτρονικόν μπορεί να σε εξαπατήσει…

Βασικά ό,τι εμπιστευτείς μπορεί να σε εξαπατήσει και από εκεί και πέρα έγγειται στο γεγονός εάν αυτό που εμπιστεύτηκες είναι πραγματικό ή υπαρκτό ή ζωντανό, εάν είναι συνάμα αγαθόν ή κακόν, ώστε αναλόγως ήτοι εάν είναι αγαθόν μπορεί να σε εξαπατήσει αλλά δεν το κάνει, εάν είναι κακόν μπορεί να μην σε εξαπατήσει αλλά δεν το κάνει, ή σε εξαπατεί μερικώς ή στην πορεία και εν τέλει ό,τι και να σου δείξει εν τέλει σκοπός του είναι να σε εξαπατήσει!… Σε αυτά συμπληρώνεται και κάτι πολύ τρομακτικόν και δεν είναι τρίτον αλλά τέταρτον ήτοι μία Τετραπιθανότητα, αφού το κακόν πνεύμα χρησιμοποιεί τόσον την ειλικρίνεια όσον και την εξαπάτηση για να σε εξαπατήσει, διότι η ειλικρίνεια είναι αυτή που θα κερδίσει την εμπιστοσύνη σου για να μπορέσει το κακό πνεύμα να σε εξαπατήσει στο τέλος ή χειρότερα και τελεσίδικα κατά μεγάλα διαστήματα και έν τέλει στο τέλος ή τελευταία στιγμή.

Το τέταρτον λοιπόν, είναι η Δοκιμασία Του Θεού, ήτοι του αγαθού, όπου προσποιείται ότι σε εξαπατάει ή σε εγκαταλείπει, για να δοκιμάσει την Πίστη και την Αφοσίωση σου και ύστερα επέρχεται με τόσον απτόν τρόπον τεκμηρίωσης της ποιότητας του και της ζωντανότητας του που δεν έχεις πλέον αμφιβολία, εφόσον και με την προϋπόθεση ότι άντεξες στην δοκιμασία και τον πειρασμό, αυτό μπορεί να στο κάνει ένας διδάσκαλος, ένας γονέας, ένας εραστής ή μία ερωμένη κτλ…..

Αυτό που σε πείθει και ακόμη πιστεύεις όταν σε εγκατέλειψε πλέον Ο Θεός, είναι η εμπειρία που είχες όταν ήταν Παρών, ώστε να μην αμφιβάλλεις πιά διά την δύναμη Του και ότι Αυτός είναι Ο Θεός και δεν υπάρχει τίποτε σοφότερο από το να υποταχθείς σε Αυτόν, διότι σε ποίον άλλον είναι καλύτερα να υποταχθείς συμπεριλαμβανομένου και εσού, αφού δεν μπορεί κανένας άλλος και τίποτε να σε σώσει διαπαντός και να εγγυηθεί αμετάβλητη και αμετακίνητη σωτηρία, αφού,  και άλλος ασπούμε να σε σώσει ή να σε κάνει φερειπείν αθάνατον, Ο Θεός μπορεί να την καταργήσει, όπως και την αθανασία των πνευμάτων, αγγέλων, δαιμόνων κ.α…. Άρα τε, δεν μπορείς να εύρεις καλύτερα και χειρότερα από άλλον, άμα θέλει ή άμα δεν θέλει Ο Θεός!….

