Άσε το χάος να σε οδηγήσει

Είναι αυτό το παράξενο συναίσθημα που σου σφίγγει το στομάχι, όπως όταν κολυμπάς αρκετή ώρα και νιώθεις την ανάγκη τα πόδια σου να αγγίξουν κάτι στέρεο αλλά το νερό είναι βαθύτερο απ’ το ύψος σου. Πίστεψε με, δεν υπάρχει τίποτα σταθερό εκεί έξω για να κρατηθείς…

Εάν είχαμε δυνατότητα επιλογής ανάμεσα σε μια ζωή τάξης και αρμονίας ή μια ζωή χάους και αταξίας τι θα επιλέγαμε; Για τους περισσότερους από εμάς η επιλογή θα ήταν εύκολη. Θα ακλουθούσαμε το μονοπάτι της προβλεψιμότητας και της τάξης. Όμως στον πραγματικό κόσμο τα πράγματα δεν είναι ποτέ έτσι. Οι ξαφνικές κι απρόβλεπτες αλλαγές της ζωής θα μας αργά ή γρήγορα φέρνουν αντιμέτωπους με το χάος, με τη μορφή του θανάτου, της αρρώστιας, της οικονομικής κρίσης, της απώλειας εργασίας κ.λ.π. Όλα αυτά τα γεγονότα αυτά μπορούν να μας πανικοβάλουν ή να μας εξοργίσουν τόσο ώστε να καταριόμαστε το βαρύ μας πεπρωμένο αλλά αν κατανοήσουμε ότι το χάος μπορεί να γίνει η απαρχή της γέννησης ενός νέου κόσμου και αν μάθουμε την τέχνη να προχωρούμε μαζί με τα συμβάντα αντί να προσπαθούμε να τρέξουμε μακριά από αυτά, η ανταμοιβή θα είναι μεγάλη. Μέσα από τα δυσβάσταχτα συμβάντα, μέσα από το χάος, μας δίνεται μια μεγάλη ευκαιρία για προσωπική μεταμόρφωση και αναγέννηση.

«Σε κάθε χάος υπάρχει ένα σύμπαν, σε κάθε αταξία μια μυστική τάξη» – Καρλ Γιουνγκ

Το Χάος δεν είναι κάτι μονοσήμαντο, αλλά είναι ταυτοχρόνως θάνατος και γέννηση, καταστροφή και δημιουργία. Θάνατος και καταστροφή του παλιού, του στάσιμου, του χιλιοειπωμένου, αυτού που δεν οδηγεί πουθενά. Γέννηση και δημιουργία μιας τάξης ανώτερης από αυτήν που προϋπήρχε του χάους. Πως θα φτάσουμε λοιπόν σ’ αυτή την γέννηση; Ας αφήσουμε το χάος να βάλει τάξη…

1.) Ηρέμησε

Τέτοιες καταστάσεις ή δυσάρεστα συμβάντα όπως τα παραπάνω που περιγράψαμε απαιτούν άμεση δράση ή την συνεχή αναζήτηση μιας λύσης. Οι περισσότεροι από εμάς δυστυχώς επειδή δεν έχουμε τη δύναμη να αποταυτιστούμε από την κατάσταση είτε εξοργιζόμαστε, είτε πέφτουμε σε κατάθλιψη και χάνουμε τον εαυτό μας μέσα στο συμβάν. Έτσι, γίνεται πολύ δύσκολο να πάμε βαθύτερα ώστε να διαγνώσουμε τη φύση του προβλήματος, καθώς ο νους μας αδυνατεί να σκεφτεί καθαρά. Σε τέτοιες καταστάσεις λοιπόν όπου ο άνθρωπος είναι προδιατεθειμένος να σκέφτεται αρνητικά, ας προσπαθήσουμε να μη φορτώνουμε το νου μας με πολλές περιττές σκέψεις, χωρίς βέβαια να πιέζεουμε ιδιαίτερα τον εαυτό μας (γιατί έτσι θα φέρουμε το αντίθετο αποτέλεσμα). Πως θα το πετύχουμε αυτό; Ας προσπαθήσουμε να κάνουμε οτιδήποτε μας αρέσει: έναν περίπατο στη φύση, μια βόλτα με έναν φίλο για καφεδάκι, ζωγραφική, μουσική, ανάγνωση ενός καλού βιβλίου, ή διαλογισμό. Γενικά ας προσπαθήσουμε περισσότερο να είμαστε παρά να κάνουμε πράγματα.

2.) Αγκάλιασε το. Μην το πολεμάς!

