Οι μάσκες έπεσαν και δεν κρατιούνται με τίποτα πλέον οι σαουδάραβες και οι χώρες -δορυφόροι τους. Η βασιλική οικογένεια της Σαουδικής Αραβίας που πρωτοστατεί στην διακοπή των διπλωματικών επαφών μιας σειράς αραβικών – κυρίως – χωρών με το Κατάρ, το οποίο και κατηγορεί πως στηρίζει την τρομοκρατία, δείχνει άσβεστο μίσος και δεν τήρησε ούτε ένα λεπτό σιγής για τα θύματα της τρομοκρατικής επίθεσης στο Λονδίνο!
Οι Σαουδάραβες μάλιστα δείχνουν τέτοια ανοχή στην τρομοκρατία, που δεν μπορούν να το κρύψουν ούτε σε… αγώνες ποδοσφαίρου.
Η ποδοσφαιρική ομάδα του βασιλείου, αντιμετώπιζε την Αυστραλία για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου.
Οι ποδοσφαιριστές κλήθηκαν να τηρήσουν ενός λεπτού σιγή για τα θύματα της τρομοκρατικής επίθεσης στο Λονδίνο, με τους Σαουδάραβες να το αποφεύγουν και μάλιστα δίχως ίχνος διακριτικότητας.
Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση της Σαουδικής Αραβίας επέβαλε ποινές φυλάκισης έως και πέντε χρόνια για όσους σαουδάραβες πολίτες εκφράζουν συμπάθεια στο Κατάρ μέσω κοινωνικών ιστότοπων, εν μέσω της κλιμακούμενης φιλονικίας μεταξύ της Ντόχα και των γειτόνων της, μετέδωσαν τοπικά μέσα χθες.
Νωρίτερα χθες, ο γενικός εισαγγελέας των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων (ΗΑΕ) επίσης ανακοίνωσε την τιμωρία υπηκόοων των Εμιράτων για την έκφραση συμπάθειας προς το Κατάρ, δηλώνοντας ότι θα φυλακίζονται με ποινές κάθειρξης έως και δεκαπέντε χρόνια και θα υποχρεώνονται να καταβάλουν επίσης και υψηλό πρόστιμο.
Σύμφωνα με την εφημερίδα Al Akhbar (Αλ Άκμπαρ), οι πολίτες της Σαουδικής Αραβίας θα υποχρεώνονται επίσης να πληρώσουν πρόστιμο 3 εκατομμυρίων ριγιάλ (πάνω από 700.000 ευρώ) για την εκδήλωση της υποστήριξής τους προς τη Ντόχα.
Περαιτέρω μέτρα εναντίον του Κατάρ είναι πιθανό να λάβουν τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, περιλαμβανομένων νέων περιορισμών στις επιχειρήσεις, όπως δήλωσε σήμερα ανώτερος αξιωματούχος της χώρας.
«Ελπίζουμε ότι θα επικρατήσουν οι πιο ψύχραιμοι, ότι οι πιο συνετοί θα επικρατήσουν και ότι δεν θα φτάσουμε ως εκεί», σημείωσε ο Άνουαρ Γκάργας, υπουργός Εξωτερικών των Εμιράτων.
Στο μεταξύ, οι υπήκοοι Κατάρ δεν θα μπορούν να επιβιβάζονται σε πτήσεις προς το Ντουμπάι ή το Αμπού Ντάμπι, διότι οι αρχές των ΗΑΕ τους έχουν απαγορεύσει να περνούν από τα αεροδρόμια της χώρας.
«Οι αλλοδαποί που ζουν στο Κατάρ και διαθέτουν βίζα παραμονής δεν θα μπορούν να κάνουν αίτηση για να λάβουν βίζα στα Εμιράτα», δήλωσε ένας εκπρόσωπος της αεροπορικής εταιρείας Etihad.
Οι αρχές των ΗΑΕ έχουν ήδη ανακοινώσει ότι οι υπήκοοι του Κατάρ δεν θα μπορούν να εισέρχονται στη χώρα ή να περνούν από τους μεθοριακούς σταθμούς της. Οι υπήκοοι Κατάρ δεν θα μπορούν να περνούν από τα αεροδρόμια των ΗΑΕ ακόμη και για να αλλάξουν αεροπλάνο.
Όπως αναφέρει το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, τα Εμιράτα προειδοποίησαν σήμερα ότι οποιοσδήποτε εκφραστεί θετικά απέναντι στο Κατάρ μέσω των ιστότοπων κοινωνικής δικτύωσης θα κινδυνεύει να τιμωρηθεί με βαριές ποινές κάθειρξης.
Σε ανακοίνωση που δημοσιεύθηκε στον Τύπο ο γενικός εισαγγελέας των Εμιράτων υπογραμμίζει ότι όσοι χρησιμοποιήσουν τους ιστότοπους κοινωνικής δικτύωσης «για να εκφράσουν συμπάθεια προς το Κατάρ ή να επικρίνουν τα Εμιράτα ή τις άλλες χώρες που έχουν υιοθετήσει αυστηρά μέτρα ενάντια στην κυβέρνηση του Κατάρ κινδυνεύουν με ποινές 3 έως 15 ετών κάθειρξη και με πρόστιμο τουλάχιστον 500.000 ντίρχαμ (120.800 ευρώ)».
pentapostagma
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek
http://www.oodegr.com/oode/efsevismos/farisaioi1.htm
4. Η δήθεν απόρριψη του Ισραήλ
Η Αγία Γραφή όμως, δεν επιτρέπει παρερμηνείες. Ξεκαθαρίζει, ότι ο Ισραήλ δεν απορρίφθηκε ως έθνος, αλλά μόνο κάποια πρόσωπα απορρίφθηκαν, επειδή απέτυχαν να δεχθούν τον Χριστό.
Και πρώτα απ’ όλα, οι Φαρισαίοι δεν ήταν θρησκεία. Ήταν ομάδα ΕΝΤΟΣ της Ιουδαϊκής πίστης. Και το όνομά τους σήμαινε: “κεχωρισμένοι”. Δηλαδή ήταν αυτοί που το έπαιζαν “καθαροί”, και ξεχωρισμένοι από τον “αμαρτωλό κόσμο”, όπως ακριβώς οι αιρέσεις που προαναφέραμε. Και αυτή ακριβώς την υποκρισία τους καταδίκαζε ο Χριστός, και όχι το δόγμα τους.
Περί δε του ότι δήθεν ο Θεός απέρριψε τους Ισραηλίτες ως έθνος, ο απόστολος Παύλος διαψεύδει ευθέως τους αιρετικούς αυτούς, λέγοντας ότι ο Θεός ΔΕΝ ΑΠΕΡΡΙΨΕ την Ιουδαϊκή θρησκεία: “Λέγω ουν, μη απώσατο ο Θεός τον λαόν αυτού; μη γένοιτο· και γαρ εγώ Ισραηλίτης ειμί, εκ σπέρματος Αβραάμ, φυλής Βενιαμίν. 2 ουκ απώσατο ο Θεός τον λαόν αυτού ον προέγνω. ή ουκ οίδατε εν Ηλία τι λέγει η γραφή, ως εντυγχάνει τω Θεω κατά του Ισραήλ λέγων; 3 Κύριε, τους προφήτας σου απέκτειναν και τα θυσιαστήριά σου κατέσκαψαν, καγώ υπελείφθην μόνος, και ζητούσι την ψυχήν μου. 4 αλλά τι λέγει αυτώ ο χρηματισμός; κατέλιπον εμαυτω επτακισχιλίους άνδρας, οίτινες ουκ έκαμψαν γόνυ τω Βάαλ. 5 ούτως ουν και εν τω νυν καιρω λείμμα κατ’ εκλογήν χάριτος γέγονεν” (Ρωμαίους 11/ια: 1-5).
Στο χωρίο αυτό, ο Παύλος μιλάει και για τα “ποσοστά” που χρησιμοποιούν οι ευσεβιστικές θρησκείες, καθώς λένε ότι όταν υπάρχει μεγάλο ποσοστό αμαρτωλών σε μια πίστη, αυτή ο Θεός δήθεν την απορρίπτει. Ο Παύλος στο εδάφιο που προαναφέραμε, ξεκαθαρίζει, ότι ο Θεός δεν απέρριψε τον Ισραήλ ούτε τότε, που είχαν μείνει μόνο 7.000 πιστοί, σε ένα σύνολο εκατομμυρίων! Μάλιστα πιο κάτω, μας ξεκαθαρίζει ότι οι Ισραηλίτες θα σωθούν και αυτοί και πάλι ως έθνος, όταν θα δεχθούν τον Χριστό:
“25 Ου γαρ θέλω υμάς αγνοείν, αδελφοί, το μυστήριον τούτο, ίνα μη ήτε παρ’ εαυτοίς φρόνιμοι, ότι πώρωσις από μέρους τω Ισραήλ γέγονεν άχρις ου το πλήρωμα των εθνών εισέλθη, 26 και ούτω πας Ισραήλ σωθήσεται, καθώς γέγραπται· ήξει εκ Σιών ο ρυόμενος και αποστρέψει ασεβείας από Ιακώβ” (Ρωμαίους 11/ια: 25,26).
