“Πάρτυ Βλασφημίας” στο Ναύπλιο – Τι Στάση Κρατάμε; Φιλοσοφικοί Προβληματισμοί

Εδώ και λίγες ημέρες κανει τον γύρο του διαδικτύου η είδηση μίας αφίσας που κυκλοφόρησε στο Ναύπλιο και καλούσε την νεολαία σε “πάρτυ βλασφημίας” και συνοδευόταν από αυτή την αποκρουστική εικόνα που στην ουσία εμφανίζει τον Ιησού ως drag queen!! Ασύλληπτο!!

Αναρωτιέμαι ποιο αρρωστημένο αθεϊστικό μυαλό σκέφτηκε να σκανδαλίσει μ αυτό τον τρόπο τα Χριστούγεννα των χριστιανών!! Οι οποίοι προσκαλούσανε τους “αμαρτωλούς” σε πάρτυ βλασφημίας παραμονή Χριστουγέννων!!! Τελικά απ ο,τι μαθαίνουμε, η ιστοσελίδα του εστιατορίου που θα φιλοξενούσε το event έπεσε, και οι διοργανωτές δέχονται απειλές κατά της σωματικής τους ακεραιότητας, κάτι που φυσικά καταδικάζουμε απερίφραστα και απευχόμαστε τέτοιων δραματικών γεγονότων!! 

Ας περάσουμε όμως σε ορισμένους πιο φιλοσοφικούς και πολιτικούς προβληματισμούς που μοιράζομαι με τους αναγνώστες των Κατοχικών* εξ αφορμής αυτής της είδησης και φυσικά της νέας διαδικτυακής διαμάχης που έχει ανοίξει στα διάφορα sites και μπλογκς ανάμεσα σε άθεους και ένθεους. 

1ον: άπαντες ας συμφωνήσουμε ότι η Θρησκεία και η Μεταφυσική πάντα παραμένουν στην ατζέντα όχι μόνο της ειδησεογραφίας, αλλά και της κοινωνικής επικαιρότητας. Φτάσαμε στο 2020 και οι άνθρωποι την ψάχνουν καθημερινά με τη Θρησκεία, διαψεύδοντας για μια ακόμα φορά τα ουτοπικά όνειρα των Αθεϊστων για μια τεχνολογικά προηγμένη και “ορθολογική” κοινωνία χωρίς Θεό, χωρίς Αγγέλους και χωρίς Δαίμονες!!

Δεν φαίνεται να προκύπτει κάτι τέτοιο ούτε τη δεκαετία που μας έρχεται. Ίσα ίσα που ο άνθρωπος αγωνία πολύ για την ψυχή του. Και οι άθεοι ακόμα δεν χάνουν μισή ευκαιρία για να ασχοληθούν ξανά και ξανά με το θρησκευτικό-πνευματικό ζήτημα, ενώ σύμφωνα με τους ακαδημαικούς του Αθεισμού (Dawkins, Hawkins, Hitchens κλπ) θα περίμενε κανείς στην πορεία του 21ου αιώνα να μην ασχολούνται ούτε οι άθεοι, ούτε οι ένθεοι με τον Θεό. Αντιθέτως όμως βλέπουμε να ασχολούνται οι πάντες και μέχρι σήμερα, είτε θετικά είτε αρνητικά!!

Ασχολούνται όμως, και αυτό δεν είναι μικρής σημασίας. Ας σκεφτούμε πάνω σ αυτό το θέμα, το επίσης αιώνιο ζήτημα του Μαθήματος των Θρησκευτικών που τουλάχιστον η μισή Ελλάδα θέλει να πεταχτεί στον κάλαθο των αχρήστων. Είναι όντως έτσι; Δεν χρειάζεται τα ελληνόπουλα να έχουν μια στοιχειώδη ή και μία αν θέλετε πιο βαθιά επαφή με τη Θρησκεία στην οποία είναι βαπτισμένα; Και να σας το θέσω και αλλιώς: Ποιος θέλει την αποθρησκειοποίηση των Ελλήνων; Και μ αλλα λόγια την Εκκοσμίκευσή τους**; Σκεφτείτε το λίγο. 

