Οι κάνες στραμμένες στην Ουκρανία και τα βλέμματα στην Πόλη

Γράφει ο Χρήστος Μαντζιάρης
Στον πλανήτη τα τελευταία πολύ λίγα έτη παίζεται ένα αριστοτεχνικά σχεδιασμένο ύπουλο παιχνίδι από τους παγκοσμιοποιητές ώστε να κρύψουν, από τις εν ληθάργω μάζες, τις πραγματικές τους κινήσεις και κυρίως τις προθέσεις τους. Όταν θα δώσουν το σύνθημα για να ξεκινήσουν τα μεγάλα γεγονότα θα πρέπει όλοι, εκτός των σιωνιστών, να είναι σε πλήρη σύγχυση. Οι ίδιοι οι σιωνιστές άλλωστε δήλωσαν ότι επίκειται η πιο πολύπλοκη αλληλουχία γεγονότων στην Ιστορία του ανθρώπου που θ’ αλλάξει τελείως τον πλανήτη, όπως τον ξέρουμε μέχρι τώρα.

Η τακτική τους είναι σχετικά απλή. Δημιουργούν ένα πρόβλημα για να ασχολούνται οι μάζες οι οποίες τα πάντα δικαιολογούν, ηλιθιωδώς, με βάση τα οικονομικά συμφέροντα, αδυνατώντας να εννοήσουν την ουσία των πραγμάτων. Πόσο ηλίθιοι, κυριολεκτικά ηλίθιοι, θα πρέπει να είναι οι παγκοσμιοποιητές οι οποίοι έχουν το αποκλειστικό δικαίωμα, που πήραν από μόνοι τους, να τυπώνουν όσο χρήμα θέλουν, με αντίκρισμα αέρα κοπανιστό, και μετά να το μοιράζουν στα υποκείμενα και ύστερα να προσπαθούν να το ξαναμαζέψουν. Δεν μπορεί η μάζα να εννοήσει ότι το διεθνές παιγνίδι διαδραματίζεται σε άλλο επίπεδο, οπότε δεν μπορεί ν’ αντιδράσει ή να σκεφθεί σωστά.

Τα τελευταία χρόνια είχαμε πολεμικές προετοιμασίες ή πολέμους, σε Ιράν, Αρμενία, Συρία, και τώρα Ουκρανία. Και λίγο παλαιότερα, Αφγανιστάν, Ιράκ, Λιβύη, Κουβέιτ, με πρόσχημα πάντα την δημοκρατία και το καλό των λαών. Όλες αυτές οι συγκρούσεις, ή πόλεμοι, συνέβησαν στην περιοχή ανατολικώς της Μεσογείου. Ξεκίνησαν σχετικά μακριά από την Ελλάδα και όλο και μας πλησιάζουν. Σταμάτησαν προς το παρόν στην Τουρκία. Δίπλα μας δηλαδή.

Τώρα έχουμε την συγκέντρωση δυνάμεων στην Ουκρανία. Γιατί ξαφνικά η Ουκρανία απέκτησε τόση σπουδαιότητα; Η Ουκρανία, πέραν του εδαφικού όγκου της χώρας, δεν αποτελεί χώρα ιδιαίτερης σπουδαιότητος ώστε να δικαιολογείται αυτό που γίνεται εκεί. Οι αγωγοί μπορούν να περνάνε βορείως ή νοτίως της. Η οικονομία της είναι ευάλωτη και ο πληθυσμός της είναι πτωχός. Το κυριότερο πρόβλημα που τους δημιουργεί η Ουκρανία είναι το ότι η χώρα επισήμως είναι Ορθόδοξη, πάνω από το 87% του πληθυσμού πιστεύει στον Θεό και πάνω από το 37% των ουκρανών εκκλησιάζεται τακτικά. Οπότε και εκεί, όπως εδώ στην Ελλάδα, το κυρίως πρόβλημα δεν είναι η Ουκρανία, αλλά οι ουκρανοί.

Επίσης το μέγεθος των περιοχών για τις οποίες δημιουργήθηκε όλος αυτός ο παγκόσμιος πανικός, δεν δικαιολογούν τις μετακινήσεις και τον όγκο τόσων στρατιωτικών δυνάμεων και οπλισμού.

Η Ρωσία ήδη βρέχεται από τον Εύξεινο Πόντο, που οι σαυροειδείς υπάνθρωποι που όλα τα κάνουν μαύρα, την ονόμασαν Μαύρη θάλασσα, διότι η Άσπρη θάλασσα είναι το Αιγαίο Πέλαγος. Δικό μας, των Ελλήνων, χρώμα ήταν πάντα το λευκό. Λευκά ενδύματα ενεδύοντο οι αρχαίοι πρόγονοί μας, λευκά μνημεία, λευκά στάδια και θέατρα και άλλες οικοδομές έκτιζαν, λευκά ενδύματα φορούσε ο Χριστός, (και αν μας «επιτεθούν οι εξωγήινοι», λέμε τώρα βάση της προπαγάνδας τους, εμείς οι Έλληνες θα είμαστε μ’ αυτούς που θα φοράνε λευκά). Εφόσον η Ρωσία έχει πρόσβαση στον Εύξεινο Πόντο, τότε κάπου αλλού έγκειται το πρόβλημα και όχι στην αγάπη των ρώσων για τους ρωσόφωνους ουκρανούς. Εφόσον η Ρωσία έχει ήδη πρόσβαση στον Εύξεινο Πόντο κάτι άλλο μας κρύβουν.

