«Θεέ μου, μη με εγκαταλείπεις, κανένα καλό δεν έκανα ενώπιόν Σου, αλλά δος μου για την ευσπλαχνία Σου να βάλω αρχή».

Χωρία Από τον Β Τόμο Φιλοκαλίας..

Οι λόγοι του Θεού, όταν προφέρονται μόνο ως γυμνά λόγια, δεν ακούγονται,

γιατί δεν έχουν ως ήχο την πράξη αυτών που τους λένε. 

Αν όμως λέγονται με τη φωνή της ΠΡΑΞΕΩΣ των εντολών,

τότε κάνουν και τους δαίμονες να λιώνουν με την φωνή αυτή, και τους ανθρώπους

να οικοδομούν πρόθυμα το θείο ναό της καρδιάς με την προκοπή στα έργα της δικαιοσύνης.

Όπως ο Θεός δεν υπόκειται σε γνώση της ουσίας Του,

έτσι ούτε ο λόγος Του περιλαμβάνεται στην ανθρώπινη γνώση.

Γιατί ο λόγος της αγίας Γραφής, αν και δέχεται περιορισμό κατά το γράμμα, αφού τελειώνει

 κι αυτός μαζί με το χρόνο των γεγονότων που εξιστορεί, κατά το πνεύμα όμως, 

όσον αφορά στις θεωρίες των νοημάτων, μένει ΠΑΝΤΟΤΙΝΑ απεριόριστος.

Εκείνος που με γνώση νοεί την αγία Γραφή κατά Χριστόν, εφαρμόζοντας το νόημα στην ψυχή,

πρέπει να εξασκηθεί φιλόπονα και στην ερμηνεία των ονομάτων,

γιατί έτσι μπορεί να διασαφηνίσει όλη την έννοια των γραφομένων,

 αν πράγματι φροντίζει για την ακριβή κατανόηση της Γραφής.

 ΌΧΙ με τρόπο ιουδαϊκό να κατεβάζει στη γη και στο σώμα το ύψος του Πνεύματος,

και τις θείες και αψευδείς υποσχέσεις για τα νοητά αγαθά να τις 

περιορίζει μέσα στη φθορά των περαστικών πραγμάτων.

Δεν είναι ΚΑΚΑ τα φαγητά, αλλά η γαστριμαργία. ούτε η παιδοποιΐα,

αλλά η πορνεία. ούτε τα χρήματα, αλλά η φιλαργυρία. ούτε η δόξα, αλλά η κενοδοξία.

Αν είναι έτσι, ΚΑΝΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΟΝΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΚΟ,. κακό είναι η εσφαλμένη χρήση τους

που οφείλεται στην αμέλεια του νου για την καλλιέργεια των φυσικών του δυνάμεων.

Το κακό που υπάρχει στους δαίμονες είναι θυμός παράλογος,

ανόητη επιθυμία και απερίσκεπτη φαντασία, όπως λέει ο μακάριος Διονύσιος.

Η παραλογία, η άνοια και η απερισκεψία στα λογικά όντα είναι στερήσεις του λογικού, του νου και της 

περισκέψεως.Οι στερήσεις όμως είναι μεταγενέστερες των έξεων(συνηθειών της ψυχής).

Αρα λοιπόν, υπήρχε καιρός, που οι δαίμονες είχαν λογικό και νου και ευλαβή περίσκεψη.

Αν είναι έτσι, τότε οι δαίμονες δεν είναι φύσει κακοί, αλλά έχουν γίνει κακοί 

από ΚΑΚΗ ΧΡΗΣΗ των φυσικών τους δυνάμεων.

Όταν τηρούμε τις εντολές του Χριστού, δεν προσφέρομε τίποτε σ’ Εκείνον,

γιατί ΔΕΝ ΕΧΕΙ από ΤΙΠΟΤΕ ΑΝΑΓΚΗ και είναι δωρεοδότης όλων των αγαθών. 

αλλά τους ΕΥΑΥΤΟΥΣ ΜΑΣ ευεργετούμε με το να προξενούμε 

σ’ εμάς την αιώνια ζωή και την απόλαυση των ανέκφραστων αγαθών.