Ζούμε ήδη σ’ έναν Κόσμον Ύβρις = Υβριδικόν! Τό Πρόβλημα είναι Εδώ Ανάμεικτον!…. Ανταλλαγή Ενέργειας…. Μέρος 6

Ζούμε ήδη σ’ έναν Κόσμον Ύβρις = Υβριδικόν! Τό Πρόβλημα είναι Εδώ Ανάμεικτον!…. Ανταλλαγή Ενέργειας…. Μέρος 6

Εάν τό δένδρον είναι υβριδικόν τότε υβριδικούς καρπούς παράγει…. Εάν τό δένδρον Ηθικόν τότε Ηθικούς καρπούς παράγει… Ό,τι είναι τό δένδρον όμοιος ό καρπός καί οί σπόροι αυτού όσοι καί όσες μορφές καί δείξει, υποδείξει, μορφώσει, μεταμορφώσει…

Ανταλλάξαμε τά καλά δένδρα μέ τά σαπρά δένδρα… Τά δένδρα τής Ηθικής μέ τά δένδρα τής Ύβρις… Τά δένδρα τής Ύβρεως είναι ήδη πρό καιρού αμνημόνευτου απ’ αρχής κόσμου από τούς Υβριστές Υβριδιστές υβριθεοποιημένα από τούς υβριαυτοθεοποιημένους τού Υβριψευδόθεου τής γοητευτικής πλάνης….

Εκεί οπού κολλάει η σκέψη καί η πεποίθηση εκεί παράγει καί αυτά όσα εγκολλάει, σκέπτεται, μεταγγίζεται, εμβολιάζεται, φοιτάει, φυτάει καί φητάει, προσευαγγελίζεται ώς ανώτερες ποιότητες ζωής καί κάμνει καί χαίρεται χωρίς φειδώ καί εξέταση Ηθικής… Υπόστασις!….

Δεκαετίες σπουδάζουμε καί ψακαζόμαστε τά Δυτικά Μαύρα Γράμματα… Αυτά τά οποία κατά τούς Νοτιαφρικάνους Ιθαγενείς: «ήρθαν καί μάς έκαμαν νά χάσουμε τήν επαφή μέ τόν πολιτισμόν τής φύσης μάς, μέ τήν αρμονία τής φύσης μάς, καί τώρα είμαστε άχρειστοι καί μέ απρόθυμη καρδία νά δρούμε μέσα από αυτά που μάς επέβαλαν, δέν μάς αρέσουν καί είναι ικανότεροι απ’ εμάς, ώστε νά μπορούν νά μάς νικούν πάντοτε καί νά μάς κάνουν δούλους τούς»….

Είναι ωσάν νά έχεις σωματότυπον διά σφαιροβολία καί νά σού επιβάλω άμεσα καί έμμεσα μέ Μαύρες τού Σκότους Σπουδές νά παίζεις άλμαν είς ύψος Χρήματος!….

Ανταλλάξαμε διά τής βίας ή τής παραβίας ή τής σπουδής καί τής ανάγκης τόν πολιτισμόν ΜΑΣ, τά ιδεώδη ΜΑΣ, τήν επαφή ΜΑΣ μέ τήν φύση μέ επαφή μέ τήν τερατουργική τεχνολογία «τούς», γνωρίζωντας ότι έκ τών πραγμάτων καί από τόν πνευματότυπον «αυτοί» θά βαστάνε πάντοτε τάς ράβδους τής εσαεί Προβίβασης, Προώθησης, Προηγεσίας… Παίζουμε τό παιχνίδι «τούς» διότι είναι ικανότεροι σ’ αυτόν διά νά νικούν πάντοτε… Έξ’ ανάγκης πολλές φορές εξελισσόμαστε διά νά είμαστε ανάμυτα τούς ικανοί ώστε νά μήν ΜΑΣ Γενοκτονήσουν, αλλά πάντοτε προηγούντε καί γίναμε υβρίδια «τούς» καί υβρίδια «τού» Αυτοϋβριψευδοθεού «τούς»…. Παρασυρθήκαμε είς τόν ποταμοχετόν τής Ύβρις, τού Υβριπολιτισμού… ήτοι Υβριπαραπολιτιστικού καί Υβριπαραπολιτισμού Υβριπαραπολιτικού Υβριπολυβαρβαρισμού «τούς»….

Ανταλλάξαμε τές αξίες ΜΑΣ μέ τές αξίες «τούς», όλα μετρούντε μέ χρήμα, κενοδοξία, εξουσία νά κάνουν είς τούς άλλους ό,τι θέλουν….

