‘Black History Month’ και Μύθοι

Κάθε Φεβρουάριο στις ΗΠΑ γιορτάζεται ο μήνας «Black History Month» (Μήνας Μαύρης Ιστορίας) ή «African-American History Month», όπως αλλιώς ονομάζεται.
Δηλαδή, μιλάμε για έναν ολόκληρο μήνα (!) – για αυτό και η γιορτή ήταν παλαιότερα γνωστή ως “Φεβρουάριος” – αφιερωμένο στα κατορθώματα μιας Φυλής.
Κατά τη διάρκεια αυτού του μήνα ανακυκλώνονται ιστορίες για τους «μεγάλους μαύρους πολιτισμούς» του παρελθόντος και για «μαύρες εφευρέσεις». Ο εορταστικός μήνας, που αρχικά ήταν εβδομάδα, που είχε ονομαστεί μάλιστα «Negro History Week», από τον εμπνευστή της, τον Αφροαμερικάνο ιστορικό και συγγραφέα Carter Woodson, το 1926, είναι μια ευκαιρία για ψέματα και προπαγάνδα που ενισχύουν την Μαύρη Υπερηφάνεια μέσα από αμφισβητούμενα και ψευδή επιτεύγματα και την Λευκή Ενοχή μέσα από πλαστά εγκλήματα.

Η γιορτή, που επισημοποιήθηκε στις ΗΠΑ το 1976, επί προεδρίας του τέκτονος 33ου βαθμού Gerald Rudolph Ford, έχει πλέον εξαχθεί στον Καναδά, την Μ. Βρετανία και την Γερμανία (μέχρι στιγμής).

Όπως ήταν αναμενόμενο, τα τελευταία χρόνια, στα πλαίσια ενίσχυσης των δόσεων «αντιρατσισμού» αλλά και υποβόσκουσας «Λευκής Ενοχής», διοργανώνονται και στην πατρίδα μας «εκδηλώσεις ευαισθητοποίησης» των ιθαγενών στο πλαίσιο του «εορτασμού της Ιστορίας των Αφροαμερικανών», στις οποίες εκδηλώσεις συμμετέχουν (τι άλλο;) τα εργαστήρια μαζικής παραγωγής υπηκόων της Νέας Τάξης, δηλαδή τα σχολεία.
Όσον αφορά τους «μεγάλους μαύρους πολιτισμούς του παρελθόντος», αυτός που προβάλλεται περισσότερο ευρέως, είναι εκείνος της αρχαίας Αιγύπτου, λόγω της ύπαρξης ενός αριθμού Μαύρων ή “Νούβιων” Φαραώ.

ΦΩΤΟ: Προτομή της βασίλισσας Νεφερτίτης, 1370-1330 π.Χ., συζύγου του Φαραώ Ακενατόν. Όλως περιέργως, κάποιοι υποστηρίζουν ότι ήταν μαύρη.
Τα γεγονότα της υπόθεσης έχουν ως εξής: η αρχαία Αίγυπτος ιδρύθηκε το 3300 π.Χ., και οι Νούβιοι κυβέρνησαν μόνο για ένα μικρό χρονικό διάστημα μεταξύ 732 και 664 π.Χ..
Αυτό ήταν περισσότερο από δύο χιλιάδες χρόνια αφότου η αρχαία Αίγυπτος είχε ιδρυθεί – και, το πιο σημαντικό, η μαύρη κυριαρχία στο θρόνο σήμανε την κατάρρευση της Αιγύπτου, όχι την ίδρυσή της.

Στην πραγματικότητα, οι ιδρυτές της αρχαίας Αιγύπτου ήταν ευρωπαϊκής φυλετικής καταγωγής (βλέπε: “The Children of Ra: Artistic, Historical, and Genetic Evidence for Ancient White Egypt”).
Διάβασε: Μαύροι ακτιβιστές ζητούν μποϊκοτάζ της ταινίας τουΡίντλεϊ Σκοτ με τον Μωυσή, κατηγορώντας την ως «ρατσιστική», γιατί απεικονίζει τους κύριους χαρακτήρες «λευκούς»
Παρά το γεγονός ότι οι μαύροι και οι Σημίτες ήταν παρόντες σε μικρούς αριθμούς στα πρώτα στάδια της ιστορίας της αρχαίας Αιγύπτου, παρουσιάζονται μόνο ως εμπορικοί συνεταίροι, σκλάβοι ή μισθοφόροι στο στρατό.

Φώτο αριστερά: Ο Yuya, ένας Αιγύπτιος ευγενής από το 1400 π.Χ. Πατέρας της Tiy, της συζύγου του Φαραώ Αμενχοτέπ ΙΙΙ. Τα ξανθά μαλλιά του Yuya είναι καλά διατηρημένα με τη διαδικασία της ταρίχευσης. Το ίδιο και τα εξίσου ξανθιά μαλλιά της συζύγου του, Thuya, προγιαγιάς του Τουταγχαμών.

Φώτο: Έργο τέχνης που απεικονίζει τον Φαραώ Σέτι Ι, γύρω στο 1320 π.Χ. και η μούμια του.
Φώτο: Κοντινά πλάνα από τις πλευρές το “Hope Chest” του Τουταγχαμών δείχνει σημιτικούς και μαύρους εχθρούς τους οποίους νίκησε.
Φώτο: Νούβιοι φέρνουν αφιερώματα στον Φαραώ, Τάφος του Sobekhotep, δωδέκατης δυναστείας, γύρω στο 1850 π.Χ..
Φώτο: Αιγυπτιακή αγορά σκλάβων, με μαύρους σκλάβους να περιμένουν να πωληθούν. Μουσείο της Μπολόνια.
Οι λευκοί Αιγύπτιοι άφησαν πολλές γραπτές αναφορές για τον μαύρο πληθυσμό στη Νουβία, και στη δική τους χώρα. Η πιο πλήρης καταγραφή και μετάφραση αυτών των αναφορών έγινε από τον καθηγητή James Henry Breasted, καθηγητή Αιγυπτιολογίας και Ανατολικής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο.
Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι εισέβαλαν στη Νουβία αρκετές φορές, και η τελική κατάκτηση της επιτεύχθηκε από τον Σέσωστρη ΙΙΙ το 1840 π.Χ.. Η επιγραφή που εξιστορεί την υποταγή της Νουβίας από τον Σέσωστρη III έχει ως εξής:
«Το νότιο όριο έγινε κατά το έτος 8, υπό την μεγαλειότητα του βασιλιά της Άνω και Κάτω Αιγύπτου, Σέσωστρη III. . . προκειμένου να αποτραπεί η περίπτωση μαύροι να το διασχίσουν, από το νερό ή από τη στεριά, με πλοίο, ή οποιαδήποτε ομάδα μαύρων, εκτός από όποιον μαύρο θέλει να έρθει να κάνει συναλλαγές στο Iken. Κάθε καλό πράγμα πρέπει να γίνει με αυτούς, αλλά χωρίς να επιτρέπεται ένα πλοίο με μαύρους να περάσει από το Heh, πηγαίνοντας προς τα κάτω, για πάντα».
Επειδή οι αρχαίοι Αιγύπτιοι χρησιμοποιούσαν μαύρους και Σημίτες ως σκλάβους, εργαζόμενους, ακόμη και κρατικούς λειτουργούς χαμηλού επιπέδου, η φυλετική ενσωμάτωση έγινε ευρέως διαδεδομένη και οι αριθμοί των μιγάδων τελικά αυξήθηκαν συντριπτικά.
Μέχρι την εικοστή τέταρτη δυναστεία, περίπου το 730 π.Χ., ο πληθυσμός της Αιγύπτου έμοιαζε με αυτόν του σήμερα: μια μάζα από μιγάδες, λευκής, μαύρης και σημιτικής καταγωγής.
Διάβασε και: Μια ‘προφητεία’ από την αρχαία Αίγυπτο για τα «καλά» της πολυπολιτισμικότητας. Ο θρήνος του Ipu-Wer για την εισβολή των αλλοδαπών και το χάος στην χώρα του που χάνεται και ρημάζει
Σε 727 π.Χ.,  ο Νούβιος βασιλιάς Piye εισέβαλε στην Αίγυπτο και ίδρυσε την εικοστή πέμπτη δυναστεία. Αυτή η εποχή ήταν η πρώτη πραγματικά με μαύρη κυριαρχία στην Αίγυπτο, και παρόλο που η εικοστή πέμπτη δυναστεία υπολογίζεται ως μέρος της ιστορικής γραμμής των ηγεμόνων της Αιγύπτου, ουδεμία σχέση είχε με τους πρώτους βασιλιάδες και ιδρυτές αυτού του πολιτισμού.
Αυτή η δυναστεία των Νούβιων ήρθε σε ένα απότομο τέλος, όταν η Αίγυπτος δέχθηκε εισβολή από τους Ασσύριους το 655 π.Χ., μόνο περίπου 72 χρόνια αργότερα.
Το να ισχυρίζονται οι αφροκεντριστές ότι μια χούφτα μαύρων Φαραώ από την εικοστή πέμπτη δυναστεία “αποδεικνύει” ότι η αρχαία Αίγυπτος ήταν αφρικανικής προέλευσης είναι σαν να λέμε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής ιδρύθηκαν από μαύρους επειδή είχαν έναν μισό-μαύρο πρόεδρο το 2011 -ή ότι το Ντιτρόιτ ιδρύθηκε από μαύρους επειδή αποτελούν την πλειοψηφία σήμερα.
Στην πραγματικότητα, η εμφάνιση των μαύρων ως “Φαραώ” σηματοδοτεί το τέλος της αρχαίας Αιγύπτου, όχι την ίδρυσή της.
Και δεν είναι μόνο στην αρχαία ιστορία, όπου πολλαπλασιάζονται αυτοί οι μύθοι της “black history”. Κάθε Φεβρουάριο, ακούμε για ένα σωρό «μαύρες εφευρέσεις», δηλαδή εφευρέσεις που έκαναν Μαύροι.
Οι πιο σημαντικές από αυτές αναλύονται εν συντομία παρακάτω:
Μύθος 1: Το νήμα πυράκτωσης για λάμπα.
Ο ισχυρισμός: Ο Lewis Latimer εφηύρε το νήμα άνθρακα το 1881 ή το 1882. Η αλήθεια: ο Άγγλος χημικός / φυσικός Joseph Swan πειραματίστηκε με ένα λαμπτήρα πυρακτώσεως με νήμα άνθρακα το 1860, και από το 1878 είχε αναπτύξει ένα καλύτερο σχέδιο που είχε κατοχυρωθεί με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας στη Βρετανία. (Μάλιστα, το σπίτι του στο Gateshead της Αγγλίας ήταν το πρώτο πάνω στον πλανήτη που… φωτίστηκε με ηλεκτρισμό).
Από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, ο Thomas Edison (ο οποίος υπήρξε κάτοχος του ρεκόρ… πατέντας, αφού όσο ζούσε είχε κατοχυρώσει… 1.093 από αυτές) ανέπτυξε μια επιτυχημένη λάμπα με νήμα άνθρακα, και έλαβε δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για αυτό (# 223898) τον Ιανουάριο του 1880. Από το 1880 και μετά, αμέτρητες πατέντες εκδόθηκαν για τις καινοτομίες στο σχεδιασμό του νήματος και την κατασκευή (Edison είχε πάνω 50 από αυτές).
Καμία από τις δύο πατέντες για το νήμα του Latimer το 1881 ή το 1882 δεν υπήρξε ανάμεσά τους, ούτε έκαναν τον λαμπτήρα να διαρκεί περισσότερο, ούτε υπάρχει λόγος να πιστεύουμε ότι εκδόθηκαν εκτός της εταιρείας Hiram Maxim, όπου ο Latimer εργάζονταν εκείνο το χρονικό διάστημα.
Μύθος 2: Η μονάδα ελέγχου βηματοδότη τεχνητής καρδιάς.
Ο ισχυρισμός: Εφευρέθηκε από τον Otis Boykin.
Η αλήθεια: Ο Μπόικιν ανέπτυξε τη δική του μονάδα ελέγχου βηματοδότη για την τεχνητή καρδιά, αλλά δεν επρόκειτο για μια καινοτομία, αλλά απλώς για μια βελτίωση από τον ήδη υπάρχοντα βηματοδότη, που πρώτος είχε αναπτυχθεί το 1926, από τον Δρ. Mark C. Lidwill του Βασιλικού Νοσοκομείου του Πρίγκιπα Alfred του Σίδνεϊ της Αυστραλίας. Χωρίς την προηγούμενη ανάπτυξη του βηματοδότη, η βελτιωμένη μονάδα ελέγχου του Μπόικιν ποτέ δεν θα υπήρχε.
Μύθος 3: Ο πυρίμαχος ασφαλής θάλαμος φύλαξης (χρηματοκιβώτιο).
Ο ισχυρισμός: Εφευρέθηκε από τον Henry Brown το 1886.
Η αλήθεια: θωρακισμένα χρηματοκιβώτια υπήρχαν τουλάχιστον από το 1835, όταν οι Άγγλοι εφευρέτες Charles Chubb και Ιερεμίας Chubb έβγαλαν ένα δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για ένα πυρίμαχο ασφαλές χρηματοκιβώτιο. Η «εφεύρεση» του Μπράουν αποτελούνταν από τη διαίρεση του εσωτερικού ενός χρηματοκιβωτίου σε διαμερίσματα για να κρατάει έγγραφα.
Μύθος 4: Ο πολλαπλός τηλέγραφος.
Ο ισχυρισμός: Εφευρέθηκε από τον Granville T. Woods.
Η αλήθεια: Τις πρώτες ευρεσιτεχνίες για τους τηλέγραφους τρένων τις βρίσκουμε πίσω τουλάχιστον στο 1873, όταν ο Lucius Phelps ήταν ο πρώτος εφευρέτης στον τομέα που προσέλκυσε μεγάλο ενδιαφέρον και τα τηλεγραφήματα που αντάλλαξε στο σιδηρόδρομο New Haven & Hartford της Νέας Υόρκης, τον Ιανουάριο του 1885 χαιρετίστηκε στο τεύχος της 21ης Φεβρουαρίου του 1885 από το ‘Scientific American’ ως «ίσως τα πρώτα τηλεγραφήματα που εστάλησαν ποτέ και ελήφθησαν από ένα κινούμενο τρένο».
Μύθος 5: Η σύγχρονη κονσόλα home-video παιχνιδιών.
Ο ισχυρισμός: Εφευρέθηκε από τον Gerald Α. Lawson το 1976.
Η αλήθεια: Ο Gerald Lawson εργάστηκε ως διευθυντής του τμήματος μηχανικού και marketing για το τμήμα βιντεοπαιχνιδιών της Fairchild Semiconductor, καθώς και επέβλεπε την παραγωγή της κονσόλας βιντεοπαιχνιδιών Fairchild Channel F, η οποία ήταν ο κύριος ανταγωνιστής στο σύστημα Atari. Ωστόσο, η συμβολή του Lawson ήταν δυνατή από τον ίδιο μόνο με τη χρήση του 8-bit μικροεπεξεργαστή Κεντρικής Μονάδας Επεξεργασίας (CPU), Fairchild F8, που αναπτύχθηκε από λευκούς μηχανικούς της εταιρίας Fairchild. Χωρίς να απαξιώνονται οι δυνατότητες σχεδιασμού του Lawson, μπορεί να υποστηριχθεί ότι χωρίς τη CPU F8, η μονάδα gaming ποτέ δεν θα είχε δημιουργηθεί.
