Η Μάνα – Βαμπίρ

Δεν είναι όλοι οι γονείς έτσι,αυτό που περιγράφετε είναι μειοψηφία.Το κάθε παιδί είναι μια προσωπικότητα και δεν είναι κτήμα κανενός ψυχοπαθούς γονέα.Το καθήκον του κάθε γονέα είναι να βοηθήσει το βλαστάρι του να σταθεί στα πόδια του μόνο του και όχι να το θεωρεί κτήμα του και προέκταση των ανεκπλήρωτων πόθων του.

φέρνοντας τα παιδιά στην ζωή ή αυτά επιλέγουν να έρθουν σε σένα σε έναν κόσμο που δεν είναι παραδεισένιος αλλά κρύπτει πολλές παγίδες από ανθρώπους και επιλογές που θα έχουν στην ζωή , χρειάζονται αυτά τα μονοπάτια που θα βαδίσουν στα πρώτα χρόνια τους να είναι απλωμένα με αγάπη χαρά και ξεγνοιασιά αρχικά.
σιγά σιγά όλα θα πάρουν την σειρά τους και με τρόπο καλότεχνο θα βρεις τα βήματα και τις κατάλληλες στιγμές να τα καθοδηγήσεις ώστε να δημιουργηήσουν το δικός τους προσωπικό παρουσιαστικό στην ζωή.
τα βλέπεις δυναμικά , ελεύθερα , να κινούνται στο χώρο χωρίς να νοιάζονται για τα βλέμματα των άλλων γιατί αθώα ακόμα μέσα στην ζωή τους είναι .
αγνά …φωτεινά παραδείγματα .
κανείς δεν είναι τέλειος ..
αλλά συνεχώς προσπαθείς να γίνεις τέλειος στα μάτια των παιδιών σου καθώς και παραπέρα.
δύσκολο βέβαια είναι …αλλά η προσπάθεια πάντα είναι αρκετή .

δεν υπάρχουν περιθώρια ξεκούρασης , ήρθαν και περιμένουν από σένα να τους παρουσιάσεις τον καλύτερο ευατό σου γιατί και αυτό αντανακλάται προς τα αυτά .
η δύναμη έρχεται από μέσα σου , η υπομονή επίσης και όλα τα φέρνεις εις πέρας.

όταν η αγάπη σαν όνειρο έχεις υποσχεθεί να υπάρχει στο μέγιστο βαθμό , δεν το βάζεις ποτέ κάτω.

η αγκαλιά και το φιλί που θα σου δώσει το παιδί δεν υπάρχει καλύτερο δώρο να σου κάνει. γεμάτο αγάπη και φως.
αξίζει να προσπαθούμε για το καλύτερο μέλλον των παιδιών μας αλλά και για όλα τα παιδιά.

Το κείμενο είναι γραμμένο από άντρα…οκ! Λοιπόν φίλε-φίλοι-φίλες….Βασικά, την ίδια άποψη είχα πρίν γίνω μάνα….Μάλλον, πρίν τα παιδιά μου αρχίσουν την κοινωνικοποίηση(προνήπιο)… Θεωρούσα πολύ σημαντικό αυτό που μας επιβάλλει η κοινωνία και κάποιοι ανίδεοι σαν τον υπογράφοντα το άρθρο…. Μπορώ να γράψω πάρα πολλά για να σας εξηγήσω, αλλά δεν έχω χρόνο για χάσιμο… Απλά θα πώ τις διαπιστώσεις μου ώς μάνα δύο παιδιών σε ηλικία δημοτικού. Τα παιδιά μου μιλάνε στον πληθυντικό στους μεγαλύτερους και τους ακούνε όταν τους απευθύνονται. Πετάνε τα σκουπίδια στους κάδους, δεν βρίζουν, δεν φτύνουν, δεν πετάνε πέτρες στα αυτοκίνητα. Ά, και για να μήν μπερδευόμαστε…. Είναι πολύ κοινωνικά, έχουν πολλούς φίλους, είναι απιστευτα ενεργητικά, κάνουν τούμπες στα μονόζυγα και στα δέντρα του παρκου και δεν είναι όλη μέρα στο internet. ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ…Υπάρχουν παιδιά που οι μαμάδες αποφάσισαν οτι δεν θα πάψουν να είναι “γυναίκες” επειδή γέννησαν και οι πατεράδες θεωρούν οτι τα παιδιά γίνονται ¨μάγκες” όταν μεγαλώνουν ανεξέλεγκτα, καθώς οι γονείς, έχουν τη….δική τους ζωή που δεν πρέπει να…χαλάσουν….Οκ…ΑΥΤΟ, ΛΟΙΠΟΝ, ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΜΑΣ…ΑΥΤΟΙ ΟΔΗΓΟΥΝ ΤΗΝ ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΚΡΙΣΗ ΑΞΙΩΝ ΠΟΥ ΡΗΜΑΖΕΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΑΣ….. Λοιπόνννν, όση ώρα οι μαμάδες πίνουν τα καφεδάκια τους συνεχίζοντας να το “παίζουν¨γκόμενες θεωρωντας οτι αυτό στηρίζει την γυναικεία τους υπόσταση και όχι η μητρότητα, την ώρα που οι πατεράδες συζητάνε μόνο για τα αντρικά τους θέματα ώστε να μήν χάσουν την…ενήλικη υπόστασή τους χάνοντας χρόνο νουθετώντας τα παιδιά τους, λές και το μεγάλωμα ΑΝΘΡΩΠΩΝ είναι χαμένες χρόνος, ΤΑ ΠΑΔΙΑ ΤΟΥΣ πετάνε πέτρες στα διερχόμενα αυτοκίντα, σπάνε τις κούνιες για να γελάσουν, τραβάνε τα λάστιχα ποτίσματος των πάρκων, φτύνουν τις εικόνες της εκκλησίας, κατεβάζουν τσόντες στο internetαπό τα 8 τους, μιλάνε μόνο με βρισιές και δεν έχουν μάθει τις έννοιες ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΟΥΣ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΥΣ, ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΦΥΣΗ, ΗΘΙΚΗ, ΑΓΑΠΗ, ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ, ΣΥΖΗΤΗΣΗ κλπ, κλπ, κλπ…… ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΝΑΡΩΤΙΟΜΑΣΤΕ ΤΙ ΠΑΕΙ ΣΤΡΑΩΑ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΑΣ…..!!!!!! ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΕΜΕΙΣ ΠΟΥ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΜΕ ΝΑ ΚΟΨΟΥΜΕ ΤΙΣ ΒΟΛΤΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΜΑΓΚΙΕΣ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΑΝΑΘΡΕΨΟΥΜΕ ΣΩΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΑΣ, ΕΧΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΑΘΕ ΕΞΥΠΝΑΚΙΑ ΝΑ ΠΟΥΛΑΕΙ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΟΜΠΟΥΡΔΕΣ….SORRY ΦΙΛΕ, ΕΙΣΑΙ ΛΑΘΟΣ!!!!!!!! ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΟΥ ΕΠΙΣΗΣ!!!!!!!!!!

Αρθρογραφε πιο βλακας κ κομπλεξικος πεθαινεις….