Η ελληνική καταγωγή τών ευρωπαϊκών λέξεων, αρχίζουμε μέ τήν λέξη οίνος Πώς από τόν οίνο καταλήξαμε στό whisky…. Σκοτία, Ιρλανδία…..

Οίνος ευφραίνει καρδίαν…. Πίννε κρασίν νάσιης ζωήν. Τόν σίτον, τόν οίνον καί τό έλαιον….

Η ελληνική καταγωγή τών ευρωπαϊκών λέξεων, αρχίζουμε μέ τήν λέξη οίνος Πώς από τόν οίνο καταλήξαμε στό whisky…. Σκοτία, Ιρλανδία…..

Εάν ανατρέξετε σέ λεξικά θά σάς συμβουλεύσουν ότι ίσως είναι ιρλανδικής, γερμανικής, ινδουιστικής καταγωγής. Δέν ανατρέχω τακτικά σέ λεξικά όταν ανακαλύψω μία γλωσσική καταγωγή, διότι γνωρίζω ότι τά λεξικά ψιττακίζουν (παπαγαλίζουν) εντός τών πλαισίων τής χρόνιας προπαγάνδας καί απόκρυψης ότι οί λέξεις κατάγονται από τά ελληνικά…..

Παραδείγματος χάριν, πώς δύναται νά είναι ιρλανδική ή γερμανική λέξη όταν είμαστε υπεραρχαιότερος λαός καί μέ συνδοιασμόν τήν επίγνωση ότι εμείς αποικήσαμε εκεί καί όχι οί εκεί εδώ, αλλά καί ότι εμείς είμασταν οί πρώτοι άνθρωποι οπού μεταναστεύσαμε είς τήν Ευρώπη; Συνεπώς η Γλωσσολογία χρειάζεται τήν επίγνωση τής Υπεραρχαιότητος τών Ελλήνων….

Πώς νά πιστεύσω ότι η λέξη οίνος είναι ιρλανδική όταν η λέξη Ιρλανδία προέρχεται από τά ελληνικά καί δή από τούς Κέλτες καί αυτοί από τό όνομα τού υιού τού Ηρακλέως Κέλτην καί όταν ό Ηρακλής θεωρείται ότι έζησε από τό 11,000 π.Χ. έως τό 16,000 π.Χ. καί ότι ήδη όταν ό Οδυσσέα ταξείδευσε μετά τόν τρωικόν πόλεμον ώς τήν Ισλανδία βάσει μελετών Γάλλου συγγραφέως, νά φαίνεται ούτως ή άλλως ότι όλοι όσους συναντούσε ωμιλούσαν Ελληνικά;…. Πώς νά πιστεύσω ότι υπάρχει έστω καί μία ευρωπαϊκή λέξη καί από άλλες περιοχές οπού δέν κατάγεται καί δέν γονιμοποίησε τήν Ελληνική Γλώσσα; Κάποιοι Γλωσσολόγοι τό κατάλαβαν καί τό λένε, άλλοι ακόμη κοιμούνται καί ψάχονται, όλοι γράφουν λεξικά καί είς τό διαδίκτυον….

Λοιπόν, η λέξη Ιρλανδία = Ηρλανδία από τήν έκφραση Ηρακλή λάνδη, λάντα = γή ή όπως ήταν τέλος πάντων η λέξη λάνδη άν ανατρέξεις τό λεξικόν. Τό σημαντικόν είναι ότι συναντάμε τήν έκφραση Ήρα λάντ = Ηρακλής γή, καί προφανώς έδωσε ό Κέλτης ό υιός τού Ηρακλής ός είχε τό βασίλειον τού είς τήν Σκοτία πρός τιμήν τού πατέρα τού…. Τώρα πώς γνωρίζουμε τήν εκεί γονιμοποίηση τής Ελληνικής Γλώσσας;

Η χώρα οπού ζούσε ό Κέλτης καλείται Σκότλαντ = Σκότ+λάντ, τό σημαντικόν είναι ότι δέν θέλουμε παπά διά νά καταλάβουμε ότι προέρχεται από τήν λέξη σκότος, σκοτιά… καί ωσαύτως τό συμπέρανα έκτοτε! Αργότερα εξεπλάγην όταν έμαθα…., αργότερα είπαμε ότι μέχρι 19ον μ.Χ. οί Σκοτζιέζοι/ή καί Σκότοι καλούσαν τήν γήν τούς Σκοτιά = Scotia = Σκοτία όπως ήδη τήν λέμε καί μέ αυτόν τό όνομα είναι γραμμένη είς τά μέχρι τότε βιβλία…. Τί νά τά κάνω τά λεξικά μέ τήν νοοτροπία τής ηττοπάθειας ή τής σκόπιμης ή τυχαίας Αντιελληνικότητος;……

Καί τώρα ό οίνος….

Είς τό λεξικόν αναφέρεται ότι είς τήν Γραμμική Β΄εγράφετο Fοίνος. Τό δίγαμμα = F προφέρεται αρκετά ακόμη είς τήν κυπριακή διάλεκτο ήτοι γχ κάπως από τόν ουρανίσκον καί τούς αμυγδαλές…. Εντούτοις, οί Γάλλοι έχουν καταλήξεις συμφώνων οπού δέν προφέρουν, τό ίδιον καί οί Άραβες, όπως είπαμε γράφουν π.χ. Αλλάχ αλλά προφέρουν Αλλά….

Επίσης οί Άγγλοι γράφουν photo αλλά προφέρουν foto….. Ποίος δύναται νά μάς πείσει ότι προφέρετο τό F είς τό Fοίνος τής Γραμμικής Β΄καί άν αναγνώθηκε σωστώς…….;;;;;…… Κανένας, επειδή κανένας Μάρτυρας τής τότε εποχής, γλώσσας καί γραφής δέν ζή…. πιά!

Εκείνον όπου έχουμε έως τήν σήμερον είναι τό οίνος….. Κατά τήν άποψη μού η ετυμολογία τού είναι: «οί νοός» = οινοός δηλαδή αί νοίαι = οί νούες από τό νούς δηλαδή κατά σύγχρονη ελεύθερη μετάφραση τά πνεύματα εξού καί όλα τά παράγωγα τού ονομάζονται οινοπνεύματα….Νούς = Πνεύμα…. άν καί άλλαξε κάπως όχι πολύ τό νόημα σύν τώ χρόνω διά τής εξέλιξης τής επιστήμης καί τών ορολογιών…

Οίνος = β+οίνος ή φ+οίνος = vinum λατινιστί, vino ιταλιστί, vine ή vin γερμανιστί καί σκανδυναυιστί, wine αγγλιστί, whiskey σκοτιστί, λεγώταν καί fin ιρλανδιστί, wain αραβιστί wein γοτθικογερμανιστί, jalin εβραϊστί ήτοι προφέρετο ζαλίν από τό ζάλη ή γιαλίν κάπως δέν έχει σημασία  guin γαλατιστί = γουίν…. Βλέπουμε σέ όλες τίς γλώσσες νά βάζουν έναν σύμφωνον έμπροσθν είτε βήτα είτε γάμμα είτε τζ κ.α. επειδή δέν δύνανται νά προφέρουν τήν καθαρή λέξη αρχίζωντας από φωνήεν ήτοι οίνος καί τό λένε βοίνος = βίνος ή βίνο, γοίνο = γουάϊν, γουίσκυ = ουίσκυ έν τέλει. Vidka = βότκα ρωσσιστί, τό gin = τζιήν είναι απλά αντικατάσταση τού βήτα καί τού γάμμα μέ τζι/g…. κ.ο.κ….

Τώρα έχουμε τήν λέξη βάσα/βάσσα = wasa/vasa όπου σημαίνει ύδωρ από τό βαπτίζω = βυθίζω εντός ύδατος καί βλέπουμε ότι είναι συγγενική μέ τό βάϊν = vine καί τά άλλα παράγωγα…. Κατά συνέπεια, τό Fοίνος προφέρετο σέ κάποιες πόλεις/χωριά φοίνος καί σέ άλλες βοίνος εξού καί βαπτίζω = βάσα οπού επίσης είναι υγρόν όπως καί τό κρασίον…..Τό Fοίνος προφέρετο καί Γχοίνος = Χύνος = χύνω επειδή έχυναν τόν οίνος εντός κρατήρων πόσης…..

Παρακαλουθούμε ξανά εδώ τόν Νόμον τής Πέραν τής Μίας Καταγωγής τών Ελληνικών Λέξεων ήτοι α) οί νοός καί β) Γχοίνος…. Είναι δέ καί τό αντίστροφον τής λέξεως άγχος = ά+γχος = Γχός = Γχοίνος…. Διότι τό άλφα είναι πάντοτε στερητικόν έστω καί άν συνοδεύεται σέ ενιαία λέξη εντούτοις οί λέξεις είναι Μαθηματικά Γραμμάτων. Π.χ. η λέξη «από» είναι τό «από» αλλά είναι καί η σύνθεση ά+πό = άλφα στερητικόν + πό, συνεπώς ότι σημαίνει τό από ουσιαστικώς κυριολεξιστί σημαίνει τό αντίστροφον τό «πό» ή καί ότι δηλώνει τό «πό» τό στερεί τό «ά+πό»…. Τάδ’ έφη Μαθηματικά….

Όσον διά τό άν η λέξη οίνος ή οιανδήποτε άλλη λέξη είναι ινδουιστική αρκεί νά σάς δείξω σέ άλλον άρθρον δήλωση καί φωτογραφία τού Ομίλου Γλωσσολογίας τής Καλκούτας από τό βιβλίον τής Άννας Τζιροπούλου Ευσταθίου: «Η ΕΛΛΗΝ ΛΟΓΟΣ»….

Πάντως οί Μαρωνίτες μία χριστιανική κοινότητα είς τόν Λίβανον, τήν Κύπρον καί τήν Μικρά Ασσία έχουν τά ονόματα Φοίνος = Φίνος καί Λίνος. Βάσει τής Γλωσσολόγου Άννας Τζιροπούλου Ευσταθίου ό Αγήνωρ, ό Κάδμος καί ό Λίνος ήταν τρείς Θηβαίοι οπού έκαναν αποικίες σέ διαφορετικές εποχές τόν Λίβανον καί από αυτούς κατάγονται οί Φοίνικες εξού καί φοίνιξ καί τό μυθικόν πτηνόν Φοίνιξ τής ελληνικής μυθολογίας, όπως ίσως αποκαλύψουμε κάποια στιγμή τί «τρομακτικόν» κρύβει όπισθεν τού ονόματος τού…. Τό Λίνος ίσως είναι από τό Λήνος = Ληνός = ληνός δηλαδή τό πατητήρι σταμφυλιών. Εάν έδιναν ονόματα σχετικά μέ τόν οίνον τότε τόσον τό Φοίνος όσον καί τό Λήνος/Ληνός συνάδουν…. Δέν αποκλείεται όταν διδόταν όνομα Φίλιππος = φίλος τού ίππου, Γλαύκος = γαλανός αλλά καί κουκουβάγιος αφού γλαύκα σημαίνει κουκουβάγια καί ίσως απ’ αυτούς συνεχίστηκε η παράδοση είς τίς Εσπερίδες ώστε οί Έλληνες οπού ύστερα ονομάσαμε Ερυθρόδερμοι νά έχουν ονόματα ζώων καί άλλων σχετικών….

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΙΑΣ