Η σέχτα ή σέκτα, στα ιταλικά “setta” ή στα αγγλικά “cult”, σημαίνει μια ομάδα, πολιτική, θρησκευτική ή φιλοσοφική, μικρή κατά το πλείστον αλλά με ισχυρή συνοχή, που διακρίνεται από τις δικές της ιδιαίτερες, και ενδεχομένως αιρετικές αντιλήψεις.
Ένας κλασικός ορισμός της σέχτας είναι: “Το μέλος μιας σέχτας είναι ένα άτομο που χειραγωγείται και δεν αντιλαμβάνεται ότι χειραγωγείται, ένα άτομο που τοποθετείται μέσα σε έναν “κλειστό κύκλο”, όπου υπάρχει μια ολόκληρη σειρά από προσχεδιασμένες και διαστρεβλωμένες πληροφορίες, όλα με μοναδικό σκοπό να κρατήσουν το θύμα σε κατάσταση ύπνωσης, ώστε να μην αντιλαμβάνεται ότι βρίσκεται μέσα σε μια σέχτα”.
Αναφέρεται σε μια ομάδα ή μια κοινότητα ανθρώπων που έχουν κοινές πεποιθήσεις, ιδεολογίες, ή πρακτικές, και συνήθως λειτουργούν εκτός των παραδοσιακών θρησκευτικών ή πολιτικών δομών και είναι μια ομάδα που ακολουθεί μια επικίνδυνη ιδεολογία.
Επηρεάζουν αρνητικά την ψυχολογία, τη συμπεριφορά και τις πεποιθήσεις των μελών τους. Μπορεί να υπάρχει σημαντική πίεση για υπακοή και υποταγή στον ηγέτη, και τα μέλη μπορεί να εξαρτώνται πλήρως από την ομάδα, απομονωμένα από την ευρύτερη κοινωνία.
Μπορεί να υπάρχει εκμετάλλευση των μελών, ψυχολογική και σωματική κακοποίηση, καθώς και παραβίαση των ατομικών δικαιωμάτων και της ελευθερίας των μελών.
Τα μέλη της σέχτας μπορεί να επηρεάζονται σε τέτοιο βαθμό από την ομάδα που χάνουν την κρίση τους και τον δικό τους εσωτερικό κριτικό λογισμό.
Η έντονη ομαδική πίεση και η επιβολή μιας συγκεκριμένης ιδεολογίας μπορεί να οδηγήσουν σε βίαιες πράξεις για την υποστήριξη των συμφερόντων της σέχτας.
Σε όλες τις σέχτες, ένας από τους κύριους μηχανισμούς για την προσέλκυση θυμάτων είναι ο καταιγισμός ψευδών υποσχέσεων και υπόσχονται πράγματα όπως: “Θα είμαστε στο πλευρό σου”, “Θα σε βοηθήσουμε”…
Χρησιμοποιείται ένα “Βουνό από ψέματα” για να σε παρασύρει, και να δημιουργήσει τον μύθο αυτών των φανταστικών “Ιδρυτών που είναι ειδικοί στον ψυχολογικό πόλεμο”, ένα “Βουνό από ψέματα” χρησιμοποιείται για να σε πείσει ότι υπάρχει ένας “Στρατός από πολεμιστές έτοιμος να σταθεί στο πλευρό σου”.
Οι σέχτες λειτουργοὐν όπως οι απάτες “του συστήματος Ponzi”, του “πολυεπίπεδου μάρκετινγκ”.
Στρατολογείσαι με κύριο σκοπό, αν όχι τον μοναδικό, να στρατολογήσεις άλλους ανθρώπους. Δεν χρειάζεται να κάνεις τίποτε άλλο παρά να προσελκύσεις άλλους ανθρώπους. Αυτή είναι η μόνη δουλειά που περιμένουν από εσένα να κάνεις. Η απάτη μπορεί να συνεχιστεί μόνο αν υπάρχει συνεχής ανακύκλωση των θυμάτων.
Οι ηγέτες της σέχτας δεν κάνουν τίποτα, απλώς γράφουν βουνά από ψέματα και προσβάλλουν μανιωδώς όποιον έρχεται σε απόσταση αναπνοής. Είναι πολύ καλοί σε αυτό.
Επομένως, αρκεί μία ντουζίνα ανθρώπων, μερικοί άνεργοι ηθοποιοί, μερικοί ψυχολόγοι της αστυνομίας, για να δημιουργήσουν μία γιγαντιαία επιχείρηση παραπληροφόρησης, η οποία διεξάγεται από την άνεση του σπιτιού των διαβόητων ανθρώπων που επινόησαν το σχέδιο.
Οι άνθρωποι που βρίσκονται ψυχολογικά εγκλωβισμένοι μέσα στη σέχτα, δέχονται ένα τείχος μίσους, ένα λιθοβολισμό, μία ακραία βία που εκτινάσσεται στα άκρα και λειτουργεί στην πραγματικότητα ως ψυχολογική τεχνική ελέγχου, η οποία χρησιμεύει για να κρατάει τους ανθρώπους φυλακισμένους.
Τα “Δύο Λεπτά Μίσους” από το κλασσικό δυστοπικό μυθιστόρημα του George Orwell, «1984»
Ένα πανομοιότυπο παράδειγμα μπορεί να βρεθεί στο βιβλίο του Όργουελ “1984”. Οι άνθρωποι συγκεντρώνονται περιοδικά για το συλλογικό τελετουργικό των “Δύο λεπτών μίσους”. Όλοι μαζί, 3, 2, 1, έτοιμοι, πάμε! Για να φωνάξουν τις χειρότερες δυνατές προσβολές εναντίον του Εχθρού του Καθεστώτος.
Στην Oceania (Ωκεανία), την χώρα που βρίσκεται κάτω από το απολυταρχικό καθεστώς του Μεγάλου Αδελφού (Big Brother – BB), όπου επίσημη ιδεολογία είναι το Ingsoc (English Socialism – Αγγλικός Σοσιαλισμός – H πολιτική ιδεολογία του Κόμματος) και η επίσημη γλώσσα το ‘Newspeak’ (ελεγχόμενη γλώσσα).
το Newspeak είναι η φανταστική γλώσσα της Ωκεανίας η οποία είναι μια ελεγχόμενη γλώσσα απλοποιημένης γραμματικής και περιορισμένου λεξιλογίου σχεδιασμένη να περιορίζει την ικανότητα του ατόμου να σκέφτεται κριτικά ή να διατυπώνει ανατρεπτικές έννοιες, όπως η προσωπική ταυτότητα , αυτοέκφραση και ελεύθερη βούληση.
Η δε Αστυνομία της Σκέψης (Thought Police) εντοπίζει και τιμωρεί τα ‘εγκλήματα σκέψης’ (thoughtcrime), υπάρχει η ώρα των ‘Δύο Λεπτών Μίσους’, ενός καθημερινού «διαλείμματος», όπου τα μέλη του Κόμματος πρέπει να παρακολουθήσουν μια ταινία σε τηλεοθόνες, στις οποίες απεικονίζονται οι «εχθροί του Κόμματος» και να εκφράσουν το μίσος τους για αυτούς. (Ο Όργουελ εμπνεύστηκε κατά πολύ την Ωκεανία του από την Σοβιετική Ένωση της εποχής του Στάλιν, ο οποίος αποτέλεσε και την πηγή έμπνευσής του για τον μυστακοφόρο ‘Μεγάλο Αδερφό’).
Ξεχωρίζει ο κύριος «εχθρός», κάποιος ονόματι Εμμάνουελ Γκόλντσταϊν (Emmanuel Goldstein) και είναι δε τόσο το μίσος που καλλιεργείται που οι υπνωτισμένοι και χειραγωγούμενοι οπαδοί του κόμματος / τηλεθεατές κραυγάζοντας πετάνε αντικείμενα στον “εχθρό” που εμφανίζεται στις τεράστιες τηλεοθόνες.
Σε μια συγκεκριμένη ώρα κάθε μέρα, τα μέλη του Κόμματος διακόπτουν κάθε εργασία τους και συγκεντρώνονται μπροστά από τεράστιες οθόνες τηλεόρασης που δείχνουν μια εικόνα του Εμμάνουελ Γκόλντσταϊν ο οποίος περιγράφεται ως «ο εχθρός του λαού».
Στην ταινία, το πρόσωπό του Γκόλντσταϊν μεταμορφώνεται σε πρόβατο καθώς οι στρατιώτες του εχθρού στρέφουν τα όπλα τους προς τους θεατές με έναν στρατιώτη να στρέφει το αποκρουστικό του πρόσωπο στην οθόνη και να ρίχνει με πολυβόλο με μανία.
Τελικά εμφανίζεται η μορφή του Big Brother στο τέλος των δύο λεπτών και οι ψυχικά, συναισθηματικά και σωματικά εξαντλημένοι θεατές φωνάζουν “ΒΒ! … ΒΒ!” ξανά και ξανά, τελετουργικά.
Ίσως η πιο σημαντική πτυχή των Δύο Λεπτών Μίσους είναι, όταν τελειώνουν τα δύο λεπτά και η εικόνα του Γκόλντσταϊν αντικαθίσταται από την καθησυχαστική εικόνα του Big Brother. Με την αντικατάσταση της εικόνας του «εχθρού» με την εικόνα του «ήρωα», ο ρόλος του ήρωα ενισχύεται και η εξάρτηση από αυτόν γίνεται πιο εμφανής.
Το Δύο Λεπτά Μίσους είναι σημαντικά, διότι δίνουν στους ανθρώπους ένα στόχο στον οποίο επικεντρώνουν το μίσος τους, ενώ ταυτόχρονα ενισχύουν την αγάπη που πρέπει να αισθάνονται για το Κόμμα και τον Big Brother.
Είναι η αποθέωση της δύναμης που έχει η προπαγάνδα και του πόσο εύκολο είναι για το Κόμμα να ελέγχει τις απόψεις και τις γνώμες των μαζών, καθότι έχουν καταληφθεί από ένα συναισθηματικό ντελίριο.
Τα συνθήματα που εμφανίζονται μετά την εικόνα του Big Brother αποτελούν μια μορφή πλύσης εγκεφάλου, καθώς τα ίδια και τα ίδια συνθήματα εμφανίζονται καθημερινά και έτσι η πίστη και η συμμόρφωση στα συνθήματα είναι ο κανόνας.
Δυστυχώς, για όσους βρίσκονται εντός της σέχτας, πρόκειται για μια πολύ ισχυρή τεχνική χειραγώγησης. Τα θύματα αναγκάζονται να “ξεσπάσουν”, νιώθουν “ισχυροί” και δεν συνειδητοποιούν ότι είναι φυλακισμένοι σε έναν πολύ σφιχτό μηχανισμό ελέγχου.
«Η προκαλούμενη συλλογική αγωνία οδηγεί την λαϊκή μάζα να συνεργαστεί με τον δυνάστη της» – “ J.P. Morin, ‘SECTARUS. Le violeurde conscience’
Όταν η προπαγάνδα «αγάπης» για το Κόμμα δεν αποδίδει τα μέγιστα, πρέπει να κάνει την εμφάνισή του ο «εχθρός». Πάντα πρέπει να υπάρχει ένας «εχθρός» που θα συγκεντρώνει το μίσος των μαζών, ώστε το σύστημα να συνεχίζει να ζει και να μακροημερεύει, χωρίς έντονες αμφισβητήσεις και ενοχλητικές διαμαρτυρίες. Η προπαγάνδα μέσω της τηλεόρασης είναι το τέλειο εργαλείο για την χειραγώγηση των τηλεόπληκτων μαζών.
Η δημιουργία ενός καθοδηγούμενου κοινωνικού συνόλου με την προώθηση ψευδών, παραφουσκωμένων, παραποιημένων, παραπλανητικών και χαμηλότατου επιπέδου ειδήσεων και απόψεων, είναι η συνομωτική επιδίωξη της τηλεόρασης και των ΜΜΕ, που ενώ πάντοτε παρουσιάζονται ως «αντικειμενικά», «πολυφωνικά» και αυτο-διαφημίζονται ως «προασπιστές της δημοκρατίας», είναι πλήρως καθοδηγούμενα και εξυπηρετούν πάντοτε συγκεκριμένα πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα.
Το σύστημα εργάζεται σκληρά, γνωρίζοντας πόσο εύκολο είναι να ελέγχει το μυαλό ενός αποβλακωμένου πληθυσμού που τον εκπαιδεύει καλά εδώ και χρόνια, μέσω της κοινωνικής μηχανικής, στο να μην αμφισβητήσει ποτέ το «Κόμμα», το σύστημα, την εξουσία (ή και την λεγόμενη «δημοκρατία»), ποτέ να μην σκεφτεί έξω από τα «καθορισμένα πλαίσια», έξω από αυτά που του λένε οι «ειδικοί», ποτέ να μην ζητήσει λογοδοσία και ποτέ να μην κάνει σκέψεις και έρευνες μόνος του, αλλά να αφήσει το μυαλό του να γίνει ένα άδειο δοχείο για γέμισμα και μια «χωματερή πληροφοριακών απορριμμάτων».
Γνωστοί καλογυαλισμένοι παρουσιαστές και δημοσιογράφοι, με ύφος σοβαρό και άλλοτε πιο «φιλικό», με αέρα «σταρ» και ταμπέλα «αντικειμενικής» δημοσιογραφίας, εισχωρούν κάθε μέρα στο σπίτια των μαζανθρώπων και παρουσιάζονται ως «αξιόπιστες προσωπικότητες», οι απόψεις των οποίων σπάνια, αν όχι ποτέ, τίθενται υπό αμφισβήτηση.
Η σέχτα των ViVi
Οι ViVi γεννήθηκαν στην Ιταλία με αφορμή την πανδημίας του κορονοιού και είναι μια ομάδα αντίστασης στην καθεστωτική κυβερνητική γραμμή υγείας.
Το σύμβολο των ViVi είναι ένα διπλό κυκλικό V. Θυμίζει το σύμβολο μιας γνωστής ταινίας, V για Vendetta [εκδίκηση].
Τα δύο V που προφέρονται διαδοχικά, δημιουργούν τον ήχο της λέξης ViVi για να υποδηλώσουν ότι είναι “ViVi” [μεταφράζεται ως “Ζωντανοί”] και αγωνίζονται για τη ζωή. Στο βίντεο θα τους ακούσετε και σαν “Πεθαμένοι” !!!
Είναι μια ομάδα ανώνυμων “πολεμιστών” που πραγματοποιεί δράσεις διαμαρτυρίας, από γιγαντιαίες αντιεμβολιαστικές επιγραφές στις προσόψεις δημόσιων κτιρίων και κέντρων εμβολιασμού, μέχρι αφίσες στις πλατείες.
Στο βίντεο που ακολουθεί, δια αμέσου της συνέντευξης μίας γυναίκας που υπήρξε μέλος αυτής της ομάδας, αποκαλύπτεται ο πραγματικός ρόλος και σκοπός αυτής της οργάνωσης που καπηλεύτηκε την αγωνία των ανθρώπων που ήθελαν να αντισταθούν στην διδακτορική εφαρμογή των μέτρων για την πανδημία του κορονοιού.
Και ο ρόλος της ήταν το κλασικό εργαλείο του συστήματος και των μυστικών υπηρεσιών με σκοπό τον έλεγχο της αντίστασης, την διάσπαση και χειραγώγηση των ανθρώπων, με την δημιουργία μιας «σέχτας».
Τίποτα δεν συμβαίνει τυχαία.
Είναι πάντα το ίδιο θέατρο, που πραγματοποιείται με τις ίδιες τεχνικές.
Μήπως όλο το πολιτικό σκηνικό είναι μία τεράστια σέχτα ;
Και οι άνθρωποι την πατάνε ξανά και ξανά, και θα συνεχίσουν να την πατάνε, μέχρι να βρουν το κουράγιο να πιστέψουν στον εαυτό τους, να σταματήσουν επιτέλους να ψάχνουν για έναν “Ηγέτη του Λαού”, έναν “Άγιο”, έναν “Ειδικό”, έναν “Ηγέτη που θα τους οδηγήσει στη γη της επαγγελίας”.
«Νὰ προσέχετε ἀπὸ τοὺς ψευδοπροφῆτες ποὺ ἔρχονται πρὸς ἐσᾶς μὲ ἐνδυμασία προβάτου, ἐνῷ ἀπὸ μέσα εἶναι λύκοι ἁρπακτικοί. Ἀπὸ τοὺς καρπούς τους θὰ τοὺς ἀναγνωρίσετε» (Ματθ. 7,15).
Καὶ οἱ καρποί τους εἶναι ἡ ὅποια ἀνησυχία καὶ ἐνόχλησι ποὺ ἀφήνουν στὴν ψυχή. Γιατὶ ὅλα αὐτὰ σὲ ἀπομακρύνουν ἀπὸ τὴν ταπείνωσι καὶ ἀπὸ αὐτὴν τὴν ἐσωτερικὴ ἡσυχία, μὲ ὅποιο χρῶμα καὶ σχῆμα κι ἂν εἶναι. Αὐτὰ εἶναι οἱ ψευδοπροφῆτες, οἱ ὁποῖοι ὄντας ντυμένοι μὲ σχῆμα προβάτου, δηλαδὴ μὲ τὴν ὑπόκρισι τοῦ ζήλου, χωρὶς διάκρισι, γιὰ νὰ ὠφελήσουν τὸν πλησίον, εἶναι πράγματι λύκοι ἁρπακτικοί, ποὺ ἁρπάζουν τὴν ταπείνωσί σου καὶ ἐκείνην τὴν εἰρήνη καὶ τὴν ἡσυχία, ποὺ εἶναι τόσο ἀπαραίτητα σὲ ὅποιον θέλει νὰ ἔχῃ σίγουρη πρόοδο πνευματική. Καὶ ὅσο ἡ ὑπόθεσις αὐτὴ ἔχει ἐξωτερικὰ περισσότερη ἐπιφάνεια καὶ χρῶμα ἁγιότητος, τόσο περισσότερο πρέπει νὰ τὸ ἐξετάζῃς, καὶ αὐτό, ὅπως λέχθηκε, πρέπει νὰ γίνεται, μὲ πολλὴ ἠρεμία καὶ ἐσωτερικὴ ἡσυχία. Ἂν ὅμως καμμία φορὰ κάτι σοῦ λείψῃ ἀπὸ αὐτά, μὴ συγχυσθῇς, ἀλλὰ ταπεινώσου μπροστὰ στὸν Θεό σου καὶ γνώρισε τὴν ἀδυναμία σου καὶ στὸ ἑξῆς νὰ γνωρίζῃς καλά, γιατὶ μπορεῖ νὰ τὸ ἐπιτρέπῃ ὁ Θεὸς ἴσως γιὰ νὰ ταπεινώσῃ κάποια σου ὑπερηφάνεια, ποὺ βρίσκεται κρυμμένη μέσα σου καὶ δὲν τὸ γνωρίζεις.
Greek