Αυτοί εμποδίζουν την ένωση των πατριωτικών κομμάτων

Γράφει ο Χρήστος Μαντζιάρης

Σε καμία χώρα του κόσμου δεν κατόρθωσαν να ενωθούν τα μικρά πολιτικά πατριωτικά κόμματα. Σε όλες όμως τις χώρες, όπου απαιτήθηκε, ενώθηκαν τα λεγόμενα «αριστερά», αντιπατριωτικά, κόμματα. Είναι δηλαδή παγκόσμιο φαινόμενο η ανικανότητα της ενώσεως των μικρών αλλά γνησίων πατριωτικών κομμάτων. Από την άλλη, είναι επίσης παγκόσμιο φαινόμενο η ένωση των αντεθνικών, κομμουνιστικών, κομμάτων και κομματιδίων. Όταν αυτό συμβαίνει παγκοσμίως σημαίνει ότι κάποιος, κάποια μυστική δύναμη, τα συντονίζει όλ’ αυτά. Δεν μπορεί να είναι τυχαία αυτά τα συμβάντα. Αν δούμε ποιος ευνοείται, δεν είναι δύσκολο να καταλάβουμε ποιος τα καθοδηγεί.

Στην Ελλάδα, με αφορμή τον Μπογδάνο, βλέπουμε για άλλη μια φορά να γίνεται ένα προεκλογικό «αλλαλούμ» συνεργασιών μικρών πατριωτικών κομμάτων με ένα όμως αποτέλεσμα. Ένα αποτέλεσμα το οποίο είναι και το επιδιωκόμενο απ’ αυτούς που διαμορφώνουν καταστάσεις από το σκότος. Την απογοήτευση των πατριωτών ψηφοφόρων, την αποχώρησή τους, και μοιραίως την συρρίκνωση της συνολικής εκλογικής δυνάμεως όλων αυτών των μικρών πατριωτικών κομμάτων που προσπαθούν να μπουν στην Βουλή. Λες κι αν μπουν, κάτι θα κάνουν, σ’ έναν χώρο όπου τα πάντα είναι αυστηρότατα ελεγχόμενα, και λειτουργούν με θύματα την Ελλάδα και τους γηγενείς Έλληνες. Ενώ από την άλλη, έχουμε υποδειγματική ένωση αριστερών δημοκρατικών μικροκομμάτων, λειτουργούντων με σταλινική πειθαρχία, π.χ. τον ΣΥΡΙΖΑ.

Και πριν από τέσσερα χρόνια, στις προηγούμενες εκλογές, είχαν γίνει προεκλογικά κάποιες ενέργειες συνεργασίες των πατριωτικών κομμάτων, και πάλι μετά την ανούσια φασαρία και ανακατωσούρα, το αποτέλεσμα ήταν αρνητικό. Και οι ψηφοφόροι, απογοητευμένοι, ή δεν πήγαν να ψηφίσουν, και καλά έκαναν, ή στράφηκαν προς την Μητσοτακοκρατούμενη Ν.Δ. και τα αποτελέσματα τα βιώνουμε σήμερα. Μια Ν.Δ. που πολλοί την θεωρούν «δεξιά» και ακόμη δεν έχουν αντιληφθεί ότι πρόκειται για ένα αριστερόστροφο μισελληνικό νεοταξικό κόμμα, όπως και τα υπόλοιπα, που όλα μαζί συνεργάζονται για την επιβολή ακόμη σκληρότερης τυραννίας, αφού πρώτα μας πάρουν τα πάντα, με πρόφαση το οικονομικό και δημοκρατικό καλό μας.

Ποιοι είν’ αυτοί που τα έχουν καταφέρει τόσο ωραία στην πατρίδα μας; Ποιοι ειν’ αυτοί που εμποδίζουν την ένωση των πατριωτικών κομμάτων; Πως λειτουργούν; Πως είναι οργανωμένοι; Ποιοι τους υποστηρίζουν; Ποιοι τους καλύπτουν; Επί του θέματος αυτού πρέπει να ειπωθούν τα πράγματα ξεκάθαρα, ώστε ν’ αποκαλυφθεί αλήθεια, διότι το θέμα είναι κρίσιμο και επικίνδυνο όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά για όλα τα έθνη.