Οι αγωγοί μεταφοράς φυσικού αερίου, δεν αποτελούν πρόβλημα διότι ευκόλως μπορούν να τους περάσουν βορείως ή νοτίως της Ουκρανίας. Τελικά με πρόσχημα την Ουκρανία οι ρώσοι βρήκαν την τέλεια ευκαιρία να μετακινήσουν Νότια, πολλά στρατεύματα. Και αν αποχωρήσουν τα στρατεύματα, τα όπλα που έχουν μεταφέρει εκεί, θα τα πάρουν πίσω; Όχι. Θα τα χρειαστούν σύντομα.

Από την άλλη, οι προσυμφωνημένοι εχθροί των ρώσων, οι αμερικάνοι, βλέπουμε ότι μετακινούν στρατό στην Ευρώπη. Και στην Αλεξανδρούπολη. (Που είναι οι αστείοι αριστερόστροφοι φιλειρηνιστές να διαμαρτυρηθούν για τις «Βάσεις του θανάτου» και να φωνάξουν «φονιάδες των λαών αμερικάνοι»; Τους είπαν προφανώς τα δοτά αφεντικά τους να κάτσουν ήσυχα κι αυτοί έγιναν «κότες»). Φτιάχνουν λοιπόν οι αμερικανοί μια νέα μεγάλη βάση στην Ελλάδα, στην Αλεξανδρούπολη, ενώ δυτικώς της Ουκρανίας μεταφέρουν στρατεύματά τους στην ΝΑΤΟϊκή Πολώνια. Άρα κατ’ αντιστοιχία, αν τους ενδιέφερε η Ουκρανία, θα έπρεπε να στείλουν στρατεύματα στην ΝΑΤΟϊκή Ρουμανία, για να είναι πιο κοντά στην Ουκρανία. Οπότε, πάλι φαίνεται ότι κάπου αλλού είναι η παγίδα.

Μετά την Αλεξανδρούπολη, θα φτιάξουν άμεσα και νέο ναύσταθμο στον Βόλο, απέναντι από την έξοδο από τον Παγασητικό κόλπο. Ήδη ενισχύεται η βάση ελικοπτέρων του Στεφανοβικείου, στην οποία όπως φημολογείται μετέφεραν και πυρηνικά όπλα. Προκύπτει η εύλογος απορία. Και την βάση στην Σούδα τι την θέλουν; Λες και το Αιγαίο είναι καμιά τεραστίας έκτασης θάλασσα. Αυτές οι αποστάσεις είναι αστείες για τους στρατούς των υπερδυνάμεων. Εν τέλει, πάρα πολλά όπλα συγκεντρώνονται στην χώρα μας και αυτό δεν είναι καθόλου ευοίωνο.

Η αλήθεια είναι ότι ετοιμάζουν μεγάλες αλλαγές στον πλανήτη και μας το λένε συνεχώς μέχρι να εμπεδωθεί από όλους. Όσες αλλαγές δεν είναι δυνατόν να γίνουν με διαταγές και πολιτικές αποφάσεις των σατανιστών παγκοσμίων κρυφών ηγετών, θα γίνουν με πόλεμο. Ο ερχόμενος πόλεμος θα είναι αδιανόητος για τα πλήθη όπως δήλωσε ο Γκέιτς ο οποίος είχε δηλώσει ότι στον πόλεμο που ετοιμάζεται δεν φαντάζεται ο κόσμος τι είδους όπλα θα παρουσιαστούν για πρώτη φορά! Οι δύο λοιπόν υπερδυνάμεις προσπαθούν να εκμεταλλευθούν, όσο γίνεται καλύτερα, ώστε να ωφεληθούν το περισσότερο δυνατό από το χάος που ετοιμάζουν.

Το πρόβλημα στην περιοχή μας προκύπτει από δύο δόγματα που οδηγούν αναποφεύκτως σε πολεμική σύγκρουση. Ένα δόγμα είναι των ρώσων και ένα των αμερικανών. Το δόγμα της Ρωσίας, μη επιδεχόμενο ες αεί παραίτηση, είναι από την Διαθήκη του Μεγάλου Πέτρου προς το ρωσικό έθνος σύμφωνα με το οποίο «η Ρωσία πρέπει να κατακτήσει την Κωνσταντινούπολη διότι μόνο ο κύριος της Κωνσταντινουπόλεως μπορεί να είναι ηγέτης του κόσμου». Εμείς οι Έλληνες το ζήσαμε αυτό για πολλούς αιώνες και το ξέρουμε τι σημαίνει να έχεις Αυτοκρατορία με πρωτεύουσα την Κωνσταντινούπολη και να είσαι πρώτος στον κόσμο, και σύμφωνα με την δική μας άποψη, έχουν δίκαιο. Την ανύπαρκτη Ευρώπη των ανύπαρκτων πολιτικών της δεν την υπολογίζει κανείς.

Από την άλλη, οι αμερικανοί των ΗΠΑ έχουν ένα άλλο βασικό δόγμα το οποίο δεν επιδέχεται και γι αυτούς καμία μεταβολή ή παραίτηση. Λέει το δόγμα τους ότι «Το Αιγαίον Πέλαγος δεν θ’ ανήκει ποτέ σε μια μόνο χώρα». Οπότε πρέπει πάση θυσία να παραμείνει η Τουρκία, Τουρκία. Διότι αν οι Ρώσοι πάρουν την Πόλη, θα καταρρεύσει και η Τουρκία και σε καμία περίπτωση οι αμερικανοί δεν θ’ ανεχθούν τους Ρώσους στο Αιγαίον Πέλαγος.

Η μη τροποποίηση αυτών των δογμάτων Ρωσίας – ΗΠΑ, σε μια ευτράπελη αλλά και επικίνδυνη εποχή στην οποία τα πάντα καταρρέουν και κυρίως η πνευματικότητα και η ηθική των ανθρώπων, σημαίνει μεγάλος πόλεμος στην περιοχή μας. Δεν υπάρχει άλλη λύση. Πόλεμος, με έπαθλο την Πόλη μας.

Παράλληλα μ’ όλα αυτά τα Βαλκάνια θ’ αρχίσουν να συγκλονίζονται, κυρίως λόγω αντιπερισπασμών. Ήδη η Βοσνία πνέει τα λοίσθια, αλλά οι ειδήσεις αυτές δεν δημοσιεύονται στην Ελλάδα. Η Σερβία είναι ρώσικη βάση και είναι μεταξύ Αδριατικής και Ευξείνου Πόντου και σε ιδιαίτερη στρατηγική θέση. Αλλά η κατάσταση των Βαλκανίων χρήζει ξεχωριστής μελέτης, (θα γίνει κι αυτό), διότι δεν είναι δυνατόν ν’ αναλυθεί τώρα. Δεν δήλωσε τυχαία ο δάνδολος Δένδιας ότι «η Βοσνία αποτελεί μαύρη τρύπα στην καρδιά της Ευρώπης». Έτσι του είπαν του κακομοίρη να πει, έτσι είπε, αλλά η δήλωσή του προδικάζει αλλαγές συνόρων στα Βαλκάνια.

Δυστυχώς οι σκοταδιστές κρατούντες της Ελλάδος, κρυφοί και φανεροί, κρατούν τους Έλληνες στο σκότος και θα βρεθούμε αντιμέτωποι αιφνιδίως με εξαιρέτως δυσάρεστες καταστάσεις και τότε θα αγωνίζεται ο καθένας για τον εαυτό του διότι κατακερμάτισαν τον ελληνισμό, αλλά όχι τον εβραϊσμό ή άλλες κατηγορίες πολιτών που παρεπιδημούν στην Ελλάδα. Επίσης, να σχολιασθεί κι αυτό, όταν κάνουν ανάλυση για την κατάσταση στην Ουκρανία αυτοί που προ ολίγου λογομαχούσαν με απρεπείς εκφράσεις για το πώς παίζεται το πέντε – τρία στο πλακωτό, τότε είμαστε ως Έλληνες, σε απελπιστική πνευματική κατάσταση. Επίσης αν η στρατηγική των υπερδυνάμεων ήταν κατανοητή απ’ όλους αυτούς τότε οι υπερδυνάμεις δεν θα είχαν στρατηγική, αλλά αυτοκτονικές τάσεις.

Σημασία έχει ότι τώρα έχουμε τρομερή παραγωγή και διάθεση όπλων στην Ευρώπη, και γύρω αυτής, και μετακινήσεις στρατιωτικών δυνάμεων σε περιοχές γύρω από την Ελλάδα και εντός της Ελλάδος, με αφορμή την Ουκρανία. Δεν γίνεται ουδεμία προπολεμική προετοιμασία στην αμερικανική ήπειρο ή στην Αφρικανική ή στην Νοτιοανατολική Ασία, και αυτό φανερώνει ποιοι κρύβονται πίσω απ’ αυτά. Όποτε έγιναν πόλεμοι εκεί συμφεροντολόγοι Ευρωπαίοι και αμερικανοί είχαν πάει εκεί και έκαναν τους πολέμους. Πρέπει όμως τώρα να λύσουν το «πρόβλημα» της Κωνσταντινουπόλεως πριν πάνε να λύσουν το «πρόβλημα» Ιερουσαλήμ, διότι το παν στην διεθνή σκακιέρα είναι η πρόβλεψη, κάτι από το οποίο πάσχουμε οικτρώς στην Ελλάδα.

Έχουν στρέψει οι υπερδυνάμεις τις κάνες των όπλων τους στην Ουκρανία, αλλά αλληθωρίζουν προς την Κωνσταντινούπολη που όμως «ήλθαν τα χρόνια κι οι καιροί, πάλι δικιά μας θα ‘ναι».

Χρήστος Μαντζιάρης