Ας μην δείχνουμε λοιπόν αναισθησία απέναντι στην καλοσύνη του Xριστού

VIII. Να μην παρασύρεσθε από τις αιρέσεις ούτε από τα αρχαία μυθεύματα, που είναι ανώφελα. Διότι, εάν μέχρι τώρα ζούμε κατά τρόπο ιουδαϊκό, ομολογούμε ότι δεν ελάβαμε χάρη.  Διότι οι θεϊκότατοι προφήτες έζησαν σύμφωνα με τον Ιησού Χριστό. Γι’ αυτό και διώχτηκαν, εμπνεόμενοι από την χάρη του, για να πληροφορηθούν όσοι δεν πειθαρχούσαν, ότι ένας θεός υπάρχει, ο οποίος φανέρωσε τον εαυτό του μέσω του Ιησού Χριστού του Υιού του, που είναι ο Λόγος του, ο οποίος προήλθε από τη σιγή και ευαρέστησε σε όλα εκείνον που τον έστειλε.

IX. Εφ’ όσον λοιπόν εκείνοι που ανατράφηκαν με τα παλιά πράγματα, προσήλθαν στη καινούργια ελπίδα, και δεν τηρούν το Σάββατο πια αλλά ζουν σύμφωνα με την Κυριακή, κατά την οποία ανέτειλε και η ζωή μας μέσω αυτού και του θανάτου του. – πράγμα που κάποιοι το αρνούνται· με το μυστήριο αυτό λάβαμε την πίστη και γι αυτό υπομένουμε, για να γίνουμε μαθητές του Ιησού Χριστού, του μοναδικού δασκάλου μας-, πως θα μπορέσουμε εμείς να ζήσουμε χωρίς αυτόν, τον οποίο και οι προφήτες, όντας μαθητές του με το Πνεύμα, τον περίμεναν, όταν ήρθε τους ανέστησε από τους νεκρούς.

X. Ας μην δείχνουμε λοιπόν αναισθησία απέναντι στην καλοσύνη του. Διότι, αν μας μιμηθεί σ’ αυτά που κάνουμε, δεν θα υπάρχουμε πια. Γι’ αυτό αφού γίναμε μαθητές του, ας μάθουμε να ζούμε κατά τρόπο χριστιανικό. Διότι, όποιος επικαλείται άλλο όνομα πέρα από αυτόν, δεν ανήκει στο Θεό.  Παρατήσατε λοιπόν την κακή ζύμη, η οποία πάλιωσε και ξίνισε, και μεταβληθείτε σε νέα ζύμη που είναι ο Ιησούς Χριστός. Αλατισθείτε με αυτόν, για να μην σαπίσει κανένας μεταξύ σας, γιατί από την μυρωδιά θα κριθείτε. Είναι άτοπο, να μιλάτε για τον Ιησού Χριστό και να ιουδαΐζετε. Διότι δεν πίστεψε ο Χριστιανισμός στον Ιουδαϊσμό, αλλά ο Ιουδαϊσμός στον Χριστιανισμό, στον οποίο, αφού πίστεψαν όλες οι γλώσσες, συγκεντρώθηκαν στο Θεό.

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΕΠΙΣΤΟΛΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ ΤΗΣ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ

Αγίου Ιγνατίου του Θεοφόρου

(γράφτηκε μεταξύ 107 και 117)

Σχετικά με ΑΣΧΕΤΟΣ ΑΔΑΗΣ

Δείτε όλα τα άρθρα του/της ΑΣΧΕΤΟΣ ΑΔΑΗΣ →