«Στη ζωή, το θέμα δεν είναι να κρατάς καλά χαρτιά, αλλά να παίζεις καλά ένα άσχημο φύλλο» Robert Louis Stevenson, 1850-1894, Σκωτσέζος συγγραφέας
«Χωρίς εργασία, η ζωή σαπίζει, αλλά όταν η εργασία γίνεται δουλειά και είναι άψυχη, η ζωή εκφυλίζεται και ξεψυχάει» Albert Camus, 1913-1960, Γάλλος συγγραφέας, Νόμπελ 1957
«Το να ζεις είναι το πιο σπάνιο πράγμα στον κόσμο. Οι περισσότεροι άνθρωποι απλά υπάρχουν, αυτό είναι όλο» Oscar Wilde, 1854-1900, Ιρλανδός συγγραφέας
Ποτέ δεν είναι αργά. Αργά είναι μόνο γι αυτούς που δεν έχουν ζωή μα μονάχα δικαιολογίες! Στην πορεία της ζωής μας, κάνουμε όνειρα. Κάποια τα έχουμε από μικρά παιδιά, όταν μας ρωτούσαν «Τι θα γίνεις όταν μεγαλώσεις;», και τα κρατήσαμε ζωντανά σε μια γωνιά του εαυτού μας, και άλλα γεννήθηκαν αργότερα, χωρίς να μπορούν πάντα να πραγματοποιηθούν. Έρχεται κάποτε η στιγμή που πρέπει να παραδεχτούμε ότι «είναι αργά πια» ή μήπως δεν είναι ποτέ αργά γι’ αυτά που πραγματικά θέλουμε;
Η λέξη «ασφάλεια» στην οποία δίνεις τόσο μεγάλη σημασία, είναι τουλάχιστον υπερεκτιμημένη σε έναν πλανήτη που βάλλεται από τα στοιχεία της φύσης κι από τη δύναμη των πραγματικά ισχυρών και μπορεί ανά πάσα στιγμή να σε αφήσει χωρίς σπίτι, χωρίς τροφή, χωρίς νερό, χωρίς αέρα να αναπνεύσεις. Πως οι άνθρωποι δεν είναι κτήμα σου, ούτε κι εσύ είσαι το κτήμα κανενός. Και πως ευτυχισμένος δε γίνεσαι μέσα από σχέσεις που μένουν σταθερές, αλλά μέσα από εκείνες που εμπεριέχουν κίνηση κι εξέλιξη παράλληλη. Πως αν φοβάσαι να ζήσεις, να ρισκάρεις, να τολμήσεις, τότε πεθαίνεις κάθε μέρα. Γιατί ο φόβος είναι ο μόνος σου εχθρός κι όχι το άγνωστο. Να θυμίζεις στον εαυτό σου, πως η ζωή αλλάζει κάθε στιγμή! Όπως και κάθε κύτταρό σου. Γίνε μέρος αυτής της αλλαγής κι ακολούθησε την αναπνοή της ζωής αν μπορείς, αν έχεις την ΔΥΝΑΜΗ να το κάνεις.
«Είναι αργά πια για …» Το κρίσιμο αυτό ερώτημα δεν μας τίθεται μόνο σε προχωρημένη ηλικία. Τέτοιες φάσεις αμφισβήτησης και «επαναπροσδιορισμού των στόχων» περνάμε -με διαφορετικό τρόπο- σε διάφορα στάδια της ζωής μας. Η πρώτη μπορεί να είναι στην εφηβεία, όταν καλούμαστε να διαλέξουμε προσανατολισμό, αργότερα κατά τη διάρκεια ή μετά το τέλος των σπουδών, αν διαπιστώσουμε ότι αυτό που επιλέξαμε δεν μας αντιπροσωπεύει καθόλου ή όταν αποφασίσουμε να ζήσουμε με κάποιον που πιστεύουμε ότι αγαπάμε. Όσο κι αν φαίνεται πιο δύσκολο να πάρουμε ρηξικέλευθες αποφάσεις όταν έχουν περάσει τα χρόνια και οι συνθήκες της ζωής μας είναι πιο παγιωμένες, μια αλλαγή πορείας είναι πάντα δύσκολη και σχετίζεται περισσότερο με την ευελιξία που είμαστε σε θέση να δείξουμε παρά με την ηλικία.
«Μην προσπαθείς να προσθέσεις χρόνια στη ζωή σου. Καλύτερα πρόσθεσε ζωή στα χρόνια σου.»Blaise Pascal, 1623-1662, Γάλλος στοχαστής
Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία.
Όταν έρχεται η στιγμή που νοσταλγούμε, μετανιώνουμε, λυπόμαστε ή λαχταράμε κάτι που φαίνεται δύσκολο, τότε καλούμαστε να καταλάβουμε τι θέλουμε πραγματικά και τι μας ωθεί ή μας εμποδίζει να το ακολουθήσουμε. Για να γίνει αυτό, χρειάζεται σίγουρα δύναμη, ηρεμία, θάρρος, ΠΑΘΟΣ. Ιδιότητες που έχουμε όλοι μέσα μας, αλλά συνήθως δεν συνειδητοποιούμε παρά μόνο όταν έρθουμε αντιμέτωποι με τέτοια όνειρα και επιθυμίες. Αυτή είναι και η συνεισφορά τους στη ζωή μας: Ότι μας αναγκάζουν να βγούμε από την κάπως νεφελώδη κατάσταση της ανασφάλειας, της βολής, του φόβου και των ενδοιασμών και να ψηλαφίσουμε καλύτερα τα όρια του εαυτού μας. Το αποτέλεσμα δεν είναι πάντα η πραγματοποίηση του ονείρου. Είναι, όμως, η επίγνωση του ποιοι είμαστε και πού βρισκόμαστε, τι ξέρουμε, τι μπορούμε, τι κάνουμε και που επιλέγουμε να συμμετέχουμε. Που βρίσκεται το ΠΑΘΟΣ στην ζωή μας και τι κάνουμε για να διατηρήσουμε την φλόγα αναμμένη.
Μην ξεχνάτε δεν έχετε άλλον χρόνο παρά μόνο το ΤΩΡΑ.
«Οι χειρότεροι άνθρωποι για να εξυπηρετήσεις, είναι οι φτωχοί άνθρωποι. Δώσε τους κάτι δωρεάν και θα νομίζουν ότι είναι παγίδα. Πες τους ότι είναι μια μικρή επένδυση και θα σου πουν, ότι δεν βγάζουν πολλά. Πες τους να έρθουν σε κάτι μεγάλο και θα σου πουν, ότι δεν έχουν χρήματα. Πες τους να δοκιμάσουν καινούργια πράγματα και θα σου πουν, ότι δεν έχουν εμπειρία. Πες τους ότι είναι οικογενειακή επιχείρηση και θα σου πουν, ότι είναι δύσκολο να γίνει. Πες τους ότι είναι νέο μοντέλο επιχείρησης και θα σου πουν, είναι Δικτυακό Μάρκετινγκ. Πες τους να φτιάξουν ένα κατάστημα και θα σου πουν, δεν έχουν ελευθερία. Πες τους να ξεκινήσουν μια καινούργια επιχείρηση και θα σου πουν, δεν έχουν εξειδίκευση.
Όλοι αυτοί έχουν κάποια κοινά μεταξύ τους: Λατρεύουν να ρωτάνε στο Google και να ακούνε τους φίλους τους που είναι τόσο απελπισμένοι όσο αυτοί. Σκέφτονται περισσότερο κι από έναν καθηγητή πανεπιστήμιου και κάνουν λιγότερα κι από έναν τυφλό άνθρωπο. Απλά ρωτήστε τους τι μπορούν να κάνουν και δεν θα είναι σε θέση να σας απαντήσουν. Το συμπέρασμά μου: Αντί να χτυπά η καρδιά σας πιο γρήγορα, γιατί δεν μπορείτε απλά να δράσετε λίγο πιο γρήγορα; Αντί απλά να το σκέφτεστε, γιατί δεν κάνετε κάτι για αυτό;
Οι φτωχοί άνθρωποι αποτυγχάνουν εξαιτίας μια κοινής συμπεριφοράς. Σε ολόκληρη τη ζωή τους απλά ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ.» #JACK MA, FOUNDER OF ALIBABA
«Μην προσπαθείς να προσθέσεις χρόνια στη ζωή σου. Καλύτερα πρόσθεσε ζωή στα χρόνια σου.»Blaise Pascal, 1623-1662, Γάλλος στοχαστής
Αδράξτε τη μέρα. Μαζέψτε τα ροδολούλουδα όσο είναι νωρίς.
Αν συναντούσαμε σήμερα κάποιους σοφούς προγόνους μας, τι θα μας συμβούλευαν να κάνουμε ώστε να βιώνουμε το ευ ζην στην καθημερινότητά μας; Προφανώς θα μας προέτρεπαν να είμαστε: Καλοί καγαθοί, δηλαδή να ακτινοβολούμε από την εσωτερική ομορφιά μας και ταυτόχρονα να είμαστε καλοί και συμπονετικοί. Θα συνιστούσαν το Γνώθι σαυτόν, που σημαίνει να… βουτήξουμε στον εσώτερο εαυτό μας, ώστε να γνωρίσουμε ποιοι πραγματικά είμαστε, τι θέλουμε και πώς επιθυμούμε να πορευτούμε στη ζωή. Μόνο έτσι μπορούμε να βαδίσουμε με αποφασιστικότητα στο δικό μας μονοπάτι, χωρίς να μας επηρεάζουν άνθρωποι και καταστάσεις και χωρίς να καταπιεζόμαστε. Και οπωσδήποτε θα θεωρούσαν απαραίτητο το Νους υγιής εν σώματι υγιή, γιατί μόνο όταν υπάρχει ισορροπία πνεύματος και σώματος μπορεί ο άνθρωπος να βρίσκεται σε αρμονία με τον εαυτό του και τον κόσμο γύρω του.
«Τι μπορώ να κάνω εγώ; Για να μπορέσεις να αλλάξεις κάτι -ένα οτιδήποτε κάτι- απαραίτητη προϋπόθεση είναι να έχεις τέτοια θέση που, η όρασή σου ανεμπόδιστη να σου επιτρέπει να δεις πιο καθαρά την πραγματική φύση αυτού του κάτι. Στην περίπτωση λοιπόν του κοινωνικού γίγνεσθαι, προϋπόθεση είναι μια αυτογνωσιακού τύπου διεργασία, και υπό τις παρούσες συνθήκες φαντάζει ακατόρθωτο για το σύγχρονο άνθρωπο να παραμερίσει τα πέπλα της Ίσιδας ή να βγει από τη σπηλιά του Πλάτωνα.
Θύματα του άκρατου Σχετικισμού, οι λίγοι ικανοί ορθολογιστές απομονώνονται και αποτελούν μόνο χαμηλής έντασης απειλή για τους κρατούντες, οι οποίοι φροντίζουν για την περιθωριοποίηση και εν τέλει την εξάλειψη των πρώτων, καθιστώντας εμάς όλους, τους βολεψάκηδες, αδιάφορους, εγωκεντρικούς, αδαείς και υποτακτικούς, συνένοχους σε ένα έγκλημα κατά του ίδιου του εαυτού μας και των παιδιών μας. Το τραγελαφικό είναι ότι ενώ για τους κρατούντες το έγκλημα είναι “από πρόθεση”, εμείς πείθουμε τους εαυτούς μας ότι το μερίδιο της συνενοχής μας στο έγκλημα, είναι “από αμέλεια”!
Τι μπορώ να κάνω εγώ; Οι κρατούντες, έχουν επενδύσει τα πάντα στην υπάρχουσα κατάσταση και στοχεύουν να διαφυλάξουν και να εξασφαλίσουν το κεφάλαιό τους. «…σε φοβάμαι ανθρωπάκο, σε τρέμω επειδή από σένα εξαρτάται το μέλλον της ανθρωπότητας. Σε φοβάμαι επειδή το κυριότερο μέλημα σου στη ζωή είναι να δραπετεύεις από τον εαυτό σου. Είσαι άρρωστος ανθρωπάκο, Άρρωστος βάρια, δεν φταις εσύ γι αυτό άλλα έχεις υποχρέωση να γιατρευτείς.
