Οι επαγγελματίες της αισχροκέρδειας

Το απόθεμα στη δεξαμενή καυσίμων του βενζινάδικου δεν λέει να εξαντληθεί. Προφανώς, ο έμπορος και ιδιοκτήτης έχει φροντίσει να αγοράσει από τον προμηθευτή του μια μεγάλη ποσότητα. Τιμολογήθηκε στην τιμή που ίσχυε τότε κατά την παραγγελία ή κατά την παράδοση και πληρώθηκε. Ενδεχομένως χωρίς όλη η ποσότητα να καλύπτεται με παραστατικά.

Στο ίδιο βενζινάδικο ο πελάτης, δηλαδή ο μέσος Έλληνας καταναλωτής, ό,τι και να συμβεί, όπως και να τα φέρει η ζωή, θα πληρώσει το λίτρο της βενζίνης στην τρέχουσα τιμή. Σε αυτήν που ισχύει την ημέρα κατά την οποία γεμίζει το ντεπόζιτό του. Η τρέχουσα τιμή απέχει παρασάγγας από εκείνη στην οποία τιμολογήθηκε το απόθεμα του εμπόρου. Προς τα πάνω, βέβαια. Το έσοδο είναι, δηλαδή, υπέρογκο. Αυτό δεν λέγεται εμπορικό δαιμόνιο του Έλληνα. Ούτε εμπορική μαγκιά. Αυτό αποκαλείται απλά και ξάστερα αισχροκέρδεια.

Μήπως την ίδια τακτική δεν ακολουθεί και ο Μεγαλομπακάλης; Μήπως και αυτός δεν στοκάρει όταν πρέπει και όταν οι τιμές είναι χαμηλές, αναμένοντας τη «θαυματουργή» ανατίμηση; Άλλωστε ξέρει αυτός να «διαβάζει» τα σημάδια ώστε να είναι έτοιμος όταν όλες οι συνθήκες θα επιτρέψουν την αύξηση των τιμών. Τότε τα 50 εκατομμύρια ευρώ σε στοκ γίνονται 55 και 60 μέσα σε λίγες ώρες. Αυτός όμως ο έμπειρος μεγαλομπακάλης τα έχει αγοράσει σε παρελθόντα χρόνο. Αντίθετα, ο πελάτης, ο αφελής Έλληνας εργαζόμενος θα πληρώσει το τίμημα σε χρόνο ενεστώτα, με τις νέες τιμές, βάζοντας βαθιά το χέρι στην τσέπη.

Είναι γνωστό πως η Ελληνική Πολιτεία δεν μπορεί να παρέμβει και να θέσει πλαφόν στις τιμές καυσίμων. Είναι, επίσης, γνωστό πως το καθεστώς φορολόγησης των καυσίμων αποτελεί μνημονιακή υποχρέωση. Πολύ καλά. Το κράτος, ωστόσο, και η κυβέρνηση μπορούν να παρέμβουν ως προς τη θέσπιση πλαφόν στο ποσοστό κέρδους. Μπορεί να προβαίνει σε συνεχείς ελέγχους ώστε να ελέγχει τα αποθέματα στους σταθμούς καυσίμων για να αποφευχθεί η υπερτιμολόγηση του καυσίμου όταν αυτό έχει αγοραστεί σε πολύ χαμηλότερες τιμές. Να αποφευχθεί δηλαδή η αισχροκέρδεια.

Η κυβέρνηση μπορεί, επίσης, να επιχορηγεί τους πολίτες, προσωρινά, όσο δηλαδή η κρίση περνά οξεία φάση, προκειμένου να διευκολυνθούν οι καταναλωτές που πλήττονται καίρια. Αντ’ αυτού παρατηρείται μια μεθοδική τακτική εξαπάτησης με εξαγγελίες στήριξης των νοικοκυριών ως προς την πληρωμή των λογαριασμών ηλεκτρικού ρεύματος, πετρελαίου θέρμανσης και βενζίνης. Το τελικό όφελος για έναν πολύ μικρό αριθμό πολιτών είναι ελάχιστο. Για όλους, όμως, τους πολίτες ισχύουν οι υπέρογκες και απάνθρωπες υπερτιμολογήσεις της ΔΕΗ και των ιδιωτών παρόχων και η απίστευτη αύξηση της τιμής των καυσίμων, που καταδικάζει τους πολίτες σε απόγνωση.

Τα τελευταία εικοσιτετράωρα ανακοινώνονται πτωτικές τάσεις διεθνώς στην τιμή των υδρογονανθράκων. Η τιμή του πετρελαίου κατρακύλησε σχεδόν κάτω από τα 100 δολάρια το βαρέλι. Συγκεκριμένα, την 15η Μαρτίου η τιμή του βαρελιού WTI υποχωρούσε κατά 5,7%, στα 97,13 δολάρια, ενώ η τιμή του βαρελιού του Brent Βόρειας Θάλασσας έπεφτε κατά 6%, στα 100,54 δολάρια. Στις 7 Μαρτίου, δηλαδή πριν από μία εβδομάδα, η τιμή του πετρελαίου ήταν 140 δολάρια το βαρέλι. Κανείς Έλληνας πολίτης δεν αισθάνεται αυτή την πτώση στην τσέπη του. Καμία διαφορά για τον καταναλωτή. Απόδειξη ότι το «ψάρι βρομάει από το κεφάλι». Η αφετηρία της αισχροκέρδειας δεν βρίσκεται στο βενζινάδικο. Εκεί βρίσκεται η ουρά του ψαριού. Στο διυλιστήριο βρίσκεται το κεφάλι και στις εταιρείες διακίνησης.

Προφανώς, όλα τα παραπάνω τα γνωρίζουν άριστα ο κ. Άδωνις Γεωργιάδης, ο κ. Σταϊκούρας, οι οικονομικοί σύμβουλοι του πρωθυπουργού στο Μαξίμου, καθώς και ο ίδιος ο πρωθυπουργός. Παρακολουθούν, παρατηρούν, εκφράζουν τη συμπάθειά τους προς τους πολίτες και, τελικά, αποχωρούν από τη σκηνή αφήνοντας τους κερδοσκόπους ανενόχλητους στο έργο τους.

Στην αύξηση των καυσίμων, στον πόλεμο και στον πληθωρισμό βασίζονται και παραπέμπουν οι διακινητές της τροφικής αλυσίδας και τα σούπερ μάρκετ για να δικαιολογήσουν τις απίστευτες αυξήσεις στις τιμές των προϊόντων στο ράφι. Μόνον που οι αυξήσεις υπερβαίνουν το ποσοστό του πληθωρισμού, την αύξηση στα καύσιμα και τις αυξήσεις λόγω πολέμου στα σιτηρά. Η πραγματική αύξηση στο καλάθι της νοικοκυράς το τελευταίο τρίμηνο αγγίζει μέσους όρους που παραπέμπουν στην Τουρκία -ναι, στην Τουρκία-, με διψήφια ποσοστά αύξησης των τιμών. Ψελλίζει η κυβέρνηση πως θα θεσπιστεί πλαφόν στο ποσοστό κέρδους. Κωφεύουν και γελούν οι διαμεσολαβητές, οι χονδρέμποροι και οι ιδιοκτήτες των υπεραγορών. Ζούμε σε κοινωνία όπου η αισχροκέρδεια είναι ανεκτή και οι κερδοσκόποι στο απυρόβλητο.

Την ίδια στιγμή, οι συνταξιούχοι υποφέρουν, τα νοικοκυριά στενάζουν, οι εργαζόμενοι βρίσκονται σε απόγνωση. Οι λογαριασμοί της ΔΕΗ και των ιδιωτών παρόχων εξακολουθούν να έρχονται με εξωπραγματικά ποσά. Η βενζίνη αναιδέστατα πωλείται σε τιμές εξωπραγματικές, πάνω από 2 ευρώ το λίτρο. Το πετρέλαιο θέρμανσης είναι απλησίαστο παρά τις πολικές θερμοκρασίες που το έχουν καταστήσει απαραίτητο. Δηλαδή πού το πάνε; Πού νομίζουν ότι οδηγούν την κοινωνία; Δεν καταλαβαίνουν πως ο μέσος πολίτης έχει φθάσει σε αδιέξοδο;

Για τρίτη συνεχή ημέρα η «Ζούγκλα» δημοσιεύει έρευνες με τιμές προς σύγκριση προκειμένου οι πολίτες να κατανοήσουν πως είναι θύματα διαχρονική ληστείας από τους επιτήδειους ταγούς της Πολιτικής, της Οικονομίας και του Επιχειρείν. Ναι, στη Γερμανία, με το μέσο εισόδημα να κυμαίνεται από 1.250 έως 1.500 ευρώ (καθαρά), δηλαδή τριπλάσιο από εκείνο του Έλληνα πολίτη, τα προϊόντα διατροφής και πρώτης ανάγκης στο ράφι είναι κατά μέσο όρο φθηνότερα. Δηλαδή, ο πολίτης του ισχυρότερου οικονομικά κράτους της ΕΕ πληρώνει λιγότερα από εκείνον του εν πτωχεύσει ελληνικού κράτους για τη διατροφή του και τα είδη σπιτιού. Είναι ανήκουστο αλλά είναι αληθινό.

Δείτε και συγκρίνετε τις τιμές μεταξύ ίδιων προϊόντων που βρίσκονται στα ράφια των σούπερ μάρκετ στη Γερμανία και στην Ελλάδα. Διαλέξαμε μεγάλη γκάμα σε τρόφιμα, είδη σπιτιού και υλικά καθημερινής χρήσης. Αριστερά είναι τα προϊόντα στα γερμανικά ράφια, με γερμανικές τιμές και δεξιά στα ελληνικά, με ελληνικές τιμές:

zougla.gr