Οι αιχμάλωτοι στην μονοκρατορία του παραλόγου. (*μέρος 2)

γράφει η τοξότισσα

περιέγραψα μέρος 1 τη θέα του συλλογικού γίγνεσθαι και θα ήθελα σήμερα να πάμε παρέα ένα βήμα παρακάτω…

Σίγουρα τα όσα περιέγραψα δεν άφησαν και πολλά περιθώρια αισιοδοξίας. Μα και η παρούσα συλλογική κατάσταση, παρά τις ατομικές ή ομαδικές προσπάθειες ειδικών ή μη να αντιδράσουν, να ζητήσουν δικαιοσύνη και αλήθεια, διαφάνεια και τήρηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, δεν έχει ακόμη κερδίσει το πάνω χέρι… Οι “επικυρίαρχοι” δεινόσαυροι καρεκλοκένταυροι καμώνονται πως δε γνωρίζουν όλα αυτά τα δεδικασμένα, τα επιστημονικά ή νομικά δεδομένα και συνεχίζουν να συσκέπτονται κακλεισμένων των θυρών με τους μεκρυχέρηδες συμβούλους τους προς τη συνέχιση των όσων επέβαλαν μέχρι τώρα, όσο παράλογα κι αν μοίαζουν… Πληροφορία το δίχως άλλο δε μας λείπει…

Μοιάζει γενικότερα σαν να βρίσκονται οι λίγοι οραματιστές, μπροστάρηδες και πραγματικά αφυπνισμένοι, εγκλωβισμένοι προς το παρών σε ένα είδος φασισμού της μάζας ( στο επόμενο η ανατροπή)… την οποία προκάλεσε ο φόβος που ενορχυστρωμένα έσπειραν σε παγκόσμιο επίπεδο οι πραγματικοί “δικτάτορες” και σχεδιαστές της κατάστασης.

Στα γνωστά ιστορικά χρόνια μοιάζει οι πολλοί πάντοτε, λειτουργώντας σαν μια οντότητα, να καθυστερούσαν να βρουν το βηματισμό τους ακόμη κι όταν οι τοπικές ή παγκόσμιες καταστάσεις το απαιτούσαν. Κάποιοι έχουν τη θέρμη και την ικανότητα να βλέπουν λίγο πιο μακρυά… βλέπουν το θεμιτό, αλλά και τον κίνδυνο αρκετά πιο νωρίς απο τους άλλους. Και μολονότι καλούν τους συνανθρώπους τους έγκαιρα να ακολουθήσουν μιαν άλλη πορεία και κατεύθυνση, μια πορεία που να φέρνει ικανοποίηση, συνδημιουργία και ανάταση προς όλους, οι μονάδες δεν αρέσκονται να αλλάζουν τη ρουτίνα τους όσο δεν έρχεται κάποιος πραγματικός λόγος στο προσκήνιο του τώρα τους. (Το ζήσαμε εξάλλου και με τις διάφορες πορείες και διαμαρτυρίες στο παρελθον, που όσο δεν αφορούσαν τον δικό μας κλάδο… ή μέναμε απαθείς σε ότι αφορούσε του συνανθρώπους μας ή τους επιτιθόμασταν κι όλας γιατί… έκλειναν το δρόμο…). Τώρα όμως τα πράγματα μοιάζει να πήραν μια πιο συλλογική μορφή… και οι πολύ πολύ λίγοι ευεργετημένοι της κατάστασης προκαλούν κυριολεκτικά με τα λόγια ή τις πράξεις τους.

Ακόμη είναι πολύ νωπή η μάχη για ατομική άνοδο μέσω της ανταγωνιστικότητας του καπιταλισμού μέσα στην οποία γαλουχίθηκαν οι τελευταίες γενιές… όπως και οι ευκαιριακοί συνασπισμοί λόγω συμφερόντων… η αδιαφορία για τα συλλογικά δρώμενα κ.α…. ας αφήσουμε όμως τα “μικρά εγώ” και τις ανάγκες τους για λίγο στην άκρη καθώς…

…δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ο τρόπος ζωής στη σύγχρονη πραγματικότητα της λεγόμενης πολιτισμένης δύσης δεν άφηνε και πολλά περιθώρια για να κοιτάξει κάποιος με τη θέληση του λίγο πιο πέρα από το πέπλο…. πόσο μάλλον να επιθυμήσει και ουσιαστικές αλλαγές στην πραγματικότητα του ή τον Εαυτό του… και το κάθε τώρα των πολιτών και ανθρώπων ήταν χρονικά ιδιαίτερα περιορισμένο, ώστε να χωρέσει και άλλες δραστηριότητες, όσο επιθυμητές και να ήταν….

Στον ενάμισυ χρόνο της κορωνοϋστερίας όμως δεν μπορεί κανείς να ισχυριστεί πως δεν είχε χρόνο… ουδεν κακό αμιγές καλού…

…

συνειδησιακή μετάβαση
Κάθε σπουδαία συνειδησιακή μετάβαση στην ανθρωπότητα χρειαζόταν περίπου 300 χρόνια για να εδραιωθεί για το σύνολο της ανθρωπότητας ως νέα κατάσταση… αυτό… στα γνωστά χρόνια των Ιχθυών τουλάχιστον… Από τη μία “επανάσταση” στην άλλη και συνήθως κάτω από φανερά αιματηρές συνθήκες μεσολαβούσαν κάποιοι αιώνες μέχρι να εδραιωθεί μια νέα κατάσταση και μια νέα συνείδηση… ένας νέος θεμιτός ή αποδεκτός μπούσουλας αποδεκτός από όλους ως “πραγματικότητα”… ακόμη κι αν υπήρχαν και οι αντίθετες απόψεις, τάσεις κτλ…

Στη σημερινή εποχή, εδω στα πρώτα δειλά βήματα προς το… για τις μονάδες ¨άγνωστο¨ στο οποίο καλεί η εποχή του Υδροχόου οι αλλαγές πιθανόν να έρχονται πιο γρήγορα. Ίσως να βιώνουμε σε ατομική κλίμακα ή στα πλαίσια μικρών ομάδων και ακαριαίες εξελίξεις και βελτιώσεις, μιας και η κβαντική μας φύση έχει γίνει συνειδητή σε μεγάλο μέρος των αναζητητών ή ερευνητών… ωστόσο για το σύνολο θα χρειαστεί προφανώς λίγο παραπάνω…

Οι ανατροπές στη συνείδηση, την κατανόηση του κόσμου μας, η επίγνωση της δομής του κόσμου μέρος του οποίου αποτελούμε μέρος, έρχεται και με νέες επιγνώσεις των επιστημών… με τις μελέτες μεμονωμένων ερευνητών… τις αποκαλύψεις πνευματικών διδασκάλων, αλλά και τις πληροφορίες που κατεβάζει ο κάθε ένας απο εμάς σε άμεση σύνδεση με το Πνεύμα… την υπερσυνείδηση όπως την αποκαλούν… τις νέες συνδέσεις και συνάψεις στους εγκεφάλους όλων… μολονότι στα σχολεία ακόμη επικρατεί η μελέτη και διδασκαλία μιας “ξεπερασμένης” γνώσης… ή επιβάλεται μια δίχως προηγούμενο έκπτωση της ποιότητας της διδασκόμενης ύλης…

Βέβαια από τη μυστικότητα και τον αποκρυφισμό ή τις μυστικές λέσχες περασμένων αιώνων περάσαμε στο άλλο άκρο της Εναντιοδρομίας, όπως θα το ονόμαζε ο παππούς Ηράκλειτος. Φτάσαμε σε μια πλυμμήρα υπέρπληροφόρησης που δεν μπορεί προς το παρών να διαχειρηστεί ο άνθρωπος, που μαζί με το φόβο και την επέλαση των αστυνομικρατούμενων κρατών ενισχύει τον αποπροσανατολισμό. (Απο που πηγάζει όμως ο φόβος;… η ανάγκη ασφάλειας και ελέγχου;… θα το δούμε στο επόμενο μέρος…)

Βέβαια ΚΑΙ εδω έβαλαν το χεράκι τους τα διάφορα ιερατεία… Δεν είναι τόσο πίσω ο συνασπισμός των κεφαλών των Ιερατείων στα τείχη της Αστάνα… προκειμένου να επιφέρουν μια και μοναδική Παγκόσμια Θρησκεία… όσο ωραιοποιημένο κι αν παρουσιάζεται η ομογενοποιημένη πολυπολιτισμικότητα μέχρι σήμερα έχει δείξει πως δεν λειτουργεί θετικά υπερ των κοινωνιών, ή των ατόμων, αλλά υπέρ των πολυεθνικών και των παρατρεχάμενων τους… *μέχρι τώρα… γιατί αυτό που έρχεται… θα είναι… απίθανο να μπορέσει κανείς να το ελέγξει…

Το ότι το Θείο κι αγαθό είναι ΕΝ και κοινό, άσχετα από το τρόπο που το προσέγγυσαν οι διάφοροι πολιτισμοί ήταν μια βαθειά γνώση που κατείχαν οι πρόγονοι μας, ωστόσο οι ρίζες που εξελίχθηκαν από κάθε πολιτισμό οφείλουν να διατηρήσουν και τα μοναδικά για τον κάθε πολιτισμό στοιχεία τους… την ταυτότητα τους… Όχι για να γίνονται πεδία επίθεσης στους “αλλόθρησκους”, αλλά για να κερδίσουν τελικά όλοι από το μοίρασμα μέσα απο τη διαφορετικότητα… Αλλά ας μην πλατειάσουμε ΚΑΙ απο εδω…

…

Προφανώς, κι αυτό πιο πάνω αποτελεί μόνο ένα απλό παράδειγμα, οι “επικυρίαρχοι” και τα τσιράκια τους γνώριζαν πολύ καλά ΤΙ ακριβώς έρχεται και επισπεύδουν με όλες τους τις δυνάμεις την επιβολή των σχεδίων τους προκειμένου να προλάβουν να στήσουν και πάλι τη σκακιέρα έτσι, ώστε να έχουν και πάλι τον έλεγχο του κόσμου μας… (αμ δε… 🙂

Δεν είναι μόνο οι παράλογες απαγορεύσεις με πρόφαση τον κορωνοϊό, απαγορεύσεις προς λουόμενους στις παραλίες της Βραζιλίας και ο περιορισμός του καθενός μέσα στα ντουβάρια του διαμερίσματος του, η απαγόρευση της επαφής με τη φύση πάει να γίνει η νέα ¨κανονικότητα”… Οι επιβολή “πράσινης κάρτας” στο Ισραήλ, που για άλλη μια φορά γίνεται το πειραματόζωο των επικυρίαρχων… φανερώνει πως ήδη κατάφεραν να μεταφέρουν τα σχέδια τους σε επίπεδο βάσης: (για πόσο όμως;) χώρισαν τους ανθρώπους σε υπέρ ή κατά του εμβολίου… σε προνομιούχους και μη προνομιούχους… σε υποταγμένους και μη… Κι αυτή ήταν ανέκαθεν η μέθοδος τους, είτε σαν διαίρει και βασίλευε, είτε σαν εμβάνιση προβλήματος για το οποίο είχαν έτοιμη τη δική τους λύση…

Βιάζονται το δίχως άλλο και βιάζονται πολύ.
Σε αντίθεση με περασμένες εποχές παίζουν φανερά κάθε παράλογο, κάθε απάνθρωπο σχέδιο τους, απροκάλυπτα και με θράσσος διότι ξέρουν πως ο χρόνος τους έχει τελειώσει προ πολλού. Τα “παίζουν όλα για όλα” προκειμένου με δόλωμα το χρήμα που ρέει προς τους ευχαρίστως εμπλεκόμενους και πρόσκαιρα ευνοημένους στα χαμηλά κλιμάκια να εγκαταστήσουν την παγκόσμια δικτατορία που ορέγονταν απο καιρό…

Είχαμε κάνει και στο παρελθον δεκάδες σχετικές αναφορές για το πως ήθελαν να μοιάζει ο κόσμος στο μέλλον… τεχνολογία, τεχνοκρατία, ανελευθερία σκέψης, αποστειρωμένες επιλογές… και κατά προτίμηση μίξη ανθρώπου και τεχνολογίας… ένα κόσμο με τους δορυφόρους του ΕΛΟΝ να ψήνουν τους πάντες με ακτινοβολίες αφύσικες κι ένα κινητό στο χέρι για κάθε είδους ανάγκη… και κάθε είδους έλεγχο… Οι τραπεζίτες ήδη κλείνουν τα καταστήματα τους… αφού η σύνδεση και αυτοεξυπηρέτηση μέσω νετ τα καθιστά αχρείαστα και πολυδάπανα, αλλά και οι χρήστες είναι καλύτερα ελεγχόμενοι… (αυτό… ήθελαν… αλλά… )