Άρα πολύ περισσότερον από το απτόν-χειροπειαστόν δεν μπορείς να εμπιστευτείς για την γνησιότητα του το εικονικόν, χωρίς να σημαίνει ότι το απτόν είναι οπωσδήποτε αυτόν που νομίζεις, βλέπεις και δοκίμασες και συνάμα η Πίστη μετακινάει βουνά ! Ο Χριστός λέγει πώς εάν πιείς δηλητήριο και πιστεύσεις ότι δεν είναι δηλητήριο ή δεν θα σε βλάψει, τότε δεν θα σε βλάψει, με την ίδια λογική εάν βλέπεις έναν κάλπικο και το πιστεύσεις πραγματικό το κάνεις πραγματικό; Και εάν βλέπεις ένα πραγματικό και το πιστεύεις για κάλπικο το κάνεις κάλπικο; Εάν ισχύει αυτόν, τότε το πραγματικό είναι κάλπικο και το κάλπικο είναι πραγματικό, συνεπώς, δικαίως Ο Χριστός έλεγε ότι ο κόσμος αυτός είναι ψεύτικος, φθαρτός, προσωρινός, διότι έχει την ιδιότητα να αλλάζει , είναι ό κόσμος της μεταβολής, εξού και οι ενέργειες δεν χάνοντε αλλά μεταβάλλοντε και τίποτε δεν παραμένει σταθερόν εσαεί, και η αστάθεια αυτή και μεταβολή αυτή είναι το ίδιον και το αυτόν, δύο όψεις στο νόμισμα που καλείται Φθορά ! Διότι για να μετατραπεί η αιολική ενέργεια σε ηλεκτρική και αργότερα η ηλεκτρική σε αιολική ενέργεια, σημαίνει σε κάθε περίπτωση φθείρεται, πεθαίνει και εξαφανίζεται η πρώτη, ενώ συνάμα κατά κάποιον τρόπον διατηρείται μέσα στην άλλη. Ο θάνατος της ύλης είναι μεταβολή της ύλης. Όταν πεθαίνεις έπαψες να είσαι αυτό το σώμα ύλης που είσαι ή ήσουν και η ίδια ποσότητα και ποιότητα ύλης θα γίνουν κάτι άλλο… Κάτι περίεργο και παρόμοιο συμβαίνει και με την ψυχή, παραμένει μεν ψυχή αλλά με ή χωρίς ευλογία….

Σύντομα όταν θα ιδείτε τον ουρανό ζωγραφισμένο με εικόνες, χρώματα, κινήσεις, όντα, πράγματα, μην εμπιστευτείτε τα μάτια σας, μπορεί να μην είναι αυτό που νομίζετε ή θέλετε να είναι ! Ο Άπιστος Θωμάς δεν ήταν κακοπροαίρετος αλλά άπιστος , δεν πίστευε ότι ζωντανεύει έναν νεκρόν σώμα, τότε άγγιξε το δάκτυλον επί τω τύπον των ήλων και πείσθηκε, μπορούσε να μην πεισθεί πάλαι !…

Αυτή είναι η δύναμη της απιστίας! Δεν πείθεσαι από το μεν αλλά πείθεσαι από το δε; Μπορεί να μην πείθεσαι από τίποτε ένεκα διάφορων λόγων ή επειδή ευθαρσώς δηλώνεις ή νοιώθεις ή εκδηλώνεσαι ως αγνωστικιστής, γνωρίζοντας το ή μη! Αλλά πρέπει να εξετάσεις έναν Προδεδομένον, αφού υφίσταται το ψεύδος πρέπει να ζη και το Αληθινόν, δεν μπορεί να υπάρχει μόνον το έναν από τα δύο, έτσι δεν είναι; Από την στιγμή όπου κατανοείς, ζης, τρώγεις, υπάρχεις, τότε υπάρχει και το αληθινόν και το ψευδές που είναι αυτόν που φαίνεται αληθινόν ή σε κάνει να φαίνεσαι αληθινός ή να νομίζεις αληθινόν ενώ είναι κάλπικον !