Ανταλλάξαμε τήν Ηθική μέ τήν Ύβριν μέσα από τά πανεπιστήμια «τούς» που έγιναν καί πανεπιστήμια ΜΑΣ… Παραθεοποίηση τού επαγγέλματος, παραθεοποίηση τής τέχνης τής γόησσας τού χρήματος, τής εξουσίας καί τής ματαιοδοξίας τού επαγγέλματος, τής κοσμικής κενοδοξίας, τής φαντασμαγορικής καί μή κοσμοπολίτικης Πανύβρις….

Διατί Ανταλλάξαμε Ηθική μέ Ύβριν; Διότι η ύβρις ήρθεν μέ δώρα Δαναών, μέ δώρα ευκολίας, μέ δώρα πλούτου, μέ δώρα άδωρα, μέ δώρα διευκόλυνσης, μέ δώρα ορίζοντων επαγγελματικών, κενής δόξας, χαράς έν αδίκω…. Σιγά σιγά διαβρωθήκαμε καί φτάσαμε είς τό Απροχώρητον….

Εάν ό Υβριπολιτισμός «τούς» ήταν καλός δέν θά είχαμε τώρα παντού δένδρα κακά μέ σαπρούς καρπούς καί υπέρσαπρους προοπτικούς σπόρους…. Τά δένδρα αυτά πάραξαν καί οίδαμε ότι ΜΑΣ έφεραν σέ τέλματα… σέ τέρματα, σέ έλη, σέ βάλτους, σέ βόθρους, σέ βδελύγματα, σέ απαξίωση ψυχής τέ καί σώματι…. Ανταλλάξαμε τά δένδρα τά καλά τής Δυσκολίας μέ τά δένδρα τά σαπρά τής Ευκολίας. Είς τήν αρχήν δέν φαινόταν, διότι βολευόμασταν όλοι μέ τήν διαφθορά, τώρα όμως σάπρισαν όλους ΜΑΣ…. Καί τώρα μάς συνστήσουν μία Καινή Σαπρότητα, νά Υποτακτούμε όλοι σέ μία παγκόσμια πειθαρχία τού Υβριθεού «τούς»…. Τήν κατάργηση τής Ελευθερία διά χάριν τού «καλού» «τούς» καί «καλού» ΜΑΣ… Πάραξαν τούς σαπρούς καρπούς διά νά ΜΑΣ εισηγηθούν μέσα από τόν Παραπολιτισμόν «τούς» επιλύσεις που όπως καί οί προηγούμενες, είς τά λόγια φαντάζουν γοητευτικώς καλές αλλά είς τήν πράξην σέ όλες τές ιδέες καί ιδεολογίες «τούς» ήσαν έξ’ ανέκαθεν πάντοτε σαπροβλαπτοκακές….

Μάς έκαναν οκνηρούς… μέ τά σαπρά μέλια «τούς», ανίκανους νά επιβιώσουμε μέ τήν φύση καί Τόν Χριστόν, τήν Αγάπη καί τήν Ηθική καί τώρα ΜΑΣ λένε δέν υπάρχει άλλη οδός, σώσετε τήν ανθρωπότητα καί τόν πλανήτη μέ αυτοπερικοπές, μέ αυτοκτονίες εθελοντικές διά νά σωθούν αυτά που θά απολαμβάνουμε ζουμερώς «εμείς»…. «Αυτοί» εισίν!…. έκτοτες….

Εμείς πρέπει νά είμαστε τά θυσιάσματα καί αυτοί οί θύτες διά χάριν «τούς» καί χάριν «τού» Υβριθεού «τούς», ωσάν μάγοι Μάγιας, μάγοι από κάθε πολιτισμόν που έκαναν τούς ωραιότερους ανθρωποθυσίες… Ήρθε ό καιρός τής ανθρωποθυσίας, είτε διά τόν σατανά είτε διά Τόν Χριστόν, αλλά σκεφθείτε σέ κάθε περίπτωση τ’ ανταλλάγματα!… Πώς θά τό καταλάβετε αυτόν; Από τά έργα τού καθενός! Ό ένας ανέβηκε δι’ εσένα, διά τήν δικαιοσύνη, είς Τόν Σταυρόν καί ό σατανάς απ’ αρχής κόσμου υβριδιάζει έκτοτε όταν είπε είς τόν Αδάμαντο καί τήν Εύα, φάγε απ’ αυτόν τόν καρπόν νά γίνετε θεοί σύνθεοι Θεού μέ δόλον!… Αλλά Τό Δένδρον τής Ζωής είναι τό Δένδρον τής Ηθικής καί άμα τό καταναλώσεις μέ ανήθικους τρόπους αντί νά σέ Σώσει σέ Κολλάζει…. Είναι Αυτόν οπού Μετέπειτα Μάθαμε ώς Θεία Κοινωνία…. μετά από Κάθαρση Ψυχής έν Μετανοήσει… όπως γινόταν κατά προσέγγιση σέ διάφορους λαούς ή τελετές ή σέ ανάμειξη μέ ανάρμοστα στοιχεία, όπως γινόταν είς τά Καβήρεια Μυστήρια…. Διότι ό άνθρωπος είχε πάντοτε ψυχή που σέ κάποιους Αδιάβρωτους φώναζε: «Διψώ Πονώ Πεινώ Κάθ’ Άρσιν Αμαρτίας»….