Αυτοί οι οποίοι εμποδίζουν την ένωση των πατριωτικών κομμάτων σ’ ολόκληρο τον κόσμο είναι οι ακραίοι ιμπεριαλιστές, οι τύραννοι των εθνών, οι ιουδαίοι σιωνιστές. Ξέρετε, δύο πράγματα φοβούνται οι ιουδαίοι. Τα βασανιστήρια και τα πατριωτικά κόμματα. Τα βασανιστήρια λόγω της εμπειρίας τους με την Ιερά Εξέταση και τα πατριωτικά κόμματα, διότι ο πατριώτης είναι αναγκαστικά και αντισιωνιστής, διότι ο σιωνισμός είναι εναντίον όλων των εθνών. Ένας σιωνισμός που έχει εισβάλει κακοβούλως σε όλες τις χώρες και με τα μέλη του, εφαρμόζοντας τα του Μωϋσέως, τα του Ιωσήφ στην Αίγυπτο, της Εσθήρ που τόσο θανάσιμα μισούσε τους Έλληνες, τα του Σολομώντος, κλπ, προσπαθεί να επιβάλει αυταρχικώς την παγκόσμια υπερκομμουνιστική δικτατορία.

Η οργάνωση που έχουν αναπτύξει, που έχουν συντονίσει, για να προλάβουν την εκλογική άνοδο των πατριωτικών κομμάτων είναι καταπληκτική, συνωμοτική, με επισταμένη επιτήρηση των πάντων. Το πρώτο πράγμα που έχουν κάνει είναι να έχουν κατασκόπους. Πρέπει να ξέρουμε ότι όλοι οι Ιουδαίοι, όπου και αν ευρίσκονται, δρουν, εργάζονται, διασκεδάζουν, κλπ, υποχρεούνται ν’ αναφέρουν τι άκουσαν ή είδαν ώστε η οργάνωσή τους να έχει πλήρη εικόνα των δρωμένων.

Οι πληροφορίες αξιολογούνται σε πρώτο επίπεδο από ραβίνο και οι σπουδαιότερες φθάνουν στο τοπικό Ανώτατο Συμβούλιο του τόπου. Οι πληροφορίες που αφορούν πολιτικά ή στρατιωτικά θέματα φθάνουν στο ανώτατο κεντρικό συμβούλιο στο εξωτερικό. Παλαιότερα έδρευε στο Λονδίνο, από το 1933 και μετά στις ΗΠΑ. Αυτό το κάνουν διότι εάν δει ο σιωνιστικός ιμπεριαλισμός ότι αποτυγχάνει στην επιβολή της παγκοσμίου κομμουνιστικής απολυταρχίας, μέσω της οποίας όλοι οι λαοί θα γίνουν δούλοι τους και όλες οι περιουσίες θα γίνουν κτήμα τους, τότε η εναλλακτική τους λύση είναι ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος. Γι αυτό «έστησαν» τον Ψυχρό Πόλεμο. Γι αυτό επιτρέπουν την αλόγιστη παραγωγή όπλων και οπλικών συστημάτων που το μόνο που κάνουν είναι να σκοτώνουν και να καταστρέφουν.

Εκτός από τους κατασκόπους για συλλογή πληροφοριών, υπάρχουν οι σαμποτέρ. Αυτοί είναι μπροστάρηδες και δρουν. Εδώ, στην περίπτωσή μας, μάς αφορούν οι πολιτικοί σαμποτέρ. Οι δολιοφθορείς, οι σαμποτέρ, δημιουργούν διαιρέσεις μεταξύ των πολιτικών αρχηγών, ή των ανωτέρων στελεχών των κομματιδίων, ενώ δείχνουν ότι προσπαθούν για το καλό της παράταξης. Φαίνονται ότι είναι πατριώτες και διαθέσιμοι για συνεργασία, ενώ και με την υποστήριξη των ΜΜΕ, δεν φαίνεται στους πολλούς ο σκοτεινός τους ρόλος.

Ο κάθε σαμποτέρ πριν επιτύχει τον σκοπό του, έχει φροντίσει να δείξει ότι είναι υποδειγματικός, υπεράνω πάσης υποψίας καθαρός και πιστός στον αρχηγό του, και επειδή οι αρχηγοί, ειδικά στην Ελλάδα, δεν διακρίνονται, με βάση τα μέχρι τώρα δεδομένα, για την ικανότητά τους να βρίσκουν καταλλήλους συνεργάτες, έχουμε την κατάσταση που υπάρχει. Η μη σωστή επιλογή μελών και συνεργατών έχει ως αποτέλεσμα να γίνονται οι ίδιοι εύκολα θύματα των εχθρών τους. Οι σαμποτέρ είναι ιδιαίτερα χρήσιμοι στον στρατιωτικό και πολιτικό τομέα.

Τέλος, μετά τους κατασκόπους και τους σαμποτέρ, έχουμε τους πράκτορες κατακτήσεως. Ποιά ειν’ αυτά τα κελεπούρια; Αυτοί μόλις διεισδύσουν στον τομέα στον οποίο δραστηριοποιούνται, και σε συνεργασία πάντα με άλλους κρυφοϊουδαίους, όχι αναγκαστικά εβραίους, ή ιουδαΐζοντες εξ αγχιστείας, και αποκτήσουν καλή φήμη και δύναμη, κατακτούν την οργάνωση, σωματείο, αρχηγείο, κόμμα, κλπ, και πλέον το εκτρέπουν ευκολότερα προς εξυπηρέτησή τους. Αυτοί είναι πολύ δύσκολο ν’ αποκαλυφθούν λόγω προτέρου βίου, καθόσον παρουσιάζονται τέλειοι στην δουλειά τους και άμεμπτοι στα μάτια μας, πάντα και με την συμβολή των ΜΜΕ, και κυρίως ουδείς υποψιάζεται τον ρόλο τους. Το πιο αποδοτικό όπλο στην αναρρίχησή τους είναι η κολακεία, ή «γλείψιμο» σύμφωνα με έκφραση του συρμού. Στις διαταγές που παίρνουν από τους ανωτέρους τους αυτό το οποίο έχει την πρωτεύουσα σημασία είναι να πλήξουν το έθνος στο οποίο ευρίσκονται επ’ ωφελεία των σιωνιστικών σχεδιασμών. Προσοχή εδώ. Άλλες οδηγίες δίνονται για παρόμοιες καταστάσεις όταν πρόκειται π.χ. για Σουηδούς ή Ελβετούς και άλλες π.χ. για Έλληνες. Χειρίζονται τις φυλές ανάλογα με τα χαρακτηριστικά τους, ενώ σε ‘μας αυτό λέγεται «ρατσισμός».

Μόλις ο τηλεχειριζόμενος πράκτορας κατακτήσεως αναλάβει τα υψηλά καθήκοντά του, το πρώτο πράγμα που κάνει είναι η «σκούπα». Η «σκούπα» είναι από τα πιο ιερά καθήκοντα του πράκτορος κατακτήσεως. Δηλαδή, με διαφόρους τρόπους συκοφαντίες, παγίδες, ψευδείς φήμες, λοιδορίες, κλπ, φροντίζει ν’ απομακρύνει τους ικανούς. Εάν ο ικανός είναι άμεμπτος, δεν διστάζει να χρησιμοποιήσει αισχρά ψέματα σε τηλεόραση, εφημερίδες, φυλλάδια, κλπ. Η απομάκρυνση των ικανών στελεχών έχει ως συνέπεια την υποβάθμιση της αξίας και της σπουδαιότητος του φορέως για τον οποίο εργάζεται. Στην περίπτωση των πολιτικών κομμάτων, αυτό σημαίνει έμμεση εκδίωξη των ψηφοφόρων, και το χειρότερο, απογοήτευση των ψηφοφόρων και δημιουργία αισθήσεως ότι δεν υπάρχει ελπίδα για κάτι καλό.

Μπορεί ένας πράκτωρ να φθάσει και αρχηγός πολιτικού πατριωτικού κόμματος; Ναι. Ή μπορεί να δημιουργήσει και δικό του. Βάζει π.χ. ως πρώτο συνθετικό του ονόματός του το παραφθαρμένο όνομα ενός π.χ. θεό τους, κοπανάει π.χ. και ένα –όπουλος στο τέλος, αν πρόκειται για την Ελλάδα, ή ένα –σον, ή –σεν, αν πρόκειται για σκανδιναβό, κοκ, και αυτομάτως παρουσιάζεται στους ψηφοφόρους ως πατριώτης, χωρίς να κάνει τίποτα ουσιαστικό, απλώς για να κρατάει όσο το δυνατόν εγκλωβισμένους κάποιους ψηφοφόρους μην τυχόν και ψηφίσουν κανένα όντως γνήσιο κόμμα. Οι δε ψηφοφόροι καμαρώνουν για την εκλογή τους λόγω αγνοίας, ενώ ο αρχηγός τους τούς βλέπει ως ηλιθίους.

Υπάρχει τρόπος απεγκλωβισμού των πατριωτικών κομμάτων απ’ αυτήν την πλεκτάνη; Ναι. Συνωμοτικά, όπως συνωμοτικά δρουν οι εχθροί τους που τους εμποδίζουν να ενώσουν τις δυνάμεις τους. Αλλά επειδή οι αρχηγοί των κομματιδίων αυτών είναι «δημοκράτες», μερικοί δε είναι και καλοπροαίρετοι, αυτό την παρούσα στιγμή δεν μπορεί να γίνει. Οπότε ουδείς Έλλην πατριώτης να ελπίζει σε ένωση πολιτικών πατριωτικών κομμάτων. Λέγουν μερικοί ότι για την εξυγίανση των πολιτικών, και άλλων τομέων, «δεν πρέπει να φθάσει το μαχαίρι στο κόκκαλο, αλλά στο μεδούλι». Κάτι παραπάνω θα γνωρίζουν.

Τα μικρά πατριωτικά κόμματα στην Ελλάδα είναι εντέχνως παγιδευμένα και δεν πρόκειται να ενωθούν εφ’ όσον ακολουθούν την ίδια τακτική.

Χρήστος Μαντζιάρης