Θα είχες από καιρό αποτινάξει τα δεσμά σου αν δεν ενθάρρυνες ο ίδιος την καταπίεση και δεν τη στήριζες άμεσα με τις πράξεις σου. Καμιά αστυνομική δύναμη στον κόσμο δεν θα ήταν ικανή να σε συντρίψει αν διέθετες στην καθημερινή σου ζωή έστω και μια στάλα αυτοσεβασμό, αν συνειδητοποιούσες, πραγματικά συνειδητοποιούσες, πως χωρίς εσένα η ζωή δεν θα συνέχιζε ούτε για μια ώρα. Στο είπε αυτό ο απελευθερωτής σου; Σε αποκάλεσε “προλετάριο του κόσμου” άλλα δεν σου είπε ότι εσύ και μόνο εσύ είσαι υπεύθυνος για τη ζωή σου κι όχι αόριστα για τη τιμή της πατρίδας και του έθνους σου.» Wilhelm Reich (1897-1957) στο «Άκου ανθρωπάκο»
Δίνοντας στο όνειρο δύναμη ν’ ανθίσει
Αν η αναζήτηση δείξει πως το όνειρό σας εξακολουθεί να είναι επίκαιρο και δελεαστικό και θέλετε ακόμη να το ακολουθήσετε, τότε κάποια πρακτικά βήματα κάνουν πιο πιθανή και πιο εύκολη την πραγματοποίησή του. Το κυριότερο είναι ότι κάτι που υπήρχε μόνο μέσα στο μυαλό σας, σαν ιδέα και φαντασίωση, πρέπει να πάρει πραγματικές διαστάσεις. Εκτός από οραματιστές, πρέπει λοιπόν να γίνετε και ορθολογιστές. Σκεφτείτε:
• Η πραγματοποίηση κάθε σχεδίου δεν γίνεται ποτέ με τη μία. Είναι απαραίτητο να σκεφτείτε μικρά βήματα και να προχωρήσετε σταδιακά στην πραγματοποίησή τους.
• Δύο μυαλά σκέφτονται συνήθως πιο καθαρά από ένα. Ακόμη κι αν σκοπεύετε να προχωρήσετε μόνοι, μπορεί να είναι πολύ αποδοτική μια συζήτηση με κάποιον που εμπιστευόσαστε και που έχει κάποια γνώση του θέματος, είτε αυτός είναι φίλος είτε ειδικός.
• Η αλλαγή από μια κατάσταση σε μια άλλη έχει συνήθως μια μεταβατική περίοδο κατά την οποία δεν είστε ούτε εδώ ούτε εκεί. Όσο πιο καλά έχετε σχεδιάσει και προνοήσει γι’ αυτή την περίοδο, τόσο πιο ομαλά θα βιώσετε την αλλαγή, και εσείς αλλά και οι άνθρωποι γύρω σας.
• Διαχειριστείτε το άγχος σας, συχνά αυτό προκαλείται από το συνδυασμό των μεγάλων απαιτήσεων ή υψηλών προσδοκιών, των περιορισμένων χρονικών ορίων και του φόβου της αποτυχίας ή των αρνητικών πεποιθήσεων σχετικά με τον εαυτό και την έκβαση. Εντοπίστε τους παράγοντες, χρησιμοποιείστε ένα πιο ισορροπημένο βλέμμα για καθένα απ’ αυτούς κι εφαρμόστε τεχνικές χαλάρωσης.
• Εστιαστείτε στη διαδικασία και λιγότερο στο αποτέλεσμα, αυτό είναι σίγουρα το καλύτερο δυνατό στις συγκεκριμένες συνθήκες. Ενισχύστε τον εαυτό σας θετικά κάθε φορά που τείνει ν’ αποθαρρυνθεί, π.χ. όταν ξυπνά ο φόβος «δεν θα τα καταφέρω», απαντήστε ήρεμα στον εαυτό σας «κάνω ότι καλύτερο μπορώ κι έχω πιθανότητες. Σ’ αυτές κοιτάω».
•Προσδιορίστε το χρονικό πλαίσιο μέσα στο οποίο θέλετε και μπορείτε να το πραγματοποιήσετε. Προσοχή: μην υπερβάλλετε, μην είστε υπέρμετρα απαιτητικός, συνυπολογίστε τις συνθήκες και τις πιθανές δυσκολίες.
• Επιβραβεύστε τον εαυτό σας για ό,τι έκανε! Αντί να του πετάξετε τη γνωστή φράση: μπορούσες και καλύτερα, ή αν ήταν τόσο εύκολο γιατί καθυστερούσες, αν είχες ξεκινήσει νωρίτερα -κ.λπ. Όλες αυτές οι φράσεις είναι ό,τι χειρότερο για κάθε προσπάθεια και κάθε επιτυχία, όσο μικρή και με όποιο τρόπο, χάνει την αξία της, το ίδιο και ο κόπος και η ενέργεια που καταβάλλατε. Οδηγείστε σε μια συνθήκη που ό,τι και να κάνετε θα νοιώθετε πάντα «λιγότερος των περιστάσεων» κι αποδυναμωμένος για κάθε νέα προσπάθεια. Αντίθετα, αν προσφέρετε στον εαυτό σας θετική ενίσχυση π.χ. «το έκανα! Ξαλάφρωσα, έγινε όσο καλύτερα γίνεται και τελικά δεν είναι κακό, μάλλον καλό είναι και μου αρέσει!», «Αν έχει κάποιες ατέλειες κάτι μπορώ να μάθω απ’ αυτές. Το σίγουρο είναι πως εξέφρασα ένα κομμάτι του εαυτού μου κι αυτό είναι σίγουρα ανεκτίμητο. Μέσα απ’ αυτό προχωράω…», τότε γεμίζετε δύναμη, χαρά και περισσότερη διάθεση για κάθε τι καινούργιο.
Αλήθεια τι να πει κάποιος για τον κύριο στο βίντεο !!!
Καμία δικαιολογία ΜΟΝΟ ΔΡΑΣΗ
Πως προκύπτει η αρνητικότητα και η αναβολή
Κάθε αρνητικότητα κι αναβολή προκύπτει από την άρνηση του παρόντος χρόνου. Κάθε αρνητικότητα προκαλείται από τη συσσώρευση του ψυχολογικού χρόνου και την άρνηση του παρόντος. Η ταραχή, το άγχος, η ένταση, η ανησυχία, η ενοχή, οι τύψεις, η μεταμέλεια, η μνησικακία, τα παράπονα, η λύπη, η πικρία – όλα μορφές φόβου κι εγωπάθειας – προκαλούνται από υπερβολικά πολύ μέλλον κι όχι αρκετή παρουσία στο ΤΩΡΑ.
Οι περισσότεροι άνθρωποι δυσκολεύονται να πιστέψουν ότι είναι δυνατόν να υπάρχει μια κατάσταση συνειδητότητας απόλυτα απαλλαγμένη από κάθε αρνητικότητα κι όμως, αυτή είναι η απελευθερωμένη κατάσταση προς την οποία δείχνουν όλες οι πνευματικές διδασκαλίες. Είναι η υπόσχεση της λύτρωσης, όχι σε ένα απατηλό μέλλον αλλά εδώ και τώρα.
Μπορεί να σου φαίνεται δύσκολο να αναγνωρίσεις ότι ο ΧΡΟΝΟΣ είναι η αιτία του πόνου ή των προβλημάτων σου. Πιστεύεις ότι προκαλούνται από συγκεκριμένες καταστάσεις στη ζωή σου κι αν το δει κανείς από μια συμβατική γωνία, αυτό είναι αλήθεια.
Μέχρι όμως να αντιμετωπίσεις τη βασική δυσλειτουργία του νου που δημιουργεί προβλήματα, την προσκόλλησή του στο παρελθόν και στο μέλλον και την άρνηση του Τώρα τα προβλήματα, στην πραγματικότητα, θα αντικαθιστούν το ένα το άλλο. Αν όλα σου τα προβλήματα ή αυτά που εσύ αντιλαμβάνεσαι σαν αιτίες του πόνου ή της δυστυχίας εξαφανίζονταν σαν από θαύμα από τη ζωή σου, αλλά εσύ δεν είχες ΔΡΟΥΣΕΣ περισσότερο στο παρόν, πιο συνειδητός, πολύ σύντομα θα έβρισκες τον εαυτό σου με ένα παρόμοιο σύνολο προβλημάτων ή αιτιών πόνου, σαν μια σκιά που σε ακολουθεί όπου κι αν πας. Τελικά υπάρχει μόνο ένα πρόβλημα, ΕΣΥ ο ίδιος, που είσαι δεμένος με τον λάθος χρόνο.
#Ηω Αναγνώστου/ κάτοχος επιχείρησης
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek