Φιλιώνοντας με τον Πόνο. Ηχητικός Διαλογισμός …

Από: Μαρία Πέππα

Αισθάνεστε αναστατωμένοι, ανήσυχοι, θλιμμένοι, συναισθηματικά ή σωματικά εξουθενωμένοι εξαιτίας μιας δύσκολης κατάστασης που περνάτε αυτή την περίοδο στη ζωή σας και αυτό είναι απόλυτα κατανοητό. Ενίοτε αναρωτιέστε θυμωμένα για τη ζωή που είναι τόσο άδικη μαζί σας ή για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζετε κάθε φορά που ξεπροβάλλει το ενδεχόμενο για αλλαγή της πλεύσης σας. Αντιμετωπίζετε την τρέχουσα κατάσταση, με δυσφορικά συναισθήματα και πολλές φορές πόνο απύθμενο.

Η αντίσταση, η καταπίεση και η απόρριψη των αρνητικών κατά κύριο λόγο συναισθημάτων είναι κοινή για τους περισσότερους ανθρώπους. Για παράδειγμα, ένας σύζυγος μπορεί να καταπιέσει το θυμό που αισθάνεται για την σύζυγό του, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ο θυμός δεν είναι εκεί και ότι δεν βιώνει μια συνεχή εσωτερική σύγκρουση με ανυπολόγιστες για εκείνον ψυχο-σωματικές αρνητικές συνέπειες και βλάβες.

Αντί να αντιστέκεστε στον πόνο σας και να τον πολλαπλασιάζετε, θα ήταν σκόπιμο να μάθετε να αποδέχεστε τον αυθεντικό σας εαυτό και την κάθε εμπειρία που σας βοηθά να κατανοήσετε το ποιοι πραγματικά είστε. Με αυτόν τον τρόπο, μπορείτε να αναπτύξετε την αυτο-αποδοχή και την συμπόνια απέναντι στον εαυτό σας.

Οι άνθρωποι που ζουν αυθεντικά καλοδέχονται τις εσωτερικές τους εμπειρίες. Τις συμπάθειες, τις αντιπάθειες, τα ενδιαφέροντα, τις αξίες. Αισθάνονται μέσα στις σχέσεις τους με τους άλλους ανθρώπους περισσότερο ευτυχισμένοι και επιτυγχάνουν μεγαλύτερη αίσθηση εσωτερικής ειρήνης.

Έτσι λοιπόν, ένα από τα σημαντικότερα βήματα που μπορείτε να κάνετε ως προς αυτή την κατεύθυνση είναι να αποδεχτείτε την τρέχουσα πραγματικότητά σας. Η κατάστασή σας είναι αυτό ακριβώς που χρειάζεται να είναι στο κάθε εδώ και τώρα σας. Κανένα ευχολόγιο, απόρριψη της κατάστασης ή του εαυτού δεν θα σας οδηγήσει σε κάτι διαφορετικό ή θα αλλάξει κάτι. Ωστόσο, αποδεχόμενοι το πρόβλημά σας, κοιτάζοντάς το κατά πρόσωπο, μπορείτε τουλάχιστον να αρχίσετε να το αντιμετωπίζετε.

Δώστε μεγάλη προσοχή, παρατηρήστε τις σκέψεις σας, τα συναισθήματα και τις επιθυμίες σας. Μόνο αναγνωρίζοντας τις εσωτερικές σας εμπειρίες γίνεστε αληθινοί. Όταν είναι επώδυνες, τότε μπορείτε τουλάχιστον να βρείτε τρόπους για να παρηγορηθείτε και να τις αντιμετωπίσετε αποτελεσματικότερα.

Κανείς δεν θεραπεύθηκε ποτέ από ένα χτύπημα στο κεφάλι χτυπώντας και πάλι το κεφάλι του. Το ίδιο μπορεί να ειπωθεί και για τον συναισθηματικό πόνο διότι η αυτοκριτική για κάποια δυσκολία δεν θα επιλύσει κανένα πρόβλημα. Ο τρόπος για να θεραπεύσετε και να προχωρήσετε πέρα από τον πόνο είναι να τον αποδεχτείτε και στην συνέχεια να βρείτε τρόπους για να επουλώσετε την πληγή. Με τον ψυχολογικό πόνο πιο συγκεκριμένα, η αποδοχή και η συμπόνια είναι απαραίτητες για να θεραπευτεί, να απελευθερωθεί έτσι ώστε να καλλιεργήσετε το κατάλληλο έδαφος όπου θα ευδοκιμήσουν οι καρποί για να γευτείτε τα δώρα της προσωπική σας εξέλιξης και ανάπτυξης.

Πρόσφατα διάβασα ένα ποίημα για τον πόνο, με τον τίτλο A beautiful take on equanimity της Anne Morrow Lindbergh. Με άγγιξε τόσο βαθιά !!! Ένιωσα μια πανέμορφη αίσθηση ευσυνειδησίας να αναδύεται από μέσα μου και να με συμπαρασύρει. Το αποδίδω σε ελεύθερη μετάφραση και το αφιερώνω σε όλους εσάς τους αγαπημένους και αγαπημένες μου εκεί έξω, που όπως η πλειοψηφία των ανθρώπων δυστυχώς έχετε, έχουμε μάθει με νύχια και με δόντια να αντιστεκόμαστε στον πόνο είτε πρόκειται για σωματικό, συναισθηματικό ή ψυχικό με αποτέλεσμα να τον ενδυναμώνουμε.

Εύχομαι ολόψυχα καθώς θα το διαβάζετε, να σας αγγίξει όσο άγγιξε εμένα και ακόμη περισσότερο. Να αποτελέσει την απαρχή μιας διαφορετικής, περισσότερο ολιστικής προσέγγισής του εφόσον εξορισμού αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της κάθε ύπαρξης vs ζωής.

A beautiful take on equanimity …

Όταν ο πόνος είναι μεγάλος, φίλιωσε μαζί του.

Άφησέ τον να σε παρασύρει, άνοιξε τις παλάμες σου και το σώμα σου στον πόνο.

Έρχεται σε κύματα, όπως η παλίρροια και πρέπει να είσαι ανοιχτός/η σαν μια βάρκα που έχει προσαράξει στην παραλία – αφήνοντας τα κύματα να σε γεμίσουν και στη συνέχεια να υποχωρήσουν, αφήνοντάς σε άδειο/α και καθαρό/η.

Και με μια βαθιά εισπνοή που πρέπει να είναι τόσο βαθιά όσο και ο πόνος, καταφτάνει ένα είδος εσωτερικής ελευθερίας από τον πόνο, σαν ο πόνος που βιώνεις να μην ήταν δικός σου αλλά του σώματός σου.

Το πνεύμα, η ψυχή αποθέτει το σώμα στο βωμό …

Για να εμβαθύνετε ακόμη περισσότερο την εμπειρία σας, σε διαλογιστική μορφή και ηχητική απόδοση αυτή την φορά, σας προτρέπω να απομονωθείτε κάπου ήσυχα, να φροντίσετε έτσι ώστε να μην σας ενοχλήσει κανείς, να φορέσετε στα αυτιά τα ακουστικά σας, να κλείσετε τα μάτια σας και να συντονιστείτε με το απόσπασμα για τον πόνο από το ¨Immortal Talks¨ Book 1 By: Shunya που ετοίμασα με αγάπη για εσάς και τους οικείους σας …

Μαρία Πέππα
Κλινική Υπνοθεραπεύτρια – Stress Coach
hypnotherapy4u.gr