Διαφημίσεις

Πώς λέμε κοτόπουλο με μπάμιες!!

Όπου ο χρόνος είναι το πιο ακριβό άξιο και περιουσιακό σου στοιχείο.

Για αυτό το ερώτημα πώς θα τον σπαταλήσεις σήμερα είναι πολύ σημαντικό να το κάνεις κάθε μέρα.

Θα κάνεις τα ίδια που έκανες και χθες; Με τον ίδιο τρόπο; Με τα ίδια συναισθήματα; Είναι επιλογή σου αυτό που κάνεις; Μήπως σου το έδωσαν άλλοι σαν δελτίο φαγητού;

Όταν μαγειρεύουμε ανάλογα την όρεξη μας και τη διάθεσή μας φέρνουμε ένα αποτέλεσμα…. Αυτό το φαγητό λέει το έκανε η γιαγιά με αγάπη για αυτό είναι τόσο νόστιμο.

Άμα είναι να μαγειρέψεις και να μπινελικώνης που το κάνεις
.. καλύτερα μείνε νηστικός.

Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με το χρόνο και της καθημερινές πράξεις μας μέσα σε αυτόν.

Αν είσαι αναγκασμένος να μαγειρεύεις σε ξένη κατσαρόλα οπου κάποιοι άλλοι σου δίνουν τους χρόνους τους τρόπους και τους κανόνες τότε είναι λογικό να μην σου αρέσει η καθημερινή μαγειρική.

Θέλει διαχείριση και αλλαγή όλο αυτό.

Όπως όμως και να το κάνεις, δικιά σου κατσαρόλα ξένη κατσαρόλα, μαγείρεμα για σένα μαγείρεμα για τους άλλους… Όπως και αν σου έχει κάτσει να το κάνεις.. το σίγουρο είναι ότι χρειάζεται αγάπη γιατί έτσι θα βγει και πιο νόστιμο και εσύ θα σε καλύτερα.

Αν έχεις ένα μενού καθημερινό που είναι το ίδιο και σε έχει κουράσει… Είναι λογικό…. Άλλαξε λίγο το μενού… Θάρρος και φαντασία χρειάζεται για να πας λίγο στα βαθιά και χωρίς καμία εγγύηση να προσπαθήσεις να βγάλεις νέο φαγητό.

Μάγειρας που είναι συνεχόμενα ο ίδιος που βάζει τα ίδια συστατικά ίδια μυρωδικά… ΠΟυ δεν αλλάζει ποτέ χρόνους και θερμοκρασίες… Όσο και καλός να είναι κάποια στιγμή θα κουράσει και θα κουραστεί.

Αν πάλι δηλαδή σήμερα ξύπνησες αγχωμένος και μέσα σου σίγουρος ότι αυτή η μέρα θα ναι όπως και η χθεσινή… Τότε θα φας το ίδιο μενού που φαγες εχθές… Από την άλλη είναι στην απόλυτη ευκαιρία σου να αλλάξεις τη συνταγή σου

Το δράμα σου το άγχος σου και οτιδήποτε σε πονά κατά 99% βρίσκεται μόνο μέσα στο κεφάλι σου, οι φόβοι σου και οι ανασφάλειές σου δεν δημιουργούνται έξω από εσένα, δεν υπάρχουν γύρω σου λιοντάρια και λύκοι… Δεν έχει έρθει κάποιος εχθρός μέσα στην κουζίνα σου.

Όλα αυτά τα ζεις γιατί έχεις αφήσει να ζουν μέσα στο νού σου… Και όσο πιο πολύ τα πιστεύεις τόσο πιο πολύ αυτά αποτυπώνονται στη συνταγές σου.

Αν σου είναι αδύνατον να τα σβήσεις, να πεις σήμερα δεν θα είμαι αγχωμένος, δεν θα χω θυμό, τότε κάνε υποκριτική… Παίξε το ρολο ότι δεν τα έχεις.

