Σταμάτα να γκρινιάζεις…

Ο στόχος αυτού του κηρύγματός μου είναι να γνωρίσετε τον Ιησού, τον κυρίαρχο, αναστημένο, ζωντανό Κύριο του σύμπαντος ως πηγή και περιεχόμενο πραγματικής ελευθερίας στη ζωή σας.

Για να γίνει αυτό, χρειαζόμαστε δύο πράγματα. Χρειαζόμαστε την απελευθερωτική αλήθεια του Θεού και την απελευθερωτική χάρη Του. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να κηρύξω τον Λόγο του Θεού και να προσευχηθώ για να μου δώσει δύναμη.

Ας διαβάσουμε, λοιπόν, την περικοπή από την Αγία Γραφή από την οποία θα κηρύξω και στη συνέχεια θα προσευχηθώ. Κατά Ιωάννην 8:30-36:

«Πολλοί που άκουσαν τον Ιησού να μιλάει έτσι, πίστεψαν σ` αυτόν. Τότε ο Ιησούς είπε στους Ιουδαίους που είχαν πιστέψει σ` αυτόν. «Αν εσείς αποδειχθείτε υπάκουοι στο λόγο μου, τότε θα είστε πραγματικά μαθητές μου. Θα γνωρίσετε την αλήθεια και η αλήθεια θα σας ελευθερώσει». «Εμείς είμαστε απόγονοι του Αβραάμ», του απάντησαν, «και ποτέ δεν υπήρξαμε δούλοι κανενός. Πώς εσύ λες, «θα ελευθερωθείτε»; Ο Ιησούς τους αποκρίθηκε: «Σας βεβαιώνω πως όποιος αμαρτάνει είναι δούλος της αμαρτίας. Ο δούλος όμως δεν ανήκει για πάντα σε μια οικογένεια, ενώ ο γιος ανήκει σ` αυτήν για πάντα. Αν, λοιπόν, σας ελευθερώσει ο Υιός, τότε θα είστε πραγματικά ελεύθεροι».

Κύριε, άνοιξε τα μάτια μας ώστε να δούμε την απελευθερωτική σου αλήθεια –εσένα Τον ίδιο- και δώσε μας δύναμη ώστε να ελευθερωθούμε από τα δεσμά της αμαρτίας μας. Προσεύχομαι στο όνομα του Ιησού Χριστού. Αμήν.
Όλοι θέλουμε να είμαστε ελεύθεροι

Το παίρνω ως δεδομένο ότι όλοι όσοι βρισκόμαστε εδώ θέλουμε να είμαστε ελεύθεροι με τη βαθύτερη και πιο ολοκληρωμένη έννοια της ελευθερίας. Αν το αντίθετο της ελευθερίας είναι τα δεσμά και η δουλεία, κανείς δεν τα προτιμάει. Μπορεί να είσαι δούλος ορισμένων συνηθειών που σου φαίνονται ευχάριστες, και, υπό αυτή τη σκοπιά, να απολαμβάνεις τη δουλεία. Αλλά μόλις απομακρυνθείς έστω και λίγο από τις «ευχάριστες» συνήθειες, και σκεφτείς την χαρά που μπορείς να έχεις χωρίς να είσαι υπόδουλος καμιάς συνήθειας, τότε θα θελήσεις να σπάσεις τα δεσμά. Θα θέλεις να είσαι χαρούμενος έχοντας την ελευθερία σου, όχι να είσαι σκλάβος σε «ευχάριστους» εθισμούς. Όλοι θέλουμε να είμαστε ελεύθεροι.

Και στο εδάφιο 36 του 8ου κεφαλαίου του Κατά Ιωάννην ευαγγελίου, ο Ιησούς λέει: «Αν, λοιπόν, σας ελευθερώσει ο Υιός, τότε θα είστε πραγματικά ελεύθεροι». Αυτό είναι που επιδιώκουμε εμείς. Να είμαστε «πραγματικά ελεύθεροι». Αληθινά ελεύθεροι. Να έχουμε ελευθερία στη βαθύτερη και πιο ολοκληρωμένη της μορφή. Ο Ιησούς μας προσφέρει αυτή την ελευθερία σήμερα το πρωί. Διανύουμε την περίοδο του Πάσχα. Γιορτάζουμε την Ανάσταση του Χριστού. Είναι ζωντανός. Δεν είναι απλώς μία ανάμνηση. Δεν είναι μόνο μία ιστορική φιγούρα όπως ο Καίσαρας ή ο Σαίξπηρ ή ο John Kennedy. Έχει αναστηθεί από τους νεκρούς σε ένα νέο, ένδοξο σώμα. Είναι ζωντανός και βασιλεύει σε όλο το σύμπαν και σήμερα μας προσφέρει όλους την ευκαιρία της πραγματικής ελευθερίας.
Ο ιστορικός Ιησούς ως ο Ιησούς στον οποίο πιστεύουμε

Ξέρω ότι παίρνω πολλά πράγματα ως δεδομένο καθώς σας λέω αυτά τα λόγια, οπότε επιτρέψετε μου να σας παρουσιάσω ορισμένες αποδείξεις. Εμείς οι Χριστιανοί πιστεύουμε ότι όλα όσα αναγράφονται για τον Ιησού στα 27 βιβλία της Καινής Διαθήκης είναι αληθή. Όλα αυτά τα βιβλία μας διδάσκουν ή υποθέτουν ότι ο Ιησούς έζησε (ήταν ιστορικό πρόσωπο), πέθανε για τις αμαρτίες μας και αναστήθηκε την τρίτη ημέρα και ότι, στη συνέχεια, αναλήφθηκε στον Ουρανό και κυβερνά τον κόσμο ως «Θεός αληθινός εκ Θεού αληθινού» (όπως αναφέρεται και στο Σύμβολο της Πίστεως).

Αυτά τα 27 βιβλία είναι γεμάτα με αναφορές στη φυσική-σωματική ανάσταση του Ιησού από τους νεκρούς. Για παράδειγμα, στο ευαγγέλιο του Ιωάννη (20:27-28), ο Ιησούς εμφανίζεται στον Θωμά, έναν από τους μαθητές του, ο οποίος αρνήθηκε να πιστέψει ότι ο Ιησούς αναστήθηκε από τους νεκρούς και του είπε, «Φέρε εσύ το δάχτυλό σου εδώ και δες τα χέρια μου, φέρε και το χέρι σου και βάλ` το στην πλευρά μου. Μην αμφιβάλλεις και πίστεψε.» Και ο Θωμάς του απάντησε, «Είσαι ο Κύριος μου και ο Θεός μου.»
Χιλιόμετρα μακριά από αυτό που αποκαλούμε μυθολογία

Αυτές οι αναφορές των γεγονότων της ζωής του Ιησού απέχουν πολύ από τους μύθους – ας πάρουμε για παράδειγμα την Ελληνική ή τη Ρωμαϊκή μυθολογία, η οποία εκτυλίσσεται σε ένα μακρινό παρελθόν που δεν έχει καμία σχέση με την πραγματική ιστορία. Τα βιβλία της Καινής Διαθήκης μιλούν για πραγματική ιστορία. Ο Πιλάτος, ο Ρωμαίος αυτοκράτορας, ο Ηρώδης, ο βασιλιάς από τη Γαλιλαία, Ο Καϊάφας, ο αρχιερέας. Αυτές δεν είναι μυθολογικές φιγούρες. Αυτοί οι άνθρωποι είναι γνωστοί και ως ιστορικά πρόσωπα, πέραν από την Αγία Γραφή.

Όλες οι αναφορές της Καινής Διαθήκης (τα 27 βιβλία) γράφτηκαν κατά τη διάρκεια που οι αυτόπτες μάρτυρες ζούσαν. Οι επιστολές του Παύλου γράφτηκαν 15 με 30 χρόνια μετά το θάνατο του Ιησού. Σε μία από αυτές, αναφέρει ότι περισσότεροι από 500 άνθρωποι είδαν συγχρόνως τον αναστημένο Ιησού και ότι οι περισσότεροι από αυτούς ήταν ακόμα (κατά τη διάρκεια που γράφονταν οι επιστολές του Παύλου) εν ζωή (Προς Κορινθίους Α` 15:6). Τα περισσότερα από τα βιβλία, ίσως και όλα, έχουν γραφτεί μετά το 70 μ.Χ., σαράντα χρόνια μετά το θάνατο του Ιησού. Και ακόμα και αν το ευαγγέλιο του Ιωάννη γράφτηκε από τον ηλικιωμένο μαθητή γύρω στο 90 μ.Χ., δεν είχαν περάσει πολλά χρόνια.
Αληθινή ιστορία

