ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΣΥΓΚΟΜΙΔΗ, ΕΡΓΑΣΤΗΚΕΣ ΕΠΑΝΩ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ;;;

ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΣΥΓΚΟΜΙΔΗ, ΕΡΓΑΣΤΗΚΕΣ ΕΠΑΝΩ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ;;;

ΓΝΩΘΙ Σ’ ΕΑΥΤΟΝ
Η κατανόηση του ίδιου του εαυτού σας είναι ο μοναδικός δρόμος για να μπορέσετε να κατανοήσετε την ύπαρξη αυτής της απειρότητας των ηλιακών συστημάτων, αστερισμών, γαλαξιών. Η κατανόηση του εαυτού σας θα σας βοηθήσει να κατανοήσετε τους γαλαξίες, τις μαύρες τρύπες, τον πλανήτη γη, που φαντάζει μόνο σαν μια κουκίδα μπροστά σ’ αυτή την απειρότητα, τα βασίλεια που εξελίσσονται σ’ αυτόν, το ορυκτό, φυτικό, ζωικό, ανθρώπινο, ακόμα και την ύπαρξη των μορίων που τα αποτελούν. Με λίγα λόγια, θα κατανοήσετε το μακρόκοσμο και τον μικρόκοσμο σε όλες τις μορφές που υπάρχουν και εξελίσσονται στο σύμπαν που αντιλαμβανόσαστε.

Όταν θα κατανοήσετε τον ίδιο σας τον εαυτό και αγγίξετε, ενωθείτε και ταυτιστείτε με το πραγματικό σας “Είναι”, να είστε σίγουροι ότι θα έχετε κατανοήσει τα πάντα. Το πραγματικό σας “Είναι” δεν έχει ημερομηνία λήξης, αντίθετα με το φθαρτό φυσικό σώμα.

Μην απορήσετε καθόλου πως είναι δυνατόν με την κατανόηση του ίδιου σας του εαυτού, να κατανοήσετε αυτόματα, έτσι απλά, όλη αυτή την απειρότητα.

Θα αντιληφθείτε ότι ο δημιουργός τους σύμπαντος είναι Ένας, ότι τα πετρώματα, τα φυτά, τα ζώα, οι άνθρωποι, οι πλανήτες, οι ήλιοι, οι αστερισμοί, οι γαλαξίες, είναι δημιουργήματα του ΕΝΟΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥ και ότι οι μορφές που βρίσκονται σε μία συγκεκριμένη μορφή την κάθε φορά, εναλλάσσονται και δημιουργούν όλο και μεγαλύτερη αυτογνωσία με απώτερο σκοπό να ξαναγυρίσουν στη μονάδα. Γιατί όλοι δημιουργηθήκαμε από τη μονάδα, κατεβήκαμε στο κόσμο της ύλης για να πάρουμε εμπειρίες, να κατακτήσουμε την αυτογνωσία και να επιστρέψουμε στην πηγή, την Μονάδα, το Θεό (Απόλυτο Πνεύμα).

Οι διδασκαλίες των Μυστών – Πνευματικών Δασκάλων που πέρασαν από την ιστορία σκοπό είχαν να αφαιρέσουν από όλους το φόβο του φυσικού θανάτου. Δίδαξαν ότι το πνεύμα και η ψυχή, είναι ο πραγματικός Εαυτός και ότι αυτά είναι το πραγματικό “Είναι”, που κάθε φορά παίρνει σάρκα, και σε διαφορετικό νοικιασμένο σώμα, μόνο και μόνο για να πάρει ο ψυχικός ατομικός φορέας εμπειρίες, μέσα από τις οποίες θα μπορέσετε σταδιακά να κατανοήσετε ότι είστε κομμάτια του ενός Θεού. Και όταν φτάσετε στη θέωση, τότε πλέον κυριολεκτικά ζείτε σε άλλες διαστάσεις, “εν πνεύματι” (μέσα στο πνεύμα). Γιατί τα πάντα δημιουργήθηκαν από το απόλυτο Υπερ-Πνεύμα, πήραν όλες τις μορφές της ύλης, και όσοι έφτασαν στην Ιθάκη, ξαναγύρισαν σ’ Αυτό. Όλοι έχετε ψυχή. Ακόμα και οι μαύρες ψυχές, δεν παύουν να είναι ψυχές.

Κάθε ενσάρκωση είναι και ένα σχολείο που πρέπει να το ολοκληρώσει ένας μαθητής, και αν δεν το ολοκληρώσει, δεν πρόκειται να πάει πιο ψηλά εξελικτικά. Ήρθατε μόνο για να ολοκληρώσετε τις πνευματικές “σπουδές” σας σ’ αυτό το πλανήτη και για τίποτα άλλο.

Ακόμα και να γίνετε πλούσιοι, να σπουδάσετε σε πανεπιστήμια, να κάνετε οικογένεια, να τεκνοποιήσετε, να έχετε την εύνοια των φίλων και συγγενών σας και τα παιδιά σας να σας ευχαριστήσουνε για αυτά που τους προσφέρατε, εάν εσείς δεν κατανοήσετε τη δική σας ύπαρξη, και δεν προσπαθήσετε εμπράκτως για να αποκτήσετε το “γνώθι σ’ εαυτόν”, και δεν εξελίξετε τον εαυτό σας ώστε να εναρμονιστείτε με το σύμπαν, δεν θα έχετε καταφέρει σχεδόν τίποτα.

Φανταστείτε οι 7.200.000.000 ψυχές που κατοικούν σ’ αυτόν τον πλανήτη να είχαν φτάσει όλοι στη φώτιση, όπως ο Βούδας ή και να είχανε Χριστοποιηθεί, όπως ο Χριστός. Ποιος θα μπορούσε τότε να ασκήσει οποιασδήποτε μορφής άδικη εξουσία; Ποιος θα δεχόταν να ενταχθεί σ’ ένα άδικο σύστημα με φόρους, χρωματιστά χαρτάκια – ανύπαρκτα χρήματα, πολύτιμα μέταλλα; Κανένας δεν θα εντάσσονταν γιατί όλοι θα είχαν τη γνώση και το γνώθι σ’ αυτόν, και ένα τέτοιο σύστημα θα κατέρρεε αμέσως, χωρίς κανέναν να το υπό-στηρίξει. Κανένας δεν θα υπάκουε σε άδικους. Φανταστείτε λοιπόν τη στάση των πανφώτεινων όντων απέναντι σε όλα αυτά. Πόσο αδιάφοροι θα ήταν για όλα αυτά και πόσο γελοία θα τους φαινόντουσαν!

Όταν απελπίζεστε με τα άπειρα προβλήματα που σας έχει δημιουργήσει αυτό το σύστημα, και που σας γεμίζουν με ψυχοσωματικές αρρώστιες, αναλογιστείτε μήπως τελικά το μόνο που πραγματικά χρειάζεται είναι να φωτιστείτε και τίποτα άλλο.

Η ΔΙΑ-ΚΡΙΣΗ είναι το όπλο ώστε να μπορέσετε να ξεκαθαρίσετε μέσα σας οτιδήποτε έχει σχέση με δολοπλοκίες, εκμετάλλευση, εξαπάτηση, στημένες εξουσίες, έλεγχο, εγκλωβισμό κλπ.

Μέσα από τη διάκριση καλείστε να κατανοήσετε με απόλυτο τρόπο ότι ο μόνος που μπορεί να σας σώσει και να σας δείξει το δρόμο προς την α-λήθεια, να σας ελευθερώσει, είναι ο ίδιος σας ο εαυτός. ΟΛΕΣ ΟΙ ΜΟΡΦΕΣ ΕΙΝΑΙ ΣΥΜΠΥΚΝΩΜΕΝΟΣ ΑΙΘΕΡΑΣ, ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΞΑΝΑΓΥΡΙΣΟΥΝΕ ΣΤΟΝ ΑΙΘΕΡΑ (ΕΛ-ΑΙΘΕΡΑ).

Για να επιτευχθεί αυτό, χρειάζεται να κατανοήσετε τα πάντα που έχουν σχέση με την Δημιουργία, τη σάρκωσή σας, το θάνατό σας. Χρειάζεται να κατανοείτε οποιαδήποτε πληροφορία και γνώση δέχεστε, οποιοδήποτε σύστημα και εξουσία σάς κυβερνά και σας επηρεάζει.

Αυτές οι διαπιστώσεις που θα κάνετε είναι αυτό που ονομάζουμε “ΔΙΑΚΡΙΣΗ”. Ότι και να διαβάσετε, ότι κι αν σας πουν, ότι κι αν σας δείξουν, εάν εσείς και μόνο εσείς, μέσα από τις δικές σας διαπιστώσεις δεν αποσκοπήσετε ΣΤΗΝ Α-ΛΗΘΕΙΑ, ΘΑ ΜΠΛΕΧΤΕΙΤΕ ΣΕ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΠΛΑΝΗΣ. Είναι η διάκριση αυτή που ξεχωρίζει τον άνθρωπο από τα ζώα.

Αυτό που έχετε βιώσει, αν και δεν το θυμάστε, είναι η γέννησή σας. Όμως, την κάθε ώρα και στιγμή, σας περιμένει αυτό που δεν έχετε βιώσει, ο θάνατος. Όλος αυτός ο δήθεν πολιτισμός και η δήθεν τεχνολογική εξέλιξη, ήταν εντελώς αδιάφορα για τη ψυχή σας πριν τη γέννηση και μετά το θάνατό σας. Έχουν σαν μοναδικό σκοπό να πάρει η ψυχή τις εμπειρίες που πρέπει και να τις διαχειριστεί με τον ιδεατό τρόπο (σκέψη, λόγος, πράξη), για να συνεχίσει την εξέλιξη της πιο ψηλά, αν τα καταφέρει.

Εδώ παίζεται το μεγαλύτερο παιχνίδι, το μεγαλύτερο δόλωμα, η μεγαλύτερη φάκα που έχει στηθεί από αυτόν που ο Ιησούς ονόμασε “Σατανά” και πιάνεστε σ’ αυτή υποδουλώνοντας τη σάρκα σας και τον πραγματικό σας εαυτό. Κι έτσι χάνετε το Θείο δώρο της σάρκωσής σας, σε εντελώς λαθεμένους δρόμους. Και δυστυχώς δεν χάνετε κάτι απλό. Χάνετε το μεγαλύτερο δώρο που σας έχει δοθεί: τον ίδιο σας τον Εαυτό.

Όλοι όσοι οδεύουν προς το τέλος της ζωής τους και νιώθουν το θάνατο να πλησιάζει, τόσο μεγαλύτερη ματαιότητα και τόσο λιγότερη συγκίνηση νιώθουν για όλα αυτά τα υλικά αποκτήματα που με τόσο κόπο ή με τόσο κάρμα (για όσους εξαπάτησαν, έκλεψαν, σκότωσαν κλπ) δημιούργησαν. Τίποτα από τα υλικά αγαθά δε γεμίζει ουσιαστικά τον άνθρωπο, όσο η πνευματική του εξέλιξη, η συνειδητοποίηση του “είναι” του και η αγάπη για τη Δημιουργία.

Προς το τέλος της ζωής είναι η ψυχή εκείνη που σας “μιλάει”, και σας ζητά να απολογηθείτε, γιατί την εγκλωβίσατε και την αποτρέψατε από την επιστροφή της στον Δημιουργό. Η ψυχή μιλά με άλλες δονήσεις, όχι με λόγια και εκφράζεται με αυτό το “κενό” που νιώθετε, όταν, όντας πλούσιοι στην ύλη, δεν είστε πλούσιοι εσωτερικά (πλούσιος = πλ+ ουσία).

Ίσως σκεφτείτε ότι επειδή υπάρχει ένας ολόκληρος κόσμος ύλης με πολυάριθμες απρόσωπες συναλλαγές, εκμετάλλευση, κακία, δουλοπρέπεια, ζήλεια κλπ, ακόμα και εσείς να αλλάξετε, το αποτέλεσμα δεν θα αλλάξει. Αυτή η σκέψη όμως είναι λάθος, γιατί εάν αλλάξετε εσείς και μόνο θα είναι σαν να έχει αλλάξει όλος ο κόσμος. Αυτό δεν είναι μεταφορικό, είναι κυριολεκτικό. Γιατί όχι μόνο στα δικά σας μάτια ο κόσμος θα αλλάξει, αλλά και κυριολεκτικά, όπως από μια μικρή σπίθα γεννιέται ολόκληρη πυρκαγιά, έτσι και εσείς σαν φωτεινό όν θα δώσετε το παράδειγμα σε άλλους, που θα δώσουν το παράδειγμα σε άλλους κ.ο.κ. Για όλα τα υπόλοιπα δεν χρειάζεται να ανησυχείτε, γιατί είναι εργασία της συμπαντικής νομοτέλειας να επαναφέρει αρμονία όπου έχει προκληθεί δυσαρμονία.

ΚΟΡΑΚΑΣ