Το ευαγγέλιο το δέχεσαι πλήρως η καθόλου

Λέγει ο Ισίδωρος ο Πηλουσιώτης,

”Η ειρήνη, που είναι αχώριστα ενωμένη με την δικαιοσύνη είναι θείο πράγμα. Εάν η μία υπάρχει χωρίς την άλλη, καταστρέφεται η ομορφιά της αρετής. Ειρήνη μπορείς να βρεις και ανάμεσα στους ληστές και του λύκους. Στους πρώτους για να κακοποιούν τους ανθρώπους και στους λύκους για να εξολοθρεύουν τα πρόβατα. Αλλά δεν θα ονομάσω ειρήνη αυτή, που δεν στολίζεται με την δικαιοσύνη.Το μεν της ειρήνης όνομα πανταχού, το δε πράγμα ουδαμού.”

*Για όσους αμφιβάλλουν ας θυμηθούν τα μνημόνια της ειρήνης και τα εμβόλια της ειρήνης που ευλογoύνται από την ειρήνη των ληστών και των λύκων,για την μη ύπαρξη δικαιοσύνης και άρα πραγματικής ειρήνης.

Γράφει ο Ισίδωρος ,

“Μου κάνει πραγματικά μεγάλη εντύπωση, ότι ενώ για τις αταξίες και τα αμαρτήματα των άλλων γινόμαστε ανάλγητοι δικαστές, παραβλέπουμε τα δικά μας παραπτώματα, που συχνά χρειάζονται μεγαλύτερη συγχώρηση. Για τα δικά μας αμαρτήματα είμαστε τυφλοί, για των διπλανών μας όμως, έχουμε οξυτάτη όραση. Το αντίθετο ωστόσο συμβαίνει με τα κατορθώματα. Τα δικά μας, έστω κι αν είναι μικρά και δεύτερα, φαίνονται μεγάλα. Των διπλανών μας, έστω κι αν είναι μεγάλα και θαυμαστά, τα νομίζουμε μικρά και τιποτένια.”

*Υπάρχει κανείς που να μπορεί να αρνηθεί με σοβαρότητα ,αυτή την πραγματικότητα;

Διηγείται ο Ισίδωρος ,
-Γνώρισα κάποτε ἕναν εἰδωλολάτρη μέ φοβερή ἱκανότητα στό λόγο, πού εἶχε πολύ μεγάλη φήμη γιά τή δύναμη αὐτή τοῦ λόγου του μεταξύ τῶν πολλῶν, τόν ὁποῖο ἀποστόμωσα μέ λίγα λόγια. Ὅταν δηλαδή ἐκεῖνος πρόβαλε τά πάθη καί τόν σταυρό, προκαλώντας πλατειά γέλια, τοῦ ἀπάντησα ἐγώ μέ ἠρεμία:
“Από ποῦ μπορεῖς νά ἀποδείξεις ὅτι σταυρώθηκε;”
Καθώς λοιπόν ὅλοι οἱ ἀκροατές ἐξεπλάγησαν καί σκέφτονταν, τί ἄραγε ἤθελα νά ἐπιτύχω λέγοντας τό αὐτό, ἐκεῖνος ἀπάντησε, σίγουρος ὅτι θά κερδίσει τή νίκη χωρίς κόπο,
“Είναι γραμμένο στά Εὐαγγέλια”.
Σ’ αὐτόν ἀμέσως ἀνταπάντησα:
“Ασφαλώς σ’ αὐτά εἶναι γραμμένο καί ὅτι ἀναστήθηκε καί ἀνέβηκε στούς οὐρανούς. Ἐφόσον λοιπόν πιστεύεις στά Εὐαγγέλια, τά ὁποῖα ἀναφέρουν καί αὐτό καί ἐκεῖνο, πίστεψε τά καί τά δύο. Ἄν πάλι ὄχι, τότε κάνεις μεγάλο ἀτόπημα, ἐγκρίνοντας τό ἕνα καί ἀπορρίπτοντας τό ἄλλο.
Μή λοιπόν ἔχετε ἀνοιχτά καί τεντωμένα τά αὐτιά σας γιά τίς ὕβρεις, ἐνῶ γιά τά ὁλοφάνερα καί θεϊκά…φραγμένα, καί μάλιστα, ἐπειδή αὐτοί, πού ἀπό σένα λέγονται θεοί, νικήθηκαν ἀπό τόν σταυρωμένο.
Ἐάν λοιπόν σταυρώθηκε, εἶναι φανερό ὅτι καί ἀνέβηκε στούς οὐρανούς. Καί ἄν παραγράφεις τά ὁλοφάνερα, τότε νά μήν ἀναφέρεις οὔτε τά ὑβριστικά.
Γιατί τό ἕνα ἐξαρτᾶται ἀπό τό ἄλλο, καί δέν ἐπιδέχονται χωρισμό”.
Ὅταν λοιπόν εἰπώθηκαν αὐτά, ξέσπασε τόσος κρότος, ὥστε νά κοκκινίσουμε καί ἐγώ καί ἐκεῖνος.
Ἐγώ βέβαια ἐπειδή ἡ ἐπιδοκιμασία ἦταν γιά τή δική μου ἀξία, ἐκεῖνος πάλι, ἐπειδή δέθηκε μέ τά δικά του λόγια. –
*Πόσοι από εμάς γνωρίζουμε στην Ορθόδοξη υποτίθεται Ελλάδα τον φωτοφόρο Πατέρα Αγιο Ισίδωρο τον Πηλουσιώτη;
Ελάχιστοι ,αλήθεια..
Οπως και το ότι Το ευαγγέλιο η το δέχεσαι πλήρως η καθόλου.Και αυτή είναι μία λογική αλήθεια.