Όταν άρχισα να γράφω το CERNίσματα στον χωροχρόνο της απαγορευμένης Γνώσης, ούτε που φανταζόμουν ότι σε ελάχιστες μέρες θα φανερωθεί από τους ίδιους τους επιστήμονες του CERN η αλήθεια για τους λόγους που ψάχνουν μαύρες τρύπες και παράλληλα σύμπαντα
Μάλιστα, το τρίτο κεφάλαιο σκεφτόμουν να το αφιερώσω σ’ αυτό που ονομάζουν ως παράλληλα σύμπαντα και αναλογιζόμουν πόσο εύκολο θα είναι να μεταφέρω την άποψη μου χωρίς να γίνω γραφική ή “υπερβολική”. Όπως γράφω στην εισαγωγή, αυτό το βιβλίο δεν έχει άκρη, μέση και τέλος, μοιάζει με… τη θεωρία του “Καθιερωμένου Προτύπου” του CERN. Έχει μια γενική ιδέα ως ‘ύλη’, η οποία όμως αλλάζει συνέχεια και αυθόρμητα τη συνοχή της…
Οι φυσικοί του CERN, τουίταραν με την ίδια… ‘χιουμοριστική’ σοβαρότητα που τους διέπει την εξής καταπληκτική ανακοίνωση:
Όταν το είδα, στην αρχή σκέφτηκα, δεν μπορεί, πάλι πλάκα κάνουν. Ωστόσο το άρθρο ξεκινάει λέγοντας:
Με το LHC τώρα να σπάει πρωτόνια μαζί σε μια ενέργεια 13 TeV, τι εξωτικά θηρία ελπίζουν οι φυσικοί να βρουν σε αυτή την άγνωστη γωνιά του φυσικού κόσμου;
Και συνεχίζει:
Μεταξύ των κορυφαίων προτεραιοτήτων για τα πειράματα LHC φέτος είναι το κυνήγι για νέα σωματίδια που υπάρχει υποψία ότι μπορεί να κρύβονται στα σύνορα υψηλής ενέργειας: εξωτικά θηρία που δεν εντάσσονται στο Καθιερωμένο Πρότυπο των σωματιδίων και θα μπορούσαν να ανυψώσουν το καπάκι σε μια ακόμα βαθύτερη θεωρία των βασικών λειτουργιών της φύσης.
Μετά την ανακάλυψη του μποζονίου Higgs (σ.σ. το σωματίδιο του Θεού) πριν από πέντε χρόνια, που ήταν το τελευταίο κομμάτι που έλειπε από το Καθιερωμένο Μοντέλο της φυσικής των σωματιδίων, οι φυσικοί έχουν καλό λόγο να αναμένουν ότι νέα σωματίδια βρίσκονται στον ορίζοντα. Ανάμεσά τους είναι το μυστήριο του τι συνθέτει τη σκοτεινή ύλη, γιατί τα σωματίδια του Καθιερωμένου Πρότυπου ζυγίζουν αυτό που κάνουν και έρχονται σε τρεις οικογένειες ή δύο, και γιατί το μποζόνιο Higgs δεν είναι πολύ βαρύτερο από αυτό που είναι – δηλαδή, δεν είναι τόσο βαρύ όσο να μπορούσε να τελειώσει την εξέλιξη του σύμπαντος την επόμενη στιγμή μετά την Μεγάλη Έκρηξη (Big Bang).
Και πιο κάτω συνεχίζουν να αναφέρονται στο “νέο εξωτικό θηρίο” και μάλιστα παραθέτουν μια περίληψη μερικών από τα “κβαντικά πλάσματα” που βρίσκονται στα φετινά πειράματα του LHC.
Για όσους νομίζουν ότι οι φυσικοί του CERN κάνουν χιουμοράκι όταν χρησιμοποιούν χαρακτηρισμούς και ονομασίες για τα κβάντα όπως πλάσματα, το σωματίδιο του Θεού, σκοτεινή ενέργεια/ύλη και τώρα εξωτικά θηρία, απατώνται τα μάλα.
Για να καταλάβει κανείς τι ψάχνουν πρέπει να κοιτάξει ΠΟΥ το ψάχνουν. Η εικόνα που έβαλαν στο τουίτερ και υπάρχει και μέσα στο άρθρο τους, επίσης δεν είναι τυχαία: Ένας μαυροπίνακας και πάνω γραμμένα με παιδικό τρόπο τα πάντα – τα σωματίδια, την ενέργεια μου την ονομάζουν σκοτεινή, την ύλη που επίσης βάπτισαν σκοτεινή και είναι η άυλη υπόσταση του σύμπαντος και η δική μας κ.λ.π. (Image: Daniel Dominguez, with permission from Hitoshi Murayama).
Μια απεικόνιση που χρησιμοποιούν συχνά.
Πόσο τυχαία είναι αυτά τα παιδιάστικα γραψίματα;
Οι αρχαίοι πολιτισμοί γνώριζαν για τον Μικρόκοσμο και τον Μακρόκοσμο
Ελλάδα, Ινδία, Αίγυπτος, Θιβέτ -όλοι λίγο ως πολύ μιλούσαν για τον Μικρόκοσμο και τον Μακρόκοσμο, λέγοντας περίπου το ίδιο: Είναι φτιαγμένοι με την ίδια δομή. Στη δικιά μας Ορθόδοξη Θρησκεία πιστεύεται ότι ο άνθρωπος είναι φτιαγμένος “κατ’ εικόνα του Θεού”. Στην Αρχαία Ελλάδα ήξεραν ότι η χώρα μας είναι το κέντρο της Γης, ο ομφαλός της και το εντελώς κέντρο βρίσκεται στους Δελφούς.
Το ίδιο θεωρούν και οι Ινδοί που, σύμφωνα με τον χάρτη του λεπτού νευρικού συστήματος του σώματος μας, δημιουργούν και έναν γεωγραφικό χάρτη αντιστοιχίας:
Έτσι, σύμφωνα και με τους Ινδούς, η Ελλάδα είναι το κέντρο της Γης.
Αυτό το μοντέλο θα μπορούσε να είναι κάτι σαν μια μπάμπουσκα; Από τον Μακρόκοσμο ως το πιο μικρό σωματίδιο; Γιατί όχι; Ήδη γνωρίζουμε δυο από τις μπάμπουσκες ότι είναι πανομοιότυπες. Ίσως κάποια μεγαλύτερη να είναι το σύμπαν και μπορεί αυτές να μεγαλώνουν στο άπειρο. Που σημαίνει επίσης, ότι στην αμέσως μεγαλύτερη μπάμπουσκα, που μπορεί να ο Γαλαξίας μας και μετά το Σύμπαν, σαν τη Γη, άλλος πλανήτης κανένας, αφού κάθε τσάκρα παίζει τον δικό του ξεχωριστό ρόλο.
Τα Παράλληλα Σύμπαντα και οι μαύρες τρύπες
Αξίζει να δούμε τι λέει ο καθηγητής Φυσικής, κος Νανόπουλος, γι’ αυτά:
Ο κ. Νανόπουλος εκτιμά, με βάση μαθηματικές εξισώσεις, ότι είναι δυνατό να υπάρχουν δέκα εις την πεντακοσιοστή σύμπαντα, σύμφωνα με τη θεωρία της Υπερσυμμετρίας (SUSY) και των Υπερχορδών, η οποία προβλέπει ότι, εκτός από τις γνωστές τέσσερις «μεγάλες» διαστάσεις -τρεις του χώρου (μήκος, πλάτος, ύψος) και ο χρόνος- υπάρχουν ακόμα έξι ή επτά, που βρίσκονται «διπλωμένες» σε τρομερά μικρό χώρο, ανεβάζοντας σε 10 ή 11 τον συνολικό αριθμό των διαστάσεων. «Ζούμε σε δέκα διαστάσεις, αλλά δεν το αντιλαμβανόμαστε», είπε χαρακτηριστικά.
Το ένα σύμπαν «γεννάει» το άλλο, μέσα σε μια αέναη διαδικασία παραγωγής συμπάντων, η οποία, όπως είπε, καταργεί την έννοια της αρχής και του τέλους του χρόνου.
Να και οι μπάμπουσκες. Και όπως ο συγκεκριμένος φυσικός, έτσι και Μάνος Δανέζης και οι φυσικοί του CERN πιστεύουν ότι το “Fringe”, είναι γεγονός. Κάπου εκεί σε ένα παράλληλο σύμπαν, η AllNewz γράφεται από την ίδια συντάκτρια, αλλά επειδή εκεί τα έχουν λυμένα τα προβλήματα, η θεματολογία της μπορεί να είναι κάτι άλλο, η μόδα, ας πούμε, ή πως να φτιάξεις αστερόσκονη από αληθινά άστρα!
Το λάθος όμως που κάνουν είναι στο “ζούμε”. Γιατί πάλι σκέφτονται την υλική μας υπόσταση ως ζωή και μόνο. Ο άνθρωπος, όμως είναι και “σκοτεινή ύλη”, κατά το μεγαλύτερο ποσοστό του, όπως και όλο το Σύμπαν, όπως λέει και ο κος Μάνος Δανέζης. Κι αυτή η μορφή ζωής, που απλά δανείζεται τον υλικό κόσμο για να εκφραστεί μέσα από αυτόν, μπορεί να ταξιδέψει στο χρόνο και χωρίς μηχανή.
Πως; Στο χάρτη των τσάκρα του σώματος θα δείτε ότι υπάρχουν 3 κανάλια. Το αριστερό που καταλήγει σε ένα μπαλόνι (υπερεγώ) στο δεξί κρόταφο είναι το παρελθόν, το δεξί που καταλήγει σε άλλο μπαλόνι είναι το μέλλον (εγώ) και στο κέντρο είναι το παρόν. Αυτό το απειροελάχιστο παρόν, που πλάι του αναπτύσσονται τα άμεσα πριν και μετά, τα οποία ξεδιπλώνονται στα άπειρα πριν και μετά, τα λεγόμενα Συλλογικό Υποσυνείδητο και Συλλογικό Υπερσυνειδητό.
Αυτό που κάνει κάποιος ο οποίος έχει αληθινές ικανότητες “μέντιουμ”, δεν είναι παρά να μπαίνει συνειδησιακά και βαθιά στο αριστερό κανάλι. Εκεί, που είναι το Συλλογικό Υποσυνείδητο. Εκεί συναντά συνειδήσεις που δεν υπάρχουν πλέον υλικά (πνεύματα) και από αυτά αντλεί πληροφορίες. Ένας όχι και τόσο “υγιής” τρόπος άντλησης γνώσης, που εμπεριέχει πολλούς κινδύνους και για αυτόν που κάνει την πρακτική, αλλά και για την εγκυρότητα της πληροφόρησης, αφού ποτέ κανείς δεν μπορεί να ξέρει με σιγουριά “με ποιον ακριβώς συνομιλεί”.
Τώρα οι φυσικοί του CERN φανερώνουν ότι ψάχνουν τέτοιου είδους μορφές, σωματίδια μεταξύ ύλης και αντιύλης, σε μια άλλη διάσταση, αυτή στην οποία ανήκει το Συλλογικό Υποσυνείδητο.
Ψάχνουν δηλαδή, να ανοίξουν μια πύλη, ώστε να μπορέσουν να περάσουν εκεί με τον επιταχυντή τους, όπως θα έκανε ένα απλό μέντιουμ, με την συνείδηση του. Τι περιμένουν να βρουν εκεί; Πως το είπαν; “Εξωτικά θηρία”. Τις χαμηλές συνειδήσεις που σέρνονται στο χωροχρόνο του σύμπαντος χωρίς να μπορούν να επιστρέψουν και να “πάρουν ύλη” (ενσάρκωση) γιατί το ίδιο το σύστημα, το κοσμικό σύστημα, το θεϊκό σύστημα, τις απέβαλε από αυτόν τον πλανήτη που είναι και ο μόνος με όντα υψηλού πνευματικού επιπέδου που αναζητούν την ανώτερη εξέλιξη τους.
Και όπως με ένα Bing Bang το θεϊκό σύστημα αυτοδημιουργήθηκε από το Απόλυτο, μέσα σε μια έκρηξη μεγάλης και δυνατής ενέργειας, έτσι με μια μικρότερης έντασης ενέργεια εξαφάνισε από τον πλανήτη Γη τα μεγάλα εκείνα τέρατα που τον κατοικούσαν και δεν άφηναν χώρο να υπάρξει μικρότερη ζωή, αλλά πιο πλούσια πνευματικά.
Πόσο τυχαίο, νομίζετε, είναι το ενδιαφέρον τους τα τελευταία χρόνια για τους δεινόσαυρους και όλα εκείνα τα “εξωτικά θηρία” του βαθύ παρελθόντος; Εκτός από το Τζουράσικ Παρκ, κάθε τόσο ακούμε για επιστημονικές ανακαλύψεις και πως με το DNA μπορούν να ξαναζωντανέψουν κάποια από αυτά. Σε έναν πλανήτη που όλη μέρα μας λένε ότι δεν επαρκούν οι πόροι του για να θρέψουν τους πληθυσμούς, κάποιοι σκέφτονται να ζωντανέψουν ένα τέτοιο θηρίο, που θα θέλει ένα κοπάδι πρόβατα, ή χιλιάδες στρέμματα στην καθισιά του για να τραφεί.
Κάποια από αυτά τα τέρατα ζουν ήδη ανάμεσά μας, αφού οι συνειδήσεις τους κατάφεραν να ενσαρκωθούν ξανά. Ίσως και σαν χαρακτήρες να έχουν τον ίδιο άπληστο και αχόρταγο των τεράτων του παρελθόντος και να βρίσκονται σε θέσεις εξουσίας του πλανήτη. Ίσως είναι αυτοί που χρηματοδοτούν τους επιστήμονες να σακατέψουν και να μεταλλάξουν τα δημιουργήματα που επέλεξε το θείο σύστημα να επιβιώσουν μετά την καταστροφή. Ίσως κρύβονται οι ίδιοι πίσω από τους αλαζόνες φυσικούς του CERN που τώρα θέλουν να βρουν δίοδο προς το βαθύ παρελθόν.
Για βάλτε τις δυο απεικονίσεις τη μια πάνω από την άλλη και δείτε πόσο “τυχαία” ταιριάζουν:
Εκεί που γράφει “μαύρη τρύπα” είναι το υπερεγώ του αριστερού καναλιού, το Συλλογικό Υποσυνείδητο.
Τυχαίο; Τυχαίο ότι έχουν γράψει τη θεωρία grand unification ψηλά, εκεί που στον άνθρωπο είναι το υψηλότερο τσάκρα της “ένωσης”; (γιόγκα)
Τυχαίο που αναφέρονται οι παράλληλες διαστάσεις στο αριστερό κανάλι; Όσο τυχαίος και ο Shiva που κοσμεί το προαύλιο…
Όλα τα σύμπαντα με τους ιδιαίτερους νόμους τους προκύπτουν κατά βάση από μόνα τους, σαν μια «τοπική μετάλλαξη» του χώρου σε ένα προϋπάρχον σύμπαν.
Το σύμπαν που βλέπουμε (της ορατής ύλης) και το οποίο έχει ηλικία 13,7 δισεκατομμυρίων ετών, δεν είναι παρά το 4%, καθώς το υπόλοιπο είναι αόρατο, αποτελούμενο κατά 23% από «σκοτεινή ύλη» και 73% από «σκοτεινή ενέργεια».
Νανόπουλος
Ένα είναι το Σύμπαν, κε Νανόπουλε, στο ΤΩΡΑ. Άπειρα στο πριν και το μετά. Μόνο που στο ΤΩΡΑ βρίσκεται σωρευμένη η “σκοτεινή ενέργεια”, που μόνο σκοτεινή δεν είναι, αφού αυτή μας έπλασε όλους και λέγεται το Απόλυτο.
To CERN παραδέχεται ότι ψάχνει “εξωτικά θηρία” – AllNewz
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek
ΕΝΑ ΑΡΘΡΟ ΓΙΑ ΚΑΘΗΣΤΕΡΗΜΕΝΟΥΣ. ΜΕ ΘΗΡΙΑ, ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ, ΔΑΙΜΟΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ ΚΛΠ. ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΙΑΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΠΠΟΥ ΤΟΝ ΑΜΜΟΡΦΟΤΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΧΡΥΣΑΥΓΙΤΗ ΜΑΣ
Κανε πρωτα την επιστημη ηθικη και μετα πιασε τους δαιμονες μεγαλεεεεεεεε….. η κατσε στην εποφανεια και αλλο σε λιγο ερχεται ο μεζες!
η επιστήμη δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ηθική η ανήθικη. ακόμα και μια πυρηνική βομβα δεν είναι κάτι καλό η κακό είναι αυτό που είναι οι άνθρωποι καθορίζουν τη χρήση της
Τι λες ρε παπαρολογε τι λες; επιστημη ανευ ηθικης = πολιτισμος της χεστρας …μην μιλατε για να μιλατε &^#&$$
η επιστήμη στο ξαναλέω δεν μπορεί να χαρακτηριστεί σαν ηθική η ανήθικη. εξορισμού η επιστήμη είναι η αναζήτηση για την αντικειμενική αλήθεια. πες μου που είναι το ανήθικο σε αυτό
Ποια αντικειμενικη αληθεια ; στο οτι καποιος με μια ασθενεια πεθαινει επειδη δεν εχει τα χρηματα να νοσηλευτει στο νοσοκομειο που μπορει να τον κανει καλα και καποιος αλλος ζει επειδη εχει φραγκα …. ποια ειναι η αντικειμενικη αληθεια οταν τα προγραματα ερευνας στην επιστημη συνεχιζονται μονο αν εχουν να παραγουν μεγαλυτερο ποσσοστο κερδους ; τι ειναι αυτα που λες ρε ανθρωπε ; τι δεν κατανοεις στο οτι οταν η επιστημη σου δεν εχει ηθικη εισαι ενας καρκινικος πολιτισμος; Βεβαιως και μπορει να χαρακτηριστει ηθικη η οχι και ειναι ντροπη μεγαλη να μην μπορεις να το αντιληφθεις …
Τι σχέση έχει το αν πεθαίνει ο άλλος γιατί δεν εχει με το ότι 1+1=2; αν θέλεις να κράξει ένα σάπιο σύστημα μην ξεκινάς με αυτό που σου έδωσε την κριτική σκέψη και την λογική. Αν ανακαλυψεις το φαρμακο για τον καρκίνο παράδειγμα η έρευνα σου και ίσως εφαρμογή τελείωσε εκεί. Ποιος θα το διανείμει το φάρμακο και τι κέρδος θα βγάλει είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο
ΠΟΙΑ ΗΘΙΚΗ? ΟΤΙ ΚΑΚΩΣ ΚΑΝΕΙ ΤΟ CERN ΚΑΙ ΤΡΥΠΑΕΙ ΤΟ…ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ ΥΠΟΣΥΝΕΙΔΗΤΟ? ΟΤΙ ΤΑ ΣΩΜΑΤΙΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ? ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΗΘΙΚΗ ΑΝΑΦΕΡΕΣΑΙ? ΑΝ ΝΑΙ ΤΟΤΕ Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΣΟΥ (ΤΟ SITE) ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΗΘΙΚΗ ΓΙΑΤΙ ΑΠΛΑ ΛΕΤΕ ΜΑΛΑΚΙΕΣ ΓΙΑ ΧΑΖΟΥΣ
. Η πνοή της ζωής
Λέγει ο Άγιος Σεραφείμ του Σαρώφ στο μαθητή του Μοτοβίλωφ:
«Έχουμε γίνει πάρα πολύ απρόσεκτοι στο έργο της σωτηρίας μας. Κι απ’ αυτό προέρχεται το ότι πολλά χωρία της Αγίας Γραφής δεν τα παίρνουμε με την έννοια που τους ταιριάζει. Κι όλα αυτά, επειδή δεν ζητάμε τη Χάρη του Θεού και δεν της επιτρέπουμε, εξ αιτίας της υπερηφανίας μας, να εισχωρήσει στις ψυχές μας και δεν έχουμε τον πραγματικό φωτισμό, που στέλνει ο Θεός σ’ όλες τις ψυχές, που πεινούν και διψούν τη δικαιοσύνη του.
Να ένα παράδειγμα. Πολλοί ερμηνεύουν, ότι όταν η Βίβλος λέει: «Και έπλασεν ο Θεός τον άνθρωπον, χουν από της γης, και ενεφύσησεν εις το πρόσωπον αυτού πνοήν ζωής, και εγένετο ο άνθρωπος εις ψυχήν ζώσαν» (Γεν. β΄ 7), αυτό σημαίνει πώς μέχρι τη στιγμή εκείνη ο Αδάμ δεν είχε ψυχή και ανθρώπινη πνεύμα, αλλά ήταν μόνο σάρκα, πλασμένη από λάσπη της γης. Η ερμηνεία αυτή δεν είναι σωστή. Διότι ο Κύριος και Θεός εδημιούργησε τον Αδάμ από λάσπη της γης, αλλά τον ανέδειξε μια σύνθεση ψυχής και σώματος, ώστε ο απόστολος Παύλος να βεβαιώνει: «Ολόκληρον ημών το πνεύμα και η ψυχή και το σώμα αμέμπτως εν τη παρουσία του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού τηρηθείη» (Α΄ Θεσσαλ. ε΄, 23).
Και τα τρία αυτά μέρη της ύπαρξής μας ήταν δημιουργημένα από λάσπη της γης. Αλλά, ο Αδάμ δεν πλάστηκε ένα νεκρό δημιούργημα. Έγινε μια ζωντανή ύπαρξη, όμοια με τα άλλα έμψυχα πλάσματα του Θεού, που ζούσαν στη γη. Όμως, κάτι που έχει βασική σημασία είναι τούτο: Αν ο Θεός δεν εμφυσούσε, ύστερα από τη δημιουργία του, στο πρόσωπο του Αδάμ «την πνοήν της ζωής», δηλαδή, την Χάρη του Αγίου Πνεύματος, που εκπορεύεται από τον Πατέρα και αναπαύεται στον Υιό και στέλλεται στον κόσμο από τον Υιό, τότε ο Αδάμ, αν και ήταν το τελειότερο ανάμεσα στα δημιουργήματα του Θεού, σαν το στεφάνι των επιγείων δημιουργημάτων, θά ’μενε χωρίς να έχει μέσα του το Άγιο Πνεύμα, που ανυψώνει τον άνθρωπο και τον εξομοιώνει με το Θεό. Θα ήταν ο ίδιος μ’ όλα τα άλλα δημιουργήματα, που έχουν σώμα, ψυχή και πνεύμα – «κατά γένος αυτών» – αλλά, δεν έχουν μέσα τους το Άγιο Πνεύμα.
Όταν ο Κύριος ενεφύσησε στο πρόσωπο του Αδάμ πνοήν ζωής, τότε, σύμφωνα με την έκφραση του Μωϋσέως, «εγένετο ο Αδάμ εις ψυχήν ζώσαν» (Γεν. β΄ 7). Δηλαδή έγινε όμοιος με το Θεό, αθάνατος, όπως αυτός, εις τους αιώνες των αιώνων».
Έχουμε, εδώ, μια καθαρή πατερική φωνή που μας βεβαιώνει ότι:
1. -Η συνηθισμένη εξήγηση των σημερινών Χριστιανών, ότι ο Αδάμ δημιουργήθηκε από το Θεό σαν ένα πήλινο άγαλμα ή σαν ένα πτώμα και ότι η πνοή που ο Θεός εμφύσησε στο πρόσωπό του ήταν δήθεν η ψυχή, προέρχεται από το γεγονός ότι «έχουμε ξεφύγει από την απλότητα της αρχικής χριστιανικής γνώσης», γιατί «η υπερηφάνεια του νου μας δεν επιτρέπει στη Χάρη του Θεού να κατοικήσει στις ψυχές μας, γι’ αυτό και δεν έχουμε αληθινή φώτιση από τον Κύριο» και εφευρίσκουμε «μύθους».
2. – Ο Αδάμ, πριν δεχθεί την πνοή του Θεού [7], ήταν ένα ζωντανό ον, όπως όλα τα άλλα ζώα στη γη με όλες τις φυσικές του ιδιότητες, έχοντας πνεύμα, ψυχή, μυαλό, καρδιά, όπως έχουν όλα τα ζώα, το καθένα κατά το είδος του.
3.- Η πνοή του Θεού δεν έχει φυσικό, βιολογικό ή ψυχολογικό νόημα, δεν είναι κάποιο από τα φυσικά συστατικά του ανθρώπου, αλλά είναι η άκτιστη Ενέργεια του Αγίου Πνεύματος δοσμένη στον άνθρωπο από το Χριστό.
Αυτή η πνοή του Θεού, η άκτιστη Ενέργεια του Αγίου Πνεύματος είναι η ίδια μ’ αυτήν που φυτεύεται στους Χριστιανούς σαν σπόρος από την Εκκλησία κατά το Άγιο Βάπτισμα και η οποία, αν η ελευθερία του ανθρώπου επιτρέψει, βλασταίνει την αγιότητα και δίνει τους καρπούς του Αγίου Πνεύματος.
Αυτό κατά το οποίο ο άνθρωπος πραγματικά διαφέρει από τα άλλα ζώα είναι ότι αυτός, σε αντίθεση με τα ζώα, έχει τη δυνατότητα να δεχθεί την ενέργεια του Αγίου Πνεύματος. Αυτό που δίνει στον άνθρωπο αυτή τη δυνατότητα, πάντως, δεν είναι η βιολογική του ανωτερότητα, δεν είναι η ανωτερότητα του μυαλού. Αυτή τη δυνατότητα που έχει ο άνθρωπος να δεχθεί, αν το θελήσει, την ενέργεια του Αγίου Πνεύματος δεν τη δίνει σ’ αυτόν τίποτε το φυσικό. Του την δίνει το γεγονός ότι ο άνθρωπος είναι δημιουργημένος κατ’ εικόνα του Θεού (Γεν. α΄ 27), δηλαδη πρόσωπο (Γεν. β΄ 7).
«Και έπλασεν ο Θεός τον άνθρωπον, χουν από της γης, και ενεφύσησεν εις το πρόσωπον αυτού πνοήν ζωής, και εγένετο ο άνθρωπος εις ψυχήν ζώσαν».
Μας δίνει εδώ, η Αγία Γραφή, τρείς οντολογικές αλήθειες για τον άνθρωπο:
α.- Από την πλάση του ο άνθρωπος είναι χώμα.
β.- Το εμφύσημα ο Θεός το έδωσε σε κάτι που το ονομάζει «το πρόσωπον αυτού»
γ.- Το εμφύσημα είναι «πνοή ζωής», που έκανε τον άνθρωπο «εις ψυχήν ζώσαν».
Δηλαδή: Ο άνθρωπος είναι χώμα (όπως όλα τα κτίσματα), που όμως έχει πρόσωπο [8] επάνω στο οποίο ο Θεός ενεφύσησε «πνοήν ζωής», που τον έκανε «ζωντανή ψυχή».
Για να καταλάβουμε καλύτερα τη διάκριση ανάμεσα σε «ψυχή», απλώς, και σε «ζωντανή ψυχή» πρέπει να θυμηθούμε τα όσα είπε ο Χριστός σ’ αυτόν που ήθελε μεν να τον ακολουθήσει, αλλά ζήτησε την άδεια να πάει πρώτα να θάψει τον νεκρό πατέρα του. Του είπε ο Χριστός: «Άφες τους νεκρούς θάπτειν τους εαυτών νεκρούς». Από αυτό φαίνεται καθαρά ότι ο Κύριος θεωρεί «νεκρούς» όλους τους ανθρώπους που δεν έχουν ζωντανή κοινωνία με το Θεό, ανεξάρτητα από το αν είναι βιολογικά ζωντανοί ή βιολογικά νεκροί. Όλοι είναι ουσιαστικά νεκροί μόνο που οι βιολογικά ζωντανοί μπορούν να θάψουν τους βιολογικά νεκρούς. Επομένως, αυτό που κάνει τον άνθρωπο πραγματικά ζωντανό, αυτό που τον κάνει «ψυχήν ζώσαν», δεν είναι κάτι που βρίσκεται σε όλους τους ανθρώπους. Είναι κάτι που δίδεται μόνον σ’ αυτούς που έχουν την προαίρεση να το δεχθούν, σ’ αυτούς που το θέλουν ελεύθερα. Δεν είναι ένα φυσικό συστατικό του ανθρώπου, όπως θα ήταν η ψυχή, αλλά μια υπερφυσική θεία δωρεά και Ενέργεια, η δωρεά και άκτιστη Ενέργεια της Χάριτος του αγίου Πνεύματος. Η απόκτηση αυτής της δωρεάς του αγίου Πνεύματος είναι ο σκοπός της ζωής μας, όπως τόσο παραστατικά το δίδαξε ο άγιος Σεραφείμ στο μαθητή του Μοτοβίλωφ. Γι’ αυτό είμαστε δημιουργημένοι και σ’ αυτό είμαστε καλεσμένοι.
http://www.oodegr.com/oode/dogma/eleftheria3.htm#_Toc118898990
Η «ελευθερία» στα κοινωνικά συστήματα
Όλα τα συστήματα ιδεολογικά, φιλοσοφικά και θρησκευτικά, που μιλούν για αγάπη και ελευθερία χωρίς το Θεό, δεν ξέρουν για τι πράγμα μιλούν. Αν πιάσω αυτές τις απόψεις και τις μελετήσω μία προς μία, θα δω πως έχουν τρομερά κενά μέσα. Τι είναι αυτό που λένε «αγάπη»; Σε άλλα συστήματα δεν υπάρχει η λέξη «αγάπη». Να χρησιμοποιήσω ένα παράδειγμα, για να το καταλάβετε καλύτερα: θεωρώ ότι σε όλο το θρησκευτικό οικοδόμημα του Ισλάμ δεν υπάρχει η λέξη «αγάπη». Δεν μπορεί να χωρέσει η λέξη «αγάπη». Γιατί έχουν Θεό ένα και όχι τριαδικό. Ο τριαδικός Θεός είναι περιχώρηση. Περιχώρηση προσώπων. Ο ένας, όμως, δεν έχει να περιχωρήσει με τίποτα. Είναι ένας αφέντης και δεν έχει να αγαπήσει τίποτα, παρά να παραχωρήσει, κατά χάρη, μερικές, κάποιες δυνατότητες στον άνθρωπο να αναπνέει και να ανασαίνει. Και βλέπετε, η διαστροφή του Ισλάμ ολόκληρου που δεν μπορεί να ζήσει αυτό που είναι αγάπη, αδυνατώντας να καταλάβει τον τριαδικό Θεό, βάζει σαν καίρια αρετή του την δικαιοσύνη. Η οποία δικαιοσύνη μπορεί να καταλήξει σε μία καταστροφή. Ένας π.χ. φανατικός μουσουλμάνος για να επιβάλει δικαιοσύνη, μπορεί να σκοτώσει πολλές χιλιάδες ανθρώπους. Είναι μια διεστραμμένη έννοια της δικαιοσύνης γιατί δεν καταλαβαίνει την αγάπη.
Δεν υπάρχει λοιπόν χωρίς αυτόν τον Τριαδικό Θεό αγάπη, και ούτε ελευθερία. Γιατί αν ο Θεός δεν είναι αγάπη, αν δεν μπορεί να αγαπήσει ο Θεός, ούτε ο ίδιος δεν είναι ελεύθερος. Γιατί η ελευθερία πού κρίνεται; Στο κατά πόσον αγαπάς. Κατά πόσο μπορείς να περιχωρήσεις. Δεν είναι η ελευθερία του «κάνω ό,τι θέλω», μα η ελευθερία να «μπορώ να αγαπήσω». Μπορώ -άμα θέλω- και το «δεν μπορώ να αγαπήσω». Εδώ κρίνεται ένα πολύ μεγάλο πράγμα.
Άρα, η λέξη αγάπη και ελευθερία, είναι άδεια χωρίς το Θεό. Μπορώ να κάνω δεκάδες προεκτάσεις στο θέμα. Τινάζεται στον αέρα οποιοσδήποτε λόγος περί ελευθερίας σε οποιοδήποτε δημοκρατικό σύστημα δήθεν «ελευθερίας». Και μπορώ πια, κάθετα, να πω ότι οποιοιδήποτε κοινωνικό σύστημα δεν έχει ελευθερία, αν δεν γνωρίσει το Θεό. Ή θα είναι ψευτοφιλελεύθερο και θα φέρνει άλλες διαστροφές, ή δεν θα έχει καθόλου ελευθερία μέσα και θα είναι κάθετο, εγκάθετο ολοκληρωτικό σύστημα ή θα παίζει με την λέξη «ελευθερία». Βλέπετε, τα φιλελεύθερα συστήματα των δυτικών κοινωνιών, πολλές φορές είναι η καταστροφή της κοινωνίας γιατί μιλούν για «κάποια» φιλελεύθερα συστήματα. Ας πούμε, το φιλελεύθερο οικονομικό μοντέλο, είναι μοντέλο που καταπιέζει αυτούς που δεν είναι οικονομικά δυνατοί. Αμέσως αναιρείται η λέξη ελευθερία. Τινάζεται στον αέρα τελείως. Ή οποιαδήποτε πρόσκληση ελευθερίας μέσα από μια βία -γιατί ξέρω ότι σ’ αυτήν την κοινωνία πολλοί κάνουν λάθος-, περιορίζοντας, δηλαδή, λίγο την ελευθερία τους για να τους προστατεύσω. Ήδη είναι καταστροφή!
Ήταν το μοντέλο της χούντας εδώ. Ο λεγόμενος «γύψος Παπαδόπουλου». «Θα καθίσετε για λίγο στο γύψο, και θα είστε υγιείς μετά». Μα ήδη, ο «γύψος» είναι η ελευθερία. Αυτή είναι η παγίδα των ολοκληρωτικών συστημάτων. Επαγγέλουν όλοι «ελευθερία»! Οι μεν φιλελεύθεροι ελευθερία που δεν αφορά όλους και είναι ελευθερία κατακτήσεως και εκμεταλλεύσεως του άλλου, οι δε άλλοι μια μελλοντική «ελευθερία». Όλο το μοντέλο, το κοινωνικό μοντέλο του Μαρξισμού, είναι η «μελλόμενη ελευθερία». Είναι μια μελλοντική κοινωνία η οποία θα οδηγηθεί σε μια απόλυτη ελευθερία μπαίνοντας τώρα σε ένα «γύψο». Αυτός ο «γύψος» τώρα υπάρχει σε πάρα πολλά μεγέθη -αλλά πιστεύω να καταλαβαίνετε τι λέω-. Και η λέξη «αγάπη» άλλο τόσο περισσότερο. Χωρίς να υπάρχει η έννοια του Τριαδικού Θεού δεν υπάρχει αγάπη. Βλέπετε, αγάπη-φιλία-έρωτας. Πώς θα λειτουργήσει αυτό το σχήμα; Από τι θα καταυγάζει; Ποιο είναι το μοντέλο; Μιλάμε για τρόπο υπάρξεως. Τόσο πολύ το έψαξαν αυτό οι Γερμανοί Φιλόσοφοι και έκαναν φιλοσοφία για το «zein», και ποτέ δεν ακούμπησαν αυτό το θέμα -τον “τρόπο υπάρξεως”-, τον έψαχναν, αλλά γύρω-γύρω γυρνούσαν. Μετά από λίγο οι υπαρξιστές στην Γαλλία πήγαν παρακάτω, αλλά δεν θα ασχοληθώ προς το παρόν με την θέση τους. Αυτό, λοιπόν, το μέγεθος της Τριάδας όχι απλώς ισχύει, αλλά και περιχώρηση δεν υπάρχει, αν δεν υπάρχει αγάπη και ελευθερία.
Αυτονόμηση, η διάσπαση της εικόνας του Θεού ως αποδέσμευση σώματος και ψυχής
Κοιτάξτε τώρα και κάτι άλλο πολύ σπουδαίο εδώ. Έχει γίνει, πολλές φορές, ένας παραλογισμός στην κατανόηση μερικών πραγμάτων στην Ορθοδοξία. Λέμε ότι ο άνθρωπος είναι εικόνα του Θεού. Προσέξτε όμως: ο άνθρωπος είναι ολόκληρος άνθρωπος. Είναι σώμα και ψυχή. Που σημαίνει ότι η εικόνα είναι και στα δύο. Δεν είναι μονάχα μια πνευματική εικόνα. Δεν είναι η ψυχή που έχει πάνω την εικόνα και το σώμα δεν εικονίζει το Θεό -προσέξτε, μην πέφτετε σε λάθη. Δεν συνεικονιζόμαστε με τα χέρια, με τα μάτια, κ.τ.λ., δεν εικονίζουμε, δηλαδή, το Θεό πάνω μας με χέρια και μάτια. Υπό την έννοια των αισθήσεων, λέει, ο Θεός «είδε», ο Θεός «ακούμπησε», ο Θεός «περπάτησε». Είναι φράσεις ανθρωποπαθείς, και ο άνθρωπος, επειδή ο Θεός είναι πρόσωπο, και μιλάει και ακουμπάει και ακούει. Αλλά η εικόνα είναι για το σώμα και για την ψυχή.
Δεν μπορώ να αυτονομήσω μέρος του εαυτού μου και να το πάρω χωριστά. Γιατί, αν πω ότι το σώμα δεν ανήκει στο χώρο της εικόνας, θα πρέπει να ζήσει με θείο τρόπο, με τρόπο αγαπητικό και το σώμα. Σας είπα τι είναι. Ο τρόπος υπάρξεως χαρακτηρίζει τον άνθρωπο και το Θεό. Αν πω ότι δεν ανήκει αυτό στο σώμα, το θέμα του τρόπου υπάρξεως, θα πω πως το σώμα δεν μπορεί να αγαπήσει πια, αλλά αγαπάει μόνο η ψυχή. Και βάζω, έτσι, το σώμα να αυτονομηθεί. Κάνω μια πνευματική εργασία πάνω μου, τύπου «γκουρουδίστικου», και το σώμα το αυτονομώ. Τρομερό λάθος που έγινε σε όλα τα μεγέθη του δυτικού Χριστιανισμού! Και μερικές φορές από μερικές δικές μας ηθικιστικές και πιεστικές επιδράσεις από το εξωτερικό στο χώρο το δικό μας -δεν θέλω να πω καν ορθόδοξο, αφού ορθόδοξοι είναι οι άνθρωποι- πέρασε αυτή η έννοια, πως είναι ένα ψυχικό-ψυχολογικό μέγεθος, ένα πνευματικό μέγεθος η εικόνα, και κατά τα άλλα, το σώμα είναι «εντάξει» («είναι κατ’ ανάγκη αμαρτωλό», «θα παρασυρθεί», «κάτι πρέπει να γίνει, θα χρειαστεί να το χαλιναγωγήσουμε με την νηστεία», κ.τ.λ.).
Μα πρέπει και το σώμα ολόκληρο να εικονίζει. Τι; Τον τρόπο υπάρξεως! Όταν λέμε «αγαπώ», τι «αγαπώ» δηλαδή; Πνευματικά μόνο αγαπώ; Αγαπώ με όλη μου την ύπαρξη! Διαφορετικά αμέσως αυτονομώ το σώμα και το βγάζω έξω. Και τότε αρχίζει -προσέξτε- η αυτονομημένη επιβίωση. Η διατροφή, η διαιώνιση, η αυτοσυντήρηση. Αν αυτά δεν είναι μέσα στον χώρο του τρόπου υπάρξεως, που σας είπα, που είναι η περιχώρηση και η αγάπη, αυτονομούνται (η διατροφή, η διαιώνιση και η αυτοσυντήρηση) και γίνονται πάθη. Γι’ αυτό εμείς οι χριστιανοί ζώντας μέσα στην Εκκλησία συνεχίζουμε να έχουμε πάθη. Γιατί αυτονομήσαμε τα μεγέθη αυτά. Κι αναρωτιόμαστε: «δεν πρέπει να ζήσω;», «δεν πρέπει να υπάρξω;» ,«δεν πρέπει να αυτοσυντηρηθώ;». Και μόνο που τα χωρίζω από το μέγεθος της αγάπης, τότε λοιπόν, τα αυτονόμησα.
Βλέπετε το δυτικό Χριστιανισμό; Είναι ο θεμελιωτής του Καπιταλισμού. Τραγικό, αιρετικό μέγεθος το οποίο διατηρείται από το αίσθημα της αυτοσυντηρήσεως. Δηλαδή, δεν μπορεί να μην υπάρξεις σε μια κοινωνία που να είναι Καπιταλιστική, με τίποτα. Οι άλλοι μπορεί να το ζήσουν, αλλά εμείς δεν μπορούμε να το δεχτούμε αυτό, ότι το κριτήριο μας είναι, απλώς, το πόσο θα αυτοσυντηρηθούμε. Είναι μια τραγικότητα, δεν μπορεί να συνδυαστεί καν τέτοια έκφραση συστήματος οικονομικού, το ξέρουν όλοι, είναι αδύνατο. Η έμφαση εδώ είναι στην «αυτοσυντήρηση».
Κοιτάξτε κάτι πολύ συγκλονιστικά αληθινό που είπε ο Ζαν Πωλ Σαρτρ. Καμιά φορά οι χριστιανοί ακούμε Σαρτρ και λένε, «είναι δαιμονικός τύπος». Άσχετα το αν πίστευε ή δεν πίστευε στο Θεό, και άσχετα το πώς κατέληξε να πιστεύει ή να μην πιστεύει ως παιδί μιας διεστραμμένης δυτικής κοινωνίας από τέτοια πράγματα -όπου βλέπεις τον άλλον με άλλο μάτι-, μέσα στην αγωνία του είπε συγκλονιστικά πράγματα. Ακούστε μια φράση του: «Το προπατορικό μου αμάρτημα είναι η ύπαρξη του άλλου». Λέει μια συγκλονιστική αλήθεια! Πού βάζει το προπατορικό; Στην αυτονόμηση. Η αυτονόμηση είναι, βλέπετε. Ποιο είναι το προπατορικό, λέει; Το ότι αυτονομούμαι. Και αυτό είναι το αμάρτημά μου. Η ύπαρξη του άλλου, μου είναι πια εμπόδιο, πειρασμός, κ.τ.λ.. Και είναι σωστός! Δεν ξέρω αν ήξερε τι λέει ή δε λέει… αλλά μπαίνει στα βάθη της θεολογίας του Μαξίμου του Ομολογητού, της «οποιασδήποτε αυτονόμησης». Είναι συγκλονιστικό αυτό! Βλέπετε, σπάζει η αυτονόμηση του σώματος από τα πνευματικά και οποιαδήποτε δική μου αυτονόμηση είναι μια επίταση του προπατορικού αμαρτήματος. Αυτό δεν έκαναν οι εκπεσόντες άγγελοι; Σήμερα γιορτάζουμε την μνήμη, την γιορτή των Αρχαγγέλων.
Μικρή παρένθεση για να γελάσετε. Κάθε χρόνο γίνεται αυτό το λάθος…! Πάντα, μια κυρία, φέρνει κόλλυβα την ημέρα των Αρχαγγέλων. Τη ρωτάω: «πέθαναν;». Και λέει, «των Αγίων κάνουμε κόλλυβα, γιατί είναι η μνήμη τους, τους τιμούμε, κι επειδή είναι Άγιοι και δεν τους βάζουμε κόλλυβα, να τους κάνουμε τρισάγιο και να διαβάζουμε τα κόλλυβά τους». «Μα δεν πέθαναν, λέω, γιαγιά!». Κάθε χρόνο γίνεται τούτο… Το περίμενα και σήμερα, άνοιξα την πόρτα, μπήκε και με ρωτούσε..
http://orthodoxaminumata.blogspot.gr/2015/07/blog-post.html +++ «Παρέστη η Βασίλισσα εκ δεξιών σου, εν ιματισμώ διαχρύσω περιβεβλημένη, πεποικιλμένη».Ανέφερε, ότι την Υπεραγία Θεοτόκο κοσμούν και δοξάζουν «τρία στολίδια», δηλαδή τρία ιερά στοιχεία. α) Είναι Θεοτόκος, δηλαδή γέννησε τον προαιώνιο Θεό. β) Είναι Αειπάρθενος, δηλαδή προ, κατά και μετά τόκον διεφύλαξε θαυμαστώς την Παρθενία της, την οποία και διατήρησε μέχρι το τέλος της επίγειας ζωής της. γ) Είναι Παναγία, δηλαδή συγκρινομένη με όλα τα κτίσματα του Θεού, είναι ανωτέρα στην αγιότητα και από τους αγγέλους και από τους ανθρώπους. Έκλεισε δε τον λόγο του με την ευχή, η Υπεραγία Θεοτόκος, να είναι σκέπη και βοηθός στο γένος και την κοινωνία μας, κατά τις δύσκολες αυτές ημέρες που διερχόμαστε.
ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΣΕΝΤΟΝΙ…. ΑΠΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΤΑΛΙΜΠΑΝΟΣΤΟΚΟΥΣ,ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΜΩΡΕ,ΤΙ ΚΑΝΕΤΕ ΜΩΡΕ….
Ο Συμπαντικός Κόσμος δεν μπορεί να ερμηνευτεί από τα Πρόσωπα Κτίσματα είτε ως φιλοσοφικές θέσεις και την επιστημονική επιβεβαίωση είτε ως αποκαλυπτικές … θέσεις … παρά μόνο από όσα λέγουν ο Πρωτόπλαστος Αδάμ που επικοινώνησε με το Πρόσωπο Του Πατέρα Θεού και ενημέρωσε τους Σουμέριους στην Εριντού της Σουμερίας όπου εγκαταστάθηκε ως αυτοεξόριστος. Ακολούθως θέσεις που μετέδωσαν Πρόσωπα κτισμάτων Αγγέλων σε Προφήτες κατά την επίγεια Παρουσία τους. Κυρίως όμως έχουν Υψίστη Σημασία οι θέσεις που μεταδόθηκαν από Το Πρόσωπο του Υιού Του Θεού κατά την επίγεια Παρουσία Του ως ενσαρκωμένου Θεανθρώπου Σωτήρα Χριστού. Επιπλέον έκτοτε οι θέσεις που μεταδίδονται δια του τρίτου Προσώπου του Τριαδικού Θεού, Του Παρακλήτου Αγίου Πνεύματος και των Αγίων … Μη ψάχνετε Άδικα για …. τρύπες και πολυδιάστατα Τέρατα. Καλά θα κάνετε να κρατήσετε την επιστήμη μακριά από την δαιμονική πτώση των αντιφρονούντων κτισμάτων των αγγέλων και την προκύπτουσα δεισιδαιμονία … κρατώντας την Υψίστη Εντολή «Αγαπάτε Αλλήλους» με την Ελπίδα της δια Χριστού Ανάστασης …
Να πω την ωμη αληθεια; Γιατι πολλες φορες τρολαρω με σας τα ζομπι… Το σερν ειναι μια παπαρια και μιση… Μια κλανια… Απλα… Ο λογος για τον οποιο εχει φτιαχτει ειναι αυτος της αντιστροφης μηχανικης (οπου δεν προκειται να το πετυχουν ποτε), και 2ον για να παριουσιασουν καποιες μελλοντικες τεχνολογιες στους ανθρωπους… Τπτ περισσοτερο δεν μπορουν να κανουν… Ουτε πυλες ουτε τπτ… Η τεχνολογια ειναι ελεγχομενη και δεν δινεται απο ανθρωπους παρτε το γραμμη επιτελους…
Βρες καμμία γκομενα…έχεις σαλτάρει απο την πολύ μαλάκια!