Οι θρησκευτικές-υπαρξιακές-μεταφυσικες συζητήσεις δίνουν και παίρνουν μέσα μας, στις παρέες, στο διαδίκτυο κλπ. Ψάχνουμε με υπαρξιακό άγχος να βρούμε το νόημα της ζωής μέσα σε έναν κυκεώνα προβλημάτων όπου οι πολιτικοί πια έγιναν καρικατούρες στα μάτια μας, οι “επιστήμονες” μας κοιτάνε από μακριά μην δίνοντας μας την παραμικρή σημασία (σπόντα για αυτούς που νόμιζαν κάποτε ότι “η Επιστήμη θα μας σώσει”), οι εραστές μας ως επί το πλείστον δεν μας καταλαβαίνουν και οι φίλοι απλά θέλουν συνήθως να μας λένε τα δικά τους αυτοσχεδιαστικά ευφυολογήματα (=τις υποκειμενικες τους αποψεις μην εχοντας διασταυρωσει την προσωπικη αισθηση με το διάβασμα και τη Γνώση) για το ποιοι είμαστε και που πάμε.

2ον όσον αφορά τη στάση του Μητροπολίτη Αργολίδας & Ναυπλίου*** κυρού Νεκταρίου για το εν λόγω ζήτημα: Απ τη μία μου αρέσει η στάση του Μητροπολίτη, γιατί δείχνει και μας θυμίζει ξανά το ξεχασμένο σε όλους μας Ευαγγέλιο! Ένα κείμενο που γράφτηκε πριν 2000 χρόνια και του οποίου τα προτάγματα δεν τα εφαρμόσαμε ακόμα, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων (ένας Άγιος στους 2000 απλούς βιοπαλαιστες της ζωής.

Δικό μου νούμερο σύμφωνα με τη δική μου υποκειμενική αίσθηση). Σίγουρα με μια τέτοια στάση ίσως προβληματιστούν αυτοί που προχώρησαν σε μια τέτοια ενέργεια, και παραπέρα και αυτοί που συμφωνούν με αυτούς τους αθειστικούς και σίγουρα αντιχριστιανικούς ακτιβισμούς (προτείνω να αποκαλούμε αυτές τις πράξεις ως χριστιανοφοβικες!! Και έχει βάση ο όρος “Χριστιανοφοβία”**** και ιντριγκαρει τον δημόσιο διάλογο!!).

Απ την άλλη πλευρά μήπως αυτή η απάντηση εντάσσεται στο πλαίσιο του εθνικού μας κατευνασμού?? Να μη μιλάμε όσο κι αν μας προκαλούν?? ξένοι πατριδοκλεφτές και γηγενείς απάτριδες θρησκειομηδενιστές?? Έχει κάποιο νόημα αυτός ο ατελείωτος κατευνασμός και η μαζοχιστική καρπαζοείσπραξη από άνθρωπους που στο όνομα του Μεταμοντερνισμού, της Εκκοσμίκευσης, της Προόδου έτσι όπως αυτοί την αντιλάμβανονται (δηλαδή τελείως υποκειμενικά), πάνε σιγά σιγά -απ τον πολύ κατευνασμο όπως η Τουρκία στο Εθνικό μας γήπεδο- να μας επιβάλλουν τις δικές τους ιδέες??

Εμείς έχουμε δικαιώματα?? Έχουμε κατοχυρωμένα συνταγματικά δικαιώματα να υπερασπιστούμε τα πάτρια εδάφη που μας παρέδωσαν οι πρόγονοί μας και στο εν λόγω θέμα αντιστοίχως να υπερασπιστούμε όχι τον Χριστό, αλλά το δικό μας δικαίωμα στο να σέβονται οι άλλοι τα Πιστεύω τα δικά μας, όπως εκείνοι μας ζητάνε κάθε μέρα και με 1002 τρόπους να σεβαστούμε τα δικά τους πιστευω??

