Ξέχασες ότι είσαι ο δημιουργός, ο επινοητής… κι έγινες η σκιά της ίδιας σου της δημιουργίας!

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ σε ΣΥΧΝΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΝΕΟΠΑΓΑΝΙΣΤΩΝ

1. Γιατί είσαι ανώνυμος και ανώνυμοι απολογητές και όχι επώνυμοι; Φοβάστε; Αυτή εξάλλου η ανωνυμία, δεν είναι άρνηση της Χριστιανικής πίστης; Τόσοι μάρτυρες μαρτύρησαν, εσείς γιατί δεν λέτε ποιοι είστε;

Η ανωνυμία δεν είναι ένδειξη φόβου (Κατά Ματθαίον, Κεφ. Ιστ΄ «24 Τότε ὁ Ἰησοῦς εἶπεν τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ· Εἴ τις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ καὶ ἀκολουθείτω μοι»), αλλά ένδειξη ταπείνωσης (Προς Ρωμαίους, Κεφ. Α΄ «26 Βλέπετε γὰρ τὴν κλῆσιν ὑμῶν, ἀδελφοί, ὅτι οὐ πολλοὶ σοφοὶ κατὰ σάρκα, οὐ πολλοὶ δυνατοί, οὐ πολλοὶ εὐγενεῖς, 27 ἀλλὰ τὰ μωρὰ τοῦ κόσμου ἐξελέξατο ὁ Θεὸς, ἵνα τοὺς σοφούς καταισχύνῃ, καὶ τὰ ἀσθενῆ τοῦ κόσμου ἐξελέξατο ὁ Θεὸς, ἵνα καταισχύνῃ τὰ ἰσχυρά, 28 καὶ τὰ ἀγενῆ τοῦ κόσμου καὶ τὰ ἐξουθενημένα ἐξελέξατο ὁ Θεός, καὶ τὰ μὴ ὄντα, ἵνα τὰ ὄντα καταργήσῃ, 29 ὅπως μὴ καυχήσηται πᾶσα σὰρξ ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ.30 ἐξ αὐτοῦ δὲ ὑμεῖς ἐστε ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ, ὃς ἐγενήθη ἡμῖν σοφία ἀπὸ Θεοῦ, δικαιοσύνη τε καὶ ἁγιασμὸς καὶ ἀπολύτρωσις, 31 ἵνα, καθὼς γέγραπται, ὁ καυχώμενος ἐν Κυρίῳ καυχάσθω.».). Άλλωστε και συ που διαβάζεις αυτές τις γραμμές το κάνεις ανώνυμα. Κανείς δεν σου ζήτησε προσωπικά στοιχεία πριν έρθεις σε αυτή την σελίδα.

Η ανωνυμία δεν είναι άρνηση πίστης αλλά άρνηση εαυτού. Οι μάρτυρες θυσίαζαν εαυτούς για τον Χριστό και όχι για τα ονόματά τους.

Επίσης οι κατήγοροι νεοπαγανιστές, αν και κατηγορούν τον Ανώνυμο Απολογητή και τους Απολογητές για ανωνυμία, εντούτοις, υποκρινόμενοι ως πάντοτε, δεν διστάζουν να χρησιμοποιήσουν κείμενα ανωνύμων (βλέπε π.χ. Ελληνική Νομαρχία) για να χτυπήσουν τον Χριστιανισμό και την Ορθοδοξία.Υπάρχουν χιλιάδες ανώνυμοι που πέρασαν από την λογοτεχνία, ακόμη και αρχαίοι. Αν είναι να κατηγορηθούμε εμείς για ανωνυμία ας κατηγορηθούν και εκείνοι από τους νεοπαγανιστές. Σε άλλη περίπτωση ας σωπάσουν.

Τέλος, το ζήτημα μας είναι η θεολογία και η επιχειρηματολογία και όχι το ποιοί είμαστε. Προσωπικά στοιχεία ψάχνουν μόνοι οι ανήμποροι να απαντήσουν στα ζητήματα που θέτονται, με σκοπό να αρχίσουν ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ συκοφαντία προς συμφέρον των θεωριών τους, πράγμα που έγινε και κάποιες ελάχιστες ευτυχώς φορές για το πρόσωπο του Ανώνυμου Απολογητή τα τελευταία 2 χρόνια από ανώνυμους παγανιστές σε φόρουμ, μη αναπτύσσοντας επιχειρηματολογία αλλά εμπαθή λασπολογία, με σκοπό την πλάγια μείωση των θέσεών του, πρακτική γνωστή στα ανώτερα μέχρι κατώτερα κλιμάκια της πολιτικής ζωής του κόσμου. Σαφώς ο Απολογητής Τατιανός δεν είχε άδικο όταν κατηγόρησε τους Έλληνες για την κακή χρήση της ρητορίας:

«Ρητορικὴν μὲν γὰρ ἐπ’ ἀδικίᾳ καὶ συκοφαντίᾳ συνεστήσασθε, μισθοῦ πιπράσκοντες τῶν λόγων ὑμῶν τὸ αὐτεξούσιον καὶ πολλάκις τὸ νῦν δίκαιο αὗθις οὐκ ἀγαθὸν παριστῶντες· ποιητικὴν δὲ. μάχας ἵνα συντάσσητε θεῶν καὶ ἔρωτας καὶ ψυχῆς διαφορὰν.»

(Μτφρ: Πράγματι την μεν ρητορική συνεστήσατε δι’ αδικίαν και συκοφαντίαν, πωλούντες με χρήματα το αυτεξούσιον των λόγων σας και πολλάκις παριστώντες το εκάστοτε δίκαιον ως μη αγαθόν· την δεν ποιητικήν, δια να περιγράφετε μάχες και έρωτες θεών και διαφθοράν ψυχής) (Πηγή: Τατιανού Προς Έλληνας, Έλληνες Πατέρες της Εκκλησίας, Απολογητές 2, Τατιανός και Αθηναγόρας, Πατερικές εκδόσεις Γρηγόριος ο Παλαμάς, Πρόλογος: Ελληνικά και βαρβαρικά επιτεύγματα 1β, Θεσσαλονίκη 1986, σσ. 30 – 31)

Το παρελθόν της επωνυμίας (εις την δημοσιογραφία)

Με το πρόβλημα της ανωνυμίας στη δημοσιογραφική εργασία έχουν ασχοληθεί όλοι οι μελετητές της ιστορίας του Τύπου. Ο σημαντικότερος Έλληνας ιστορικός του Τύπου Γ.Δ. Ζιούτος (Γεώργιος Ζωιτόπουλος, δημοσιογράφος ο ίδιος) αναφέρει ότι η ανωνυμία του συντάκτη «είναι μία κατάκτηση του Τύπου, είναι η άλλη μορφή του “μυστικού της σύνταξης”, είναι η κατοχύρωση του συντάκτη στις αυθαιρεσίες της εξουσίας» («Ο Τύπος στη Λαϊκή Δημοκρατία», Νέα Βιβλία, Αθήνα 1945). Αναφέρεται στον Μαρξ και στη θέση του ότι «η ανωνυμία κάνει αμερόληπτο και ελεύθερο κι αυτόν που γράφει και το κοινό, που έτσι προσέχει στα γραφόμενα, στα πράγματα, στις ιδέες και όχι στο πρόσωπο του γράφοντος». Όμως αυτή η ειδυλλιακή μορφή των σχέσεων εφημερίδας-αναγνωστών δεν άντεξε όσο ο Τύπος άρχισε να παίρνει τη γνωστή μορφή της τέταρτης (και καθόλου έσχατης) εξουσίας.

Είναι ο ίδιος ο Μαρξ που περιγράφει στο έργο του για τους «Ταξικούς Αγώνες στη Γαλλία 1848-1850» τη θέσπιση ενός καινούργιου νόμου για τον Τύπο, ο οποίος επέβαλε από τη μια μεριά υψηλές χρηματικές εγγυήσεις για τον εκδότη και από την άλλη την επωνυμία στους συντάκτες:

«Όσο ο καθημερινός Τύπος ήταν ανώνυμος, παρουσιαζόταν σαν το όργανο της αναρίθμητης, ανώνυμης κοινής γνώμης. Ήταν η τρίτη δύναμη στο κράτος. Η υπογραφή κάθε άρθρου έκανε την εφημερίδα μια απλή συλλογή φιλολογικών διατριβών από περισσότερο ή λιγότερο γνωστά άτομα. Κάθε άρθρο ξέπεσε στο επίπεδο αγγελίας. Ίσαμε τότε οι εφημερίδες κυκλοφορούσαν σαν χαρτονόμισμα της κοινής γνώμης. Τώρα μετατρέπονταν σε συναλλαγματικές που η αξία και η κυκλοφορία εξαρτιόταν από την πίστη όχι μόνο του εκδότη, αλλά και του οπισθογράφου» (MEW, τ. 7, σελ. 100).

Όμως η πραγματική υπονόμευση του παλιού είδους της ανώνυμης εφημερίδας ήταν έμμεση. Όπως εξηγεί ο Ζιούτος:

«Ο καπιταλισμός υπονόμευσε την ανωνυμία με δύο τρόπους:

α) Χρησιμοποιώντας την για λόγους κερδοσκοπικούς (ανώνυμες πληρωμένες διατριβές κ.λπ.).

β) Δημιουργώντας «δημοσιογραφικές βεντέτες” (όπως στον κινηματογράφο), δηλ. “ηχηρά ονόματα” δημοσιογράφων, συγγραφέων κ.λπ., χωρίς αρχές, που τα χρησιμοποιεί για ν’ αυξάνει την κυκλοφορία και να συγκεντρώνει αγγελίες (σ.σ. διαφημίσεις)».

Αυτά τα δύο χαρακτηριστικά του σύγχρονου Τύπου που περιγράφει ο Ζιούτος πριν από 60 χρόνια ισχύουν σήμερα στο πολλαπλάσιο. Οι εφημερίδες με τα ανυπόγραφα κείμενα έχουν πλήρως εξαφανιστεί ή βρίσκονται στο εκδοτικό περιθώριο.

Οι πληρωμένες καταχωρίσεις έχουν αναχθεί σε επιστήμη. Και βέβαια η ηλεκτρονική δημοσιογραφία και η γιγάντωση των επιχειρήσεων ΜΜΕ ενίσχυσε τους δημοσιογράφους-βεντέτες και τους μετέτρεψε σε εργοδότες άλλων δημοσιογράφων. Απ’ αυτή την άποψη η διεκδίκηση της ανωνυμίας στο δημοσιογραφικό επάγγελμα ισοδυναμεί με την αποδοχή της υπάρχουσας διάκρισης πατρικίων και πληβείων και οδηγεί στο συμβιβασμό με την ιδέα ότι «επώνυμοι» (δηλαδή ικανοί να έχουν προσωπική άποψη) είναι μόνο οι «σταρ», ενώ οι υπόλοιποι πρέπει να αρκεστούν στην τυφλή υπηρεσία του (δημόσιου ή ιδιωτικού) εργοδότη τους. (Πηγή: http://www.enet.gr/online/online_fpage_text?dt=05/02/2005&id=49834608,55636976,63658352)

2. Γιατί τόσο μίσος κατά της Αρχαίας Ελλάδας;

Αυτό το λες εσύ! Κανείς δεν μπορεί να κρίνει τα αισθήματα του άλλου για οτιδήποτε, πόσο μάλλον αν τα αισθήματα αυτά πηγάζουν από την ψυχή ενός Χριστιανού Ορθόδοξου που αγωνίζεται να φέρει την ψυχή του σε ένα σωστό νέο δρόμο απορρίπτοντας το δέρμα της απάτης. (Προς Εφεσίους, Κεφ. Δ΄ «22 ἀποθέσθαι ὑμᾶς κατὰ τὴν προτέραν ἀναστροφὴν τὸν παλαιὸν ἄνθρωπον τὸν φθειρόμενον κατὰ τὰς ἐπιθυμίας τῆς ἀπάτης, 23 ἀνανεοῦσθαι δὲ τῷ πνεύματι τοῦ νοὸς ὑμῶν 24 καὶ ἐνδύσασθαι τὸν καινὸν ἄνθρωπον τὸν κατὰ Θεὸν κτισθέντα ἐν δικαιοσύνῃ καὶ ὁσιότητι τῆς ἀληθείας. 25 Διὸ ἀποθέμενοι τὸ ψεῦδος λαλεῖτε ἀλήθειαν ἕκαστος μετὰ τοῦ πλησίον αὐτοῦ· ὅτι ἐσμὲν ἀλλήλων μέλη. 26 ὀργίζεσθε καὶ μὴ ἁμαρτάνετε· ὁ ἥλιος μὴ ἐπιδυέτω ἐπὶ τῷ παροργισμῷ ὑμῶν, 27 μηδὲ δίδοτε τόπον τῷ διαβόλῳ. 28 ὁ κλέπτων μηκέτι κλεπτέτω, μᾶλλον δὲ κοπιάτω ἐργαζόμενος τὸ ἀγαθὸν ταῖς χερσίν, ἵνα ἔχῃ μεταδιδόναι τῷ χρείαν ἔχοντι. 29 πᾶς λόγος σαπρὸς ἐκ τοῦ στόματος ὑμῶν μὴ ἐκπορευέσθω, ἀλλ’ εἴ τις ἀγαθὸς πρὸς οἰκοδομὴν τῆς χρείας, ἵνα δῷ χάριν τοῖς ἀκούουσι.30 καὶ μὴ λυπεῖτε τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον τοῦ Θεοῦ, ἐν ᾧ ἐσφραγίσθητε εἰς ἡμέραν ἀπολυτρώσεως. 31 πᾶσα πικρία καὶ θυμὸς καὶ ὀργὴ καὶ κραυγὴ καὶ βλασφημία ἀρθήτω ἀφ’ ὑμῶν σὺν πάσῃ κακίᾳ. 32 γίνεσθε δὲ εἰς ἀλλήλους χρηστοί, εὔσπλαγχνοι, χαριζόμενοι ἑαυτοῖς καθὼς καὶ ὁ Θεὸς ἐν Χριστῷ ἐχαρίσατο ὑμῖν.»). Αν πιστεύεις πως εμείς μισούμε την Ελλάδα χωρίς αποδείξεις συναισθηματικές τότε και μεις μπορούμε να σου πούμε ότι μισείς τον Χριστιανισμό ή τον υπόλοιπο κόσμο και όλους τους ανθρώπους χωρίς αποδείξεις, πράγμα όμως που δεν θέλουμε να κάνουμε.

Στις σελίδες που θα μελετήσεις πουθενά δεν μισείται ή βρίζεται η Αρχαία Ελλάδα ως ολοκληρωμένο σύστημα. Αν κατηγορήσει κανείς τους Απολογητές για κάτι τέτοιο, τότε ασφαλώς με αυτή την κατηγορία πρέπει να κατηγορηθούν όλα τα περιοδικά ιστορίας, αρχαιολογίας, τα βιβλία, οι εγκυκλοπαίδειες, ακόμη και οι αρχαίοι συγγραφείς, που αναφέρουν, όσα παρουσιάζονται μέσα από άρθρα τους σε αυτές τις σελίδες.

Έπειτα, ακόμη και αν αντιπαθούσε κανείς την αρχαία Ελλάδα, θα ήταν άξιο σημασίας λόγου; Δεν είναι πιο σημαντικό να υπάρχει αγάπη για τους νεοέλληνες οι οποίοι ζουν και είναι παρόντες ως πρόσωπα και ψυχές, παρά να υπάρχει αγάπη για μια ιδέα που πλέον δεν αποτελείται από ζώντα πρόσωπα; Οι παγανιστές τι αγαπούν περισσότερο; την αρχαία Ελλάδα και τον Σοφοκλή που έχει πεθάνει, ή την μάνα τους, την γυναίκα και τα παιδιά τους που ζουν πλάι τους και ακόμη δεν έχουν αποδημήσει εις Κύριον; Εμείς ενδιαφερόμαστε για τους υπαρκτούς εν ζωή Έλληνες και την ζωή τους γι’ αυτό είμαστε φιλέλληνες και όχι ασφαλώς ανθέλληνες (Κατά Λουκά, Κεφ. Ιε΄ «8 Ἢ τίς γυνὴ δραχμὰς ἔχουσα δέκα, ἐὰν ἀπολέσῃ δραχμὴν μίαν, οὐχὶ ἅπτει λύχνον καὶ σαροῖ τὴν οἰκίαν καὶ ζητεῖ ἐπιμελῶς ἕως ὅτου εὕρῃ; 9 καὶ εὑροῦσα συγκαλεῖ τὰς φίλας καὶ τὰς γείτονας λέγουσα· συγχάρητέ μοι, ὅτι εὗρον τὴν δραχμὴν ἣν ἀπώλεσα.10 οὕτω, λέγω ὑμῖν, γίνεται χαρὰ ἐνώπιον τῶν ἀγγέλων τοῦ Θεοῦ ἐπὶ ἑνὶ ἁμαρτωλῷ μετανοοῦντι.»)

Το σημαντικό πρόβλημα λοιπόν δεν είναι η αρχαία Ελλάδα αλλά η αρχαία θρησκεία. Τα ιστορικά σημεία και τα άσχημα της αρχαιότητας που παρουσιάζονται και που δεν έχουν άμεση σχέση με την θρησκεία, έχουν αποκλειστικά ρόλο εκπαιδευτικής ισορροπίας, διότι οι νεοπαγανιστές παρουσιάζουν το Βυζάντιο ως κάτι το απολίτιστο και το βάρβαρο, με σκοπό να αποτινάξουν τον Χριστό πλαγίως από την καρδιά των Ελλήνων. Όμως ξεχνούν πως για όσα μπορεί να κατηγορηθεί το Βυζάντιο, αλλά και κάθε σύγχρονος πολιτισμός και κοινωνία, για άλλα τόσα και χειρότερα μπορεί να κατηγορηθεί και η αρχαία Ελλάδα. Μακράν απέχει από του τέλειου συστήματος η αρχαία Ελλάδα. Η εξιδανίκευσή τους οφείλεται ασφαλώς εις την δημιουργία του νεότευκτου κράτους και της επανάστασης του 1821, όταν έγινε αντιληπτό πως με μια ιδέα περί ενός αρχαίου ολόλαμπρου παλαιού έθνους, ο λαός θα μπορούσε να μάχεται αξιόπιστα για κάποια ιδανικά. Μετά, σε όλο αυτό το σύστημα αρχαίας εξιδανίκευσης, προσήλθε και το Βυζάντιο, με αποτέλεσμα τους εθνικιστικούς πολέμους του Βενιζέλου και την καταστροφή του Ελληνισμού εις την Μικρά Ασία. Το ελληνικό στοιχείο ξεριζώθηκε μια για πάντα από κει. Ασφαλώς δεν είναι κατακριτέα όλα όσα έγιναν από την πλευρά της Ελλάδας αλλά απλώς καταδείχνεται το πως ξεκίνησε η ιδέα κατασκευής του αρχαίου κλέους. Μάλιστα η όλη κατασκευή του αρχαίου κλέους έγινε από ανθρώπους που αν και είχαν εθνικά αισθήματα, εντούτοις δεν είχαν την παραμικρή ιδέα για την αρχαία θρησκεία. Ποιός άλλωστε είχε καιρό για διάβασμα τον καιρό του 1821;

Το κράτος μας, όμως και κάθε κράτος προσπάθησε να εξωραΐσει την αρχαιότητα, ώστε να μπορεί να δώσει ένα πάτημα ιστορικής ανάμνησης εις το εθνικό φρόνημα, που να έχει βάθος. Αυτό κάνουν και οι σκοπιανοί. Κάθε καλό σημερινό εθνικό κράτος έχει ανάγκη από κάτι αρχαίο για θεμέλιο πάνω εις τον οποίο μπορεί να κτίσει το μέλλον. Σε αυτό δεν υπάρχει αντίρρηση, όμως δεν είναι δυνατό αυτή την μεθοδολογία στήριξης ενός εθνικού κράτους να την καπηλεύονται κάποιοι σημερινοί φανατικοί παγανιστές για να ρίξουν τρικλοποδιά εις την ψυχή των πολιτών του.

Έτσι λοιπόν, αν μαστιγώνεται κάτι αυτό είναι η προπαγάνδα των νεοΕθνικών γύρω από την αρχαία θρησκεία, τα ευτράπελα της οποίας ξεχνούν να παρουσιάσουν κάθε φορά που θεολογούν ή εθνικολογούν ασύστολα, και όχι η αρχαία Ελλάδα. Οι νεοΕθνικοίι δια μέσω μια φοβερής και θρασύτατης χαλκεύσεως της αρχαίας ιστορίας και ιδιαίτερα εκείνης της αρχαίας θρησκείας, πουλώντας και διαδίδοντας ψέματα και ανακρίβειες θρησκευτικές, τραγουδώντας διαρκώς ένα ατέρμονο και μονότονο κελαΐδισμα των παραγώγων της λέξης «Ελλάδα», προσπαθούν να επισυνάψουν μια επίπλαστη υπερηφάνεια στους Έλληνες συμπολίτες με απώτερο σκοπό την αποβολή της αλήθειας του ενσαρκωμένου Θεού Ιησού Χριστού, αντικαθιστώντας την με μια δήθεν τέλεια αρχαία θρησκεία που ποτέ δεν υπήρξε. Οι νεοπαγανιστές δεν είναι τίποτα άλλο παρά κόλακες ωτίων (Β΄ Προς Τιμόθεον, Κεφ Δ΄ «3 ἔσται γὰρ καιρὸς ὅτε τῆς ὑγιαινούσης διδασκαλίας οὐκ ἀνέξονται, ἀλλὰ κατὰ τὰς ἐπιθυμίας τὰς ἰδίας ἑαυτοῖς ἐπισωρεύσουσι διδασκάλους κνηθόμενοι τὴν ἀκοήν, 4 καὶ ἀπὸ μὲν τῆς ἀληθείας τὴν ἀκοὴν ἀποστρέψουσιν, ἐπὶ δὲ τοὺς μύθους ἐκτραπήσονται.»)

Τέλος αν κάποιος έχει κάτι στραβό να διδάξει, έχουμε το δικαίωμα να το εντοπίσουμε, πέρα από το συμπλεγματικό εθνικιστικό φραγμό που σου επέβαλλαν οι νεοπαγανιστές, διότι όπως γνωρίζεις πολύ καλά, το εθνικό μας κράτος φυλακίζει δολοφόνους, έμπορους ναρκωτικών κ.α. και δεν περιορίζεται από την εθνικότητά τους για να τους αθωώσει. Αν κάθε Έλληνας δηλαδή, είναι αθώος επειδή απλά είναι ή τον βαπτίζουν κάποιοι Έλληνα, τότε οι νεοπαγανιστές της Ελλάδας δεν μπορούν να σου εξηγήσουν γιατί οι φυλακές της Ελλάδας έχουν και Έλληνες εις τα κελιά τους.

3. Πώς είναι δυνατόν τόσο μεγάλος πολιτισμός, ως ο Ελληνικός, να κάνει λάθος Θεολογία; Δεν είναι χαζό αυτό;

Οι Έλληνες φιλόσοφοι έλιωσαν την αρχαία Θεολογία ενώ μεταξύ τους διαφώνησαν. Συνεπώς είναι πιο χαζό να διαλέγεις την αρχαία θρησκεία παρά να μην την διαλέγεις. Διότι αν διαλέξεις θα αρκεστείς σε κάποιο επί μέρους πετώντας στο κάλαθο των αχρήστων όλα τα άλλα, κάνοντας δηλαδή εκείνο για το οποίο μας κατηγορείς. Γι’ αυτό και οι νεοΕθνικοί έχουν κυριολεκτικά μανιάσει να αποδείξουν πως τάχα όλα στην αρχαία Ελλάδα ήταν ένα σύστημα ενιαίο. Μα πώς; αφού από τις πόλεις βλέπεις πως η κάθε μια πολεμούσε την άλλη, πώς λοιπόν εσύ επιθυμείς νεοΕθνικέ να αποδείξεις ότι το αρχαίο σύστημα είναι ενιαίο; και τι είναι αυτό το σύστημα; ο παγανισμός;

Εξάλλου η θεολογία δεν ήταν Ελληνική αλλά αμάλγαμα θρησκειών αρχαιότερων και γειτονικών λαών των Ελλήνων, όπως άλλωστε περιγράφει και ο Ηρόδοτος, με συνέπεια τα σφάλματα να μην είναι των προγόνων μας αλλά των άλλων λαών, γι’ αυτό και οι φιλόσοφοι ανέδειξαν πολλά από αυτά τα λάθη ανεκβίαστα και δεν φοβήθηκαν μην τους πουν χαζούς ή ανθέλληνες, εφόσον δεν είχαν συμπλέγματα εθνικιστικής φύσης σαν τους νεοπαγανιστές.

Η Χριστιανική Θεολογία αποκαλύφθηκε σε όλο τον κόσμο από τον ίδιο τον Θεό (Προς Εβραίους Κεφ. Δ΄ «14 Ἔχοντες οὖν ἀρχιερέα μέγαν διεληλυθότα τοὺς οὐρανούς, Ἰησοῦν τὸν υἱὸν τοῦ Θεοῦ, κρατῶμεν τῆς ὁμολογίας. 15 οὐ γὰρ ἔχομεν ἀρχιερέα μὴ δυνάμενον συμπαθῆσαι ταῖς ἀσθενείαις ἡμῶν, πεπειρασμένον δὲ κατὰ πάντα καθ’ ὁμοιότητα χωρὶς ἁμαρτίας.»), διότι προσπαθώντας ο άνθρωπος να βρει τον Θεό δημιούργησε ανά την υφήλιο τις θρησκείες. Η Ορθοδοξία δεν είναι θρησκεία αλλά η θεραπεία της θρησκείας και δηλαδή της πλάνης του ανθρώπου εις την προσπάθεια του ανθρώπου να αναζητήσει τον Θεό, την κοινωνία του οποίου έχασε μετά την πτώση του Παραδείσου.

4. Είστε ανθέλληνες και τα βάζετε με την Ελλάδα;

Το περί ανθελληνισμού επιχείρημα είναι το πιο γελοίο που έχουμε ακούσει. Συμπλεγματικοί άνθρωποι, ακολουθώντας την πολιτική καναλαρχών και φτηνών εθνικιστών ή φασιστών, θαρρούν πως όταν κάτι στραβό λάβει χώρα στην Ελλάδα και κάποιο εξωτερικό δημοσιογραφικό δίκτυο το αναφέρει, και μάλιστα στην πρώτη του σελίδα, υπάρχει κάποιος μπαμπούλας συνομωσίας που δρα δήθεν ανθελληνικά. Είναι η πιο δοκιμασμένη καραμέλα στην Ελλάδα αυτό το επιχείρημα και ακόμη μοσχοπουλάει. Κάτω από τον εθνικιστικό φραγμό ο κόσμος κοιμάται.

Όταν δεν έχει κανείς εθνικιστής υπερασπιστής τι να αντιπροτείνει σε μια λόγια κατηγορία, είτε αυτή είναι ιστορική, είτε φιλοσοφική, είτε μαθηματική, είτε οτιδήποτε άλλο, τότε λόγω της ανικανότητάς του να ανταπεξέλθει, εκφέρει κάποιο σύνθημα περί προδοσίας ή αντεθνικότητας, ώστε να δημιουργήσει στα όμματα των ακροατών μια αντιπάθεια προς τον κατήγορο, η οποία θα επιφέρει και την αποστροφή του ακροατή από τα επιχειρήματα του τελευταίου, εκβιάζοντας την λογική του κοινού, καταρρακώνοντας την με τα αισθήματα της εμπάθειας. Τότε πλέον ο λογικός άνθρωπος δεν σκέφτεται. Αισθάνεται μόνο σαν αγρίμι, και έχει γίνει υποχείριο των εθνικιστών υπερασπιστών μεταβαλλόμενος από άτομο σε μια μάζα όχλου που εκλαμβάνει τα υποβαλλόμενα συνθήματα ως διαταγές ανώτερου προς τον κατώτερο τις οποίες και πρέπει να εκτελέσει. Βεβαίως αυτή η μέθοδο ρητορικής εφαρμόζεται από πολλούς παράγοντες, ιδίως όταν μπροστά τους υπάρχει κοινό που δεν έχει μόρφωση, ή που βαριέται να μελετήσει ή όταν ο χρόνος πιέζει και δεν αφήνει την ανάπτυξη ιδεών βλέπε π.χ. κομματικές συγκεντρώσεις, εθνικιστικές συγκεντρώσεις, συγκεντρώσεις φιλάθλων που διαλύονται εις το ξύλο με τους αντίπαλους. Υποχείρια όλοι του ίδιου μηχανισμού φραστικών επιθέσεων διαταγών των ανώτερων προς τους κατώτερους. Δυστυχώς αυτός ο μηχανισμός μερικές φορές χρησιμοποιήθηκε και από Εκκλησιαστικούς βλέπε περίπτωση Ιεχωβάδων.

Οι ίδιοι λοιπόν καναλάρχες, δημοσιογράφοι, παγανιστές, εθνικιστές και φασίστες, αν και δεν επιθυμούν κανείς να κρίνει το έθνος τους, δεν παραιτούνται από το δικαίωμα να κάνουν κριτική και μάλιστα πολλές φορές χυδαία προς όλα τα υπόλοιπα κράτη του κόσμου υποβιβάζοντας τα. Βεβαίως τότε, κανείς από αυτούς δεν δέχεται ούτε κατά διάνοια πως ανήκει εις τους συνωμότες αντιγερμανούς, αντιισπανούς, αντισημίτες, αντιτούρκους κ.ο.κ., όπως αντίστοιχα όποιος κρίνει το ελληνικό είναι ανθέλληνας. Νομίζουν μέσα στην αφέλειά τους, πως μόνο αυτοί έχουν το δικαίωμα να κρίνουν αλλά σε καμιά περίπτωση το κράτος τους ή το έθνος τους δεν πρέπει να κρίνεται. Ενέχει ανθελληνισμό και προδοσία αυτό! Το έθνος τους πρέπει να μένει στο απυρόβλητο.

Τα στραβά λοιπόν γεγονότα της αρχαίας Ελλάδας που αναφέρονται είναι αντλημένα από εγκυρότατη βιβλιογραφία. Είναι και αυτή ανθελληνική; οι αρθογράφοι που συγγράφουν και παρουσιάζουν αυτά τα άρθρα μισούν την Ελλάδα; Μάλλον αγαπούν την αλήθεια, την παιδεία και την μόρφωση. Όταν λοιπόν οι νεοπαγανιστές εμφανίστηκαν πριν την δική μας εμφάνιση, άρχισαν να κτυπούν το Βυζάντιο και να «γλύφουν» την αρχαία ιστορία λες και η δεύτερη είναι πιο άξια από το εκείνη του πρώτου. Είναι; Εμείς έχουμε αποδείξεις πως όλα τα ίδια είναι εκτός της θρησκείας.

Έπειτα γιατί η αρχαία Ελλάδα να είναι στο απυρόβλητο; επειδή είναι αρχαία ή επειδή είναι Ελλάδα; Δηλαδή σήμερα η δημοσιογραφία δεν μαστιγώνει την πολιτική της Ελλάδας αλλά και κάθε άλλου κράτους αλλά και τον κοινωνικό βίο όπως την ιστορία, το θέατρο, τον αθλητισμό, τις πολιτιστικές εκδηλώσεις; Γιατί λοιπόν όχι και την αρχαία; Ποιος φοβάται και τι; Μήπως τα φαντάσματα του παρελθόντος; Η αλήθεια μας βοηθά να κατανοήσουμε τα λάθη των παλαιών καιρών και να βαδίσουμε πιο γερά στο μέλλον. Αν αντίθετα «γλύψουμε» και κομπλάρουμε έναντι του παρελθόντος θα υποπέσουμε στα ίδια σφάλματα με αυτό.

Τέλος αν η παρουσίαση των γεγονότων της αρχαίας Ελλάδας και ιδίως της θρησκείας, ενέχει τέτοια γεγονότα τα οποία μπορούν να χαρακτηρίσουν κάποιους ως ανθέλληνες, τότε τα πεπραγμένα των αρχαίων είναι ανθελληνικά και αυτοί οι ίδιοι οι αρχαίοι είναι ανθέλληνες, κατά την άποψη των νεοπαγανιστών, εφόσον οι παρουσιαστές απλώς τα εμφανίζουν και δεν τα διαπράττουν ως οι αρχαίοι.

5. Γνωρίζετε ποιοι κυβερνούν τον πλανήτη; για ψάξτε! γιατί τους βοηθάτε;

Δεν μας ενδιαφέρει ποιος κυβερνά. Μια φορά δεν κυβερνά ο Θεός Τον οποίο προσδοκάει το σύμπαν. Εμάς Αυτός μας ενδιαφέρει να κυβερνήσει. ΚΑΙ ΘΑ ΚΥΝΕΡΝΗΣΕΙ με ΑΓΑΠΗ για τα Δημιουργήματά Του, παρά τις μάταιες και φρούδες προσπάθειες – ελπίδες περί ανυπαρξίας των αρνητών Του που βρίθουν μίσους. (Β΄ Πέτρου, Κεφ. Γ΄ «12 προσδοκῶντας καὶ σπεύδοντας τὴν παρουσίαν τῆς τοῦ Θεοῦ ἡμέρας, δι’ ἣν οὐρανοὶ πυρούμενοι λυθήσονται καὶ στοιχεῖα καυσούμενα τήκεται! 13 καινοὺς δὲ οὐρανοὺς καὶ γῆν καινὴν κατὰ τὸ ἐπάγγελμα αὐτοῦ προσδοκῶμεν, ἐν οἷς δικαιοσύνη κατοικεῖ. »)

Καλά θα κάνουν οι αντίχριστοι ή οι μισόχριστοι να το χωνέψουν αυτό και να φροντίσουν να έχουν τις ψυχές τους έτοιμες πριν εκπνεύσουν άλλοι σε τροχαίο, άλλοι σε πόλεμο, άλλοι σε ναρκωτικά, άλλοι σε πυρκαγιά, άλλοι σε κάποιο ανόητο γλέντι μεθυσιού του θεού Διονύσου. Όταν χαθεί η σάρκα δεν υπάρχει άλλη ευκαιρία για έργα μετάνοιας. Ας μετανοήσουν τώρα, διότι όταν πεθάνουν και η ψυχή τους αντικρίσει την αλήθεια, θα είναι ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΑΡΓΑ για να λάβουν μέρος εις την ευτυχία του παραδείσου της κοινωνίας με τον Θεό, την οποία με τις βλασφημίες τους απέκοψαν.

6. Είσαστε κλεισμένοι στα μοναστήρια & ολημερίς πολεμάτε παγανιστές!

Το που είμαστε και τι κάνουμε θα πρέπει λίγο να σε ενδιαφέρει. Εκείνο που πρέπει να σε ενδιαφέρει είναι αυτά που γράφουν οι παγανιστές αρχηγοί σου, αυτά που γράφουμε εμείς, η ψυχή σου, η σχέση σου με τον υπόλοιπο κόσμο και η μετάνοια προς κάθαρση της ψυχής σου, καθώς και η προσευχή προς επίτευξη της θείας φωτίσεως, σε μια ελπιδοφόρα προσπάθεια με την βοήθεια του Θεού να ξεφύγεις από το λαβύρινθο εις το οποίο σε έχει ρίξει η κοσμική, αμαρτωλή και μάταιη κοινωνία, που ασφαλώς δεν μπορεί να σε μάθει να ξεπεράσεις το φράγμα της αυτοκολάσεως σου (αποκοπής σου από το Πνεύμα του Θεού). Έχεις ανάγκη από τον Θεό και αυτό δεν σου το έμαθε ίσως κανένας. Απευθύνσου σε ένα ενσυνείδητο Χριστιανό να σε βοηθήσει και κατόπιν σε κάποιο ιερέα. Ξέφυγε από τους φαύλους της κοινωνίας και ανέπτυξε δικό σου, από τον Θεό φωτισμένο πνεύμα, ώστε να μπορείς να έχεις διάκριση σε αυτά που συμβαίνουν γύρω σου και δεν αντιλαμβάνεσαι τώρα αφώτιστος ον, ώστε να αποκτήσεις δική σου προσωπική γνώμη με την ευλογία του Αγίου Πνεύματος (Κατά Ιωάννη, Κεφ Ιδ΄ «15 Ἐὰν ἀγαπᾶτέ με, τὰς ἐντολὰς τὰς ἐμὰς τηρήσατε, 16 καὶ ἐγὼ ἐρωτήσω τὸν πατέρα καὶ ἄλλον παράκλητον δώσει ὑμῖν, ἵνα μένει μεθ’ ὑμῶν εἰς τὸν αἰῶνα, 17 τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὃ ὁ κόσμος οὐ δύναται λαβεῖν, ὅτι οὐ θεωρεῖ αὐτὸ οὐδὲ γινώσκει αὐτὸ· ὑμεῖς δὲ γινώσκετε αὐτό, ὅτι παρ’ ὑμῖν μένει καὶ ἐν ὑμῖν ἔσται. 18 Οὐκ ἀφήσω ὑμᾶς ὀρφανούς· ἔρχομαι πρὸς ὑμᾶς. 19 ἔτι μικρὸν καὶ ὁ κόσμος με οὐκέτι θεωρεῖ, ὑμεῖς δὲ θεωρεῖτέ με, ὅτι ἐγὼ ζῶ καὶ ὑμεῖς ζήσεσθε»).