Ο Χριστός είπε από τους καρπούς όπου παράγει το δένδρον καταλάβεις την ποιότητα του…. Το αληθινόν παράγει αλήθειες και το ψευδές ψεύδη, τα ψεύδη μπορεί να είναι ευφάνταστα, αλλά το αληθινόν μας προειδοποίησε με νουθεσίες και προφυτείες στην Αγία Γραφή και άλλες Γραφές ή βιβλία, ότι θα έρθη ώρα που το ψεύδος θα κάνει ψευδοθαύματα και ότι από την ποιότητα της αγάπης του κρίνεται εάν είναι καλόν και αληθινόν ή κακόν και ψευδές!…

Από την ώρα όπου αντιληφθείς ότι Ο Θεός ή η Αλήθεια δεν γίνεται να έχουν ανάγκες και ότι όστις δεν έχει ανάγκες δεν τείνει προς το κακόν, διότι η τάση προς το κακόν είναι η προεπιθυμία για ικανοποίηση τινής έλλειψης και ότι η έλλειψη είναι αδυναμία χαρακτηριστική εκείνου που δεν είναι παντοδύναμος και Άκτιστος, τότε αντιλαμβάνεσαι ότι η Αλήθεια είναι Ιδιότητα Του Θεού και χωρίς Τον Θεόν μαζύν σού και χωρίς Πίστη εις Τον Θεόν δεν μπορείς να αντιληφθείς με βεβαιότητα πότε και τι είναι αληθινόν και πότε και τι είναι κάλπικον, καμμία άλλη νοοτροπία, πείραμα, γνώση, δεν μπορεί να σου εξασφαλίσει την Αλήθεια, διότι δεν είναι ιδιότητα που μπορείς να πειάσεις ή αποκτήσεις με τις δυνάμεις σου ως κτίσμα, αλλά ιδιότητα που μπορείς να σε επισκεφθεί ή παραχωρηθεί όταν την ΠΙΣΤΕΥΣΕΙΣ!!!!….

Η γνώση έχει όρια, η Πίστη έχει το αντίστροφον !…. Άλλωστε με την γνώση θέτεις όρια, αποστάσεις, θεμέλια, με την Πίστη δεν ψάχνεις διά αυτά ψάχνεις διά Αυτόν όπου έκανε όλα αυτά και αμέτρητα παραπάνω !….

Με άλλα λόγια, διά να σου το εξηγήσω ακαδημαϊκά, είναι θέμα τύχης εάν θα εμπιστευτείς την Αλήθεια, το ψεύδος, το ουδέτερον ή το ανάμεικτον, και η γνώση είναι θέμα τύχης του τι εμπιστεύεσαι ως γνώση !….

Είναι μία ρουλέττα, ποντάρεις και δείχνει η μπίλια εάν πόνταρες σωστά πριν καν η ίδια κυλίσει μέσα εις τον περιστρεφόμενον τροχόν , της τύχης !… Όμως πάντοτε ένας αριθμός κερδίζει ! Λοιπόν, εις την υπόθεση Αλήθεια , αυτός ο αριθμός είναι πάντοτε ο ίδιος , το ζητούμενον είναι να τον εμπιστεύεσαι εφόρου ζωής ό,τι και εάν συμβεί και να μην ποντάρεις ποτέ σε άλλον αριθμόν ή εάν πόνταρες σε άλλον να επανέλθεις ,

Θα μου ειπείς , μα όλοι οι αριθμοί , είναι Του Θεού , ναι σωστά και συνάμα δεν το εννοώ έτσι ,

Η Αλήθεια είναι μία και αναλλοίωτη , είτε τα φαινόμενα δείχνουν αυτή είτε ο,τιδήποτε άλλον είτε το αντίστροφον , προς βοήθειαν σου υπάρχουν οι ενδείξεις , όπως παράλληλα υπάρχουν ενδείξεις και διά κάθε άλλη «αλήθεια» , αλλά η Αλήθεια είναι μία , το ζητούμενον είναι να την εύρεις και να την εμπιστευτείς , έστω και αν οι άλλες «αλήθειες» αποδεικνύουν ή «αποδεικνύουν» το αντίστροφον , η Αλήθεια είναι μία και είναι το αντίστροφον από αυτόν το αντίστροφον , δεν αλλάζει δηλαδή , είτε πείθει είτε δεν πείθει ,

Όποιος δεν πιστεύει , είναι επειδή δεν πείθεται , δεν εμπιστεύεται την πίστη , ή / και συνταυτοχρόνως πείθεται από άλλη πίστη , ή γνώση , η δε γνώση που τον πείθει , δεν είναι αυτή που γέννησε , αυτός , τίποτε δεν γεννάμε , αλλά πείστηκε από εκείνη την οιανδήποτε  τέχνη ή γνώση , αγνοώντας εάν υπάρχει κάποια άλλη που τεκμηριώνει άλλα ή διαφορετικά ή τα ίδια που πιστεύει , περισσότερον ή υπό άλλη οδόν , άρα διακινδυνεύει , διότι όστις δεν μπορεί να ιδεί το Σύμπαν όλον δεν μπορεί να γνωρίζει την ύλη όλη και όστις δεν μπορεί να ιδεί τα πάντα , τότε η γνώση του είναι ελλειπής , εξού και σε 100 έτη , η σημερινή γνώση θα είναι εξεπερασμένη κατά μεγάλον ποσοστόν , όπως είναι εξεπερασμένη η γνώση πριν 100 ή 500 ετών και συνάμα , χάνεται γνώση που υπήρχε εις το παρελθόν και αποκτάται μέρος άλλης μαζύν με την παλαιότερη ,

Διά να σε πείσει η γνώση πρέπει να εγχωράει σ’ έναν βαθούλωμα κουταλιού ή μέσα σ’ έναν κουτάλι , και ποία γνώση εγχωράει σ’ έναν εγκέφαλον ή σε έναν άπειρον μέγεθος και είναι μεγαλύτερη από αυτό το άπειρον ή μικρότερον αλλά τεράστιον μέγεθος και είναι μεγαλύτερον από αυτόν ; χαχαχα ….

Κατά συνέπεια δεν μπορεί να χωρέσει η γνώση και δεν μπορείς να χωρέσεις την γνώση , άρα τε δεν την γνωρίζεις και αφού δεν την γνωρίζεις όλη , πώς σε πείθει έναν μέρος της ;….

Αφού σε πείθει έναν μέρος της , τότε πιστεύεις , είτε το παραδέχεσαι είτε δεν το παραδέχεσαι , και πιστεύεις σε ό,τι και εάν πιστεύεις , συνεπώς ουδείς άπιστος , ουδείς άνευ πίστης ,

Όταν Ο Χριστός λέγει άπιστοι , δεν λέγει ότι δεν πιστεύουν τίποτε  , λέγει ότι δεν πιστεύουν εις Τον Ίδιον και κατ’ επέκτασιν εις την Αλήθεια ενώπιον τους , εξού και τους είπε μην πιστεύετε σε εμένα ,πιστεύσετε-έστω- εις τους Λόγους μου !….

Αυτόν όπου τους έλεγε , είναι ότι δεν μπορούν να πιστεύσουν την Αλήθεια , αλλά μπορούν να πιστεύουν εις τά ψεύδη , τις αυταπάτες , τα συμφέροντα της κατώτερης και κακής έννοιας της ιδιοτέλειας , δηλαδή δεν πίστευαν εις την Αλήθεια ,αλλά είς τα ψεύτικα υποκατάστατα και τις φθαρτές κτιστές αλήθειες , ,,,,