Όλοι μας έχουμε ρόλους… Υιοθετήσαμε μάσκες της φορέσαμε και τις κάναμε δέρμα μας.. και έτσι ξεχάσαμε ποιοι είμαστε

Όταν σου ζητάω να υποκριθείς στην ουσία σου ζητάω να κάνεις αυτό που ξέρεις πολύ καλά, πού είδη το χεις κάνει με μεγάλη μαεστρία… Απλά τώρα σου λέω να το κάνεις συνειδητά.

Μπορεί να μην θες να πιστέψεις ότι η ζωή σου πάει προς ένα σημείο επειδή με κάποιο τρόπο φόρεσες μία μάσκα… Για αυτό αυτή τη στιγμή η δουλειά μου είναι να σε βάλω να δοκιμάσεις για να δεις αν σου λέω την αλήθεια.

Αν ένα καράβι πηγαίνει προς ένα σημείο πάντα υπάρχει κάποιος λόγος που το τιμόνι έχει στρίψει προς τα εκεί να…. Αν εσύ δεν βλέπεις το τιμόνι τότε κάτι άλλο πίσω από σένα το οδηγει… Αυτό είναι η μάσκα σου.

Άρα με το τι θα φας σήμερα το χρόνο σου θα έπρεπε να γίνει η καθημερινή σου ερώτηση μέχρι να καταφέρεις να υποκριθείς τέλεια για να αλλάξεις τον καπετάνιο στο καράβι.

Υπάρχει ένα ρητό που λέει αν θες να σου συμπεριφέρονται σαν να είσαι βασιλιάς θα πρέπει να υποκριθείς τον βασιλιά

Φάε τον χρόνο σου λοιπόν κάθε μέρα με την διαδικασία της υποκρισίας… Όχι προς τα έξω προς τους άλλους αλλά με τον ίδιο σου και τον μεγαλύτερο σου εχθρό που είναι ο εαυτός σου.

Όταν κατανοήσεις σε τι μεγάλο ποσοστό οι συνάνθρωποι μας ζούνε μέσα στο δράμα τους από μικρά παιδιά θα μείνεις άφωνος το κατά πόσο η ανθρωπότητα ζει την πραγματικότητα ή το παραμύθι.

Θέλει δουλίτσα να βγεις από το προσωπικό σου θέατρο, θέλει δύναμη να αρχίσεις να ζεις για σένα, πείσμα και κατανόηση μέχρι να το δεις…. Φάε λοιπόν το χρόνο σου πια με σένα και όχι για τους άλλους και όχι για ότι σου επέβαλαν σαν κανόνες η νόρμες συμπεριφοράς.

Το να είσαι απόλυτα ευτυχισμένος γεμάτος ενέργεια χαρά και δημιουργία είναι μια απόσταση μιας απόφασης και μιας δημιουργίας νέας σκηνής.

Θα εκπλαγείς όταν αναγνωρίσεις ότι το 99% όλων όσων σε εγκλωβίζουν σε πιέζουν και σε στεναχωρούν βρίσκονται μόνο μέσα στο μυαλό σου και όχι έξω από σένα

Stranger

Από Stranger

Μετά από την πρώτη πτώση στα 3 μου έτη από μια αντίκα κούνια της γιαγιάς δημιούργησα τα πρώτα μου κενά ! Στην πορεία ένα ατύχημα με ένα ποδήλατο, όπου σε μια κατηφόρα βουνού, συνάντησα ένα γέρικο πλάτανο με το κεφάλι,η συνάντηση αυτή με έφερε στην κατάσταση της μόνιμης Νιρβάνας που βρίσκομαι σημερα!Οι φίλοι μου μου λένε ότι κάπου κάπου ξυπνάω μέσα από τον λήθαργο μου και αρχίζω και γράφω ..η μιλάω σε ένα μικρόφωνο… δεν έχω καλους φίλους το γνωρίζω…από παιδί με κοροϊδεύουν!

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

elGreek