Όταν εσύ ό καθένας μάς μέ τήν πρώτη ευκαιρία απατάς τόν/τήν σύνζυγον, τόν κουμπάρον, τήν κουμπάρα, τόν φίλον, τόν αδελφόν πώς πείθεις τόν άλλον καί Τόν Θεόν ότι εάν είχες τήν δύναμιν τού εβραιοσιωνιστή δέν θά ήσουν όμοιος καί χειρότερος τού;…. Αυτήν τήν παράμετρον δικαίου δέν τήν οίδες έ;…. Νομίζεις ότι Ό Θεός δέν εξετάζει τήν καρδίαν καί τούς νεφρούς σού, τόν νούν σού καί τές ιδεοληψίες σού διά τό πώς θά συμπεριφέρεσουν εάν ήσουν από θέσιν ισχύς όμοια ή καί αντικαταστατική τών εχθρών σού;…. Καί πώς σέ κρίνει είς τοιαύτην περίπτωσιν Ό Θεός; Όμοιον καί χειρότερον τού εχθρού σού καί αυτοεχθρόν σού!… Επειδή δέν σού δόθηκε η ευκαιρία νά κάνεις εσύ ό,τι θέλεις καί δόθηκε σ’ άλλους η ευκαιρία νά κάνουν ό,τι θέλουν, νομίζεις ότι είσαι Ηθικότερος τούς;…. Έτσι σκέπτεσαι; Έτσι ευδιακρίνεις;….

Γνωρίζεις διατί τό μικρόν οψάριον δέν τρώγει τό μεγάλον οψάριον; Επειδή δέν μπορεί! Χαχαχαχα!… Τό μικρόν κακόψαρον δέν μπορεί νά φάει τό μεγάλον κακόψαρον καί τό μεγάλον κακόψαρον μπορεί καί τρώγει τό μικρόν κακόψαρον! Αυτόν είναι όλον…. Αυτόν ευδιακρίνει Ό Θεός εσύ όμως δέν θέλεις νά τό ευδιακρίνεις!…. Καί όταν τό μικρόν κακόψαρον μέ πονηριά καί τύχη μεγαλώσει περισσότερον από τό καταδιωκτικόν τού μεγάλον κακόψαρον, τότε τό μεγαλύτερον κακόψαρον τρώγει τό μικρότερον μεγαλύτερον κακόψαρον! Τάδ’ έφη Βαρβαροπολιτισμός καί Υβριβαρβαροπολιτισμός!….

Λές ότι δέν σέ βοηθάει Ό Θεός καί αφού δέν σέ βοηθάει δέν Ζή!… «Ωραίος» μαλθάκας είσαι, χεχεχε!… Πρώτον, Ό Θεός ευδικρίνει ότι είσαι μικρόν κακόψαρον καί δεύτερον από τήν ώρα οπού εξυβρίζεις ότι δέν Ζή, γίνεσαι έτι χειρότερον μικρόν κακόψαρον καί σ’ αφήνει είς τήν τύχην οπού επέλεξες, ήτοι τήν διαπλοκήν καί τήν έριδαν ανά μεταξύ κακόψαρων παντός μεγέθους…. Αυτόν είναι τό δεύτερον Όλον!…

Θυμάσαι κακόψαρον Τόν Θεόν επειδή είσαι ανίσχυρος, άμα ισχυροποιηθείς Τόν λησμονείς…. Ομοίως σκέπτοντε καί τά μεγάλα κακόψαρα…. Ό,τι τούς συμφέρει σκέπτοντε καί εκλιπαρούν τά κακόψαρα….
Τά Κακόψαρα έχουν έναν κοινόν Πανοροματιστή Παρονομαστή, είναι Αταπείνωτα…!

Αφήνει Ό Θεός νά φαγωθούν τά μικρά κακόψαρα από τά μεγάλα κακόψαρα καί άλλα εάν έχουν ίχνος καλοσύνης σέ πολλές πολύπλοκες κβαντομηχανικές θαυματουργικές περιπτώσεις τά προστατεύει, αλλά πάλαι τά δοκιμάζει, ξανά καί ξανά… Τά μικρά καί μεγάλα κακόψαρα είτε φαγωθούν είτε δέν φαγωθούν δέν έχουν νά χάσουν τίποτε από θέμα Δικαιοσύνης καί δι’ όσους πιστεύουν σέ Δικαιοσύνη. Ένας καλός άνθρωπος δέν έχει νά φοβηθεί τίποτε ούτε νεκρός ούτε ζωντανός, είπε ό Σωκράτης όταν τού πρότειναν νά δραπετεύσει… Τό Καλόψαρον δέν ανταλλάζει ποτέ τήν Δικαιοσύνη μέ ο,τιδήποτε, είναι αυτόν οπού λέμε Συντηρητικός, Φειδωλός, Τσιγγούνης, μέ κάθε ωραία εύκαλλη ενάρετη έννοια… Ακόμη καί οί χειρότεροι τών Αρχαίων Ελλήνων εκτιμούσαν τήν αξία τής Αρετής ασχέτως εάν προτιμούσαν τές αξίες τής Κακίας…

Ματθ. 12,33 Ἢ ποιήσατε τὸ δένδρον καλόν, καὶ τὸν καρπόν αὐτοῦ καλὸν ἢ ποιήσατε τὸ δένδρον σαπρόν, καὶ τὸν καρπὸν αὐτοῦ σαπρόν· ἐκ γὰρ τοῦ καρποῦ τὸ δένδρον γινώσκεται.

Ματθ. 12,33 Οπως το δένδρον, ανάλογα με τους καρπούς που παράγει, το χαρακτηρίζετε καλόν η κακόν, έτσι κάμετε και με εμέ. Η παραδεχθήτε και διακηρύξατε ότι το δένδρον είναι καλόν και ο καρπός του είναι καλός η παραδεχθήτε ότι το δένδρον είναι σάπιο και βλαμμένο και ο καρπός επίσης αυτού χαλασμένος και επιβλαβής. Διότι από τον καρπόν κατανοείται η ποιότης του δένδρου. Και οι ιδικοί μου καρποί, τα έργα μου, μαρτυρούν τι είμαι εγώ.

Ματθ. 12,34 γεννήματα ἐχιδνῶν, πῶς δύνασθε ἀγαθὰ λαλεῖν πονηροὶ ὄντες; ἐκ γὰρ τοῦ περισσεύματος τῆς καρδίας τὸ στόμα λαλεῖ.

Ματθ. 12,34 Απόγονοι από φαρμακερές οχιές, πως μπορείτε σεις ποτέ να λέτε λόγους αγαθούς, εφ’ όσον είσθε πονηροί και διεστραμμένοι; Διότι το στόμα αντλεί και ομιλεί πάντοτε από εκείνα που υπερεκχειλίζουν την καρδίαν.

Ματθ. 12,35 ὁ ἀγαθὸς ἄνθρωπος ἐκ τοῦ ἀγαθοῦ θησαυροῦ ἐκβάλλει ἀγαθά, καὶ ὁ πονηρὸς ἄνθρωπος ἐκ τοῦ πονηροῦ θησαυροῦ ἐκβάλλει πονηρά.

Ματθ. 12,35 Ο αγαθός άνθρωπος βγάζει πάντοτε αγαθούς λόγους από τον αγαθόν θησαυρόν της καρδίας του. Και ο πονηρός άνθρωπος βγάζει πονηρά και βλάσφημα λόγια από τον φαύλον θησαυρόν.

Λέγει Τό Πνεύμα Τό Άγιον: “Φυλάσσει Κύριος πάντας τους αγα¬πώντας αυτόν και πάντας τους αμαρτωλούς εξολοθρεύση”…. Εδώ εννοεί κυρίως τούς βλάσφημους καί σ’ αυτούς συμπεριλαμβάνοντε οί Εξυβριστές διά λόγου καί διά πράξεων… Θέτει αντίθεση είς τούς αγαπώντας Τόν Κύριον καί τούς αμαρτωλούς εκείνους οίτινες μισούσι καί κατ’ επέκτασιν βλασφημούσι Τόν Κύριον…. Δέν σκέπτεσαι Ό Θεός εάν ό βλάσφημος είναι μικρόν ή μεσαίον ή μεγάλον κακόψαρον αλλά αρκεί ότι είναι κακόψαρον καί διαβλέπει τί αίσχιστα θά έκανε εάν ήταν ενισχυμένος ή καί περαιτέρω ενισχυμένος…

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΙΑΣ