ΕΛΛΗΝΩΝ ΝΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΦΩΣ

Κυριάκο φίλε μου είσαι και εσύ ένα βήμα πρίν αποδεχτείς τον Ιησού μας. (Γιατί και αυτός για αυτά λέει) Ψαξτω και θα δεις οτι έχω δίκιο…
Καλή δύναμη σε οτι κάνεις.

Όλοι είμαστε εδώ για ένα σκοπό. Όλοι μας πασχίζουμε για κάτι. Όλοι δίνουμε καθημερινά την ενέργειά μας πολεμώντας για κάτι. Τι είναι όμως αυτό το κάτι; Αυτό το κάτι είναι που κάνει τη διαφορά ανάμεσα στους ανθρώπους. Η ειδοποιός διαφορά που διαχωρίζει τους πολλούς, από τους λίγους. Η διαφορά των ασημαντων ανθρώπων από τους σπουδαίους.

Για ποιον λόγο ζεις; Ζεις για να δουλεύεις, ωστε να πάρεις ένα καλύτερο αμάξι; Για να πάρεις μια μεγαλύτερη τηλεόραση; Για να πάρεις ένα ακριβό φόρεμα; Για να φτιάξεις ένα μεγαλύτερο σπίτι; Για να γίνεις διάσημος; Για να είσαι δημοφιλής;

Ποια είναι τα ιδεώδη σου;

Γιατί τόσος κόσμος ζει σκλαβωμένος σε μια δουλειά που δεν του αρέσει και βασανίζεται καθημερινά περιμένοντας τις δύο βδομάδες διακοπές για να ξεφύγει από αυτή τη πραγματικότητα που ο ίδιος έχει επιβάλει στον εαυτό του; Γιατί τόσος κόσμος διαμαρτύρεται για μια πραγματικότητα που ο ίδιος συμμετέχει στο να διαιωνίσει;

Έχεις ποτέ σταματήσει να σκεφτείς για ποιο λόγο κάνεις αυτά που κάνεις; Υπάρχει κάποιος μεγαλύτερος στόχος; Υπάρχει κάποιο μεγαλύτερο νόημα; Ή μήπως απλά πας όπου πάνε και οι υπόλοιποι; Ή μήπως προσπαθείς να μιμηθείς αυτά που βλέπεις στη τηλεόραση και το σινεμά;

Όταν κάποιος δεν έχει έναν ανώτερο στόχο, η ζωή του γεμίζει με πολλούς μικρούς και ασημαντους. Δεν υπάρχει εσωτερική κατεύθυνση και ο άνθρωπος παρασυρεται από κάθε εξωτερικό παράγοντα.

Η χριστιανή γιαγιούλα που σε όλη της την ζωή δεν είχε κανένα ανώτερο σκοπό (γιατί όλα θα τα κάνει ο θεούλης με ένα θαύμα) έχει μαζέψει όλη αυτή την ενέργεια μέσα της και ποτέ δεν την αφιέρωσε σε κάτι ουσιαστικό. Και έρχεται τώρα ο σκύλος του γείτονα και χέζει στην αυλή της και εκείνη τη στιγμή ο αυτοσκοπός της γιαγιούλας είναι να καταστρέψει ότιδήποτε προσβάλλει τη πραγματικότητά της. Θα καταριέται και θα βρίζει τον γείτονα μέχρι να πεθάνει. Γιατί; Γιατί δεν έχει τίποτα σημαντικότερο στη ζωή της να κάνει και ασχολείται με την παραμικρή μαλακία.

Αν δεν έχεις σημαντικά πράγματα να κάνεις στη ζωή σου, θα σκέφτεσαι «γιατί δεν παρατήρησαν το νέο μου χτένισμα» και «δεν άρεσε στη φίλη μου η καινούρια μου μπλούζα» και «ο περιπτεράς μου αντιμίλησε όταν του ζήτησα να μου χαλάσει το 20ευρω» και «ο σερβιτόρος με έβρισε που δεν του έδωσα φιλοδώρημα». Αν δεν έχεις ανώτερους στόχους, καταλήγεις να αναλώνεις το χρόνο σου με μικρότητες. Αναμασας τα ασημαντα γεγονότα διαρκώς μέσα στο μυαλό σου, φτάνοντας σε σημείο κατάθλιψης, οργής, απογοήτευσης ή ότι άλλο συναίσθημα χάνοντας την επαφή με το πραγματικό νόημα της ζωής.

Γιατί;

Γιατί είμαστε φτιαγμένοι για να κάνουμε σημαντικά πράγματα στη ζωή μας!

Οι ανώτεροι στόχοι είναι η τροφή της ψυχής μας. Όταν δεν «ταΐζουμε» τη ψυχή μας με ανώτερους στόχους, αυτή καταλήγει να πεινάει και θα καταβροχθίσει οτιδήποτε περάσει από μπροστά της, όσο ασημαντο και να είναι.

Κάποιος που ψάχνει να «γαμήσει» ολοένα και περισσοτερες «γκόμενες» και πασχίζει και προσπαθεί με όλη του τη δύναμη μόνο και μόνο για να ικανοποιήσει το κομπλεξ του ότι είναι αποδεκτός. Ενώ ταυτόχρονα καταστρέφει τα συναισθήματα πολλών γυναικών και διαρκώς αποφεύγει την ανώτερη συναισθηματική επαφή. Από την άλλη μεριά, μια κοπέλα που υποδύεται ένα ψεύτικο χαρακτήρα και πασχίζει με όλη της τη δύναμη, λέει ψέματα στον ίδιο της τον εαυτό, μόνο και μόνο για να πείσει μερικούς αγνώστους ότι είναι δημοφιλής. Ενώ στη πραγματικότητα ζει σε ένα ψέμα και όσους φίλους και να έχει, στη πραγματικότητα έχει χτίσει τον εαυτό της μέσα σε μια φυλακή μοναξιάς.

Όλα αυτά είναι εφήμερα πράγματα και επιφανειακά, σαν τις σειρές της τηλεόρασης και τις ταινίες του σινεμά. Και μπορεί να πει κανείς ότι όλα από εκεί προέκυψαν. Από τη συνεχή πλύση εγκεφάλου. Όταν στις νέες γενιές από μωρά αποκτούν εικόνες επιφανιακές, θα μαθουν ότι αυτή είναι η πραγματικότητα. Ότι οι άντρες πρέπει να «γαμάνε» ότι βρουν, να οδηγούν λαμποργκίνι και πόρσε και τα λεφτά τους πεφτουν από τις τσεπες για να είναι πετυχημένοι και άξιοι σεβασμού στη κοινωνία. Ότι οι γυναίκες θα πρέπει να είναι αδύνατες με τέλειες αναλογίες, να νοιάζονται μόνο για την εμφάνιση τους και να περιορίζονται μόνο σε λίγες αποδεκτές συμπεριφορές.

Και που είναι οι ανώτερες αξίες; Ποιος θα μπορέσει να κοιτάξει πέρα από τους επιφανιακούς στόχους που εδώ και γενιές έχουν μεγαλώσει με εφήμερα πράγματα; Ποιος θα μάθει στα παιδιά αυτές τις ανώτερες αξίες όταν οι ίδιοι οι γονείς ασχολούνται με το «τι είπε ο τάδε διάσημος στην τάδε διάσημη», ή «γιατί ο γείτονας πετάει τα αποτσιγαρα του στις γλάστρες μας» και το κάνουν λες και είναι το πιο σημαντικό πράγμα στον κόσμο. ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΤΙΠΟΤΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟ ΝΑ ΑΣΧΟΛΗΘΟΥΝ!

Αν πάμε σε έναν διαφορετικό κόσμο, πιο απόκρυφο από τα επιφανειακά και τα εφήμερα, θα βρούμε αυτούς τους ξεχωριστούς ανθρώπους. Θα δούμε ότι οι στόχοι τους διαφέρουν κατά πολύ. Θα δούμε ότι δεν ασχολούνται με τη κάθε παραμικρή μαλακία, γιατί ξέρουν ότι ο στόχος τους είναι σημαντικός και ότι δεν θα κάτσουν να σπαταλήσουν τον χρόνο τους και την ενέργειά τους αριστερά και δεξιά. Προχωρούν στη ζωή επικεντρωμένοι. Αποκτούν ισορροπία και δύναμη μέσω του πάθους τους για να πετύχουν αυτούς τους στόχους.

Μπορεί επιφανειακά να μοιάζουν με όλους τους υπόλοιπους, αλλά μέσα τους ξέρουν ότι «δουλεύω για να μεγαλώσω τα παιδιά μου και να τους δώσω όσο περισσοτερα εφόδια γίνεται» ή οτι «διαβάζω και μελετώ διαρκώς για να βελτιωθώ και να μπορέσω να εξελιχθώ» ή ότι «προσπαθώ καθημερινά να κάνω αυτόν τον κόσμο λίγο καλύτερο από ότι ήταν χθες» ή ότι «θέλω να ζήσω την πραγματική αγάπη και να νιώσω ένα με το ταίρι μου» ή οτιδήποτε άλλο νιώθουν μέσα στη ψυχή τους.

Αυτό είναι το μυστικό. Να πηγάζει μέσα από τη ψυχή. Όχι το αντίστροφο.

Έτσι καταλαβαίνουμε ότι είναι όντως ένας ανώτερος στόχος. Αλλά για να μπορέσουμε να ακούσουμε αυτό που έχουμε μέσα στη ψυχή μας, όλα τα υπόλοιπα πρέπει να σιωπήσουν. Κάθε εφήμερη και επιφανειακή παρεμβολή πρέπει να παύσει, για να αντηχήσει η ανεπαίσθητη αρμονία της ψυχής. Είναι η στιγμή που ενώ ολοι οι άλλοι γύρω μας πανικοβάλλονται μέσα σε θόρυβο και παρεμβολές για να πετύχουν εφήμερους στόχους, εμείς σταματάμε και καθόμαστε ακίνητοι με ηρεμία και αφουγκραζόμαστε την αρμονία μέσα μας. Διαλογιζόμαστε και ακούμε τον εσωτερικό κόσμο μας. Το κομμάτι του εαυτού μας που ξέρει πραγματικά για ποιον λόγο ζούμε. Για ποιον λόγο είμαστε εδώ.

Μπορεί να πάρει καιρό για να καταφέρουμε να αντιληφθούμε αυτό που λέει η ψυχή μας, αλλά είναι αυτό που θα μας μεταμορφώσει από ασημαντους ανθρώπους σε σπουδαίους και τρανούς.