Σκεφτείτε το. Αν είμαστε εμείς οι συγγραφείς της Καινής Διαθήκης τώρα, το 2011, για κάποιους από εμάς ο Ιησούς θα ζούσε τη δεκαετία του `80, για άλλους τη δεκαετία του `70, και για έναν ή δύο, το 1950. Και αυτό δεν είναι μυθολογία. Είναι πραγματική ιστορία. Ιστορία που πολλοί θυμούνται. Ιστορία για την οποία υπήρξαν αυτόπτες μάρτυρες.

Σκεφτείτε επίσης ότι στους εχθρούς του Χριστιανισμού θα άρεσε πολύ να μπορούσαν να σύρουν μέσα στην Ιερουσαλήμ το νεκρό σώμα του Ιησού σε ένα καρότσι και να αποδείξουν ότι όλα αυτά ήταν απάτη. Αλλά δεν μπορούσαν. Ο τάφος ήταν άδειος και δεν υπήρχε νεκρό σώμα. Οι μαθητές έκλεψαν τη σωρό και σκαρφίστηκαν την ιστορία της ανάστασης; Αλήθεια; Η σκέψη ότι αυτοί οι φοβισμένοι μαθητές που εγκατέλειψαν τον Ιησού από φόβο για τη ζωή τους, αυτοί που είπαν «Εμείς ελπίζαμε ότι αυτός είναι εκείνος που έμελλε να ελευθερώσει το λαό Ισραήλ» (Κατά Λουκάν 24:21) – η σκέψη ότι αυτοί οι μαθητές αποφάσισαν ξαφνικά να σκαρφιστούν μία απάτη, είναι γελοία.
Όχι τρελοί, αλλά μάρτυρες

Όχι, οι μαθητές του Χριστού δεν ήταν τρελοί. Ήταν μάρτυρες. Όλα όσα γράφονται στην Καινή Διαθήκη δεν είναι μυθολογία. Είναι ο Ιησούς όπως τον θυμούνται οι αυτόπτες μάρτυρες. Ο Richard Bauckham, πρώην καθηγητής της Καινής Διαθήκης στο Πανεπιστήμιο St. Andrews, το εξηγεί ακολούθως στο βιβλίο του Jesus and the Eyewitnesses: The Gospels as Eyewitness Testimony («Ο Ιησούς και οι Αυτόπτες Μάρτυρες: Τα Ευαγγέλια ως Μαρτυρία Αυτόπτων Μαρτύρων». «Ο Ιησούς που περιγράφουν τα Ευαγγέλια Τον παρουσιάζουν όπως τον περιέγραψαν οι αυτόπτες μάρτυρες. Είναι ο Ιησούς της μαρτυρίας.» (σελ. 472) Αυτό είναι το συμπέρασμα σχεδόν 500 σελίδων λεπτομερούς ιστορικής έρευνας.

Ο Bauckham αφιερώνει ένα ολόκληρο βιβλίο, The Testimony of the Beloved Disciple: Narrative, History, and Theology in the Gospel of John, στον απόστολο που μελετούμε σήμερα, τον Ιωάννη. Το νόημα του βιβλίου είναι ότι ο Ιωάννης υπήρξε αυτόπτης μάρτυρας και «Στόχος του είναι να μείνει πιστός στην ιστορία» (σελ. 27).
Η Ανάσταση υπό το πρίσμα της ιστορίας

Το νόημα όλων αυτών που προείπα είναι ότι όταν εμείς οι Χριστιανοί λέμε ότι ο Ιησούς αναστήθηκε από τους νεκρούς, δεν μιλάμε για μυθολογία και δεν μιλάμε χωρίς να γνωρίζουμε. Δεν μιλάμε πνευματικά ή συναισθηματικά. Μιλάμε από ιστορικής πλευρά. Στο τέλος, θα πρέπει ο Ιησούς να κερδίσει την εμπιστοσύνη σας. Προσπαθώ να σας πω ότι ο ιστορικός Ιησούς δεν είναι όσο «μακρινός» νομίζατε ότι είναι. Επομένως, επιτρέψτε Του να σας μιλήσει.
Μία ηχηρή δήλωση: Όλοι είμαστε δούλοι της αμαρτίας

Επιτρέψτε Του να σας μιλήσει για την ελευθερία. Στον Ιωάννη 8:32 Τον ακούμε να λέει, «Θα γνωρίσετε την αλήθεια, και η αλήθεια θα σας ελευθερώσει.» Οι άνθρωποι Του απάντησαν όπως θα απαντούσαν και κάποιοι από εμάς σήμερα, «Εμείς είμαστε απόγονοι του Αβραάμ», του απάντησαν, «και ποτέ δεν υπήρξαμε δούλοι κανενός. Πώς εσύ λες «θα ελευθερωθείτε»; Επικεντρώνονται σε ορισμένες μόνο πτυχές της ελευθερίας αλλά όχι σ` αυτήν που έχει ο Ιησούς κατά νου.

Οπότε ο Ιησούς ξεκαθαρίζει στο εδάφιο 34, «Σας βεβαιώνω πως όποιος αμαρτάνει είναι δούλος της αμαρτίας». Αυτή είναι πραγματικά μία ηχηρή δήλωση. Θα χρειαστούμε εβδομάδες για να εξηγήσουμε τα θεωρητικά θεμέλια και τις εφαρμογές της. Αλλά τώρα δεν έχουμε χρόνο. Θα αναφέρουμε μόνο τα λόγια αυτά και θα τα κρατήσουμε ως λόγια κάποιου που μας ξέρει καλύτερα απ` όσο ξέρουμε εμείς τον εαυτό μας. Όλοι αμαρτάνουμε, γι` αυτό ο Ιησούς λέει ότι όλοι είμαστε δούλοι της αμαρτίας. Αυτό σημαίνει ότι η αμαρτία δεν είναι μονάχα μία κακή πράξη αλλά μία δύναμη μέσα μας η οποία μας προτρέπει να κάνουμε κακές πράξεις. Αμαρτάνουμε γιατί είμαστε αμαρτωλοί.

Η δουλεία μας, λοιπόν, είναι δουλεία στη δύναμη που υπάρχει μέσα μας. Μπορεί να υπάρχουν κάποια είδη ελευθερίας τα οποία μπορούμε να επιτύχουμε μόνοι μας, αλλά όχι το συγκεκριμένο είδος. Αυτό είναι το νόημα των λόγων του Ιησού. Η δουλεία αυτή είναι πολύ βαθιά ριζωμένη. Και βρίσκεται μέσα σε όλους μας. Μόνο ο Ιησούς μπορεί να μας ελευθερώσει από αυτήν, γι` αυτό και αναφέρει στο εδάφιο 36, «Αν, λοιπόν, σας ελευθερώσει ο Υιός, τότε θα είστε πραγματικά ελεύθεροι.»
Η αμαρτία μας υποδουλώνει με δύο τρόπους

Η αμαρτία, λοιπόν, μας υποδουλώνει με δύο τρόπους. Ως εκ τούτου προκύπτει ότι την ελευθερία την συναντούμε σε δύο μορφές. Πρώτον, η αμαρτία μας υποδουλώνει δημιουργώντας ισχυρές επιθυμίες. Η αμαρτία μας υποδουλώνει κάνοντας τα πάντα να φαίνονται πιο επιθυμητά από τον Ιησού. Αυτό είναι η αμαρτία: να επιθυμείς κάτι παραπάνω από τον Ιησού και στη συνέχεια να προβαίνεις σε ανάλογες πράξεις.

Και ο δεύτερος τρόπος με τον οποίος μας υποδουλώνει η αμαρτία είναι ότι στο τέλος μας καταδικάζει. Αν δεν μεσολαβήσει κάτι/κάποιος, μας οδηγεί στην κόλαση. Το αποκαλώ δουλεία γιατί κάποιος μπορεί να πει, «Εγώ δεν έχω πρόβλημα να επιθυμώ κάτι περισσότερο από τον Ιησού. Μου ακούγεται ελεύθερο.» Δεν θα συνέχιζες όμως να το λες αυτό αν ήξερες ότι ο τελικός προορισμός του δρόμου που έχεις πάρει είναι η καταστροφή.
Ελευθερία από την κυριαρχία και την καταδίκη της αμαρτίας

Μόνο ο Ιησούς μπορεί να μας ελευθερώσει από αυτά τα δύο είδη της δουλείας: την κυριαρχία και την καταδίκη που επιφέρει η αμαρτία. «Ο Χριστός μας εξαγόρασε από την κατάρα του νόμου, αφού έγινε αυτός κατάρα για χάρη μας.» (Προς Γαλάτας 3:13) Και μας ελευθερώνει από την κυριαρχία της αμαρτίας αλλάζοντάς μας ριζικά διαμέσου της αναγέννησης μας. Και η ουσία όλου αυτού είναι ότι ανοίγει τα μάτια μας ώστε να δούμε ότι ο Σωτήρας μας είναι αυτό που πρέπει να επιθυμούμε πάνω απ` όλα στον κόσμο.

Όταν οι αμαρτίες μας συγχωρηθούν και απομακρυνθεί η οργή του Θεού και δούμε τον Ιησού ως τον μεγαλύτερο Θησαυρό μας, ελευθερωνόμαστε και από την καταδίκη της αμαρτίας και από την κυριαρχία της. Είμαστε πραγματικά ελεύθεροι. Αυτό είναι που σου προσφέρει ο Ιησούς σήμερα.
Τι σημαίνει ολοκληρωτική ελευθερία

Τώρα επιτρέψτε μου να συσχετίσω αυτό το είδος της ελευθερίας με την ελευθερία την οποία πραγματικά αποζητούμε εμείς οι άνθρωποι. Πιθανόν να τα ακούτε όλα αυτά και να συνεχίζετε να λέτε «Εγώ είμαι ήδη ελεύθερος. Εσείς οι Χριστιανοί είστε δεμένοι με διάφορους ηθικούς φραγμούς. Εγώ κάνω ό,τι με ευχαριστεί. Και νιώθω ευγνώμων που μπορώ να ζω σε μία χώρα στην οποία μπορώ να κάνω ό,τι θέλω. Και μόνο αυτή η ελευθερία είναι που με νοιάζει.»

Ας κλείσουμε, λοιπόν, αυτό το μήνυμα σήμερα δίνοντας έναν ορισμό του τι είναι η ολοκληρωτική ελευθερία. «Πραγματικά ελεύθεροι», είπε ο Ιησούς. Αυτού του είδους την ελευθερία μπορεί να τη δώσει μόνο Αυτός. Ποια είναι τα άλλα είδη ελευθερίας που υπάρχουν; Ποιες κατηγορίες ελευθερίας προκύπτουν από τον ορισμό «πραγματική ή ολοκληρωτική ελευθερία».
4 είδη ελευθερίας

Υπάρχουν τουλάχιστον τέσσερα είδη ελευθερίας και κάθε ένα από αυτά προσθέτει μία σημαντική διάσταση στο επόμενο μέχρι που να επιτευχθεί το τελικό στάδιο που είναι η ολοκληρωτική ελευθερία – η κατάσταση του να είσαι «πραγματικά ελεύθερος». Ας προσπαθήσω να συνοψίσω τα τέσσερα αυτά είδη ελευθερίας σε έναν ορισμό της πλήρους και ολοκληρωτικής ελευθερίας: Είσαι ολοκληρωτικά ελεύθερος, πραγματικά ελεύθερος όταν έχεις την επιθυμία, την ικανότητα και την ευκαιρία να κάνεις αυτό που θα σε κάνει χαρούμενο σε χίλια χρόνια. Ή θα μπορούσαμε να πούμε, Είσαι πραγματικά ελεύθερος όταν έχεις την επιθυμία, την ικανότητα και την ευκαιρία να κάνεις αυτό για το οποίο ποτέ δε θα μετανιώσεις.

Αν δεν έχεις την επιθυμία να κάνεις κάτι, τότε δεν είσαι πραγματικά ελεύθερος να το κάνεις. Α! Υπάρχει βέβαια και η δυνατότητα να συγκεντρώσεις όλη την ψυχική σου δύναμη για να κάνεις κάτι που δεν θέλεις, αλλά αυτό δεν είναι ελευθερία. Κανείς δεν θέλει να ζει έτσι. Υπάρχει συνεχώς επάνω μας μια πίεση και ένας εξαναγκασμός.
Αν έχεις την επιθυμία να κάνεις κάτι, αλλά όχι την ικανότητα, τότε δεν είσαι πραγματικά ελεύθερος να το κάνεις.
Αν έχεις την επιθυμία και την ικανότητα να κάνεις κάτι, αλλά όχι την ευκαιρία, τότε δεν είσαι πραγματικά ελεύθερος να το κάνεις.
Και αν έχεις και την επιθυμία και την ικανότητα και την ευκαιρία να κάνεις κάτι, αλλά αυτό το «κάτι» στο τέλος σε καταστρέφει, δεν είσαι πραγματικά ελεύθερος να το κάνεις.

Για να είμαστε πραγματικά ελεύθεροι, πρέπει να έχουμε την επιθυμία, την ικανότητα και την ευκαιρία να κάνουμε αυτό που θα μας κάνει χαρούμενους για πάντα. Και μόνο ο Ιησούς, ο Υιός του Θεού που πέθανε και αναστήθηκε για εμάς, μπορεί να το καταστήσει αυτό δυνατό. Αν ο Υιός σε ελευθερώσει, τότε θα είσαι πραγματικά ελεύθερος. Για να είμαστε για πάντα χαρούμενοι, οι αμαρτίες μας πρέπει να συγχωρηθούν, να απομακρυνθεί η οργή του Θεού και ο Χριστός να γίνει ο απόλυτος Θησαυρός μας. Μόνο ο Ιησούς μπορεί να το κάνει αυτό. Και μάλιστα, το έκανε ήδη. Πέθανε για τις αμαρτίες μας και εξάλειψε την οργή του Θεού. Αναστήθηκε από τους νεκρούς και σήμερα είναι στο μεγαλύτερο βαθμό ανεκτίμητος. Επίσης, σήμερα μας προσφέρει το μεγαλύτερο δώρο χωρίς αντάλλαγμα.

Ας προσπαθήσω να περιγράψω αυτό το είδος της ελευθερίας ώστε να το κάνω όσο πιο ξεκάθαρο γίνεται.
Περιγραφή της ελευθερίας

Ας πάρουμε για παράδειγμα το extreme sport, την ελεύθερη πτώση. Αυτό που θέλεις να νιώσεις είναι η ελευθερία που μπορείς να έχεις καθώς «πετάς». Ας υποθέσουμε ότι είσαι στο δρόμο προς το αεροδρόμιο για να δοκιμάσεις για πρώτη φορά την ελεύθερη πτώση. Το αμάξι σου όμως πέφτει σε λακκούβα, σκάει το λάστιχο και χτυπάς σε έναν τηλεφωνικό θάλαμο. Δεν είσαι πλέον ελεύθερος να δοκιμάσεις την ελεύθερη πτώση, είτε έχεις την ικανότητα είτε όχι, γιατί η ευκαιρία σου χάνεται περιμένοντας την οδική βοήθεια. Δεν έχεις πλέον ελευθερία επιλογής.

Ή ας υποθέσουμε ότι φτάνεις στο αεροδρόμιο, αλλά καταπώς φαίνεται δεν έχεις παρακολουθήσει κανένα από τα υποχρεωτικά μαθήματα και δεν γνωρίζεις τίποτα για την ελεύθερη πτώση. Σου λείπουν οι βασικές ικανότητες όπως π.χ. η λειτουργία του αλεξίπτωτου. Η ευκαιρία είναι μπροστά σου, αλλά δεν έχεις την ικανότητα. Δεν πρόκειται να σου επιτρέψουν να δοκιμάσεις αυτή την εμπειρία.

Ένα άλλο σενάριο. Ας υποθέσουμε ότι φτάνεις στο αεροδρόμιο, έχεις παρακολουθήσει όλα τα απαραίτητα μαθήματα και έχεις όλες τις ικανότητες που απαιτούνται. Επιβιβάζεσαι στο μικρό αεροπλάνο, αλλά με το που σου ανοίξουν την πόρτα και κοιτάς κάτω, η επιθυμία που είχες μέχρι τώρα μετατρέπεται σε έναν ακατανίκητο φόβο. Η ευκαιρία και οι ικανότητες υπάρχουν αλλά δεν υπάρχει η ελευθερία της επιθυμίας.

Και ένα τελευταίο σενάριο. Ας υποθέσουμε ότι φτάνεις στο αεροδρόμιο χωρίς κανένα πρόβλημα (έχεις την ευκαιρία), έχεις όλες τις απαραίτητες γνώσεις-ικανότητες, κοιτάς έξω από την πόρτα του αεροπλάνου τη θέα των μικρών σπιτιών και δεν περιμένεις την ώρα να πηδήξεις. Η ώρα φτάνει και πηδάς.

Και καθώς απολαμβάνεις κάθε δευτερόλεπτο της ελεύθερης πτώσης, χωρίς να το ξέρεις, το αλεξίπτωτό σου είναι ελαττωματικό και δεν ανοίγει με τίποτα. Είσαι ελεύθερος – πραγματικά, ολοκληρωτικά ελεύθερος;

Όχι. Αυτό που κάνεις που σου προκαλεί τέτοια χαρά και τέτοιο αίσθημα ελευθερίας, θα σε σκοτώσει. Παρόλο που μπορεί να μην το γνωρίζεις, είσαι δέσμιος μιας καταστροφής. Φαίνεται σαν ελευθερία. Αλλά σε λίγο θα καταλήξει να είναι μία αυταπάτη. Σε 30 δευτερόλεπτα θα πεθάνεις.

Για να είσαι πραγματικά ελεύθερος πρέπει να σε ελευθερώσει ο Υιός.
Θάνατος και Ανάσταση ώστε να γίνεις εσύ πραγματικά ελεύθερος

Δεν έχουμε κανένα ανθρώπινο αλεξίπτωτο. Έχουμε έναν Σωτήρα. Επειδή πέθανε για εμάς, δεν υπάρχει πλέον καταδίκη. Η αμείλικτη και θανατηφόρα δίνη της αμαρτίας δεν υπάρχει πια. Ο Ιησούς μας έπιασε εν μέσω της πτώσης μας και έγινε ο υπέρτατος Θησαυρός μας. Το πεπρωμένο μας και οι επιθυμίες μας είναι πλέον καινούρια. Αυτός είναι η πηγή και το περιεχόμενό τους. Αυτός μας έδωσε νέες επιθυμίες και η νέα μας επιθυμία είναι Αυτός. «Αν, λοιπόν, σας ελευθερώσει ο Υιός, τότε θα είστε πραγματικά ελεύθεροι.»

Δεν είναι, επομένως, τρομερά ανόητο για έναν Χριστιανό να ζηλεύει την επονομαζόμενη «ελευθερία» όλων όσων ανοίγουν την πόρτα της αμαρτίας και προβαίνουν –χαρούμενοι- στην ελεύθερη πτώση της απληστίας, των ναρκωτικών, της δόξας, του σεξ, της εξουσίας ή της χλιδής ξεχνώντας τον Ιησού; Όλα αυτά τα είδη «ελευθερίας» είναι σαν ατμός, αλλά όλοι όσοι βάζουν την εμπιστοσύνη τους στον Ιησού και Του δίνουν τη μεγαλύτερη αξία στη ζωή τους, φτερά αποκτούν σαν του αετού και θα είναι χαρούμενοι και σε χίλια χρόνια από τώρα. Θα είναι πραγματικά ελεύθεροι.

Μέσω αυτού του κηρύγματος, ο Ιησούς δεν σου δίνει απλώς πληροφορίες. Σε προσκαλεί. Εμπιστεύσου Τον. Αγάπησέ Τον. Πέθανε και αναστήθηκε για να σου προσφέρει πραγματική και ολοκληρωτική ελευθερία. +++++++36 Αν λοιπόν σάς ελευθερώσει ο Υιός, πραγματικά θα είστε ελεύθεροι. ………http://users.sch.gr/aiasgr/Kainh_Diathikh/Kata_Iwannhn_Euaggelio/Kata_Iwannhn_Euaggelio_kef.8.htm