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

*Ο Βασίλης Ρωμανός είναι θεολόγος και εκκολαπτόμενος θρησκειοφιλόσοφος στη Συγκριτική Φιλοσοφία της Θρησκείας στον Συστηματικό Τομέα της Θεολογικής Σχολής του ΕΚΠΑ. Είναι υπεύθυνος των Εκδόσεων Εισέλιξη και της σελίδας “Πνευματική Ψυχολογία” στο fb. Επισκεφτείτε το ηλεκτρονικό του βιβλιοπωλείο www.eiselixibooks.gr. E-mail επικοινωνίας basilisrom@gmail.com

**Εκκοσμίκευση: Θεολογικός ακαδημαϊκός ορισμός. Στο Θρησκειολογικό Λεξικό (Εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα, Α’ Εκδοση 2000, Εξαντλημένο) διαβάζουμε: “Νεολογισμός της δεκαετίας του ’60 που αποδίδει τον ευρωπαϊκό όρο “Secularization” και δηλώνει τον θρησκευτικό αποχρωματισμό της κοινωνίας μαζί με την πολιτισμική περιθωριοποίηση του θρησκευτικού φαινομένου στο πλαίσιο της δυτικοευρωπαικής νεοτερικότητας. Εκκοσμίκευση ονομάζεται η διαδικασία μετάβασης από τη θρησκεία στον κόσμο (λατ. saeculum), από την κατάφαση στην άρνηση του ιερού (sacrum) ο μετασχηματισμός του ιερού (fanum) σε ανίερο (profanum) που γίνεται συγκεκριμένος με την περιθωριακή θέση του θρησκευτικού φαινομένου το οποίο μετατοπίζεται από το κέντρο στην περιφέρεια της κοινωνικής ζωής.”

***Για τις δηλώσεις του Μητροπολίτου Αργολίδος μπείτε εδώ: 

****Χριστιανοφοβία: η ψυχολογική κατάσταση του να επιτίθεται κάποιος στον Χριστιανισμό με αθέμιτους τρόπους (Φανερά Δείπνα τη Μεγάλη Παρασκευή, Πάρτυ Βλασφημίας παραμονή Χριστουγέννων), με σκοπό να πλήξει την εκάστοτε γιορτή των χριστιανών ή αυτή καθ εαυτή την πίστη, τα θρησκευτικά τους ήθη, έθιμα και παραδόσεις. Αυτός ο αντιχριστιανικός ακτιβισμός πέραν του ότι είναι αντισυνταγματικός (σύμφωνα με το άρθρο 198 του Ποινικού Κώδικα. σημείωση: καταργήθηκε το άρθρο αυτό, δηλαδή της κακόβουλης βλασφημίας, καθώς και το άρθρο 199 περί εξύβρισης θρησκευμάτων μόλις τον Ιούνιο του 2019 με τον νέο Ποινικό Κώδικα 4619/2019  με το νομικό επιχείρημα ότι “γίνεται γενικώς δεκτό, ότι δεν προσβάλλουν κανένα υπαρκτο κοινωνικό μέγεθος και επομένως δεν συνιστούν αξιόποινες πράξεις”. Αλήθεια αυτή η νομική εξέλιξη έχει λογική βάση; Κατά τη γνώμη μου βεβαίως και όχι, και εννοείται ότι πρέπει να επανέλθουν κανονικά και τα δύο αυτά άρθρα του ΠΚ), θίγεται το θέμα κατά πόσο είναι αντιδραστικός, με την έννοια ότι θίγει, υποβαθμίζει και μηδενίζει την πιο βαθιά, υπαρξιακή και ευαίσθητη πίστη της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού, και αυτό στο όνομα της “ελεύθερης έκφρασης” και της “δημοκρατίας”. Τίθεται δε ζήτημα -φοβίας, διότι γίνεται συνήθως με αντικοινωνικούς, επιθετικούς, δογματικούς και φονταμενταλιστικούς όρους αυτός ο ακτιβισμός, και φυσικά με όρους ημιμάθειας και άγνοιας, και όχι σε κλίμα διαλόγου, συννενόησης, φιλοσοφικού προβληματισμού, φιλοσοφικής και εν τέλει κοινωνικής ανεκτικότητας απέναντι στην προσωπική ελευθερία του να πιστεύει ο καθένας ο,τι θέλει. (Σύλληψη της ιδέας και Ορισμός της λέξης “Χριστιανοφοβία” από τον θεολόγο Βασίλη Ρωμανό)