Προσοχή στις Ψευδοπροφητείες…

«Οἱ περισσότερον γνωστές καί συνεχῶς χρησιμοποιούμενες
ψευδοπροφητεῖες εἶναι τοῦ ἀγνώστου Ἀγαθαγγέλου, ἑνός
ἀνωνύμου τοῦ 1050, δῆθεν τοῦ Μεθοδίου, δῆθεν τοῦ
Ταρασίου Κων/λεως, δῆθεν τοῦ Ἀνδρέου τοῦ διά Χριστόν
σαλοῦ οἱ χρησμοί τοῦ Λέοντος τοῦ Σοφοῦ. Ἀναφέρονται
ἐπίσης ἕτεροι ἀκατανόητοι χρησμοί, οἱ ὁποῖοι εὑρέθησαν
χαραγμένοι δῆθεν ἐπί τοῦ… ἀνυπάρκτου τάφου τοῦ Μ.
Κωνσταντίνου μέ ἀκατανόητα μονογράμματα, τά ὁποῖα
συμπληρώνουν διάφοροι ἑρμηνευτές. Ὑπάρχουν δέ καί
ἄλλες διφορούμενες, ἀλλοπρόσαλλοι, παιδαριώδεις καί διά
γέλωτα, ἀλληλοψευδόμενες προφητεῖες, σέ γλῶσσα ἀνοή-
του Πυθίας. Ὅλες αὐτές εἶναι ἄγνωστοι ἐπισήμως στήν
Ἐκκλησία, τήν ἱστορία, τήν θεολογία, καί διεδόθησαν
κατά τό διάστημα τῆς δουλείας τοῦ Γένους μας»

Δέν καταφερόμαστε ἐναντίον ὅλων τῶν προφητειῶν, ἀλλά ἐναν-

τίον ἐκείνων, πού δέν ἔχουν σαφῆ καί ἐπίσημη ἱστορική καταγωγή

καί εἶναι ἀσυνάρτητες περιγραφές πολέμων καί καταστάσεων, πού

δημιουργήθηκαν ἀπό Ἕλληνες καί Τούρκους καί ἀναφέρονται στήν

ἐπανάκτηση τῆς Κωνσταντινουπόλεως καί στήν μακροχρόνια βα-

σιλεία τοῦ Κυρίου ἐπί τῆς γῆς μέ Ἑλληνική παγκόσμια κυριαρχία.

Ἀντίθετα, ὑπάρχουν ὁράματα καί θαυμάσιες προρρήσεις πού μαρ-

τυροῦνται ἀπό τούς βίους τῶν Ἁγίων καί ἀπό τήν ἱστορία, καί δέν

μιλοῦν μέ γλῶσσα Πυθίας, ἀλλά μέ σαφήνεια· οὔτε περιστρέφονται

γύρω ἀπό πολέμους μεταξύ Ἑλλήνων καί Τούρκων. Τά θέματά τους

ἀποτελοῦν ἡ ἠθική καί θρησκευτική ἐξέλιξη τοῦ κόσμου, ἡ ἁμαρτία,

ἡ ἀποστασία καί οἱ ἐφευρέσεις. Ἀποδεδειγμένες προρρήσεις Ἁγίων

εἶναι τοῦ Μ. Παχωμίου, τοῦ Μ. Ἀντωνίου, τοῦ Μωϋσέως τοῦ Αἰ-

θίοπα καί τοῦ ὁσίου Νήφωνος πού ἦταν ἀσκητής στήν Κωνσταν-

τινούπολη. Ὁ τελευταῖος ὑπολογίζει μέ τούς ἑπτά τόμους τῶν

αἰώνων (χιλιετηρίδων), ὅτι ὁ Κύριος κλείνει τόν τελευταῖο τόμο στό

μέσον (δηλαδή στίς ἕξι καί ἥμισυ χιλιάδες (6.500) χρόνια ἀπό Ἀδάμ,

περίπου τό 2000 μ.Χ., καί ἔπειτα θά ἔλθει νά κρίνει τόν κόσμο κατά

τήν Δευτέρα Παρουσία.

Ἐπίσης ὁ Ὅσιος Νεῖλος ὁ Μυροβλήτης, ὁ ὁποῖος ἀσκήτεψε στό

Ἅγιον Ὄρος κατά τό 1600, παρέδωσε κάποιες προφητεῖες ἐμφανι-

ζόμενος σέ κάποιον μοναχό, μετά τήν κοίμησή του.

Στό τέλος παραθέτουμε μία προφητεῖα τοῦ ἁγίου Νείλου, ἐπειδή

ἔχει ἐπίκαιρο ἐνδιαφέρον καί εἶναι ἀντίθετη μέ ὅλες τίς ἄλλες προ-

φητεῖες. Πρῶτον, διότι δέν ἀναφέρεται σέ πολέμους πού ἔχουν εὐ-

τυχές ἀποτέλεσμα ὑπέρ τῆς Ἑλλάδος, οὔτε καί σέ βασιλεία τοῦ

Κυρίου ἐπί τῆς γῆς, ἀλλά ἀντίθετα περιγράφει ὅτι μετά τό 1900 ὁ

κόσμος θά ἀφηνιάσῃ καί ὅτι θά ἀρχίσῃ ἡ γενική ἀποστασία ὁλό-

κληρης τῆς ἀνθρωπότητας. Ἐπίσης ἀναφέρεται σέ καταπληκτικές

ἐφευρέσεις τῆς ἐπιστήμης, στήν πρωτοφανῆ ἀνηθικότητα, τήν

ἀθεῒα καί τήν ἀδιαφορία κλήρου καί λαοῦ, μέ ἀποτέλεσμα ὄχι τήν

βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἐπί τῆς γῆς, ἀλλά τήν κολόβωση τῶν ἡμερῶν,

ἀπό τήν μεγάλη θλίψη τοῦ Ἀντιχρίστου καί τήν ἐπίσπευση τῆς Πα-

ρουσίας τοῦ Κυρίου.

Καί ἐρωτᾶμε: Ποιά εἶναι ἡ περισσότερο σοβαρή προφητεία; Αὐτή

ἡ ὁποία προβλέπει κατά αὐτόν τόν αἰῶνα τήν γενική ἀποστασία,

τόν ἐρχομό τοῦ Ἀντιχρίστου καί τήν Παρουσία τοῦ Κυρίου στήν

συνέχεια, ἤ ὅλες οἱ ἄλλες, οἱ ὁποῖες προφητεύουν πολέμους καί

μόνον πολέμους καί στήν συνέχεια θαυματουργική ἀλλαγή τοῦ κό-

σμου καί ἁγιοποίηση τοῦ πλανήτη, μέ τήν ἐπέμβαση τοῦ Κυρίου καί

μέ εὐτυχῆ Ἑλληνική Χριστιανική βασιλεία καί κοινωνία;

Ἐπίσης, μέ τό ἴδιο πνεῦμα μιλᾶ καί ὁ Ὅσιος Νήφων, ἀσκητής

στήν Κωνσταντινούπολη, μέ τό περίεργο ὅραμά του, πού παρου-

σιάζει τόν ἐρχομό τοῦ Κυρίου στό μέσον τοῦ ἑβδόμου αἰῶνος (χι-

λιετηρίδος) ἀπό δημιουργίας τοῦ Ἀδάμ. Δηλαδή, λίγο πρίν ἤ λίγο

μετά τό ἔτος 2000! Μέρος δέ τοῦ ὁράματος αὐτοῦ, παραθέτουμε

στό τέλος τοῦ βιβλίου.

Καί τέλος, οἱ πολυάριθμες προρρήσεις τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ, οἱ

ὁποῖες συγκεντρώθηκαν κυρίως ἐκ παραδόσεως ἀπό στόμα

σέ στόμα. Κάποιες ἀπό αὐτές, μποροῦν νά θεωρηθοῦν καί

παρείσακτες.

Παραδείγματος χάριν, ἡ προφητεία περί ἐπανόδου τῶν Τούρ-

κων στήν Ἑλλάδα ἕως τά Ἑξαμίλια καί ἡ καταδίωξή τους ἕως

τήν Κόκκινη Μηλιά (Μέκκα;). Ἡ προφητεία αὐτή στήν συνέχεια

ἀναφέρει, ὅτι ἀπό τούς Τούρκους τό ἕνα τρίτο πανικόβλητο θά πι-

στέψει στόν Χριστό καί θά σπεύσῃ νά βαπτισθῇ, ἕνα ἄλλο τρίτο θά

σφαγιασθῇ καί τέλος τό ἄλλο τρίτο θά καταφύγῃ στά βάθη τῆς

Ἀραβίας. Σημειωτέον, ὅτι τό ἕνα τρίτο τοῦ σημερινοῦ πληθυσμοῦ

τῆς Τουρκίας εἶναι 13 ἑκατομμύρια. (σ.σ. μιλάει γιά τήν δεκαετία τοῦ ’80)

Πρέπει νά ἀμφιβάλλῃ κανείς γιά αὐτή τήν προφητεία, ὄχι

μόνο διότι φαίνεται τερατώδης, ἀλλά καί διότι ἀναφέρει

αὐτήν 1.400 περίπου χρόνια πρίν ἀπό τόν Ἅγιο Κοσμᾶ, ὁ

Ψευδομεθόδιος. Γεννᾶται τό ἐρώτημα, ἄν τήν ἐπανέλαβε ὁ Ἅγιος

Κοσμᾶς, ἤ τήν πρόσθεσαν στίς γνήσιες προφητεῖες του μεταγενέ-

στερα, ὡς δική του δῆθεν. Ἐκτός ἀπό αὐτό, ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς, ὅταν

πρόκειται γιά τούς Τούρκους, μιλᾶ συνεσκιασμένα καί αἰνιγματικά,

λόγῳ τοῦ κινδύνου. Πῶς στήν προφητεία αὐτή μίλησε τόσο καθαρά

καί γιά τόσο κακό σέ βάρος τῶν Τούρκων;

Ἀρχιμανδρίτου Ἀρσενίου Κομπούγια, «Σημεῖα τῆς Συντελείας τοῦ Κόσμου» Ἐκδόσεις “Ὀρθοδόξου Τύπου” Ἀθῆναι 1985

*Τελικά προσδοκώντας πρώτα επίγεια εθνική αποκατάσταση από τον Κύριο και ύστερα την αλήθεια,σε  τι διαφέρουμε από τους Εβραίους που προτίμησαν να αρνηθούν τον ίδιο τον Θεό επειδή έγινε άνθρωπος για να σώσει τον άνθρωπο όχι μόνο τον Ιουδαίο άνθρωπο αλλά τον κάθε πιστό σε εκείνον και τον Ελληνα και τον Ρωμαίο;