Η ίδρυση της Λέσχης Bilderberg

Η ίδρυση της Λέσχης Bilderberg

Στις 29 με 31 Μαΐου 1954 μια ομάδα παγκόσμιων ηγετών, πολιτικών και τραπεζιτών συμμετείχε σε μια σύσκεψη για τη διεθνή πολιτική και την οικονομία στο Όοστεμπικ (Oosterbeek) της Ολλανδίας, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.

Από τότε, η διάσκεψη αυτής της ισχυρής πολιτικής και οικονομικής ελίτ, ονομάστηκε Λέσχη Μπίλντερμπεργκ, από το όνομα του ξενοδοχείου που τη φιλοξένησε για πρώτη φορά. Βασικοί ιδρυτές της Μπίλντερμπεργκ υπήρξαν ο Πολωνός (κατά άλλους Πολωνοεβραίος) μετανάστης Γιόζεφ Ρέτινγκερ (Józef Retinger), πολιτικός σύμβουλος του εβραϊκής καταγωγής μασόνου και φανατικού αντιχριστιανού προέδρου του Μεξικού Plutarco Elías Calles, πρωτεργάτης στη δημιουργία του Συμβουλίου της Ευρώπης, «πατριάρχης» της Ευρωπαϊκής Ένωσης και οραματιστής της παγκοσμιοποίησης και ο πρίγκηπας Βερνάρδος της Ολλανδίας (που είχε διατελέσει ενεργό μέλος των SS). Όλες οι συζητήσεις διεξάγονται με πλήρη μυστικότητα, που για να εξασφαλισθεί κλείνονται ολόκληρα ξενοδοχεία, που φυλάσσονται με δρακόντεια μέτρα από φρουρούς των μυστικών υπηρεσιών και τις τοπικές αστυνομίες.

Η είσοδος στους δημοσιογράφους απαγορεύεται ρητά, εκτός από ορισμένους έμπιστους διευθυντές και ρεπόρτερ που καλεί η ίδια η «Λέσχη». Κι ενώ τα ΜΜΕ αγνοούν παντελώς το περιεχόμενο των συζητήσεων της Μπίλντερμπεργκ, από την άλλη πολλά μέλη της είναι ιδιοκτήτες μεγάλων μέσων ενημέρωσης, που όμως τηρούν σιγή ιχθύος σχετικά με τις αποφάσεις της «Λέσχης», οι οποίες επηρεάζουν άμεσα την παγκόσμια πολιτική και οικονομία, καθιστώντας την Μπίλντερμπεργκ μια άτυπη παγκόσμια κυβέρνηση. Για την ύπαρξή της ο κόσμος είχε πλήρη άγνοια μέχρι τα τέλη της δεκαετίας ’80.

Σήμερα θεωρείται βέβαιο (σύμφωνα και με δηλώσεις των μελών της) ότι η μυστική συνεργασία ms Μπίλντερμπεργκ αποσκοπεί στον ολιγαρχικό ιμπεριαλιστικό έλεγχο των οικονομιών του κόσμου και στη δημιουργία μιας παγκόσμιας υπερκυβέρνησης. Για το σκοπό αυτό προωθείται η εμπορική ένωση των κρατών σε τρεις οικονομικές κοινότητες: Tnς Αμερικής, της Ευρώπης και τη Aσίας. Στη συνέχεια έρχετα η νομισματική ένωση και τέλος η πολιτική ένωση αυτών των κρατών, ώσπου να ενωθούν και τα τρία αυτά μέρη σε μια παγκόσμια κυβέρνηση…

Η Ίδρυση της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ (Από το βιβλίο “Η Αληθινή Ιστορία της Λέσχης Bilderberg” του Daniel Estulin)

Φανταστείτε μία ιδιωτική λέσχη όπου πρωθυπουργοί, πρόεδροι, τραπεζίτες και στρατιωτικοί από όλο τον κόσμο έρχονται σε επαφή και κομψές συνοδοί εξασφαλίζουν την καλοπέραση όλων. Ένα μέρος όπου οι άνθρωποι που κινούν τα νήματα των πολέμων και των παγκόσμιων αγορών λένε όσα δεν μπορούν να πουν δημόσια. Αυτή είναι η Λέσχη Μπίλντερμπεργκ, και πρόκειται για την πιο μυστική οργάνωση σε όλο τον κόσμο. Ο λόγος για τον οποίο κανείς δεν είναι πρόθυμος να σπάσει τη συνωμοσία σιωπής αυτής της λέσχης είναι αυτός που συνόψισε ο Γάλλος ραδιοφωνικός παραγωγός Τιερί ντε Σεγκονζάκ σε δυο φράσεις: «οι άνθρωποι της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ είναι πολύ ισχυροί και πανταχού παρόντες για να τολμήσει κανείς να τους εκθέσει».

Η μυστικότητα που διέπει τη δράση της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ διέγειρε τη φαντασία μυθιστοριογράφων όπως ο Ρόμπερτ Λοΰντλουμ και ο Γκάιλ Λιντς. Στα βιβλία τους περιγράφουν γλαφυρά μυστικές οργανώσεις βασισμένες στα λίγα στοιχεία που έχουν δημοσιευτεί για τη Λέσχη Μπίλντερμπεργκ.

Τα μυθιστορήματά τους δείχνουν πως αν υπάρχει κάτι που πρέπει να αλλάξει σε παγκόσμιο επίπεδο – είτε αυτό έχει να κάνει με την ανάγκη να συντηρηθεί ένα συγκεκριμένο επίπεδο ευημερίας είτε με την ανάγκη διόρθωσης των αποσταθεροποιημένων κεφαλαίων – αυτό γίνεται μόνο όταν ένα παγκόσμιο σώμα μεσιτών αποφασίζει να αντιμετωπίσει τα φλέγοντα ζητήματα και να τα εντάξει στην ημερήσια διάταξη.

Ο πρίγκιπας Βερνχάρδος της Ολλανδίας υποστήριζε την άποψη πως οι μεγάλες οικονομικές καταστροφές, όπως η Μεγάλη Ύφεση, θα μπορούσαν να έχουν αποφευχθεί αν κάποιοι υπεύθυνοι ηγέτες χρησιμοποιούσαν την επιρροή τους και διαχειρίζονταν τα παγκόσμια ζητήματα χωρίς τα προβλήματα που συνεπάγεται η δημοσιότητα.

Για αυτό το λόγο του ζητήθηκε να οργανώσει την πρώτη συνάντηση «ομοϊδεατών» αντιπροσώπων όλων των παγκόσμιων οικονομικών, πολιτικών, βιομηχανικών και στρατιωτικών κέντρων επιρροής το 1954 στο ξενοδοχείο Μπίλντερμπεργκ στο Όστερμπεκ της Ολλανδίας. Συναντήθηκαν από τις 29 έως τις 31 Μαΐου. Στη συνάντηση αυτή, οι παρευρισκόμενοι αποφάσισαν να συστήσουν μια μυστική οργάνωση.

Οι περισσότερες αναφορές συμφωνούν πως οι πρωτεργάτες της Λέσχης την ονόμασαν Λέσχη Μπίλντερμπεργκ από το ξενοδοχείο όπου πρωτοσυναντήθηκαν.

Ο συγγραφέας Τζωρτζ Σ. Χάτον, όμως, ανακάλυψε ότι ο πρίγκιπας Βερνχάρδος (φώτο), που είχε γεννηθεί στη Γερμανία ήταν αξιωματικός των SS το 1930 και βρισκόταν στο πηδάλιο μιας θυγατρικής της Κοινοπραξίας Βιομηχανιών Υλικών Βαφής (Farben Bilder). Στο βιβλίο του Rape of the Constitution: Death of Freedom (Βιασμός τον Θεσμού: ο Θάνατος της Ελευθερίας), ο Χάτον υποστηρίζει πως ο Πρίγκιπας Βερνχάρδος επένδυσε στο ναζιστικό παρελθόν του για να ενθαρρύνει την «άκρως μυστική δημιουργία μιας ομάδας» που θα ονομάζεται Λέσχη Μπίλντερμπεργκ από το όνομα της θυγατρικής της Farben Bilder στη μνήμη των πρωτεργατών της Farben που πήραν την πρωτοβουλία να δημιουργήσουν τον «Κύκλο Φίλων» του Χάινριχ Χίμλερ.

Η Ολλανδική βασιλική οικογένεια έκρυψε επιμελώς το παρελθόν του Πρίγκιπα Βερνχάρδου όταν μετά τον πόλεμο έγινε ανώτατος αξιωματικός σε μια κοινοπραξία Βρετανο-Ολλανδικών επιχειρήσεων, την Royal Dutch Shell. Σήμερα, η πλούσια αυτή ευρωπαϊκή πετρελαϊκή εταιρία αποτελεί την ελίτ της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ.

Αν πρόκειται να αναλύσουμε τα αντικείμενα συζήτησης στις συναντήσεις της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ από το 1954, αυτό που ξεχωρίζει ιδιαίτερα είναι η προσπάθεια να διαχειριστούν και να αμβλύνουν τις διαφορές στην ιδεολογία ανάμεσα στην αριστοκρατία της Αμερικής και της Ευρώπης, με σεβασμό στον τρόπο που και οι δυο πλευρές πολιτεύονται λεηλατώντας τον πλανήτη. Για παράδειγμα, στη σελίδα 7 της Γενικής Αναφοράς στη συνάντηση της Λέσχης το 1955 γίνεται λόγος για «εξάλειψη της παρεξήγησης και της πιθανής καχυποψίας ανάμεσα στις χώρες της Δυτικής Ευρώπης και των Η ΠΑ εν όψει των κινδύνων που απειλούν τον κόσμο».

Από το 1954 τα μέλη της Λέσχης εκπροσωπούν την ελίτ και τον απόλυτο πλούτο όλων των δυτικών κρατών – τραπεζίτες, βιομήχανοι, επενδυτές, πολιτικοί, ηγέτες επιχειρήσεων πολυεθνικών εταιρειών, πρόεδροι, πρωθυπουργοί, υπουργοί οικονομικών, γενικοί γραμματείς κυβερνήσεων, αντιπρόσωποι της Παγκόσμιας Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, πρόεδροι των παγκόσμιων κοινοπραξιών ΜΜΕ και στρατιωτικοί ηγέτες.

Κανείς δεν μπορεί να τρυπώσει σε συνάντηση της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ, παρά το γεγονός πως πολλές πολυεθνικές το έχουν προσπαθήσει. Η Οργανωτική Επιτροπή της Λέσχης αποφασίζει ποιον θα καλέσει – ένα πρόσωπο που η Guardian του Λονδίνου ονομάζει «πρόσωπο του Μπίλντερμπεργκ»- και τα κριτήριά τους δεν έχουν αλλάξει εδώ και 50 χρόνια αυστικών συναντήσεων. Οι βασικές προϋποθέσεις είναι το υποψήφιο μέλος να είναι υποστηρικτής της Παγκόσμιας Κυβέρνησης και φαβιανός σοσιαλιστής (Fabian Society). Η λέξη-κλειδί είναι ο έλεγχος, και ο έλεγχος του ατόμου επιτυγχάνεται καλύτερα μέσω της παγκόσμιας κυβέρνησης. Οι στόχοι του φαβιανισμού έχουν πολλά κοινά σημεία με τον κομμουνισμό.

Το Σεπτέμβριο του 2005, σε μια καλά σκηνοθετημένη προσπάθεια απόκρουσης των κατηγοριών κατά της συνομωσίας της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ, ο (τότε) 73χρονος πρόεδρός της, Βισκούντ Ετιέν Νταβινιόν (φώτο), έδωσε μια συνέντευξη στον Μπιλ Χάιτον του BBC. Στη συνέντευξη αυτή παρουσίασε τις «ευγενείς προθέσεις» των «ιδιωτικών» συναντήσεων της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ: «Απλά πιστεύω πως πρόκειται για ανθρώπους με κάποια επιρροή, οι οποίοι επιθυμούν να συνομιλήσουν ελεύθερα με άλλους ανθρώπους διαφορετικής επιρροής, ώστε να εξετάσουν τις διαφορές στις απόψεις τους ανεπηρέαστοι, χωρίς την κριτική του δημόσιου διαλόγου».

Ο Νταβινιόν αρνήθηκε πως τα μέλη της Λέσχης αποτελούν μια παγκόσμια κυβέρνηση λέγοντας: «δεν θεωρώ πως μπορεί να υπάρξει μια παγκόσμια κυβέρνηση». Αντίθετα δηλώνει: «οι επιχειρήσεις επηρεάζουν την κοινωνία, η πολιτική επηρεάζει την κοινωνία – είναι κοινή λογική. Οπότε, δεν μπορεί να πει κανείς ότι η επιχειρηματικότητα προσβάλλει το δικαίωμα της δημοκρατικής ανάδειξης των ηγετών».

Ανεξάρτητα από τις δηλώσεις του προέδρου της Λέσχης, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως η Λέσχη έχει τον έλεγχο των παγκόσμιων οικονομικών αγορών.

Σύμφωνα με μία πηγή μέσα από την Οργανωτική Επιτροπή, «οι προσκεκλημένοι πρέπει να προσέλθουν μόνοι. Απαγορεύονται οι σύζυγοι, οι ερωμένες ή οι εραστές. Οι προσωπικοί βοηθοί (μετάφραση: σωματοφυλακές με βαρύ οπλισμό, συνήθως πρώην μέλη της CIA και της Μ16) δεν μπορούν να παρακολουθήσουν τις συναντήσεις και πρέπει να τρώνε σε διαφορετική αίθουσα. Ούτε ακόμη και του Ντέιβιντ Ροκφέλερ ο προσωπικός βοηθός δεν μπορεί να τον συνοδεύσει στο γεύμα. Οι προσκεκλημένοι απαγορεύεται να δώσουν οποιαδήποτε συνέντευξη στους δημοσιογράφους».

Τα μέλη της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ, προκειμένου να διαφυλάξουν τον ερμητισμό τους, κλείνουν ένα ολόκληρο ξενοδοχείο όσο διαρκεί η συνάντηση, συνήθως 3-4 ημέρες. Η CIA απομακρύνει όλους τους υπόλοιπους πελάτες από το ξενοδοχείο για να διασφαλίσει απόλυτη μυστικότητα και ασφάλεια στα μέλη της Λέσχης.

Όλες οι λεπτομέρειες γύρω από την τοποθεσία είναι άκρως απόρρητες, το προσωπικό του ξενοδοχείου περνάει από εξονυχιστικό έλεγχο, εξετάζονται η αφοσίωση και το περιβάλλον τους και ελέγχονται οι πολιτικοί δεσμοί τους.

Οποιοσδήποτε κρίνεται ύποπτος απομακρύνεται αμέσως.

«Η αστυνομία, με μαύρες στολές υπηρεσίας και υπηρεσιακά σκυλιά, ψάχνει ενδελεχώς κάθε όχημα διανομής, μέσα κι έξω, πάνω και κάτω, και έπειτα το συνοδεύει μέχρι τον προορισμό του. Οπλισμένοι αξιωματικοί περιπολούν στον περιβάλλοντα χώρο και σκληροτράχηλοι άντρες με κρυφά υπηρεσιακά ακουστικά ελέγχουν τις εισόδους. Οποιοσδήποτε πλησιάζει το ξενοδοχείο χωρίς να έχει κομμάτι από την πίτα της διακυβέρνησης του πλανήτη απομακρύνεται αμέσως».

Η κυβέρνηση της χώρας που φιλοξενεί τη συνάντηση λαμβάνει όλα τα απαραίτητα μέτρα για την ασφάλεια και τη διαμονή των προσκεκλημένων μελών.
Αναλαμβάνει, επίσης, το κόστος της στρατιωτικής ασφάλειας, των μυστικών υπηρεσιών, της παρουσίας της εθνικής και τοπικής αστυνομίας καθώς και το κόστος της επιπλέον προστασίας από ιδιωτικές εταιρίες, ώστε να εξασφαλιστεί η μυστικότητα και το απόρρητο συμμετοχής της πλέον ισχυρής ελίτ του κόσμου.

Τα μέλη δεν υποχρεούνται να ακολουθήσουν τους νόμους και κανονισμούς της χώρας που τους φιλοξενεί, όπως να ελεγχθούν από το τελωνείο, να έχουν μαζί τους αστυνομική ταυτότητα ή διαβατήριο, έγγραφα που δεν απαιτούνται στις συναντήσεις της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ. Όταν συναντιούνται, όποιος είναι άσχετος με τη Λέσχη απαγορεύεται να πλησιάσει το ξενοδοχείο. Τα μέλη της Λέσχης φέρνουν μαζί τους τους δικούς τους μάγειρες, σεφ, σερβιτόρους, γραμματείς, τηλεφωνητές, οδηγούς λεωφορείων, καθαριστές και προσωπικό ασφαλείας.

Το Σάββατο το πρωί, από τις 12 έως τις 3 το μεσημέρι, τα μέλη της Λέσχης παίζουν γκολφ ή κολυμπούν συνοδευόμενοι από τους προσωπικούς τους βοηθούς, πηγαίνουν κρουαζιέρες ή κάνουν βόλτες με τα ελικόπτερα.

Η κάθε χώρα στέλνει μια τριμελή αποστολή αντιπροσώπων: έναν ηγέτη του βιομηχανικού ή επιχειρηματικού κόσμου, έναν πρωτοκλασάτο υπουργό ή γερουσιαστή και έναν διανοούμενο ή τον μεγαλοεκδότη της πιο δημοφιλούς εφημερίδας. Οι μικρότερες χώρες, όπως η Ελλάδα ή η Δανία, επιτρέπεται να έχουν το πολύ δυο θέσεις. Στις συναντήσεις συνήθως συμμετέχουν το πολύ 130 αντιπρόσωποι. Τα 2/3 των μελών προέρχονται από την Ευρώπη και οι υπόλοιποι από τις ΗΠΑ και τον Καναδά. Οι αντιπρόσωποι από το Μεξικό ανήκουν σε μία λιγότερο ισχυρή αδερφή οργάνωση, την Τριμερή Επιτροπή. Το 1/3 των αντιπροσώπων προέρχεται από το χώρο της πολιτικής και τα υπόλοιπα 2/3 από το χώρο της βιομηχανίας, της οικονομίας, της εκπαίδευσης, της επικοινωνίας, αλλά και από τον εργατικό χώρο.

Από ελληνικής πλευράς θα παραβρεθούν στην σύναξη της Λέσχης στην Κοπεγχάγη η Αλεξάνδρα Μητσοτάκη, της Action Aid Hellas, ο οικονομολόγος Γιώργος Ζανιάς της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδας και ο Λουκάς Τσούκαλης, πρόεδρος του ΕΛΙΑΜΕΠ.