Μύθος 6: Laser χειρουργική επέμβαση καταρράκτη με λέιζερ.
Ο ισχυρισμός: Η Patricia Bath «έφερε την επανάσταση στην χειρουργική επέμβαση ματιών» επινοώντας την πρώτη συσκευή λέιζερ για τη θεραπεία του καταρράκτη το 1988.
Η αλήθεια: Η χρήση λέιζερ για τη θεραπεία του καταρράκτη στο μάτι άρχισε να αναπτύσσεται στα μέσα της δεκαετίας του 1970. Ο Μ.Μ. Krasnov από την Ρωσία ανέφερε την πρώτη τέτοια διαδικασία το 1975. Ένα από τα πρώτα διπλώματα ευρεσιτεχνίας των ΗΠΑ για την αφαίρεση του καταρράκτη με λέιζερ (# 3982541) εκδόθηκε για τον Francis L’Esperance το 1976.
Στα νεότερα χρόνια, μια σειρά από πειραματιστές εργάστηκαν ανεξάρτητα επάνω σε συσκευές λέιζερ για την αφαίρεση του καταρράκτη, συμπεριλαμβανομένων των Daniel Eichenbaum, το έργο του οποίου έγινε η βάση της συσκευής Paradigm Photon ™ και Jack Dodick, του οποίου το Σύστημα Φωτόλυσης Dodick Laser τελικά έγινε η πρώτη μονάδα λέιζερ που κέρδισε την έγκριση του FDA για την αφαίρεση του καταρράκτη στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Μύθος 7: Η τεχνολογία γραφικών 3-D που χρησιμοποιείται στις ταινίες.
Ο ισχυρισμός: Εφευρέθηκε από τον Marc Hannah το 1982.
Η αλήθεια: Αν και ο Hannah είναι ειδικός στην ανάπτυξη του hardware του υπολογιστή το οποίο σκηνοθέτες και άλλοι χρησιμοποιούν για να δημιουργήσουν 3-D (τρισδιάστατα) γραφικά, η πραγματική εταιρεία για την οποία εργάζεται, η Silicon Graphics, Inc. (SGI), ιδρύθηκε το 1981 από τον Jim Clark, των οποίων οι ερευνητικές εργασίες σε γραφικά υπολογιστών οδήγησαν στην ανάπτυξη συστημάτων για την γρήγορη απόδοση των τρισδιάστατων εικόνων υπολογιστή.
Μύθος 8: Η μάσκα αερίου.
Ο ισχυρισμός: Εφευρέθηκε από τον Garrett Morgan το 1914.
Η αλήθεια: Η εφεύρεση της μάσκας αερίου προηγείται της αναπνευστικής συσκευής του Μόργκαν αρκετές δεκαετίες. Οι πρώτες εκδόσεις είχαν κατασκευαστεί από τον Σκωτσέζο χημικό John Stenhouse το 1854 και τον φυσικό John Tyndall στη δεκαετία του 1870, μεταξύ πολλών άλλων εφευρετών πριν από τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο
Μύθος 9: Η πινακίδα κυκλοφορίας.
Ο ισχυρισμός: Εφευρέθηκε από τον Garrett Α. Morgan το 1923.
Η αλήθεια: Το πρώτο γνωστό σήμα κυκλοφορίας εμφανίστηκε στο Λονδίνο το 1868 κοντά στα κτίρια του Κοινοβουλίου. Σχεδιασμένο από τον J. Ρ Knight, χαρακτηρίζονταν από δύο σημαφόρα χέρια και δύο λάμπες αερίου. Τα πρώτα ηλεκτρικά φανάρια περιλαμβάνουν την έκδοση των δύο χρωμάτων του Lester Wire που δημιούργησε στο Salt Lake City γύρω στο 1912, το σύστημα του James Hoge (δίπλωμα ευρεσιτεχνίας των ΗΠΑ # 1,251,666) που έγινε δεκτό στο Κλίβελαντ από την Αμερικανική Εταιρία Σημάτων Κυκλοφορίας το 1914, και το σύστημα των «4 φώτων κατευθύνσεων κόκκινο-πορτοκαλί-πράσινο» του William Potts που εισήχθη στο Ντιτρόιτ στις αρχές του 1920. Οι πύργοι κυκλοφορίας στη Νέα Υόρκη άρχισαν να αναβοσβήνουν τα σήματα των τριών χρωμάτων, επίσης το 1920.
Η σε σχήμα σταυρού σηματοφόρος του Garrett Morgan δεν ήταν μεταξύ των πρώτων 50 πατενταρισμένων σημάτων κυκλοφορίας, ούτε ήταν «αυτόματη», όπως μερικές φορές ακούγεται, ούτε έπαιξε κανένα ρόλο στην εξέλιξη του σύγχρονου φαναριού.
Μύθος 10: Το φυστικοβούτυρο.
Ο ισχυρισμός: Εφευρέθηκε από τον George Washington Carver το 1903.
Η αλήθεια: Τα φιστίκια, τα οποία είναι ενδημικά στις τροπικές περιοχές του Νέου Κόσμου, τα έλιωναν σε πάστα οι Αζτέκοι εκατοντάδες χρόνια πριν. Αποδεικτικά στοιχεία για το σύγχρονο φυστικοβούτυρο προέρχονται από το # 306727 δίπλωμα ευρεσιτεχνίας των ΗΠΑ που εκδόθηκε για τον Marcellus Gilmore Edson από το Μόντρεαλ του Κεμπέκ το 1884, για μια διαδικασία άλεσης καβουρδισμένων φιστικιών μεταξύ θερμών επιφανειών μέχρι τα φιστίκια να περιέλθουν σε «μια ρευστή ή ημι-υγρή κατάσταση». Καθώς το προϊόν ψύχεται, γίνεται, όπως περιγράφει ο Edson, «μια μάζα σαν αυτή του βουτύρου, του λαρδιού ή της αλοιφής».
Το 1890, ο George A. Bayle Jr., ιδιοκτήτης μιας επιχείρησης τροφίμων στο Σεντ Λούις, ήδη κατασκεύαζε φυστικοβούτυρο και το πωλούσε από βαρέλια. Ο J.H. Kellogg, της φημισμένης εταιρίας δημητριακών, εξασφάλισε το # 580787 δίπλωμα ευρεσιτεχνίας των ΗΠΑ το 1897 για την «Διαδικασία Προετοιμασίας Nutmeal», με το οποίο παρήγαγε μια «κολλητική ουσία σε μορφή πάστας» που ο Kellogg ονόμασε “nut-butter” (“καρυδο-βούτυρο”).
Μύθος 11: Η τράπεζα αίματος.
Ο ισχυρισμός: Δημιουργήθηκε από τον Δρ. Charles Drew το 1940.
Η αλήθεια: Κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Δρ. Oswald H. Robertson του αμερικανικού στρατού διατήρησε αίμα σε διάλυμα κιτρικού οξέος-γλυκόζης και το αποθήκευσε σε ψυχρά δοχεία για μετέπειτα μετάγγιση. Αυτή ήταν η πρώτη χρήση αίματος από “τράπεζα”.
Ήδη στα μέσα της δεκαετίας του 1930 οι Ρώσοι είχαν δημιουργήσει ένα εθνικό δίκτυο εγκαταστάσεων για συλλογή, αρχειοθέτηση και αποθήκευση αίματος. Ο Bernard Fantus, επηρεασμένος από το ρωσικό πρόγραμμα, ίδρυσε την πρώτη τράπεζα αίματος στο νοσοκομείο Cook County Hospital στο Σικάγο των ΗΠΑ το 1937. Ήταν ο Fantus που επινόησε τον όρο “τράπεζα αίματος.”
Μύθος 12: Το σχέδιο πόλης της Washington DC.
Ο ισχυρισμός: Η πόλη σχεδιάστηκε από τον Benjamin Banneker.
Η αλήθεια: Ο Γάλλος Pierre-Charles L’Enfant δημιούργησε τη διάταξη της Ουάσιγκτον DC. Ο Banneker βοήθησε τον τοπογράφο Andrew Ellicott στην έρευνα της ομοσπονδιακής επικράτειας, αλλά δεν έπαιξε κανένα άμεσο ρόλο στον πραγματικό σχεδιασμό της πρωτεύουσας των ΗΠΑ.
Μύθος 13: Το φρένο αέρα / αυτόματο φρένο αέρα.
Ο ισχυρισμός: Εφευρέθηκε από τον Granville Woods το 1904.
Η αλήθεια: Το 1869, ο 22χρονος George Westinghouse έλαβε το # 88929 δίπλωμα ευρεσιτεχνίας των ΗΠΑ για μια συσκευή πέδησης που λειτουργούσε με πεπιεσμένο αέρα, και την ίδια χρονιά διοργάνωσε τη Westinghouse Air Brake Company.
Μύθος 14: Το κλιματιστικό.
Ο ισχυρισμός: Εφευρέθηκε από τον Frederick Jones το 1949.
Η αλήθεια: Ο Δρ Willis Carrier κατασκεύασε την πρώτη μηχανή για να ελέγχει τόσο τη θερμοκρασία όσο και την υγρασία του αέρα στους εσωτερικούς χώρους. Έλαβε το πρώτο από τα πολλά διπλώματα ευρεσιτεχνίας το 1906 (US Patent # 808897, για την «συσκευή για την επεξεργασία του αέρα»). Το 1911 δημοσίευσε τις φόρμουλες που έγιναν η επιστημονική βάση για το σχεδιασμό των κλιματιστικών και τέσσερα χρόνια αργότερα δημιούργησε την Carrier Engineering Corporation για την ανάπτυξη και την κατασκευή συστημάτων εναλλασσόμενου ρεύματος.
Υπάρχουν πολλά άλλα τέτοια παραδείγματα, αλλά το θέμα θα καταντήσει κουραστικό.
Επιπλέον, είναι απίθανο στην Αφρική να έχουν παραχθεί τυχόν εφευρέσεις ή δείγματα προόδου, δεδομένου ότι ο μέσος όρος IQ του κατοίκου της υποσαχάριας Αφρικής κυμαίνεται μεταξύ 60 και 80. Σύμφωνα με τη διεθνώς αποδεκτή κλίμακα νοημοσύνης Sanford Binet, ένα IQ των 80-89 θεωρείται ως «αμβλύ».
Τέλος, όπως επισημαίνεται στο βιβλίο “Race” («Φυλή») του καθηγητή του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης Τζον Μπέικερ, ο τροχός ήταν άγνωστος στην υποσαχάρια Αφρική, ακόμη και στα μέσα της δεκαετίας του 1800. Ο Baker αναφέρει τον εξερευνητή Δρ Ντέιβιντ Λίβινγκστον, ο οποίος στα ημερολόγιά του, περιγράφει τους Αφρικανούς στο χωριό Linyanti, στη σημερινή Ναμίμπια, ότι έτρεχαν κατά χιλιάδες για να δουν «οχήματα σε κίνηση και, επομένως, για πρώτη φορά, παρατηρούσαν την περιστροφή ενός τροχού» (Κεφάλαιο 19:. The Negrids II. Foreign influences on culture, Race, Prof. John Baker).
Πως να πιστέψουμε ότι ένας λαός που, μόλις πριν από 170 χρόνια, δεν είχε τον τροχό, θα μπορούσε να παράγει αρχαίους πολιτισμούς και να εφεύρει σύγχρονα μηχανήματα;
Πηγή
kokkinosouranos