Η Τετραπιθανότητα τής Ιστορίας…

Η Τετραπιθανότητα τής Ιστορίας…

Αυτόν που έμαθες ώς Ιστορία, είναι η Ιστορία μέ τά ψεύδη, τίς παραλείψεις καί τίς παραχαράξεις τής μαζύν μέ τίς αλήθειες τής… Τά ποσοστά από τά τέσσερα αυτά ποικίλλουν καί εναλλάσσοντε μέ τίς μεταγενέστερες μελέτες καί μέ τίς μαρτυρίες…

Εάν η Ιστορία ήταν η αλήθεια τότε δέν θά είχαμε καμμία απορία…, καμμία άγνοια, καμμία αναθεώρηση καί αμφισβήτηση δι’ όσα έγιναν καί δή που γίνοντε καί πρόκειται νά γίνουν… Τό Κατάλαβες αυτόν;…

Εάν μία ή περισσότερες μυστικές οργανώσεις μέ συγκεκριμμένους αντικειμενικούς σκοπούς έλεγαν τήν αλήθεια, χωρίς ψεύδη, παραχαράξεις καί παραλείψεις, θά προαυτοκτονούσαν τά σχέδια τούς…

Τώρα καταλάβεις πόσον έμπιστη είναι η Ιστορία, δίχως νά σημαίνει ότι όλη ανέμπιστη, αλλά σπανίως είναι πλήρης ή σχεδόν πλήρης σέ αλήθεια…

Εάν οί πολέμιοι δέν αλλοίωναν άμεσα ή έμμεσα, δι’ επηρεασμού καί διά πληρωμής, Ιστορίες άλλων καί όσων θέλουν νά ξεκάνουν καί νικήσουν, τότε θά ήσαν πολέμιοι άνευ πολέμου καί τέτοια έννοια δέν νοείται, ή νοείται μέ τό νά καταφέρνουν νά μήν νοείται…

Συνάμα υπήρχαν τεχνήτες που πολλαπλασίαζαν τό μέγεθος τού ηρωϊσμού, άλλοι που έγραφαν τήν αντικειμενική αλήθεια μέχρι τού δυνατού μέτρου καί τού χώρου ανάπτυξης τού ηρωϊσμού ή έστω άλλου θέματος, καί ανάξιοι, προδότες καί πεπληρωμένοι που αποσιωπούσαν, μείωναν, μελάνιαζαν κατηγορηματικώς καί μειδοτικώς τόν ηρωϊσμόν ή άλλου θέματος Ιστορίας…

Κάποιες αληθινές Ιστορίες δέν γράπτηκαν καί πολλές απ’ αυτές ήταν σπουδαίες καί καταλυτικότερες διά τήν εξέλιξη τής μεταγενέστερης τοπικής ή γενικής Ιστορίας καί έν μέρει τουλάχιστον κάθε τοπική Ιστορία επηρεάζει τήν γενικότερη Ιστορία, άλλες χάθηκαν τυχαία ή από φυσικά αίτια, άλλες καταστράφηκαν καί άλλες κλάπηκαν πρίν ψευδοκαταστραφούν, είς τούς οφθαλμούς τής μετέπειτα ιστορικής παράδοσης καί έρευνας…

Όποτε καί όπου η Ιστορία μέ τίς παραχαράξεις, τίς παραλείψεις συμπεριλαμβανομένων καί τών λαθών καί τά ψεύδη τής πιστεύθηκαν, ώθησαν τήν πίστη, τήν πρόοδον, τήν προώθηση, τήν οδόν τοπικών λαών ή τής οικουμένης σέ παράδρομους καί σέ ενσφαλμένες πορεύσεις, πολλές φορές μέχρι αυτή τήν στιγμή που συντυγχάνουμε μέ τραγικές εξαπατήσεις, γενοκτονίες, εκδουλεύσεις, δουλείες, εξαφανίσεις, ελέγχους…

Η Ιστορία είναι τό μεγαλύτερον διπλωμματικόν παίγνιον!… Οί εντυπώσεις καί λατρείες από τήν Ιστορία καθορίζουν τήν πνευματοψυχική, πατριωτική, οικογενειακή πεποίθηση τής μονάδας ανθρώπου καί τών συνόλων ανθρώπου…

Χωρίς Ιστορία είμαστε τυφλοί αλλά μέ μία παραχαραγμένη, ψευδή καί παραλειπτική Ιστορία είναι ακόμη τυφλώτεροι καί μέ εξαπατημένοι έτι χειρότερα σέ κάθ’ αίσθηση, πεποίηση, αρχή, αξία, αρετή, αυτοσκοπόν…

Η Ιστορία είναι μνήμη, διδαχή καί παράδειγμα… Εάν δι’ αυτής σ’ εξεγελάω πάντοτε σέ διοικώ πάντοτε… Εάν η Ιστορία γράφεται από τούς ηλίθιους καί συμφεροντολόγους σέ παρόντα χρόνον διαρκώς, διά τών αποφάσεων αυτών, τότε εάν καταγραφεί τί ψηφίζει μέ τίς πράξεις τής αυτή η βλακώδης μάζα, θά φαίνεται είς τό μέλλον αλήθεια, αλλά θά είναι ψεύδος, έναν ψεύδος εξαπάτησης…!

Τά ζώα δέν γράφουν Ιστορία, δέν γνωρίζουν τήν Ιστορία τών προγόνων τούς, αλλά επαναλαμβάνουν τά ένστικτα τούς, γράφουν ένστικτα… Γνωρίζουν ή καί Υπογνωρίζουν ότι η Ιστορία τούς καί η ειμαρμένη τούς είναι νά γράφουν τά ίδια μέ τούς προγόνους τούς. Ουσιαστικώς η Ιστορία τούς είναι η Διασφάλιση τής Επιβίωσης τούς, σωματικώς πάντοτε!…

Όλοι οί ανθρώποι ολίγον ή πολύ πράττουν τό ίδιον, τό λένε βιοπάλη καί οί ισχυροί κυριαρχία!… Άρα τέ, η Ιστορία τού ανθρώπινου είδους είναι η Ιστορία Διασφάλισης τής Επιβίωσης τού, σωματικώς ή ψυχικώς, ή αμφοτέρων σέ διάφορα ποσοστά ανά ημέρα, καιρούς ή γενικότερως…

Ό άνθρωπος συνήθως διέπεται από τό υποσυναίσθητον δίλημμά νά πρωτοσώσει τήν ψυχή ή τό σώμα τού… Συνήθως, τό καθένα καταστρέφει πλήρως ή έν μέρει τήν σωτηρία τού άλλου…

Η σύγκρουση τών δύο επιβιώσεων ήτοι ψυχής τέ καί σώματι, είναι αναπόφευκτη καί σ’ εξαιρετικές περιπτώσεις προσωρινώς συμμαχική έξ’ ανάγκης ή έκ παρερμηνείας…

Κάθε Ιστορία λέγει καί κάνει τά ιδικά τής. Η αλληλοκατασκόπευση καί αλληλοεκμετάλλευση τών δύο επιβιώσεων, ψυχής τέ καί σώματος, είναι ενδελεχής καί αναπόφευκτης…

Π.χ. ένας Μάρτυρας κάνει τό λάθος καί συλλαμβάνεται από τούς δήμιους Αντίχριστους. Καί λέγει, ά τώρα είναι η ευκαιρία νά σώσω τήν ψυχή μού Ομολογώντας καί συνάμα μή προδίδωντας Τόν Χριστόν!…

Από τήν άλλη μία σύλληψη ή μία ένδεια, είναι ευκαιρία διά τό σώμα νά επικυριαρχήσει είς τήν ψυχή καί νά τήν πείσει ν’ αφήσει βάσει τής λογικής τού τίς φαντασιοπληξίες καί τίς ακρότητες που φέρνουν σέ θανάσιμον κίνδυνον τό ίδιον… Είς τήν περίπτωση αυτή, τό σώμα είτε ωμιλεί είς τήν ψυχή αναγνωρίζοντας τήν, είτε είς τόν εαυτόν τού ανθρώπου, είτε είς αμφότερους…

Βλέπουμε όμως καί επεμβάσεις από πνεύματα… Μία ασθένεια προσγειώνει από τήν έπαρση, ταπεινώνει τόν άρρωστον ιδίως εάν η νόσος είναι ανίατη καί τόν κάνει νά Μετανοήσει αφού δέν έχει ούτως ή άλλως καλύτερη επιλογή βάσει τής ασθένειας τού, ασχέτως εάν αυτή θά έπρεπε νά είναι η επιλογή τού έξ’ αρχής… Όταν ό άνθρωπος συνειδητοποιήσει ότι διά τής ανίατης ασθένειας ή διά τής τραγωδίας θανάτου τινός οικογενειακού αγαπημένου προσώπου δέν υπάρχει ελπίδα διά τό σώμα, τότε προσφεύγει πρός τό άλλον ήμισυ τού ήτοι τήν Ψυχοϋπόσταση τού καί πρός Τόν Δυνάμει Σωτήρ Θεόν!… Η αδυναμία νά σώσει τό σώμα τόν κάνει νά πιστεύσει καί προσδοκήσει είς Τόν δυνάμει Σωτήρ Θεόν τής Υπόστασης τού εκείνης που μπορεί βάσει θρησκείας καί γενικότερης φιλοσοφίας νά σωθεί… Άλλοι πιστεύουν σέ επανενσάρκωση τής ψυχής αλλά όχι όλοι ότι αυτή η διαδικασία επαναλαμβάνεται διά παντός…

Τά κακά πνεύματα προτάσσοντε καί συντάσσοντε μέ τό σώμα καί εναντίον τής ψυχής… Κάνουν τούς ανθρώπους νά βλασφημούν Εκείνον ός προόρισε τήν δυνατότητα ή τήν επίτρεψη νά σώζεται η ψυχή αιωνίως καί όχι τό σώμα…

Εάν η ψυχή γίνει σαρκική ή σαρκοπληκτική ή σαρκόφιλη καί όχι πνευματόφιλη, τότε θά έχει τήν ίδια κατάληξη μέ τό σώμα ή καί χειρότερη, ενώ εάν γίνει πνευματόφιλη θά έχει τήν κατάληξη τών πνευμάτων που πιστεύει, καλά ή κακά… ουδέτερα ή ανάμεικτα… Άγιος είναι εκείνος που έχει μόνον τήν νοοτροπία, ψυχοτροπία, καρδιοτροπία, φιλοκαλοαγαθοτροπία τού καλού!…

Η διαφορά τού ανθρώπου από τό ζώον είναι ότι έχει δύο Επιλογές, δύο Επιλογές διαφορετικών καί αντισυγκρουώμενων Επιβιώσεων… Η ιδανική ισορροπία δι’ όποιον θέλει νά σώσει τήν ψυχή τού είναι κάθε τού πράξη, απόκτημα καί σκέψη διά επιβίωση, ισχύ καί απόλαυση τού σώματος νά μήν εμποδίζει έστω σοβαρώς, νά μήν ανατρέπει καί νά μήν προσκόπτει τήν ψυχοσωτηρία, αλλά η σαρκοσωτηρία όσον διαρκεί νά είναι υποταγμένη υπερσεμνή δούλα τής προσδοκίας διά ψυχοσωτηρία…

Όστις έχει άγνοια μίας έκ τών δύο επιβιώσεων, ρίχνεται μέ τά μούτρα είς τήν άλλη, εκτός καί εάν είναι αρρωστημένος, ώστε νά γνωρίζει τήν υπεραξία τής ψυχής αλλά νά τήν μισεί ή υποβιβάζει ή ωθεί πρός απώλεια λόγω σατανοπληξίας, ήτοι μιμούμενος τόν σατανά λόγω υπεραρρωστημένου εγωϊσμού καί Μεγάλης Ιδέας διά τόν ευατόν τού ή καί Αυτομεγαλοϊδέας μέ Μεγάλες Αυτοπροσδοκίες Βασιλείας καί Αυτοβασιλείας!…

Τόσον οί ανθρώποι όσον καί τά ζώα καί τά φυτά, δέν μπορούν ν’ αγνοήσουν τήν θρέψη καί πόση τού σώματος ήτοι τήν Σωματοεπιβίωση, αλλά ό άνθρωπος γνωρίζει πώς η Σωματοεπιβίωση είναι προσωρινή παλαίστρα δοκιμασίας διά τήν Ψυχοεπιβίωση…

Αυτόν είναι έναν από τά νοήματα τής ρήσης Τού Χριστού νά ζής ωσάν ν’ αποθάνεις αύριον καί ωσάν θά ζήσεις αιωνίως… Αύριον αποθαίνει τό σώμα αιωνίως ζή η ψυχή!… Τό νά ζής σήμερα ή νά πρέπει νά ζήσεις καί σήμερα, δέν πρέπει ποτέ νά σημαίνει ή μεταφράζεται έν σκέψει καί έν πράξει, νά καταστρέψεις «τό νά ζής ή ζήσεις αιωνίως»…

Ζής σήμερα μέ τά σημερινά καί αύριον μέ τά αυριανά, μέ τό νόημα, ζής σήμερα μέ τά προσωρινά καί από σήμερα ετοιμάζεσαι διά τά αιώνια βιώματα. Εάν δέν ετοιμαστείς από σήμερα δέν θά ζήσεις τά αυριανά μετά θάνατον καλάγαθα πνευματικά καλούδια!…

Μήν λησμονήσεις τήν ψυχή, ήτοι αυτόν που θέλει ό διάβολος καί τό σώμα! Χωρίς τόν διάβολον τό σώμα θά θυμώταν τήν ψυχή καί θά γινόταν αυτοθέλητως ολοκαύτωμα δι’ αυτήν, όπως συμβαίνει δηλαδή μετά από κόπους, επαναλήψεις, επιμονές καί υπομονές είς τούς αγίους!… Ό άγιος είναι ό μή γήϊνος, ό άλφα στερητικώς τό γίος = Γ+ιός!… Στερείται τήν γήν διά νά ζήσει αιωνίως τό Πνεύμα!… Τό Γ είναι τό Γ+ράμμα τών Γ+ονι+δίων καί ό Γ+ιός ό ιός τών Γονιδίων ήτοι τού ενστίκτου τής σαρκικής ζωής καί επιβίωσης!…

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΙΑΣ