Ειδικότερα, ο Ρομπέϊ τονίζει πως διαπιστώθηκε «ένας σημαντικός βαθμός σύγκλισης» ανάμεσα στους υπουργούς ως προς το γεγονός ότι «όσο είναι δυνατόν ο μηχανισμός για τη λήψη αποφάσεων για την επιβολή κυρώσεων θα πρέπει να είναι πιο αυτόματος» για τις απείθαρχες χώρες.
Οι αποφάσεις για τις κυρώσεις θα πρέπει στο μέλλον να λαμβάνονται «επί τη βάσει του κανόνα της ανάστροφης πλειοψηφίας», που θα καθιστούσε πιο δύσκολη κάθε πιθανή εμπλοκή από τις υπότροπες χώρες. Με αυτόν τον τρόπο θα χρειάζεται μία πλειοψηφία από χώρες που αντιτίθενται στις κυρώσεις για να τις εμποδίσουν, ενώ σήμερα για να επιβληθούν κυρώσεις απαιτείται να ψηφίσει υπέρ η πλειοψηφία των κρατών.
Μολαταύτα, η σύγκλιση στην οποία αναφέρεται ο Βαν Ρομπέϊ δεν αποδίδει λεπτομερώς τις πραγματικές διαφορές στον ορισμό του αυτοματισμού που δίνουν οι επιμέρους χώρες.
Για παράδειγμα η Γερμανία προκρίνει την ανώτατη δυνατή αυτοματοποίηση μόλις υπερβαθούν κάποια όρια, ενώ άλλες χώρες όπως η Γαλλία ήσαν πιο συγκρατημένες και επιμένουν πως οι πολιτικοί υπεύθυνοι θα πρέπει να έχουν την τελευταία λέξη προτού επιβληθούν οι κυρώσεις σε μία χώρα για το χρέος, ή το έλλειμμά της.
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice