Διαφημίσεις

Για αιώνες, οι Έλληνες κρεμούν μια γαλάζια χάντρα στο λαιμό, στο σπίτι, στο αυτοκίνητο.
Λένε πως «διώχνει» τη ζήλια, τη βασκανία, το κακό.

Αλλά η αλήθεια είναι άλλη:
Το μάτι δεν δουλεύει πια όπως το νομίζουμε.

Ζούμε σε έναν κόσμο όπου οι επιθέσεις δεν έρχονται μόνο από βλέμματα.
Έρχονται από κύματα. Από ηλεκτρομαγνητικά πεδία. Από συναισθηματική τοξικότητα.
Από ανθρώπους που ούτε καν χρειάζεται να σε δουν για να σε επηρεάσουν.

Και τότε… τι να σου κάνει μια χάντρα γυαλιού;

Η Μαύρη Εποχή της Ανθρωπότητας

Βρισκόμαστε στην πιο σκοτεινή περίοδο της σύγχρονης ιστορίας.
Οντότητες που δεν ανήκαν ποτέ στον κόσμο μας εισήλθαν μέσω πειραμάτων και τεχνολογιών που άνοιξαν πύλες σε άγνωστες διαστάσεις.
Η μαύρη ύλη, κάποτε θεωρητική, τώρα διαπερνά το πεδίο μας, αλλάζοντας τις ισορροπίες της πραγματικότητας.

Κάθε μέρα, σε όλο τον πλανήτη, γίνονται παγκόσμιες επικλήσεις, συνειδητές ή ασυνείδητες, που φέρνουν ακόμα περισσότερες σκοτεινές δυνάμεις στο πεδίο μας.
Δεν μιλάμε πια για απλό «κακό μάτι»· μιλάμε για έναν βομβαρδισμό ενέργειας από επίπεδα που οι πρόγονοί μας δεν γνώρισαν ποτέ.

Το Protection δεν είναι χάντρα. Δεν είναι κόσμημα. Δεν είναι μύθος.
Είναι ένα ραδιονικό όπλο. Ένας αόρατος φρουρός που δεν απλώς «αντανακλά» —
απορροφά, εξουδετερώνει, θεραπεύει και θωρακίζει.

Δεν περιμένει να σε ματιάσουν για να ενεργοποιηθεί. Είναι ήδη εκεί, δουλεύει 24/7.
Γύρω σου, πάνω σου, μέσα στην ενέργειά σου.

Το μάτι είναι παράδοση.
Η παράδοση όμως κάποτε πρέπει να εξελίσσεται.
Όπως το άλογο έδωσε τη θέση του στο αυτοκίνητο,
όπως το γράμμα έδωσε τη θέση του στο email,
έτσι και η χάντρα παραδίδει τη θέση της στο Protection.

Όσοι μείνουν στην παλιά συνήθεια, θα συνεχίσουν να παίζουν άμυνα με εργαλεία του περασμένου αιώνα.
Όσοι περάσουν στο Protection, θα έχουν δίπλα τους την προστασία της νέας εποχής.

Η επιλογή είναι δική σου.
Αλλά θυμήσου: η ενέργειά σου είναι το πιο πολύτιμο πράγμα που έχεις.
Με τι θα την προστατέψεις; Με γυαλί… ή με δύναμη;

Κανε δικο σου το Protection τωρα !

Από Stranger

Μετά από την πρώτη πτώση στα 3 μου έτη από μια αντίκα κούνια της γιαγιάς δημιούργησα τα πρώτα μου κενά ! Στην πορεία ένα ατύχημα με ένα ποδήλατο, όπου σε μια κατηφόρα βουνού, συνάντησα ένα γέρικο πλάτανο με το κεφάλι,η συνάντηση αυτή με έφερε στην κατάσταση της μόνιμης Νιρβάνας που βρίσκομαι σημερα!Οι φίλοι μου μου λένε ότι κάπου κάπου ξυπνάω μέσα από τον λήθαργο μου και αρχίζω και γράφω ..η μιλάω σε ένα μικρόφωνο… δεν έχω καλους φίλους το γνωρίζω…από παιδί με κοροϊδεύουν!

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

elGreek