Η εκτελεστική Διευθύντρια της Υπηρεσίας, καθηγήτρια Ζακλίν Μακγκλέιντ τονίζει πως:
”Για να υπάρξει αλλαγή, χρειαζόμαστε, κατά πρώτον, ευρύτερη κατανόηση και εκτίμηση από το κοινό της βιοποικιλότητας και του ρόλου της στη στήριξη των κοινωνιών και οικονομιών μας. Δεύτερον, οι υπεύθυνοι για τη χάραξη της πολιτικής πρέπει να κατανοήσουν τους παράγοντες που οδηγούν στην απώλεια της βιοποικιλότητας και το πώς μπορούμε να την σταματήσουμε.” ενώ προσθέτει ότι ”Αυτό δεν μπορεί να γίνει χωρίς την εμπέδωση της βιοποικιλότητας στην οικονομία.”
Κρούει δε, η έκθεση, τον κώδωνα κινδύνου σχετικά με την καταστροφή και των κατακερματισμό των οικοσυστημάτων, την επιβολή και επέκταση των αλλόχθονων ειδών, τη μόλυνση από ύδατα και τον αυξανόμενο αντίκτυπο από την κλιματική αλλαγή.
Αναγνωρίζεται, ωστόσο, ότι οι πολιτικές που υιοθετήθηκαν και υλοποιήθηκαν σε διεθνές και ευρωπαϊκό επίπεδο είχαν θετικό συνέπειες, σε ορισμένες πλευρές της βιοποικιλότητας, όπως η αύξηση της δασικής κάλυψης τις τελευταίες δύο δεκαετίες στη βόρεια Ευρώπη ή η βελτίωση της κατάστασης σε πολλές πλωτές οδούς, συνέπεια της μείωσης της ρύπανσης από βιομηχανικές και αγροτικές δραστηριότητες.
Οι σημαντικότερες συστάσεις, που κάνουν οι συντάκτες της έκθεσης ”Αποτιμώντας την βιοποικιλότητα στην Ευρώπη-2010” είναι:
1. Τα μέτρα διαφύλαξης, όπου υλοποιήθηκαν επιτυχώς, είχαν θετικό αντίκτυπο.
Ωστόσο, αρνητική παραμένει η κατάσταση διατήρησης ενός μεγάλου αριθμού οικοσυστημάτων και ειδών, παρέχοντας ένδειξη για ανάγκη εντατικοποίησης των προσπαθειών διατήρησης.
2. Οι δραστηριότητες διατήρησης δεν επαρκούν από μόνες τους για την αντιμετώπιση της απώλειας της βιοποικιλότητας, καθώς πολλές από τις αιτίες προέρχονται από τομείς πέραν του ελέγχου των παρεμβάσεων διατήρησης.
Άλλοι τομείς που επιδρούν στη βιοποικιλότητα, όπως το εμπόριο, η γεωργία, η αλιεία, οι μεταφορές, η υγεία, ο τουρισμός και ο χρηματοοικονομικός τομέας, πρέπει να λάβουν υπόψη τους την οικονομική αξία της βιοποικιλότητας και να αναδιαμορφωθούν, ώστε να υποστηρίζουν τη διατήρησή της.
3. Οι πολιτικές και τα μέτρα για την αντιμετώπιση της βιοποικιλότητας πρέπει να διαμορφώνονται κατά τρόπο, που να απαντούν σε όλες τις πιέσεις και απειλές σε ένα οικοσύστημα, μη λαμβάνοντας υπόψη τα διοικητικά σύνορα σε ξηρά και θάλασσα και εξασφαλίζοντας, ταυτόχρονα, συνεργασία μεταξύ όλων των τομέων.
4. Η κάλυψη των κενών στη γνώση μέσω περαιτέρω παρακολούθησης, έρευνας και αποτίμησης θα δώσει τη δυνατότητα για καλύτερη λήψη αποφάσεων και καλύτερες πολιτικές στον τομέα της ευρωπαϊκής βιοποικιλότητας.
5. Το πλαίσιο πολιτικής πρέπει να συνοδευτεί και να συμπληρωθεί από προσπάθειες για την ευαισθητοποίηση του κοινού, με στόχο την ενθάρρυνση της δράσης σε ατομικό επίπεδο και την ενίσχυση της απαίτησης των πολιτών για αλλαγές στις σημερινές πολιτικές.
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek