Μας λένε οι αρνητές (της ανάστασης των νεκρών): Πέθανε ο άνθρωπος και τάφηκε. Σάπισε στο χώμα και διαλύθηκε σε σκουλήκια. Τα σκουλήκια ψόφησαν κι αυτά. Το σώμα λοιπόν καταστράφηκε και αφανίστηκε. Πώς θ’ αναστηθεί;
Μας λένε ακόμα: Όσοι ναυάγησαν, καταφαγώθηκαν από τα ψάρια, που κι αυτά καταφαγώθηκαν από άλλα. Όσοι πάλεψαν με θηρία, έγιναν τροφές σε αρκούδες και σε λιοντάρια, που έφαγαν ακόμα και τα κόκαλά τους.
Οι γύπες και οι κόρακες, αφού έφαγαν τις σάρκες των εγκαταλειμμένων στο χώμα νεκρών, πέταξαν και σκορπίστηκαν μακριά. Πώς λοιπόν θα συγκεντρωθούν πάλι τα μέλη του σώματος;
Συμβαίνει μάλιστα τα αρπακτικά πουλιά, που τα έφαγαν, να θανατωθούν μακριά, άλλο στις Ινδίες, άλλο στην Περσία κι άλλο στην Ευρώπη.
Πώς, τέλος, θα συναρμολογηθούν τα σώματα εκείνων που κάηκαν και που ο άνεμος ή η βροχή διασκόρπισε ακόμα και τη στάχτη τους;
Σε όλα αυτά θ’ απαντήσουμε: Για σένα, τον μικρό κι αδύναμο άνθρωπο, απέχουν βέβαια πολύ οι Ινδίες από τη Γερμανία και η Ισπανία από την Περσία. Για τον Θεό όμως, που κρατάει στο χέρι Του ολόκληρη τη γη, όλα είναι κοντινά. Μην κατηγορείς λοιπόν το Θεό, ξεκινώντας από τη δική σου αδυναμία, αλλά να συλλογίζεσαι τη δική Του παντοδυναμία.
Ο ήλιος, ένα μικρό κτίσμα μέσα στην απέραντη δημιουργία, θερμαίνει με τις ακτίνες του όλη τη γη· και ο αέρας, κτίσμα κι αυτό του Θεού, την περιβάλλει. Ο Θεός λοιπόν, που δημιούργησε και τον ήλιο και τον αέρα, βρίσκεται μακριά από μας;
Υπόθεσε ότι ανακατεύεις διαφορετικούς σπόρους και τους παίρνεις στη χούφτα σου. Είναι δύσκολο σ’ εσένα, τον άνθρωπο, να διακρίνεις τα διάφορα είδη και να τα χωρίσεις σε ομάδες; Όχι, βέβαια.
Αν λοιπόν εσύ μπορείς να ξεχωρίσεις όσα βρίσκονται στο χέρι σου, ο Θεός άραγε δεν μπορεί να διακρίνει και να ξεχωρίσει όσα βρίσκονται στο δικό Του χέρι;
Πρόσεξε κι ένα επιχείρημα, που αναφέρεται στη δικαιοσύνη. Έχεις διάφορους υπηρέτες. Απ’ αυτούς άλλοι είναι καλοί και άλλοι κακοί. Τιμάς εσύ τους καλούς και επιτιμάς τους κακούς. Κι αν είσαι δικαστής, επαινείς τους αγαθούς και τιμωρείς τους παράνομους.
Αν λοιπόν εσύ, που είσαι θνητός άνθρωπος, απονέμεις δικαιοσύνη, ο Θεός, ο αθάνατος Βασιλιάς των όλων, δεν θα απονέμει δικαιοσύνη;
Αν όμως δεν υπάρχει μέλλουσα κρίση, σε ρωτάω: Πού βρίσκεται η δικαιοσύνη του Θεού, εφόσον πολλοί ληστές πέθαναν ατιμώρητοι; Πολλές φορές μάλιστα ένας ληστής που έκανε πενήντα φόνους, τιμωρείται για τον ένα. Πού λοιπόν θα τιμωρηθεί για τους υπόλοιπους σαράντα εννέα;
Βλέπεις ότι, αν δεν υπάρχει μέλλουσα κρίση και ανταπόδοση, κατηγορείς τη δικαιοσύνη του Θεού.
Άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων
Από το βιβλίο: Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ, τόμος Α’, Ι. Μ. Παρακλήτου, σελ. 132
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek
ΟΤΑΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ Ο ΘΝΗΤΟΣ ΟΤΙ Η ΥΛΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΣΑΤΑΝΑ {(ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥ ΤΗΣ = ΕΚΠΕΣΩΝ ΑΓΓΕΛΟΣ) ΚΑΙ ΟΤΙ ΤΟ ΣΩΣΤΟ ΕΙΝΑΙ Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΨΥΧΩΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΝΕΚΡΩΝ , ΕΞΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΄΄ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ ΕΚ ΝΕΚΡΩΝ΄΄ ΕΝΩ ΔΕΝ ΠΕΘΑΝΕ ΠΟΤΕ !!!!!! …….. ΤΟ ΣΩΜΑ ΑΝΑΣΤΗΘΗΚΕ ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΜΟΝΟ ……..} ΤΟΤΕ ΘΑ ΞΕΡΕΙ ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΔΟΚΑ ΝΑ ΣΩΣΕΙ ………
Δεν το ξέρουμε αυτό… Η ύλη μπορεί να είναι δημιούργημα άλλου και η “ζωή” κάποιον άλλων-αλλου κατώτερων/ου… Όπως θα μπορούσε να ισχύει η λεγόμενη “ενσάρκωση” κατά Πλάτωνα στα “σώματα” ή απλώς σαν ρομποτακια-μηχανες αυτοαναπαραγωμενα σβήνουμε και τέλος… Μην είμαστε απόλυτοι… Όλο αυτό θα μπορούσε να ελέγχεται και από κάτι σαν είδος υπολογιστή-ΑΙ… Πολλές οι απόψεις… Η πραγματική αλήθεια εν αναμονή…
ok…το σωμα κατασπαραχτηκε απο λεοντες καηκαν στην πυρα εχιναν σκονη σταχτη,η σκονη χωμα…anyway… ο Σαβαωθ δεν μπορει να εμφυσεισει την δικη τους ζωσα ψυχη στο χωμαπου θα ξαναπλασει, ωστε να ξαναζησει η μηπως δεν μπορει να κλονοποιησει το ιδιο σωμα 33ετων?εμεις μπορουμε υλικα καπως,η ψυχη ειναι… το ζητουμενο η ψυχη η σεσωσμενη διαφορετικα ως αλογα ζωα θα παμε στον παραδεισο των ζωων της αγελης μπολιασμενης ωστε ,απλως δεν ειναι πλεον ανθρωποι ειναι πατεντα βελτιωμενη ουτε καν αλογα ζωα.