Το δόγμα του Ιουδαϊσμού δεν ήταν αιρετικό. Δεν άλλαξε για να αντικατασταθεί από κάποιο δήθεν άλλο και σωστό Χριστιανικό δόγμα. Το Ιουδαϊκό δόγμα παρέμεινε ΙΔΙΟ. Αλλά ΣΥΜΠΛΗΡΩΘΗΚΕ ΚΑΙ ΕΚΠΛΗΡΩΘΗΚΕ με τον Χριστό. Και αυτοί που εξέπεσαν, δεν ήταν οι Ισραηλίτες ως έθνος. Ήταν οι ΑΠΙΣΤΟΙ προς τον Χριστό Ισραηλίτες. Άρα για δογματικούς λόγους αποδοχής του Χριστού εξέπεσαν κάποια ΠΡΟΣΩΠΑ από το έθνος του Θεού, και όχι ως έθνος ή ως θρησκεία. Μάλιστα πολύ χαρακτηριστικά ο Παύλος παρομοιάζει την προχριστιανική Εκκλησία του Θεού ως μία ήμερη ελιά, από όπου αποκόπηκαν κάποια κλαδιά, (οι Ισραηλίτες που δεν πίστεψαν στον Χριστό), και στη θέση τους μπολιάστηκαν κλαδιά από μια άγρια ελιά, (οι Εθνικοί που πίστεψαν). ΠΡΟΣΩΠΑ αποκόπηκαν, και όχι ολόκληρη η ελιά. Και μάλιστα μας ξεκαθαρίζει όπως είδαμε, ότι κάποια στιγμή θα μπολιαστούν και πάλι Ισραηλιτικά κλαδιά στην ελιά της Εκκλησίας, όταν θα πιστέψουν στον Χριστό:
“16. Και αν η ζύμη είναι άγια, είναι και το φύραμα· και αν η ρίζα είναι άγια, είναι και τα κλαδιά·
17. αλλά, αν μερικά από τα κλαδιά αποκόπηκαν, εσύ μάλιστα, ενώ ήσουν αγριελιά, μπολιάστηκες ανάμεσα σ’ αυτά, και έγινες ενεργά συμμέτοχη με τη ρίζα και με το πάχος τού ήμερου ελιόδεντρου, 18. μη καυχάσαι σε βάρος των κλαδιών· αν, όμως, καυχάσαι σε βάρος τους, εσύ δεν βαστάζεις τη ρίζα, αλλά η ρίζα εσένα.
19. Θα πεις, λοιπόν: Αποκόπηκαν τα κλαδιά, για να μπολιαστώ εγώ.
20. Καλώς· εξαιτίας τής απιστίας αποκόπηκαν, εσύ όμως στέκεσαι εξαιτίας τής πίστης. Μη υψηλοφρονείς, αλλά να φοβάσαι· 21. επειδή, αν ο Θεός δεν λυπήθηκε τα φυσικά κλαδιά, πρόσεχε μήπως δεν λυπηθεί ούτε εσένα
22. Δες, λοιπόν, την αγαθότητα και την αυστηρότητα του Θεού· επάνω μεν σ’ εκείνους που έπεσαν, την αυστηρότητα· επάνω δε σε σένα, την αγαθότητα, αν επιμείνεις στην αγαθότητα· επειδή, διαφορετικά, κι εσύ θα αποκοπείς.
23. Και εκείνοι, μάλιστα, αν δεν επιμείνουν στην απιστία, θα μπολιαστούν· δεδομένου ότι, ο Θεός είναι δυνατός κι αυτούς, επίσης, να μπολιάσει. 24. Επειδή, αν εσύ αποκόπηκες από τη φυσική αγριελιά και μπολιάστηκες, παρά φύση, σε ήμερο ελιόδεντρο, πόσο μάλλον αυτοί, τα φυσικά κλαδιά, θα μπολιαστούν στο ίδιο τους το ελιόδεντρο; 25. Επειδή, δεν θέλω να αγνοείτε, αδελφοί, το μυστήριο τούτο (για να μη υψηλοφρονείτε), ότι στον Ισραήλ έγινε τύφλωση κατά ένα μέρος, μέχρις ότου μπουν μέσα όλα τα έθνη· 26. και έτσι, ολόκληρος ο Ισραήλ θα σωθεί, όπως είναι γραμμένο: «Από τη Σιών θάρθει ο Λυτρωτής, και θα αποδιώξει τις ασέβειες από τον Ιακώβ. 27. Κι αυτή είναι από μένα η διαθήκη σ’ αυτούς, όταν αφαιρέσω τις αμαρτίες τους»” (Ρωμαίους 11/ια).
Όπως δείχνει τόσο καθαρά το χωρίο αυτό, τα επιχειρήματα των αιρέσεων αυτών για δήθεν απόρριψη του Ισραήλ κονιορτοποιούνται, και οι ισχυρισμοί τους μένουν μετέωροι.
Αλλα πρεπει να δεχτουν τον Χριστο για να σωθουν και δεν θα το κανουν ολοι.Και ο αγιος Ιωαννης ο Χρυσοστομος γιατι τους θεωρει συναγωγη του Σατανα,ακομα και στην Αποκαλυψη λεγονται ετσι.Και δεν λεω με αυτο οτι δεν πιστευαν στον αληθινο Θεο,αλλα οτι αρνηθηκαν τον Υιο του.Παραπλανηθηκαν απο το ιερατειο τους.Κανω λαθος;
http://www.oodegr.com/oode/protestant/sykofanties/kata_ioudaiwn_1.htm
Ο Ιερός Χρυσόστομος αναφέρει ότι μισεί τις συναγωγές, γιατί ενώ έχουν τον νόμο και τους προφήτες, παρόλα αυτά τα ατιμάζουν μην πιστεύοντας σε αυτά ουσιαστικά. Μάλιστα, επειδή αυτά γίνονται το δόλωμα ώστε να παγιδευτούν οι αφελέστεροι. Και το στηρίζει αναφέροντας το παράδειγμα όπου το κοριτσάκι που είχε πνεύμα Πύθωνα και μάντευε, όταν είδε τον απ. Παύλο και την συνοδεία του, έλεγε καλά λόγια για αυτούς. Και ο απ. Παύλος επιτίμησε το ακάθαρτο πνεύμα αν και έλεγε για αυτούς καλά λόγια, επειδή δεν τα πίστευε. Και γενικά, ο Χρυσόστομος αναφέρει ότι είναι απάτη να λέει κάποιος μερικές αλήθειες αλλά να λέει ταυτόχρονα συγκαλυμμένα ψεύδη· ‘’ …οι τα δηλητήρια κεραννύντες φάρμακα, μέλιτι το στόμα της κύλικος περιχρίοντες, ευπαράδεκτον ποιούσι την βλάβην’’. (Λόγος έκτος, PG 48, 914).
Έτσι και οι Ιουδαίοι, έχουν τους προφήτες και τον νόμο, αλλά δεν πιστεύουν.
Η παρουσία του Μεσσία
Τελικά ο Θεός εκπλήρωσε την υπόσχεσή Του και ο Μεσσίας ήρθε. Ο κεχρισμένος, ο Χριστός, ο Υιός του Θεού ως προς τη θεϊκή Του φύση και ο Υιός της Παρθένου Μαρίας ως προς την ανθρώπινη φύση. Εκεί φάνηκε ξεκάθαρα πόσο εσφαλμένη αντίληψη περί τοῦ Μεσσίου είχαν οι περισσότεροι Εβραίοι. Χρόνια περίμεναν να έρθει η βασιλεία του Θεού, μέσω του Μεσσία. Επιτέλους, ήρθε η ώρα της μεγάλης επανάστασης και της δημιουργίας του πανίσχυρου κράτους. Αλλά ποιο θα ήταν, άραγε το κράτος, η βασιλεία του Μεσσία;
Εδώ οι Εβραίοι ξαφνιάστηκαν λίγο. Οι περισσότεροι είχαν την ιδέα ενός κοσμικού κράτους και ενός κοσμικού ηγέτη, με υπερφυσικές ικανότητες. Δεν περίμεναν να ακούσουν ότι : «Ἡ βασιλεία τοῦ θεοῦ ἐντὸς ὑμῶν ἐστίν» (Λκ.17,21). Για τρία ολόκληρα χρόνια, ο Μεσσίας εξηγούσε στους Εβραίους την έννοια της βασιλείας του Θεού, που είχαν πλέον μπροστά στα μάτια τους, τώρα που εκπληρώνονταν οι προφητείες και οι υποσχέσεις.
Η βασιλεία (το κράτος) που εγκαινιάζει ο Μεσσίας είναι πνευματική, όχι κοσμική. Πολίτες αυτής της βασιλείας θα μπορούσαν να γίνουν όλοι οι λαοί, αρκεί να θέλουν, να πιστέψουν και να αποδεχθούν τη νέα συμφωνία, την Καινή Διαθήκη, ανάμεσα στον Θεό και τους ανθρώπους. Και το όνομα του μεσσιανικού κράτους θα είναι: «Εκκλησία». Και ο βασιλιάς, ο ηγέτης, ο άρχοντας θα είναι αιώνια ο Ιησούς Χριστός.
Αυτό το κράτος θα είναι πανίσχυρο, γιατί έχει πλέον οικοδομηθεί σε μια αρραγή πέτρα, στο ότι ο Χριστός είναι ο Μεσσίας, είναι ο Θεός. Οι πολίτες του θα είναι πάμπλουτοι, αλλά όχι με τη δύναμη του χρήματος, αλλά με τη Θεία Χάρη, που θα είναι αμέτρητη και αστείρευτη. Θα επικρατεί η χαρά, η ειρήνη και η δικαιοσύνη, γιατί θα επικρατούν δύο μεγάλες αρετές, η αγάπη και η ταπείνωση, από τις οποίες θα προέλθει κάθε άλλο αγαθό.
Και, τέλος, αυτό το κράτος θα συντρίψει τη δύναμη του εχθρού. Αλλά ποιος είναι ο εχθρός, ο αντίπαλος; Ο Εωσφόρος, ο πατέρας και δημιουργός κάθε κακού, ο Διάβολος. Αυτόν θα πολεμήσει ο Μεσσίας, ενάντια σε αυτόν θα ξεσηκώσει μια παγκόσμια επανάσταση, έναν ανελέητο πόλεμο, που θα σβήσει καθετί που είναι αντίθετο στο θέλημα του Θεού, που είναι έργο του Πονηρού: την αμαρτία, το ψέμα, την αδικία, τον θάνατο!
Φωτιά ήρθα να βάλω στη γη (Λκ.12,49), φώναζε ο Μεσσίας, και μαχαίρι (Μτ.10,34), μέχρι να γκρεμιστεί και το τελευταίο οχυρό του Κακού πάνω στη γη, μέχρι να συντριβεί σαν το πήλινο βάζο. Αυτός ήταν ο Μεσσίας που περίμεναν, αυτή ήταν η εκπλήρωση των προφητειών, σε πνευματικό, όχι σε κοσμικό επίπεδο. Και τώρα όλοι θα συγκεντρώνονταν στο κράτος του Μεσσία, στην Εκκλησία, στην πνευματική Σιών, στην άνω Ιερουσαλήμ. Και όλα τα έθνη του κόσμου θα προσκυνούσαν τον Μεσσία, αιώνια θα Τον δόξαζαν μέσα στην Εκκλησία. Και κάπως έτσι θα έληγε η πνευματική Διασπορά, η περιπλάνηση και η εξορία από την αλήθεια του Θεού.
Η αποκάλυψη όλης αυτής της αλήθειας δεν βρήκε παντού την ίδια απήχηση. Θα λέγαμε ότι χωρίστηκαν οι Εβραίοι, που γνώρισαν τον Ιησού, σε τρεις ομάδες, τους θερμούς, τους χλιαρούς και τους ψυχρούς. Θερμοί ήταν όσοι είχαν καλή διάθεση μέσα τους, αγαθή προαίρεση. Αυτοί δεν δυσκολεύτηκαν να αναγνωρίσουν στο πρόσωπο του Ιησού τον Χριστό, τον Μεσσία.
«Εὑρήκαμεν τὸν Μεσσίαν» (Ιω.1,42) και «ῥαββί, σὺ εἶ ὁ υἱὸς τοῦ θεοῦ, σὺ εἶ ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ» (Ιω.1,50) αναφωνούσαν οι καλόκαρδοι Εβραίοι και γίνονταν μαθητές Του. «Οὗτός ἐστιν ἀληθῶς ὁ σωτὴρ τοῦ κόσμου ὁ Χριστός» (Ιω.4,42) έλεγαν με βεβαιότητα όσοι ταπεινοί άνθρωποι Τον συναναστράφηκαν. Αλλά πιστοί μαθητές του Μεσσία, άνδρες και γυναίκες, με θερμή πίστη ήταν λίγοι.
Οι περισσότεροι ήταν χλιαροί, σε μια μέτρια κατάσταση. Είδαν ή άκουσαν ότι ο Χριστός έκανε και θαύματα, με αποτέλεσμα να τρέχουν να Τον συναντήσουν, για να ωφεληθούν. Αλλά πέραν τούτου, ουδέν! Εύκολα θα μπορούσαν να Τον ξεχάσουν, να Τον εγκαταλείψουν. Και όπως θα μπορούσαν να φωνάξουν : «Ὡσαννά. Εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου· Εὐλογημένη ἡ ἐρχομένη βασιλεία ἐν ὀνόματι Κυρίου τοῦ πατρὸς ἡμῶν Δαυίδ» (Μρ.11,9-10), θα μπορούσαν μετά από λίγο και να φωνάξουν «σταύρωσον αὐτόν» (Μρ.15,13)!
Υπήρχε, όμως, και μια ομάδα Εβραίων που ήταν εντελώς ψυχροί απέναντι στον Μεσσία και θερμοί ως προς το να συγκρουστούν μαζί Του. Ήταν οι κακοί Εβραίοι, οι σκληρόκαρδοι, οι εγωιστές, που έβλεπαν με φθόνο τη δημοτικότητα του Μεσσία. Και σχεδόν όλοι αυτοί οι κακοί ήταν σε θέσεις εξουσίας, ήταν οι πνευματικοί ηγέτες του Ισραήλ, ήταν οι Ραββίνοι, οι Φαρισαίοι, οι ιερείς του ναού των Ιεροσολύμων, η άρχουσα τάξη της εβραϊκής κοινωνίας.
Ο Μεσσίας, όπως και στο παρελθόν οι Προφήτες, δεν άργησε να ελέγξει τον εγωισμό και τη φαυλότητα αυτών των ανθρώπων, που παρίσταναν τους ευσεβείς, αλλά ήταν λύκοι με μορφή προβάτου. Σύντομα αυτοί οι σκληροί Εβραίοι έγιναν επιθετικοί απέναντί Του, άρχισαν να Τον συκοφαντούν, να Τον προκαλούν, να Τον απειλούν.
«Εμείς είμαστε ο περιούσιος λαός, τα τέκνα του Αβραάμ, οι κληρονόμοι του Θεού από τον Μωυσή». Ποιος ήταν αυτός ο Ιησούς, που τολμούσε να τους πληγώσει τον εγωισμό, να τους αποκαλύψει την αμαρτωλότητά τους; Οι Φαρισαίοι και οι άλλοι είχαν την απαίτηση να τους κολακεύει ο Θεός, να τους κάνει τα χατίρια (σαν τα τζιν των μουσουλμάνων), αλλά οι ίδιοι να είναι ανήθικοι, υποκριτές, ψεύτες, να μην εφαρμόζουν το θέλημα του Θεού, αλλά να είναι παιδιά του Θεού.
Ο Χριστός τούς αποκάλυψε ότι βρίσκονται σε πλάνη, ότι τα έργα τους ήταν ασυμβίβαστα με την πίστη τους. Τους είπε κατά πρόσωπο ότι τα έργα τους είναι έργα μίσους, όχι αγάπης. Επομένως, όχι μόνο δεν είστε παιδιά του Αβραάμ, αλλά «ὑμεῖς ἐκ τοῦ πατρὸς τοῦ διαβόλου ἐστε καὶ τὰς ἐπιθυμίας τοῦ πατρὸς ὑμῶν θέλετε ποιεῖν» (Ιω. 8,44). Από τα έργα σας φαίνεται ποιανού πατέρα είστε παιδιά. Αντίστοιχα, στο βιβλίο της Αποκάλυψης, φανερώνει ο Κύριος ότι αυτού του είδους οι Εβραίοι είναι «συναγωγή τοῦ σατανᾶ» (Απ. 2,9) και όχι Ιουδαίοι.
Ο Αβραάμ και ο Μωυσής ήταν δυο πρόσωπα, για τα οποία καυχώνταν οι Εβραίοι. Ο Χριστός τούς κατέρριψε και αυτόν τον μύθο, που έτρεφαν. «Μὴ δοκεῖτε ὅτι ἐγὼ κατηγορήσω ὑμῶν πρὸς τὸν πατέρα· ἔστιν ὁ κατηγορῶν ὑμῶν Μωϋσῆς, εἰς ὃν ὑμεῖς ἠλπίκατε» (Ιω.5,45). Ο Μεσσίας πλέον τους ισοπέδωνε την όλη κοσμοθεωρία τους, δεν τους έθιγε απλά τον εγωισμό.
Αυτός ο Μεσσίας δεν πληρούσε τις προσδοκίες των κακών Εβραίων, παρά μόνο των καλών. Δεν έκανε για Μεσσίας, αλλιώς Τον περίμεναν. Και στα σχέδιά τους ήταν εμπόδιο. Έπρεπε να εξοντωθεί, ήταν δεν ήταν ο Μεσσίας. Θα έβρισκαν κάποιον άλλον, να χρίσουν στο μέλλον. Τόσο φτηνή ιδέα είχαν για τον Μεσσία. Και κάπως έτσι, φρόντισαν να Τον παραδώσουν στους Ρωμαίους να σταυρωθεί, για να ησυχάσουν. Σίγουρα, όσοι αποφάσισαν να θανατώσουν τον Ιησού, δεν πίστευαν ότι είναι ο Υιός του Θεού, αλλιώς δεν θα Τον σκότωναν.
Δυστυχώς για τους κακούς Εβραίους, τα προβλήματα δεν τελείωσαν με τη Σταύρωση του Ιησού, καθώς μετά από τρεις μέρες ήλθε η Ανάστασή Του. Εδώ, οι σταυρωτές βρέθηκαν προ εκπλήξεως. Τί να έκαναν, να ομολογούσαν το τραγικό σφάλμα τους ή να συνέχιζαν στην ίδια γραμμή; Η δεύτερη λύση δεν χρειαζόταν μετάνοια, την οποία ούτως ή άλλως δεν είχαν.
Τώρα, τα μόνα όπλα που είχαν στα χέρια τους ήταν η συκοφαντία και το χρήμα, τα οποία συνδυάζονται άριστα. Πληρώνουμε για να κλείσουμε στόματα (των φυλάκων του Παναγίου Τάφου) και συκοφαντούμε, για να επηρεάσουμε αρνητικά την κοινή γνώμη, για να μην πιστέψει ότι ο Χριστός αναστήθηκε. Μελλοντικά όπλα του Σιωνισμού, με εξαιρετικά αποτελέσματα.
Οι λίγοι, καλοί Εβραίοι μετά την Ανάσταση του Χριστού έγιναν Χριστιανοί. Με αυτόν τον τρόπο έληξε ο χρόνος της Παλαιάς Διαθήκης και ήρθε η Καινή, η νέα συμφωνία με τον Θεό, που πλέον δεν έγινε μέσω του Μωυσή, αλλά του Χριστού. Ο Ιουδαϊσμός πλέον ήταν παρελθόν, όχι γιατί ήταν άχρηστος, αλλά γιατί ήταν μια προσωρινή συμφωνία με τον Θεό, μέχρι να έρθει ο Μεσσίας.
Τώρα που ήρθε ο Μεσσίας, συνάπτεται νέα διαθήκη, ανάμεσα στον Θεό και όλους πια τους ανθρώπους, όχι μόνο τους Εβραίους. Έννοιες βαθυστόχαστες, που ποτέ δεν έγιναν αντιληπτές από τους υπόλοιπους Εβραίους, που προτίμησαν να μείνουν εκτός της νέας διαθήκης και να κρατήσουν επιφανειακά την παλιά, η οποία πλέον δεν ήταν σε ισχύ!
Σεξ κάνεις?
Jason Bourne Εσύ τι κάνεις; Έρωτα ή σεξ; ΜΑΛΑΚΑ …Ας είμαστε ειλικρινείς, μεταξύ μας είμαστε. Όλοι είμαστε λίγο μαλάκες. Όσο κι αν το παίζουμε γαμάτοι, σίγουρα κάποιος έχει πει για εμάς τουλάχιστον μία φορά “καλά, αυτός είναι μεγάλος μαλάκας”. Και το πιθανότερο είναι πως για να το είπε, θα είχε και δίκιο…Έγινε ο κόσμος ένα τεράστιο κρεβάτι. Όλοι πάνε με όλους. Όλα στο βωμό του ενστίκτου.
Όσο για αίσθημα; Απών…
Και γέμισε ο τόπος μόνους ανθρώπους. Με γεμάτα κρεβάτια κι άδειες καρδιές.
Μοναξιά… Μεγάλη μοναξιά στον κόσμο. Τόση που να μην την αντέχεις.
Εμείς τουλάχιστον δεν την αντέχουμε. Γι’αυτό και είμαστε αλλιώς.
Δεν ήμαστε ηθικοπλάστες. Μήτε κουβαλάμε κανά σταυρό ανά χείρας.
Πες μας ρομαντικούς. Πες μας παλαιών αρχών, πες μας και ξενέρωτους. Αντίρρηση δε θα σου φέρουμε.
Αντίθετα, θα σου πούμε πως όλα τούτα που μας καταλογίζεις είναι τιμή μας και καμάρι μας.
Ναι, φίλε. Είμαστε από όλα. Γιατί πάνω από όλα, αποφασίζουμε με την καρδιά και το κεφάλι. Μην τα μπερδεύεις.
Εκείνο που δεν υπακούει τόσο σε ένστικτα και παρορμήσεις. Εκείνο που δεν αρέσκεται σε ξεπέτες του ενός τετάρτου.
Θέλει συναίσθημα, θέλει ιστορία, πως να το κάνουμε;
Εσύ θα το πεις παραμύθι. Εδώ συμφωνούμε. Κι εμείς παραμύθι θέλουμε.
Πες το έρωτα. Εμείς θα το πούμε χημεία. Θα το πούμε έλξη εγκεφαλική πρώτα κι ύστερα σαρκική.
Αυτή έχουμε ανάγκη για να λειτουργήσουμε.
Τα δικά μας κρεβάτια έχουν ονοματεπώνυμο. Παίρνουν το χρόνο τους και καταλήγουν πάντα σε αγκαλιές.
Έχεις ιδέα πόσο όμορφες είναι οι αγκαλιές μετά; Αβίαστες και τρυφερές. Συνειδητοποιημένες.
Ξέρω τι θα πεις.
Ότι και οι δικές μας σοβαρές σχέσεις δεν κάνουν πάντα το καλύτερο σεξ.
Συμφωνούμε.
Μόνο που εμείς δεν κάνουμε σεξ.
Μπορεί να το δοκιμάσαμε κάποτε. Αλλά δε μας ταίριαξε.
Δε μας άρεσε έτσι, πως το λένε.
Εμείς κάνουμε έρωτα. Ξενέρωτο για πολλούς μα έρωτα. Και τον απολαμβάνουμε.
Ψυχή και σώμα είμαστε εκεί. Με κάθε κύτταρο μας σε διέγερση.
Όσο για σένα, κοίτα καλά μέσα σου και ανακάλυψε τη μοναξιά σου.
Μέτρα κρεβάτια. Εύκολο θα σου είναι. Πόσο εύκολα όμως μετράς ανθρώπους;
Τι είναι έρωτας για σένα;
newego_large_t_821_106667733Υπάρχει;
Τον φοβάσαι ή τον αρνείσαι; Τον απαξιώνεις ή δεν τον αξιώθηκες ποτέ;
Πολλά αυτά που πρέπει να σκεφτείς. Κι ίσως πολλά όσα πρέπει να αναθεωρήσεις.
Τα κρεβάτια φτιάχτηκαν για να είναι διπλά. Για να μοιράζονται δυο άνθρωποι τα κορμιά και τις ψυχές τους. Για ερωτεύονται εκεί πάνω.
Ποιητικό θα πεις.
Μα αν δεν έχει ποίηση μέσα του ο έρωτας, τότε τι κάνουμε;
Χανόμαστε, φίλε, αυτό κάνουμε.
Ο έρωτας,λοιπόν, έχει ποίηση. Το σεξ; Σκέψου τι έχει, ή μάλλον τι δεν έχει το σεξ.
Η απάντηση βρίσκεται βαθιά μέσα σου…
Ψάξτην…