Αγκαλιάστε το χάος και αναλάβετε πλήρως την ευθύνη της ύπαρξής του στη ζωή σας. Όπως αναφέραμε παραπάνω, το χάος απαιτεί δράση και μπορεί να μας μεταμορφώσει. Αυτό μπορεί να συμβεί μονάχα αν αποδεχτούμε την κατάσταση όπως ακριβώς είναι. Τότε μόνον δίνουμε τη δυνατότητα στο μυαλό μας να καθαρίσει και να σχεδιάσει νέες διεξόδους από το χάος. Είτε μας αρέσει, είτε όχι, το χάος μας αναγκάζει να κάνουμε τολμηρές επιλογές και να προσχωρήσουμε με γενναία βήματα μπροστά στη ζωή. Με αυτόν τον τρόπο θα αλλάξουμε και θα μεταμορφωθούμε. Με αυτόν τον τρόπο θα ανακαλύψουμε νέες πτυχές του εαυτού μας και θα εξελιχτούμε σαν άνθρωποι.

3.) Ας το να σε βοηθήσει να αγαπήσεις τον εαυτό σου

Μόλις αναπτύξουμε το απαραίτητο θάρρος για να αποδεχτούμε το χάος στη ζωή μας, ο εγωκεντρισμός μας υποχωρεί σημαντικά. Καταλαβαίνουμε ότι δεν έχουμε εμείς τον έλεγχο της ζωής μας αλλά μια δύναμη πολύ υπέρτερη της δικής μας ασημαντότητας. Σ’ αυτό το στάδιο, αρχίζουμε να νοιώθουμε περισσότερο συνδεδεμένοι με την αληθινή μας φύση, με την ψυχή μας. Νοιώθουμε την καρδιά αλλά και το μυαλό μας να επεκτείνονται πέρα από τα στενά, τα καθορισμένα τους όρια. Αν αφεθούμε και απολαύσουμε αυτή τη διαδικασία μας δίνεται η δυνατότητα να ξαναερωτευθούμε τον εαυτό μας. Αρχίζουμε να αντιλαμβανόμαστε την χαοτική διαφορά ανάμεσα στην αυτοαγάπη και τον ναρκισσισμό. Καταλαβαίνουμε πλέον ότι δεν αγαπάμε τον εαυτό μας όταν του υψώνουμε το δάχτυλο κατακρίνοντας τον συνέχεια, όταν δεν μοιραζόμαστε τα ταλέντα μας εξαιτίας του φόβου ότι δεν είμαστε αρκετά καλοί, όταν ψαλιδίζουμε τα φτερά μας για να μην πετάξουμε ελεύθερα, όταν νιώθουμε ότι ο θρόνος της ζωής δεν μας αξίζει…

4.) Άνοιξε νέους ορίζοντες: εσωτερικά και εξωτερικά

Το χάος αφαιρεί ένα-ένα όλα τα περιοριστικά φράγματα, εσωτερικά και εξωτερικά, που έχει δημιουργήσει ο νους μας και μας εμποδίζουν να προχωρήσουμε. Αργά αλλά σταθερά νοιώθουμε τον εαυτό μας να πλημμυρίζει από ατέλειωτη ενέργεια και θετικότητα. Γινόμαστε ικανοί να διακρίνουμε αυτό που ωφελεί και εξελίσσει την ψυχή μας από αυτό που καθυστερεί την εξέλιξή της ή την οπισθοδρόμει. Μόλις αγγίξουμε την εμπειρία του χάους και καταφέρουμε να την αποδεχτούμε, μας δίνεται η δυνατότητα να αρχίσουμε να απολαμβάνουμε τη γαλήνη που ακολουθεί. Κατανοούμε τον εαυτό μας μέσα στο πλαίσιο του σύμπαντος και χαιρόμαστε την ύπαρξή μας χωρίς όρους πλέον.

5.) Κι αυτό θα περάσει…

Όταν λοιπόν το χάος μας χτυπήσει την πόρτα ας το αγκαλιάσουμε, ας δουλέψουμε μαζί του, ας το βάλουμε στο προσκέφαλό σας και ας το αφήσουμε να μας μεταμορφώσει. Κι ας έχουμε στο νου μας κι εκείνη τη μαγική φράση του σοφού: «Κι αυτό θα περάσει». Όταν βρισκόμαστε στη μέση της αβεβαιότητας και του χάους στην προσωπική μας ζωή ή την εργασία μας, είναι δύσκολο να δούμε καθαρά τι μας συμβαίνει και να αξιολογήσουμε την κατάσταση αλλά τις περισσότερες φορές τα πράγματα δεν είναι τόσο άσχημα όσο νομίζουμε αρχικά. Πίσω από κάθε εμπειρία, τελικά, πάντα κρύβεται ένα σημαντικό μάθημα και αν φτάσουμε σ’ αυτή την βαθύτατη κατανόηση και στάση ζωής, τίποτα πλέον δε θα μπορεί να διαταράξει την εσωτερική μας γαλήνη.

«Πρέπει να έχει κανείς χάος μέσα του για να μπορέσει να γεννήσει ένα αστέρι που χορεύει.»

Φρειδερίκος Νίτσε

Θεωρία του Χάους (Ο ελκυστής του Λόρεντζ)

ΠΗΓΗ