Πολλές φορές παρατηρούμε ανθρώπους που παίζουν το ρόλο της βιτρίνας, όπως του Ελον Μασκ ή του Μπιλ Γκέιτς να εμφανίζονται είτε ως προειδοποιητές του δρόμου προς τον αφανισμό (;) της ανθρωπότητας αν επιβληθεί η επιλογή τρασνχιουμανισμού… ή σαν φιλάνθρωποι με τη βελόνα στο χέρι… ωστόσο να μην σταματούν τη συμμετοχή τους στο να επέλθει ακριβώς αυτό που τάχα απεύχονται…

Θα μου πείτε αυτά είναι τα ψιλά γράμματα για ένα μέλλον που πολλοί δεν θα βιώσουμε καν… ωστόσο όσο περισσότερους κερδίζουν στο άρμα τους, είτε θετικά είτε αρνητικά τοποθετούμενοι απέναντι σε αυτό το σχεδιασμό, αυτοί κερδίζουν σε ενέργεια που προωθεί το σχέδιο… για όσο…

Πάραυτα… τηρώντας το δικό τους μέρος ευθύνης φρόντιζαν να ενημερώνουν για το τι σχεδιάζουν… Οφείλουν να ενημερώνουν. Και το κάνουν φυσικά. (Βασικός κανόνας μαυρομάγων… 🙂 Το ότι οι άνθρωποι βλέπουν τον εαυτό τους αδύναμο να αντιδράσει ή να επιλέξει κάτι διαφορετικό δεν είναι δικό τους πρόβλημα. Οι ταινίες, τα μέσα ενημέρωσης και οι οργανώσεις τους ποτέ δεν έκρυψαν τι σχεδιάζουν. Η αδυναμία των ανθρώπων να συσπειρωθούν και να ανατρέψουν το σχεδιασμό έγκαιρα τους είναι επίσης γνωστή. Φροντίζουν εξάλλου τις έγκαιρες προειδοποιήσεις να τις γελοιοποιούν και να τις αρνούνται … ψεκασμένοι και συνωμοσιολόγοι… ήταν όλοι… δεν είμαστε αμνήμονες 😉

Ωστόσο τραβούν το σχοινί… έντονα και με επιμονή… με τόση επιμονή που οι άνθρωποι θα αντιδράσουν…. παρεκτός και θέλουν να ακολουθήσουν το παράδειγμα του βατράχου… που έχοντας πέσει στην κατασρόλα με το χλιαρό νερό… δεν εντιδρά έγκαιρα για να βγει… και καθώς η χύτρα αρχίζει να βράζει… βράζει και εκείνος… Όμως και το ΠΩΣ θα αντιδράσουν… αποτελεί ένα υπέροχο kinder έκπληξη που δεν περιμέΝΟΥΝ 🙂

Ξέρω… δεν είναι αρκετή ούτε αυτή η περιγραφή για να ανοίξει αισιόδοξα η αίσθηση που σας διέπει… όμως η ΕΛΠΙΔΑ έρχεται στο επόμενο… 🙂

Αυτό που χρειάζεται να εννοήσουμε TΩΡΑ είναι πως το ίδιο το σύμπαν, ο ήλιος και το ηλιακό μας σύστημα ενισχύει και σπρώχνει προς μεγάλες αλλαγές. Οι ενέργειες που καταφθάνουν όσο πιο βαθειά στον Υδροχόο κινούμαστε σπρώχνουν προς μια κατεύθυνση και ροή που απαιτεί την κάθαρση. Πολλοί ευχόμασταν να γίνει με μέσο την αγάπη, τη διαφάνεια και την αλήθεια, χωρίς βία… χωρίς ωμότητες ή σκληρές αντιπαραθέσεις… και για πολλούς έτσι πράγματι θα είναι…

Ο ήλιος με τις τεράστειες ενεργειακές του εκρήξεις και τις ενέργειες που κατακλίζουν τη Γαία σπρώχνει σε καιρικές αλλαγές με σφοδρότητα…. Ωστόσο… εδω που φτάσαμε όλα δείχνουν πως η γαλήνη και η ηρεμία που έχουμε εντός μας δεν αρκεί για να μετουσιώσει την όλη κατάσταση για ΟΛΟΥΣ. …

άρα; προς τα που οδεύουμε;

αυτό θα σας το περιγράψω στο επόμενο μέρος…

vickytoxotis