Εάν πρόσεξες ζούμε τόσες ιδέες και πίστεις εις τον κόσμον που δεν μπορεί τίποτε να σε πείσει , με την έννοια να σου αποδείξει , παρά μόνον μετά όπου το πίστευσες , ακολούθησες και πίστευες μέχρι αποχωρισμού ψυχής εκ σαρκίου , …. Δηλαδή μετά τις εξετάσεις τα αποτελέσματα εάν πίστευες σε φαινόμενα ή φαινομενικές αλήθειες ή την Αλήθεια ,…. Τι σημαίνει αυτόν ; Ότι μόνον Ο Θεός μπορεί να σου δείξει την Άκτιστη Αλήθεια , όποια και εάν είναι αυτή , διότι από θέαση και σκοπιά Γνώσης , η Αλήθεια μπορεί να αποδεικτεί μόνον από εκείνον όπου έχει και φέρει όλην την Γνώση , ! Η Όλη Γνώση είναι η Όλη Αλήθεια και η Όλη Αλήθεια είναι η Όλη Πίστη και η Όλη Πίστη είναι η Όλη Ζωντανή Ακτιστοσύνη και αυτή δίχως ανάγκες δεν μπορεί παρά να είναι η Όλη Αγάπη , διότι η ανάγκη γεννάει την ζήλεια και τον φθόνον και καθένα από αυτά τα άλλα δύο  και το εαυτόν του ,

Τι να ζηλέψει Αυτός που μπορεί να Ζη χωρίς ανάγκες, χωρίς ανώτερον και που έχει δημιουργήσει κάθε κατώτερον και δεν ζη κάτι γεννάει κάτι ανώτερον Του όχι επειδή δεν μπορεί αλλά επειδή δεν μπορεί να γεννηθεί κάτι ανώτερον επειδή Αυτός είναι το ανώτερον και μπορεί μόνον να γεννάει Τον Εαυτόν Του , αυτό είναι το Μυστικόν όπισθεν Του Υιού ήτοι η Γέννηση Του Ευατού Του Πατρός όπου είναι το ανώτερον και είναι Ο Υιός Πατέρας , και αυτή η έλλειψη ανάγκης και πληρότητα Αγάπης , διότι όσον εξουδετερώνεται η έλλειψη και η ανάγκη γεμίζει η Πληρότητα και η Αγάπη , είναι Τω Αγίω Πνεύματι !…

Εκείνον όπου προσπαθεί να σε πείσει ο σατανάς , είναι ότι δεν ζη ανώτερον από αυτόν όπου υπάρχει = υπ’ άρχει = υπό αρχές και ότι το καθετί έχει ανάγκες και ελλείψεις και ότι η αλήθεια είναι η πραγματικότητα της ανακύκλωσης ζωής και θανάτου των κτιστών πραγμάτων και όντων και ότι μόνον αυτό ζούσε έκτοτε και επαναλαμβάνεται έκτοτε , όμως άμα εξέλθεις από το μάτριξ , αυτό, την μήτρα την κτιστή η οποία γεννάει μόνον κτιστά και προσκολληθείς εις την Μήτρα και Μάτριξ το οποίον γεννάει Άκτιστα , ήτοι Της Παναγίας , τότε αντιλαμβάνεσαι ότι , δεν θα ειπώ υπάρχει αλλά Ζη και Ενέχεται Ζωή πέρα από αυτήν την ανακύκλωση , της μη ανακύκλωσης όπου δεν γεννήθηκε ποτέ αλλά ήταν πάντοτε Γεννημένη και Άκτιστη , !

Τι σημαίνει κυριολεκτικά Άκτιστον ; Αμέγεθον ! Ό,τι είναι κτισμένον έχει μέγεθος , μπορεί η ύλη να σου φαίνεται αμέγεθη ως ποσότητα ή χώρος ή απόσταση , αλλά δεν έχει όλα τα αμεγέθη , π.χ. δεν έχει το μέγεθος έναν είδος εντός αυτή να μην πεθαίνει και να ανακλυκλώνεται , δεν έχει την Όλην Δύναμιν και δεν έχει την Προάκτιστιν Ιδιότητα ,

Άρα κτιστόν είναι ό,τι έστω σε έναν από τα χαρακτηριστικά του έχει μέγεθος

Και ,

Άκτιστον είναι ό,τι σε κανέναν χαρακτηριστικόν του δεν έχει μέγεθος , είναι αμέγεθον ,

Παναγιώτης Δίας