Η άρχουσα τάξη, που αποτελείται από τις παραδοσιακές ελίτ που διοικούν το Ρεπουμπλικανικό και το Δημοκρατικό Κόμμα, χρησιμοποιεί δρακόντειες μορφές λογοκρισίας στους δεξιούς και αριστερούς επικριτές της, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να προσκολληθεί στην εξουσία. Οι παραδοσιακές ελίτ απαξιώθηκαν επειδή ώθησαν μια σειρά από επιθέσεις κατά των εργαζομένων, από την αποβιομηχάνιση έως τις εμπορικές συμφωνίες. Δεν μπόρεσαν να ανακόψουν τον αυξανόμενο πληθωρισμό, την επικείμενη οικονομική κρίση και την οικολογική έκτακτη ανάγκη. Ήταν ανίκανοι να πραγματοποιήσουν σημαντικές κοινωνικές και πολιτικές μεταρρυθμίσεις για να βελτιώσουν τα εκτεταμένα δεινά και αρνήθηκαν να δεχτούν την ευθύνη για δύο δεκαετίες στρατιωτικών φιάσκο στην Μέση Ανατολή (Συρία, Αφγανιστάν, Λιβύη, Ιράκ κ.ά.).
Ξεκινώντας έναν νέο και εξελιγμένο Μακαρθισμό – Δολοφονία των χαρακτήρων.
Η λογοκρισία είναι η τελευταία λύση των απελπισμένων και αντιλαϊκών καθεστώτων. Σκέφτεται τρόπους να εξαφανιστεί μαγικά. Παρηγορεί τους ισχυρούς με την αφήγηση που θέλουν να ακούσουν, κάτι που τους ανατροφοδοτείται από πληρωμένους στα μέσα ενημέρωσης, κυβερνητικές υπηρεσίες, δεξαμενές σκέψης και από τον ακαδημαϊκό κόσμο. Το πρόβλημα του Ντόναλντ Τραμπ λύνεται με την λογοκρισία προς σ’ εκείνον. Δημιουργώντας ένα αποτέλεσμα μυθοπλασίας.
Η εκπομπή στο RT, “On Contact”, έξι χρόνια μετά από την εμφάνισή στο YouTube, εξαφανίστηκε και δεν είναι μυστικό το γιατί. Αν και ούτε ένα επεισόδιο δεν αφορούσε την Ρωσία, έδωσε φωνή σε συγγραφείς και αντιφρονούντες, συμπεριλαμβανομένων των Noam Chomsky και Cornel West, καθώς και ακτιβιστών από το Extinction Rebellion, το Black Lives Matter και το κίνημα κατάργησης των φυλακών. Κάλεσε το Δημοκρατικό Κόμμα για την υποταγή του στην εταιρική εξουσία. Αποδοκίμαζε τα εγκλήματα του κράτους και την πολιτική φυλετικού διαχωρισμού στο κράτος του Ισραήλ. Κάλυψε τον Τζούλιαν Ασάνζ σε πολλά επεισόδια. Έδωσε φωνή σε στρατιωτικούς επικριτές, πολλοί από αυτούς βετεράνους μαχητές, που καταδίκασαν τα εγκλήματα πολέμου των ΗΠΑ.
Δεν έχει πλέον σημασία πόσο διακεκριμένοι είστε ή ποιός είναι ο αριθμός των ακολούθων που έχετε. Εάν αμφισβητήσετε την εξουσία, θα λογοκριθείτε.
Ο πρώην Βρετανός Βουλευτής Τζορτζ Γκάλουεϊ αφηγήθηκε μια εμπειρία του κατά την διάρκεια ενός πάνελ στις 15 Απριλίου 2022 που διοργάνωσε το Consortium News.
“Με έχουν απειλήσει με ταξιδιωτικούς περιορισμούς αν συνεχίσω την τηλεοπτική μετάδοση που κάνω σχεδόν εδώ και μια ολόκληρη δεκαετία. Με έχουν σφραγίσει με μια “ετικέτα”, η οποία φυσικά δεν ισχύει, απ’ όταν παρουσίαζα μια εκπομπή στα ρωσικά κρατικά μέσα. Η εκπομπή αυτήν διακόπηκε αφού η κυβέρνηση την έκρινε εγκληματική.
