Τα παθήματα δεν έχουν κανέναν άλλο λόγο ύπαρξης, μόνον έναν: κάτι περιέχουν, που αφορά προσωπικά εσένα, κάτι που πρέπει να δεις.
«Όρεξη για ζωή» δεν είναι αυτή του χαχανιστούλη ανεύθυνου, όρεξη για ζωή έχει αυτός που την κοιτάει για να την δει, να μάθει και/για να προαχθεί.
Ο άνθρωπος έρχεται και ζει τσάμπα. Όπως ακριβώς ο γιος μου στο σχολείο, πάει κι έρχεται! Άσκοπα. Ο λόγος που ασκόπως πηγαίνει κι έρχεται είναι γιατί δεν έχει κανένα απολύτως ενδιαφέρον.
Το ίδιο ακριβώς ισχύει και γι’ αυτόν που «σέρνεται» άσκοπα στην ζωή. Τον πάει από δω τον πάει από εκεί κι αυτός απλά πηγαίνει ελλείψει ενδιαφέροντος γι’ αυτήν.
Αν είχε ενδιαφέρον, όρεξη, για την ζωή θα έψαχνε να βρει γιατί τον σταματάει εδώ, γιατί τον πηγαίνει κατά εκεί. Να δει, να καταλάβει, να μάθει, να αυξηθεί, και/για να φέρει το αποτέλεσμα που γεννήθηκε για να φέρει.
Μέχρι χθες η πλειοψηφία των ανθρώπων γεννιόντουσαν για να είναι απλά γεμάτος ο πλανήτης, ελάχιστοι είχαν λόγο ύπαρξης/σκοπό/έφερναν αποτέλεσμα ζώντας. Μέχρι χθες η πλειοψηφία δεν ονομαζόταν αδίκως όχλος, ήταν πραγματικά μία άβουλη (τίποτα) μάζα.
Σήμερα τα πράγματα είναι αλλιώς. Ο όχλος θα γίνει λαός! ΌΛΟΙ όσοι ζούμε σήμερα έχουμε σκοπό. Θα γίνουμε όλοι άνθρωποι που φέρνουν αποτελέσματα.
Θα το πάθεις αναγκαστικά, αν θες να το κάνεις συνειδητά, την ζωή σου κοίτα.
Η ζωή ευθύνεται για την προσωπικότητα. Δες την δική σου από την αρχή, να αναρωτηθείς για να μάθεις από τα παθήματά σου.
Όλη η γνώση βρίσκεται στην ζωή σου, στα κεφάλαια που προσπέρασες.
Stefania Ligerou
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice