Γεν.3,4-3,5 μην ακούετε τον Θεό δεν θα πεθάνετε ,(είστε έτοιμοι)από την ημέρα που θα φάτε (δοκιμάσετε) ότι για τον Θεό είναι βλαβερό για εσάς , θα ανοίξουν τα μάτια σας και θα είστε σαν θεοί γνωρίζοντες το καλό και το πονηρό.
Το πρώτο ψέμα ανακατεύθηκε με μίαν αλήθεια για να γεννήσει τον πρώτο θάνατο.
Το πρώτο αλλά όχι και τελευταίο ψέμα για το ανθρώπινο γένος.
Εφερε τον ανθρώπινο πολιτισμό.
Πολιτισμό που γεννήθηκε από το ψέμα και στηρίζεται στο ψέμα.
Εάν ένας άνθρωπος αναλογιστεί μία στιγμή ,μία μόνο στιγμή, πόσα ψέματα είπε,πόσα ψέματα πίστεψε στην ζωή του ,θα τον πιάσει ίλιγγος..
Ο Ψεύτης δέχεται τα ψέματα των άλλων ως αλήθεια γιατί είναι και ο ίδιος ψεύτης.
Τα ψέματα οι ψευδαισθήσεις και οι παραισθήσεις ξεχειλίζουν το σύμπαν.
Ο Θεός δεν δημιούργησε εικονικό κόσμο η κόσμους.
Ο άνθρωπος κατασκευάζει ψεύτικους,εικονικούς,πλαστούς κόσμους.
Συνεχίζει να ανακυκλώνει το ίδιο λάθος.
Πως μπορεί να κερδίσει την αιωνιότητα που έχασε από την φύση του εξαιτίας της γεύσης αλλότριας ύλης ,με υποβοηθήματα πάλι ‘όπως χαπάκια και ενέσεις ;
Mε χημεία και μηχανική(μετανθρωπισμό,απανθρωπισμό);
Και όχι ενεργητική συμμετοχή ;
To μόνο που θα κερδίσει μαθηματικά είναι τον αφανισμό του ανθρώπινου είδους.
Οσο και εάν οι αλγόριθμοι υπόσχονται τον ουρανό με τα άστρα
Και κάτι παραπάνω..
Η οδός προς την αλήθεια και την λύτρωση από τον θάνατο είναι
Ο Θεάνθρωπος.
Η επιστροφή από το ψέμα στην Αλήθεια.
‘’Η αγάπη του Χριστού προς τον άνθρωπο: η λύτρωση από τον θάνατο. Λέει η δεύτερη μεγάλη εντολή: «Αγαπήσεις τον πλησίον σου ως σεαυτόν» (Ματ. 22, 39).
Πότε αγαπούμε λοιπόν πραγματικά τον άνθρωπο; Όταν τον λυτρώνουμε από την αμαρτία του, από την κόλαση… αυτή είναι η γνήσια αγάπη προς τον άνθρωπο.
Απατά εαυτόν οποίος νομίζει πως αγαπά τον άνθρωπο ενώ εγκρίνει τις αμαρτίες του και αναπαύει τα πάθη του. Τότε αγαπά τον θάνατό του και όχι τον ίδιο.
Μονάχα όταν αγαπά κανείς τον άνθρωπο διά του Χριστού -με όλη την ψυχή και την δύναμή του- τότε τον αγαπά αληθινά.
Θα ρωτήσει κάποιος: και η αγάπη των γονέων προς τα τέκνα; Καί η αγάπη του συζύγου προς την σύζυγο; Καί η αγάπη του ανθρώπου προς την πατρίδα; Δεν είναι και αυτά αγάπη; Τα ανομάζουμε βέβαια όλα αυτά αγάπη αλλά είναι άραγε έτσι;
Όλα αυτά δεν έχουν ίχνος αγάπης εάν δεν είναι ο Χριστός η δύναμη εκείνη μέσα από την οποία αγαπάμε. Αν ο πατέρας δεν αγαπά τα τέκνα του με την αγάπη του Χριστού, αν δεν τα παιδαγωγεί στο αγαθό, αν δεν τα οδηγεί στον ίσιο δρόμο, αν δεν τα διδάσκει να σωθούν από την αμαρτία, παρά μονάχα τα χαιδεύει και τα κολακεύει, τότε τα μισεί και τα φονεύει.
Αν πάλι, ο σύζυγος αγαπά την σύζυγο μονάχα σαρκικά, γίνεται ο φονιάς της. Έτσι συμβαίνει με κάθε γήινη, σαρκική αγάπη.’’
Λέγει σχετικά ο Πατήρ Ιουστίνος Πόποβιτς
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek
Θά κάνω μερικές παρατηρήσεις πάνω σ’ αυτό το άθλιο
και παραπλανητικό κείμενο λόγω τής εκτίμησης που έχω στά “ΚΑΤΟΧΙΚΑ ΝΕΑ” τα οποία αντιλαμβάνωμε ώς ένα χώρο ελεύθερου διάλογου και ελεύθερης έκφρασης, και ώς εκ τούτου, πολύτιμο.