Ο λογαριασμός μου στο Twitter ανέρχονταν σε 417.000 followers και αυξάνονταν κατά χίλιους την ημέρα, εκτοξεύοντας τα νούμερα του profil μου και μετά ξαφνικά χτύπησε στα buffer. Εξέφρασα ανοιχτά την άποψη μου ότι αναμφίβολα προτιμώ τον Elon Musk, από τους βασιλιάδες της Σαουδικής Αραβίας, οι οποίοι αποδεικνύεται ότι είναι επί του παρόντος κύριοι μέτοχοι της εταιρείας Twitter. Μόλις συμμετείχα σε αυτόν τον αγώνα, οι αριθμοί μου κυριολεκτικά σταμάτησαν, με σκιώδεις απαγορεύσεις και όλα τα υπόλοιπα…
Όλα αυτά συμβαίνουν προτού μας χτυπήσουν ακόμα οι συνέπειες του οικονομικού κραχ που επέφερε η δυτική πολιτική και οι λανθασμένοι ηγέτες μας. Όταν οι οικονομίες αρχίσουν όχι απλώς να επιβραδύνουν, όχι απλώς να βιώνουν επίπεδα πληθωρισμού που δεν έχουν παρατηρηθεί για χρόνια ή δεκαετίες, αλλά να γίνεται ολοκληρωτική κατάρρευση, τότε θα μπορούν να υπάρξουν ακόμη περισσότερες συνέπειες για να κατασταλθεί το κράτος, ειδικά οποιαδήποτε εναλλακτική ανάλυση για το πώς φτάσαμε εδώ και τι πρέπει να κάνουμε για να βγούμε από αυτό”.
Ο Σκοτ Ρίτερ, πρώην επιθεωρητής όπλων του ΟΗΕ στο Ιράκ και αξιωματικός πληροφοριών του Σώματος Πεζοναυτών, αποκάλυψε το ψέμα για τα όπλα μαζικής καταστροφής πριν από την εισβολή των ΗΠΑ στο Ιράκ το 2003. Πρόσφατα, αποκλείστηκε από το Twitter επειδή ανάρτησε μια αντί-αφήγηση περίπου δεκάδων δολοφονιών στο δυτικό προάστιο Bucha του Κιέβου. Πολλά από τα θύματα στην Bucha βρέθηκαν με τραύματα από πυροβολισμούς στο κεφάλι και με τα χέρια δεμένα πίσω από την πλάτη τους. Διεθνείς παρατηρητές και αυτόπτες μάρτυρες έχουν κατηγορήσει την Ρωσία για αυτές τις δολοφονίες. Η εναλλακτική ανάλυση του Ρίτερ, φιμώθηκε.
Ο Ρίτερ παραπονέθηκε για την απαγόρευση του Twitter στο φόρουμ:
“Μου πήρε τρία χρόνια για να έχω 4.000 followers στο Twitter. Νόμιζα ότι ήταν μεγάλη υπόθεση. Τότε έσκασε αυτό το θέμα της Ουκρανίας. Όταν με έβαλαν σε αναστολή για πρώτη φορά επειδή αμφισβήτησα την αφήγηση στην Bucha, ο λογαριασμός μου είχε μόλις ξεπεράσει τις 14.000. Μέχρι την άρση της αναστολής μου, είχα φτάσει τις 60.000. Αναστέλνοντάς με ξανά ήμουν κοντά στις 100.000. Ήταν εκτός ελέγχου, γι’ αυτό είμαι πεπεισμένος ότι ο αλγόριθμος είπε: Πρέπει να διαγραφεί. Πρέπει να διαγραφεί. Και το έκαναν. Η δικαιολογία που έδωσαν ήταν παράλογη. Ήμουν καταχρηστικός και παρενοχλούσα λέγοντας αυτό που “νόμιζα” ότι ήταν η αλήθεια.
Δεν έχω την ίδια αντίληψη για την Ουκρανία που είχα για το Ιράκ. Οι τεχνικές παρατήρησης και αξιολόγησης που υπάρχουν και εκπαιδεύουν αξιωματικούς πληροφοριών εφαρμόζονται σε οποιοδήποτε δεδομένο σύνολο και ισχύουν και για την Ουκρανία σήμερα. Βλέποντας απλώς το διαθέσιμο σύνολο δεδομένων, δεν μπορείτε παρά να βγάλετε το συμπέρασμα ότι ήταν η εθνική αστυνομία της Ουκρανίας και υπάρχουν όλα τα στοιχεία για αυτό. Με κίνητρο, ότι δεν τους αρέσουν οι Ρώσοι σαν συνεργάτες. Πώς το ξέρω; Το είπαν στην ιστοσελίδα τους. Έχετε τον διοικητή της εθνικής αστυνομίας να διατάζει και τους ανθρώπους του να πυροβολούν ανθρώπους στην Bucha την εν λόγω ημέρα. Έχετε τα στοιχεία. Τα πτώματα στον δρόμο με λευκά περιβραχιόνια που κουβαλούσαν ρωσικά πακέτα τροφίμων. Κάνω λάθος; Θα μπορούσαν να υπάρχουν δεδομένα εκεί έξω που δεν γνωρίζω; Ως αξιωματικός πληροφοριών έχω πρόσβαση και παίρνω τα διαθέσιμα δεδομένα, παρέχω αξιολογήσεις με βάση αυτά και το Twitter αυτό το βρήκε απαράδεκτο”.
Δύο κομβικά περιστατικά συνέβαλαν σε αυτή την λογοκρισία. Η πρώτη ήταν η δημοσίευση απόρρητων εγγράφων από τον Τζούλιαν Ασάνζ και το WikiLeaks και το δεύτερο ήταν η εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ. Η άρχουσα τάξη ήταν απροετοίμαστη. Η αποκάλυψη των εγκλημάτων του πολέμου τους, η διαφθορά, η σκληρή αδιαφορία για τα δεινά εκείνων που κυβερνούσαν και η ακραία συγκέντρωση πλούτου κατέστρεψαν την αξιοπιστία τους. Η εκλογή Τραμπ, που δεν περίμεναν, τους έκανε να φοβούνται ότι θα υποκαθιστούνταν. Το κατεστημένο του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος και το κατεστημένο του Δημοκρατικού Κόμματος ένωσαν τις δυνάμεις τους για να απαιτήσουν όλο και μεγαλύτερη λογοκρισία από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Ακόμη και οι περιθωριακοί κριτικοί έγιναν ξαφνικά επικίνδυνοι.
Έπρεπε να φιμωθούν.
Η Δρ. Jill Stein, υποψήφια για την προεδρία του Κόμματος των Πρασίνων το 2016, έχασε περίπου τους μισούς ακολούθούς της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αφού έμεινε μυστηριωδώς εκτός σύνδεσης για 12 ώρες κατά την διάρκεια της εκστρατείας. Ο απαξιωμένος φάκελος Steele, που πληρώθηκε από την εκστρατεία της Χίλαρι Κλίντον, κατηγόρησε τον Στάιν, μαζί με τον Τραμπ, ως Ρωσικό περιουσιακό στοιχείο. Η Επιτροπή Πληροφοριών της Γερουσίας πέρασε τρία χρόνια ερευνώντας την Stein, εκδίδοντας πέντε διαφορετικές εκθέσεις πριν την αθωώσει.
Η Stein μίλησε για την απειλή της ελευθερίας του λόγου κατά την διάρκεια του φόρουμ:
“Βρισκόμαστε σε μια απίστευτα επικίνδυνη στιγμή. Δεν είναι μόνο η ελευθερία του Τύπου και η ελευθερία του λόγου, αλλά είναι πραγματικά η δημοκρατία σε όλες της τις διαστάσεις που απειλείται. Υπάρχουν όλοι αυτοί οι τωρινοί δρακόντειοι νόμοι ενάντια στην διαμαρτυρία. Υπάρχουν 36 που έχουν ψηφιστεί και ισοδυναμούν με ποινή φυλάκισης 10 ετών για διαδήλωση σε πεζοδρόμιο χωρίς άδεια. Βέβαια διαφέρουν από πολιτεία σε πολιτεία. Πρέπει να γνωρίζετε τους νόμους στο έδαφος που ζείτε, εάν διαμαρτύρεστε. Σε ορισμένες πολιτείες έχει δοθεί άδεια στους οδηγούς για να σας σκοτώσουν εάν είστε έξω στο δρόμο ως μέρος μιας διαμαρτυρίας.
Η πρώτη ένδειξη ότι μπαίνουμε στο περιθώριο –Αν αψηφήσετε την καθιερωμένη εξουσία και ασκήσετε την ανεξάρτητη δημοσιογραφία, θα περιθωριοποιηθείτε– και αυτό λογοκρίθηκε τον Νοέμβριο του 2016. Ο Craig Timberg, δημοσιογράφος τεχνολογίας για την Washington Post, δημοσίευσε μια ιστορία με τίτλο «Η προσπάθεια της Ρωσικής προπαγάνδας βοήθησε στην διάδοση ψευδών ειδήσεων κατά την διάρκεια των εκλογών» λένε οι ειδικοί. Αναφερόταν σε περίπου 200 ιστότοπους, συμπεριλαμβανομένου του Truthdig όπου έγραφε μια εβδομαδιαία στήλη, ως «πωλητές ρουτίνας της ρωσικής προπαγάνδας.”
Ανώνυμοι αναλυτές, που περιγράφονται ως «μια ομάδα ερευνητών με υπόβαθρο στρατιωτικό, εξωτερικής πολιτικής, και τεχνολογίας» από τον ανώνυμο «οργανισμό» PropOrNot, δημιούργησαν τις κατηγορίες. Η έκθεση του PropOrNot συνέταξε «την λίστα» με 200 προσβλητικές ιστοσελίδες που περιελάμβαναν τις WikiLeaks, Truthout, Black Agenda Report, Naked Capitalism, Counterpunch, AntiWar.com, LewRockwell.com και το Ινστιτούτο Ron Paul. Όλοι αυτοί οι ιστότοποι, είπαν, είτε συνειδητά είτε άθελά τους πως λειτουργούσαν ως Ρωσικά περιουσιακά στοιχεία. Δεν αναφέρθηκαν στοιχεία για τις κατηγορίες, αφού φυσικά δεν υπήρχαν. Ο μόνος κοινός παρονομαστής ήταν ότι όλοι ήταν επικριτές της ηγεσίας του Δημοκρατικού Κόμματος.
Όταν αμφισβητήσαμε την ιστορία, ο PropOrNot έγραψε στο Twitter: «Ωχ, τραυμάτισε όλους τους Πουτινιστές, που προσπαθούν να αλλάξουν θέμα – είναι τόσο τρομερά θυμωμένοι!!!»
Μπήκαμε στην μαύρη λίστα από ανώνυμα τρολ που έστελναν μηνύματα στο Twitter, τα οποία αργότερα διαγράφηκαν, που ακούγονταν σαν να ήταν γραμμένα από κάποιον που ζούσε στο υπόγειο των γονιών του. Ο Timberg δεν επικοινώνησε με κανέναν από εμάς εκ των προτέρων. Ο ίδιος και η εφημερίδα αρνήθηκαν να αποκαλύψουν την ταυτότητα εκείνων που κρύβονταν πίσω από το PropOrNot. Δίδαξα στο Columbia University Graduate School of Journalism. Εάν ένας από τους μαθητές μου είχε συμμετάσχει στην ιστορία του Timberg ως εργασία στην τάξη, θα είχε αποτύχει.
Οι καθιερωμένες ελίτ χρειάζονταν απεγνωσμένα μια αφήγηση για να εξηγήσουν την ήττα της Χίλαρι Κλίντον και την δική τους αυξανόμενη αντιδημοφιλία. Η Ρωσία ταίριαζε σε αυτό. Ψεύτικες ειδήσεις, είπαν, πως είχαν φυτευτεί άτομα, από Ρώσους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να εκλέξουν τον Τραμπ. Όλοι οι κριτικοί, αριστερά και δεξιά, έγιναν Ρωσικά περιουσιακά στοιχεία.
Και το πάρτι ξεκίνησε!
Τα ακραία σημεία που πολλοί από εμάς βρίσκουμε αποκρουστικά άρχισαν να εξαφανίζονται. Το 2018, το Facebook, η Apple, το YouTube και το Spotify διέγραψαν από τις πλατφόρμες τους τα podcast, τις σελίδες και τα κανάλια του συνωμοσιολόγου Alex Jones καθώς και τον ιστότοπο του “Infowars”. Εφόσον μπορούσαν να το κάνουν στον Τζόουνς, μπορούσαν σε οποιονδήποτε.
Το Twitter, το Google, το Facebook και το Youtube χρησιμοποίησαν την κατηγορία της ξένης επιρροής για να αρχίσουν να χρησιμοποιούν αλγόριθμους για σκιώδη απαγόρευση ώστε να φιμώσουν τους επικριτές. Ο Σαουδάραβας πρίγκιπας Al Waleed bin Talal Al Saud, πρόεδρος της Kingdom Holding Company, η οποία απέρριψε την πρόσφατη προσφορά του Elon Musk να αγοράσει την πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης, έχει μεγάλο μερίδιο στο Twitter. Είναι δύσκολο να βρεις ένα πιο δεσποτικό καθεστώς από την Σαουδική Αραβία ή ένα πιο εχθρικό προς τον Τύπο, αλλά αν συνεχίσω θα παρεκκλίνω.
Ιστότοποι που κάποτε προσέλκυαν δεκάδες ή εκατοντάδες χιλιάδες οπαδούς ξαφνικά έκαναν “βουτιά”. Το “Project Owl” της Google, που σχεδιάστηκε για την εξάλειψη των “ψευδών ειδήσεων”, χρησιμοποίησε “αλγοριθμικές ενημερώσεις για να εμφανίσει πιο έγκυρο περιεχόμενο” και να υποβαθμίσει το “προσβλητικό” υλικό. Η επισκεψιμότητα μειώθηκε για ιστότοπους όπως το Alternet κατά 63%, το Democracy Now κατά 36%, το Common Dreams κατά 37%, το Truthout κατά 25%, το The Intercept κατά 19% και το Counterpunch κατά 21%. Ο ιστότοπος World Socialist Web είδε την επισκεψιμότητά του να μειώνεται κατά τα δύο τρίτα. Ο Τζούλιαν Ασάνζ και τα WikiLeaks διαγράφηκαν. Οι συντάκτες της Mother Jones το 2019 έγραψαν ότι υπέστησαν απότομη πτώση στο Facebook, κάτι που μεταφράστηκε σε μια εκτιμώμενη απώλεια 600.000$ σε 18 μήνες.
Το να μας ωθήσουν στο περιθώριο δεν ήταν αρκετό, ειδικά με την επικείμενη απώλεια του Κογκρέσου από τους Δημοκρατικούς στις ενδιάμεσες εκλογές και τους απύθμενους αριθμούς δημοσκοπήσεων του Τζο Μπάιντεν. Τώρα πρέπει να διαγραφούμε. Δεκάδες ιστότοποι, συγγραφείς και βιντεογράφοι εξαφανίζονται. Το Facebook, για παράδειγμα, αφαίρεσε μια εκδήλωση «No Unite The Right 2-DC» συνδεδεμένη με μια σελίδα που ονομάζεται «Resisters», που φαίνεται να διαφημίζει μια αντισυγκέντρωση για την επέτειο της βίας στο Charlottesville της Βιρτζίνια.
Ο Paul Jay, ο οποίος διευθύνει έναν ιστότοπο που ονομάζεται The Analysis, δημοσίευσε ένα βίντεο στις 7 Φεβρουαρίου 2021 με τίτλο, “A Failed Coup Inside a Failed Coup” το YouTube απαγόρευσε το κομμάτι, λέγοντας ότι «δεν επιτρέπεται στο YouTube περιεχόμενο που προωθεί ψευδείς ισχυρισμούς και εκτεταμένη απάτη, λάθη ή σφάλματα που άλλαξαν το αποτέλεσμα των προεδρικών εκλογών των ΗΠΑ». Η Tulsi Gabbard, αφού ανάρτησε στις 13 Μαρτίου 2022 ότι οι ΗΠΑ χρηματοδότησαν βιολογικά εργαστήρια στην Ουκρανία και κατηγόρησε την Ρωσική εισβολή στην Ουκρανία στην εξωτερική πολιτική του Μπάιντεν, είπε ότι τέθηκε “υπό σκιά” στο Twitter.
Ο λογαριασμός podcast “Russians with Attitude” ανεστάλη στο Twitter. Κάλυψε τον πόλεμο της πληροφορίας στην Ουκρανία και «φώναξε φάουλ» για το Φάντασμα του Κιέβου. Οι πλατφόρμες μέσων κοινωνικής δικτύωσης ήταν ιδιαίτερα σκληρές για όσους αμφισβητούν την πολιτική Covid, μπλοκάρουν ιστότοπους και αναγκάζουν τους χρήστες, τις πλατφόρμες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης ή τα διαδικτυακά καταστήματα να διαγράψουν τις αναρτήσεις τους.
Αυτοί οι ιστότοποι κερδίζουν δισεκατομμύρια δολάρια πουλώντας τα προσωπικά μας στοιχεία σε εταιρείες, διαφημιστικά γραφεία και εταιρείες πολιτικών δημοσίων σχέσεων. Ξέρουν τα πάντα για εμάς. Δεν γνωρίζουμε τίποτα για αυτούς. Καλύπτουν τις ροπές, τους φόβους, τις συνήθειες και τις προκαταλήψεις μας. Και θα φιμώσουν τις φωνές μας αν δεν συμμορφωθούμε.
Η λογοκρισία δεν θα σταματήσει την πορεία της Αμερικής προς τον χριστιανικό φασισμό. Η Γερμανία της Βαϊμάρης προσπάθησε να εμποδίσει τον ναζιστικό φασισμό επιβάλλοντας αυστηρούς νόμους για την ρητορική μίσους. Στην δεκαετία του 1920, απαγόρευσε το ναζιστικό κόμμα. Οι ηγέτες των Ναζί, συμπεριλαμβανομένου του Γιόζεφ Γκέμπελς, διώχθηκαν για ρητορική μίσους. Ο Julius Streicher, ο οποίος διηύθυνε το σκληρά αντισημιτικό ταμπλόιντ The Stormer (Der Stürmer), απολύθηκε από την θέση του καθηγητή, του επιβλήθηκε επανειλημμένα πρόστιμο και κατασχέθηκαν οι εφημερίδες του. Οδηγήθηκε πολλές φορές στο δικαστήριο για συκοφαντική δυσφήμιση και εξέτισε μια σειρά από ποινές φυλάκισης.
Αλλά όπως εκείνοι που εκτίουν ποινές για την επίθεση στο Καπιτώλιο, ή όπως ο Τραμπ ή η δίωξη των ναζιστών ηγετών, όλο αυτό ενίσχυσε το ανάστημά τους και τόσο περισσότερο η Γερμανική άρχουσα τάξη απέτυχε να αντιμετωπίσει την οικονομική και κοινωνική εξαθλίωση.
Υπάρχουν πολλές ομοιότητες με την δεκαετία του 1930, συμπεριλαμβανομένης της δύναμης των ληστρικών διεθνών τραπεζών να εδραιώσουν τον πλούτο στα χέρια λίγων ολιγαρχών και να επιβάλλουν τιμωρητικά μέτρα λιτότητας στην παγκόσμια εργατική τάξη.
«Περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, οι Ναζί ήταν ένα εθνικιστικό κίνημα διαμαρτυρίας ενάντια στην παγκοσμιοποίηση» σημειώνει ο Benjamin Carter Hett στο «The Death of Democracy: Hitler’s Rise to Power and The Downfall of the Weimar Republic».
Το να κλείνεις τους επικριτές σε μια παραβιασμένη και διεφθαρμένη κοινωνία ισοδυναμεί με την απενεργοποίηση του οξυγόνου σε έναν σοβαρά άρρωστο ασθενή. Επιταχύνει την θνησιμότητα αντί να την καθυστερήσει ή να την αποτρέπει. Η σύγκλιση μιας επικείμενης οικονομικής κρίσης, ο φόβος μιας χρεοκοπημένης άρχουσας τάξης ότι σύντομα θα εκδιωχθεί από την εξουσία, η αυξανόμενη οικολογική καταστροφή και η αδυναμία να αναχαιτιστεί ο αυτοκαταστροφικός στρατιωτικός τυχοδιωκτισμός εναντίον της Ρωσίας και της Κίνας, έχουν δημιουργήσει έδαφος για μια Αμερικανική κατάρρευση.
Όσοι από εμάς το βλέπουμε να έρχεται και προσπαθούμε απεγνωσμένα να το αποτρέψουμε, έχουμε γίνει εχθρός.
@Chris Hedges / MintPress News / 2022
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek