Ποίος απ’ τούς δύο είσαι; Τό μο@νι μέ τ’ @αρχίδια ή αυτός μέ τό όπλο φοβισμένο μ@υνί;

Ποίος απ’ τούς δύο είσαι; Τό μο@νι μέ τ’ @αρχίδια ή αυτός μέ τό όπλο φοβισμένο μ@υνί;

Ποίος από τούς δύο είσαι, αυτή μέ τ’ Αρχ@δια τής Ελευθερίας; Ή αυτός που επειδή δέν έχει Αξιοπρέπεια καί δέν Αντέχη τούς Κόπους τής Ταπείνωσης, απελεί μέ τό όπλο δηλώνοντας μο@νι τής φοβίας;

Σέ φοβάται αυτός που βαστάει όπλα… Φοβάται τήν Έμφυτη Ελευθερία Σού!

Μήν φοβάσαι αυτόν που σέ φοβάται ούτε άν σέ απειλεί μέ θάνατο, διότι θά σκάσει από τήν συντρόμαξη τού γιά τήν Αφοβία σού!
Ούτε τόν Δείμο Ούτε τόν Φόβο νά συντρομάσσεσαι!

Αυτός σέ ζηλεύει ρέ, είναι κακομοίρης, σέ ζηλεύει γιά αυτά που έχεις καί τά οποία δέν μπορεί ποτέ νά αποκτήσει, διότι δέν αποκτόνται, τά Γεννάσαι, είναι Γονίδια Έψιλον, Χρωματοσώματα Ύψιλον… Είναι έμφυτα δώρα γιά τό βλάστημα τό Ουράνιον Τού Θεού, Τήν Γραικοφυλή…

Δέν φοβάσαι, δέν τό ξέρεις ότι δέν φοβάσαι επειδή αποκοιμήθηκες…. Αποκοιμήθηκες καί νομίζεις, τό μετάφρασες σέ φόβο. Ξύπνα… Καί Μήν Φοβάσαι… Δέν έχουν νά Φοβηθούν Τίποτε Όσοι Αφυπνίζονται από τά Δεσμά τού Φοβοϋπνου…!

Δέν φοβάσαι απλά σέ κοίμησαν βαθειά, εγώ σέ φιλώ, σού χαμογελώ καί σού λέγω Ξύπνα, δέν αρμόζει σ’ Εσένα νά κοιμάσαι…

Ξύπνα καί σώσε…
Ξύπνα καί σώθου…

Ξύπνα καί γίνε Άνθρωπος, εκεί μέσα στόν Ύπνο έχεις γίνει Αγνώριστος, ένας μαλακοζομπυβρυκόλακας τής μαύρης κατάρας…
Ό λήθαργος δέν είναι Πραγματικότητα…. Η Πραγματικότητα γιά εσένα δέν είναι η φοβία αλλά η Αλήθεια…

Ξύπνα καί Ξέχασε τήν Ληθαργική Πληροφορία… Θυμήσου τήν Ελευθερία καί σκάσε απ’ τά Γέλια, τόσο πολύ ώστε ό πόνος ακόμη καί από λειώσιμο σέ οξύ νά μήν σέ κυριαρχεί…!

Ξύπνα καί Γέλα..! χαχαχα, Ήρθε ή Ώρα νά Παίξεις Πάλιν, Ήρθε η Ώρα νά τούς ξανά δείρεις! Χαχαχα…

Ξέρεις πώς δέρνουν τά Παλλικάρια; Μέ τήν Ψυχή! ξέρεις πώς δέρνει η Ψυχή; Μέ τό Ήθος! Ξέρεις πώς δέρνει τό Ήθος; Μέ τό Θάρρος! Ξέρεις πώς δέρνει τό Θάρρος; Μέ τήν Προσευχή! Ξέρεις πώς δέρνει η Προσευχή; Μέ τό Δίκαιο! ξέρεις πώς δέρνει τό Δίκαιο; Μέ τήν Ανυπότακτη Ελληνική Επιμονή!

Ξέρεις πώς δέρνουν όλ’ Αυτά μαζύν; Μέ τήν αποφασιστική ροπή, τήν αποφασιστική Αξιοπρέπεια τής παλειομοδίτικης μαγκιάς τού Κώδικα Τιμής!

Έχεις ή σού τόν πήρε ό Ύπνος; Έχεις ή σού χυλάρωσε ό Μορφέας τά μυαλά στόν τοίχο; Άκου πώς λένε τόν ηλεκτρονικό τοίχο! Τοίχο! Είναι αυτή η οθόνη τοίχος στήν καρδιά ή παράθυρο στό λιβάδι καί στήν αυλή τού περάσματος!

Δέν θά σού μιλήσω γιά φώς, σού μιλάω ήδη γιά μάτια που εξουδετερώνουν τό σκότος. φοβάσαι αυτόν που σ’ έπεισε νά τόν φοβάσαι επειδή σέ φοβάται;

Δέν τόν φοβάσαι καί όχι μόνον δέν τόν φοβάσαι αλλά θά τόν Νικήσεις καί θά τόν Τσαλαπατήσεις όπως μία κατσαρίδα που κρύβεται σ’ ένα ηλεκτρονικό βαμβάκι…

Γιατί ανέχεσαι νά σέ φοβερίζει; Επειδή έχεις χάσει τήν Προσωπικότητα σού, έχεις γίνει απάνθρωπος, σέ σπούδασαν νά εκμεταλλεύεσαι τόν συνάνθρωπο σού, σέ μόρφωσαν νά πληγώνεις τόν φίλο σού, σέ δίδαξαν πώς άνθρωπος είναι όποιος πατάει επί πτωμάτων, ψέματα όλα ψέματα! Ήρθε η ώρα νά κατασχίσεις τόν Εφιάλτη τού Μορφέα καί νά Μορφώσεις καί νά Φορτώσεις τήν Ελληνική Μόρφωση στόν Μορφέα…

Στείλε «τούς» εσύ τά όνειρα που αγαπάς, κρέμασε «τούς» στά ράμματα, στά παπούτσια που έφτειαξαν γιά νά σέ στενεύουν… Στείλε «τούς» εσύ τά όνειρα που αγαπάς, πνίξε «τούς» στίς ηλεκτρονικές καί φαρμακερές αγχόνες που έφτειαξαν γιά εσένα. Γίνε εσύ ό δήμιος «τούς» κι’ ό δήμιος τής κακουργίας «τούς»…

Δέν φοβάσαι! Εγώ τό ξέρω, απλά Κοιμάσαι μέ χρυσά καί φανταχτερά Γράμματα, Ηλεκτρονικά Γράμματα. Δέν φοβάσαι όταν δέν είσαι Φυτό!
Ξύπνα Φυτό καί Γίνε Άνθρωπος, βλάστημα Ουράνιο, Γένος Λεβεντοσύνης!

Ξύπνα Φυτό, γιατί θά κλάψω γιά εσένα, δέν κλαίω γιά τόν νεκρό, κλαίω γιά τό Φυτό που ζεί καί είναι πεθαμένος καί μόνον μέ τόν θάνατο γυρνά στήν λίγη αξιοπρέπεια αλλά τό συνοδεύει τό Όνειδος τής Αιωνιότητος!

Ξύπνα Φυτό καί θάψε «τούς» «αυτούς» που σού σκάβουν τίς Ρίζες!

Ξύπνα Φυτό καί μήν φοβάσαι! Ξύπνιος, Αφυπνισμένος Δέν Έχασες Ποτέ!

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΙΑΣ