Άδειασε το μυαλό σου και ξεκίνα να ζεις

Άδειασε το μυαλό σου και ξεκίνα να ζεις

Κάνεις σχέδια και υποθέσεις. Και ποιος ο λόγος; Φτιάχνεις σενάρια στο μυαλό σου για το πως θέλεις να γίνουν κάποια πράγματα στη ζωή σου.

Κάνεις υποθέσεις για το πως θα μιλήσεις, για το πως θα συμπεριφερθείς σε συγκεκριμένες καταστάσεις στη καθημερινότητα σου και περιμένεις το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Δεκτό και κατανοητό. Δεν λέω, και εγώ το κάνω, δε βγάζω τον εαυτό μου απέξω.

Μα ποιος ο λόγος; Αφού στο τέλος δε θα γίνουν όπως επιθυμείς, δε θα γίνουν όπως εσύ έχεις το θράσος να επιθυμείς. Αφού τα πάντα αλλάζουν μέσα σε μια και μόνο στιγμή.
Τα πάντα κυλούν κι εσύ απλά ακολουθείς.

Τίποτα δεν είναι δεδομένο, αφού δεν ξέρεις τι θα συμβεί αύριο, και δεν μπορείς να προβλέψεις το μέλλον. Συνέχεια όμως προσπαθείς να κρατηθείς από κάτι και σκέφτεσαι πως ακριβώς θα δράσεις για να μπορείς να κρατηθείς, αλλά αυτές οι σκέψεις ως δια μαγείας πέφτουν πάλι στο κενό, με αποτέλεσμα να παίρνουν κάτω και σένα μαζί τους.

Σύμφωνα με τον συγγραφέα Μανώλη Δουκίδη, όταν ο άνθρωπος σκέφτεται ο θεός γελάει και όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια ο θεός ξεκαρδίζεται στα γέλια.

Και συμφωνώ μαζί του, και πιστέψτε με, για κάποια άθρησκη σαν και εμένα είναι θέμα που το πιστεύω αυτό! Δεν ξέρω τι υπάρχει εκεί πάνω στα ψηλά και μας βλέπει, τι μας εξουσιάζει ή στη τελική αμφιβάλω αν και αυτός ο ίδιος δημιούργησε τον κόσμο όλο, αλλά με αυτά που βλέπει σίγουρα ξεκαρδίζεται στα γέλια. Έχουμε το θάρρος να ζητάμε, να απαιτούμε να γίνουν κάποια πράγματα και να περιμένουμε να πάνε όλα με τη κατεύθυνση που εμείς θέλουμε, ενώ εκείνος μας κάνει ότι θέλει.
Προτείνω λοιπόν να αλλάξουμε και εμείς τον τρόπο που σκεφτόμαστε και συνεπώς τον τρόπο που δρούμε. Τι θα γινόταν αλήθεια αν τα αφήναμε όλα στη τύχη τους; Και όπως μας έρθουν; Ξέρω είναι δύσκολο, ειδικά για κάποιους από εμάς που θέλουμε να έχουμε ένα πρόγραμμα να ακολουθήσουμε, και βαδίζουμε βάσει σχεδίου, αλλά τι θα γινόταν; Έχετε αναρωτηθεί ποτέ; Σίγουρα θα απογοητευόμασταν λιγότερο γιατί δεν μπορείς να στεναχωριέσαι για κάτι που δεν έγινε και δεν το είχες προβλέψει. Δεν μπορείς να λυπάσαι για κάτι που ήθελες να πάρει διαφορετική πορεία από αυτή που ήδη πήρε.

Επομένως, συστήνω να αφήσουμε όλα αυτά στην άκρη.
Να μη σκεφτόμαστε.
Να μην υπερ-αναλύουμε τα πάντα.
Να μην κάνουμε σχέδια και σενάρια και υποθέσεις.
Να μη φορτώνουμε το μυαλό μας με άχρηστες και αναλώσιμες σκέψεις με αναγεγραμμένη επάνω τους μια σύντομη ημερομηνία λήξεως.

Να αφήσουμε τη ζωή να κυλήσει, να τρέξει, να πάρει αυτή το τιμόνι και όπου μας βγάλει. Μα ούτως ή άλλως δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι, δεν μπορούμε να αλλάξουμε εμείς κάτι, για τον απλούστατο λόγο διότι “δεν περνάει από το χέρι μας”.

Η ζωή προχωράει μαζί μας, είτε της δίνουμε σημασία, είτε όχι, ενώ εμείς κάνουμε φανταστικά σενάρια και την χάνουμε! Προσοχή, δε θέλω να παρεξηγηθώ, δε λέω να μην κάνουμε και όνειρα, γιατί χωρίς αυτά δε ζούμε πραγματικά! Και σίγουρα όπου μπορούμε να “σπρώξουμε” και εμείς με το τρόπο μας, αν και εφόσον μπορούμε, βεβαίως και να το κάνουμε, να βοηθήσουμε τη κατάσταση, αλλά πάντα να βρίσκεται το μυαλό μας μέσα στο κεφάλι μας, άδειο από υποθετικά σενάρια, και πάντα συγχρονισμένο με τη πραγματικότητα.

Anna Ellinikaki-Devienne

enfo

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