1ον. Το ανωτέρω κείμενο ή καλύτερα ο χριστιανισμός (που έχει παραμυθιάσει το μισό πλανήτη) παρουσιάζει τό ψέμα ώς μεγάλο αμάρτημα αποφεύγοντας συστηματικά να δεί τις αιτίες που το γεννούν. Αποφεύγει επίσης να το κατηγοριοποιήσει, λες καί δεν υπάρχουν ψέματα
που εξυπηρετούν αγνούς και ευγενείς σκοπούς, ψέματα που ειπώνονται για την αποφυγή μίας υπέρμετρης τιμωρίας. Κάθε ψέμα λοιπόν εμπεριέχει ένα κίνητρο το οποίο πρέπει πάντα να λαμβάνεται υπ’ όψιν.
Γράφει ό αδαής πώς το πρώτο ψέμα έφερε το πολιτισμό. Η αλήθεια είναι πώς τό πολιτισμό τόν γέννησε ή ανάγκη του άνθρωπου να καλυτερέψει τίς συνθήκες της ζωής, της διαβίωσής του. Τόν υποχρέωσε όμως να καταφύγει στην εκμετάλλευση ζώων και ανθρώπων, και τότε παρέστει αναγκαίο τό ψέμα και η εξαπάτηση εκτός
από τη βία, στοιχεία που με τη σειρά τους γέννησαν τις θρησκείες. Ναί, αυτό είναι οι θρησκείες, ένα χρήσιμο και χρηστικό εργαλείο των ισχυρών εκμεταλλευτών για να μειώσουν και ν’ αποτρέψουν τίς αντιδράσεις που γεννούσε η βία. Ομοίως και ο χριστιανισμός, που κατάφερε να καταστήσει τους ανθρώπους σε άβουλους και παθητικούς δούλους κάνοντας ευκολότερη τη διαχείρισή τους. Με τα κάθε είδους τεχνάσματα που επινοήθηκαν για αυτό το σκοπό μετάτρεψαν τον εγκέφαλό του ανθρώπου σε ένα είδος “ζελέ” χωρίς
νευρώνες, ανίκανο να πραγματοποιεί συνάψεις. Με το ψέμα και την εξαπάτηση που θεωρεί μεγάλο αμάρτημα πορεύθηκε και ο χριστιανισμός αφού προηγουμένως φρόντισε ν’ απαλλαγεί από τον κίνδυνο του ελληνικού πνεύματος διά πυρός και σιδήρου. Δέν άφησε τίποτα όρθιο, μόνο ερείπια καί λίμνες από το αίμα των αρνητών του.
Μήπως στή ρήση του Ηράκλειτου που είπε – στη φύση αρέσει να κρύβεται- βρίσκεται η αξία του ψέματος.
2ον.Παρουσιάζει την αγάπη ώς μέσο λυτρωτικό έναντι του θανάτου αλλά αδυνατεί να τη
προσδιορίσει, να μας πεί τι προ-υποθέτει, τί απαιτεί. Αναφέρει πολλαπλώς τη λέξη αγάπη αρνούμενος να δεί την αποτυχία του χριστιανισμού που ενώ την επικαλείται ο κόσμος του γίνεται χειρότερος. Μετά από 2000 έτη είναι φανερή πλέον η αποτυχία του να καλυτερέψει τον άνθρωπο καθώς κηρύττει ν’ αγαπάς τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου αφού πρώτα σε κάνει να μισείς τον εαυτό σου. Πώς το κάνει αυτό? Ζητώντας να μή κάνεις πράγματα φυσικά που έρχονται σε σύγκρουση με την ίδια σου τη φύση.
Μή κλέψεις, ακόμη κι αν πεθαίνεις από πείνα.
Μή φονεύσεις, ακόμη κι αν βρίσκεσαι σε άμυνα.
Μή ψευδομαρτηρήσεις, ακόμη κι αν με το ψέμα σου προστατεύεις και σώζεις κάποια ύπαρξη.
Μή μοιχεύεις, ώστε να καταπιέζεις το γεννετήσιο ένστικτο την πολυγαμική φύση σου και να στερείσαι τή χαρά του έρωτος.
Να τιμάς τό πατέρα σου και τη μητέρα σου, ακόμη κι αν είναι ανάξιοι και ευτελείς.
Αυτά και άλλα πολλά ένα σκοπό έχουν, να σε καθιστούν ένοχο έναντι του θεού ή/και των ανθρώπων και με το βάρος των ενοχών
σου να πορεύεσαι παλεύοντας με τον εαυτό σου και ει δυνατόν να μισείς τήν “ατέλειά” σου.
Η αγάπη προ-υπήρχε του Χριστού, δεν είναι κατασκευή του, ΟΎΤΕ αποκλειστικό του ιδίωμα. Αλλιώς όσοι αλλόθρησκοι, θα ήταν ανίκανοι να αγαπήσουν. Πρώτα όμως ας αναρωτηθούμε και ας απαντήσουμε με ειλικρίνεια άν είναι ο κάθε “ΠΛΗΣΊΟΝ” άξιος της αγάπης μας. Πώς μπορεί ν’ αγαπήσει κανείς τόν χειρότερο, τόν κακόβουλο, τόν ανήθικο εγκληματία, τόν άπληστο που κατατρώει τα πάντα. Ξεπερνά κάθε διαστροφή να
προσπαθείς έστω ν’ αγαπήσεις ένα τέτοιο χαρακτήρα. Αλλωστε τι αξία έχει η αγάπη αν δε μας κάνει καλύτερους, καμμία.
Πρέπει να καταλάβεις χριστιανέ πώς μεταπηδούμε σε μία νέα εποχή όπου έχουμε την ευκαιρία με την τεχνολογία που διαθέτει η ανθρωπότητα σήμερα -αν
εφαρμοστεί με σοφία- ν’ απαλλαγεί οριστικα από την δουλεία και την εκμετάλλευση του ανθρώπου από άνθρωπο. Αυτή θα επιφέρει όμως και την οριστική κατάργηση τών μέσων που χρησιμοποιήθηκαν για να κρατούν δέσμιους τους άνθρωπους, και τέτοια
μέσα υπήρξαν οι θρησκείες όπως τις γνωρίζουμε ώς σήμερα. Τό τέλος τους είναι τόσο κοντά όσο και η πλήρης και καθολική εφαρμογή των νέων αυτών τεχνολογιών. Βλέπεις η τεχνητή νοημοσύνη και οι προηγμένες μηχανές-ρομπότ δέν χρειάζονται ψέματα και εξαπατήσεις για να λειτουργούν. Είναι πλέον άχρηστες οι θρησκείες και θα πεταχτούν σαν σκουπίδια. Τα σκουπίδια της Ιστορίας.
Kαλημέρα φίλε η κατάληξη δεικνύει την λανθασμένη οπτική σου απέναντι στά πράγματα.
Οταν ”Βλέπεις ότι η τεχνητή νοημοσύνη και οι προηγμένες μηχανές-ρομπότ δέν χρειάζονται ψέματα και εξαπατήσεις για να λειτουργούν” και όχι πως άνθρωποι επικίνδυνοι για το ανθρώπινο γένος ψεύτες και απατεώνες ελέγχουν την τεχνητή νοημοσύνη και τα ρομπότ.δίνεις το δικαίωμα να σου απαντήσουν ότι εσύ μάλλον μετάτρεψες τον εγκέφαλό σου ανθρώπου σε ένα είδος “ζελέ” χωρίς νευρώνες ,ανίκανο να πραγματοποιεί σύνάψεις..
Καλημέρα και σε σένα, σου διέφυγε μάλλον αυτό που τόνισα ανάμεσα στις δύο παύλες. θα το επαναλάβω.
“Έχουμε την ευκαιρία με την τεχνολογία που διαθέτει η ανθρωπότητα σήμερα -ΑΝ
ΕΦΑΡΜΟΣΤΕΙ ΜΕ ΣΟΦΙΑ- ν’ απαλλαγεί οριστικά από την δουλεία και την εκμετάλλευση του ανθρώπου από άνθρωπο”
Φαίνεται ξεκάθαρα ότι δεν αποκλείω τυχόν κινδύνους από τη λανθασμένη χρήση των τεχνολογιών αυτών. Θέτω το ζήτημα με τρόπο που κάνει αναγκαίο ένα πλάισιο ηθικής μέσα στο οποίο πρέπει να αναπτυχθούν και να εφαρμοστούν οι
νέες τεχνολογίες. Πρώτα όμως να ξεκαθαρίσω τί εννοώ με τόν όρο ΣΟΦΙΑ, και δε μπορώ καλύτερα από το να παραθέσω την ερμηνεία του Ηράκλειτου που λέει πώς, ΣΟΦΙΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΛΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΑΤΤΕΙΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΝΩΡΙΖΩΝΤΑΣ ΤΗ ΦΎΣΗ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ.
Αν δέν εμπιστεύεται η ανθρωπότητα τους σημερινούς κατόχους αυτών των τεχνολογιών δέν έχει παρά ν’ αγωνιστεί για να τις διεκδικήσει και όχι να τις καταργήσει. Άλλωστε ο μεγαλύτερος
κίνδυνος κατ’ εμέ ήταν, είναι και θα είναι η ανθρώπινη βλακεία και όχι ή τεχνολογία.
Σε κάθε περίπτωση, για να κλείσω τη συζήτηση, ζούμε μία περίοδο που παρουσιάζει τεράστιο ενδιαφέρων από ιστορικής άποψης και δίνεται η δυνατότητα στόν καθένα, στό βαθμό που μπορεί,
να παρέμβει, να αλληλεπιδράσει και τελικώς να διαμορφώσει τις νέες συνθήκες.
Καλημέρα και πάλι.