Λόγος εμπνευσμένος από τα σημεία των καιρών και την Θεία Αποκάλυψη του Ευαγγελιστή Ιωάννη
Τετάρτη 2 Δεκεμβρίου, 2020 / Γ.Τ.
Σε μια τραγική πραγματικότητα κάπου στο σύντομο μέλλον, ο άνθρωπος θα είναι σαν να έχει τα πάντα, αλλά στην ουσία δεν θα έχει τίποτα. Ο άνθρωπος του μέλλοντος θα μπορεί να συνεχίσει να εργάζεται, να ταξιδεύει, να λαμβάνει μέρος σε κοινωνικές εκδηλώσεις, να αγοράζει και να έχει πρόσβαση στους τομείς υγείας, με αντάλλαγμα την ελευθερία του λόγου, τον αυθορμητισμό και την αφοσίωση στο σύστημα που τον συντηρεί.
Όσοι επιλέξουν να ακολουθήσουν αυτή την οδό, αρχικά θα λένε… «Κοίτα τι καλά που είμαστε και πάλι. Πόσο λυπάμαι εκείνους που αρνήθηκαν να ακολουθήσουν. Τι κρίμα».
Στην αρχή… γιατί στη συνέχεια θα αρχίσουν να ανακαλύπτουν ένα κενό που δεν θα ξέρουν πως και με τι να το καλύψουν. Δεν θα ξέρουν καν τι είναι αυτό που τους λείπει γιατί θα έχουν ξεχάσει να σκέφτονται και να αισθάνονται. Θα είναι κενά δοχεία γεμάτα ζωή αλλά χωρίς ψυχή.
Αυτό το κενό θα αρχίσουν να το αισθάνονται γιατί υπολείμματα του παλιού τους εαυτού, θα ξυπνάνε. Και εκεί που ασυναίσθητα θα εκφράζουν την παραμικρή αντίθεση στις εντολές του συστήματος, θα συνειδητοποιούν ότι δεν μπορούν. Την πρώτη θα το προσπεράσουν, τη δεύτερη επίσης.
Καθώς όμως το «όχι, δεν μπορείς να το κάνεις αυτό ή όχι δεν μπορείς να σκεφτείς εκείνο» θα είναι όλο και πιο συχνή απάντηση από το σύστημα, θα αρχίσουν να καταλαβαίνουν το λάθος τους. Θα αρχίσουν να καταλαβαίνουν τον ψεύτικο κόσμο που επέλεξαν να ζουν. Εν τέλη, θα συνειδητοποιήσουν ότι το κενό που μέσα τους δεν γεμίζει, είναι η απουσία της πνευματικότητας, της ελευθέριας, της ψυχής, του Θεού.
Θα αρχίσουν να ζηλεύουν εκείνους που επέλεξαν το δύσκολο δρόμο, μακριά από το σύστημα. Θα βλέπουν τους πεινασμένους και τους κυνηγημένους και θα ζηλεύουν το ίδιο, τόσο την ελευθερία όσο και τα βάσανα τους. Εν τέλη θα είναι τέτοια η ζήλεια τους, που με έπαρση και εγωισμό θα ξανασηκωθούν και θα καταραστούν τον ίδιο το Θεό για αυτό που τους άφησε να τους συμβεί.
Αν ήρθες εδώ και διαβάζεις αυτά τα λόγια, σημαίνει ότι κάτι δεν πάει καλά. Καταλαβαίνεις ότι ήρθε η ώρα να πάρεις την απόφαση, έτσι δεν είναι; Το μόνο που μπορώ να σου πω για να σε παρηγορήσω αν επιλέξεις το δύσκολο δρόμο, είναι ότι ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΣΑΙ ΜΟΝΟΣ αν και εφόσον το κάνεις με όλο σου το είναι και αφήνοντας τη ζωή σου στα χέρια του Θεού.
ΘΕΛΕΙ ΑΡΕΤΗ ΚΑΙ ΤΟΛΜΗ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
https://www.youtube.com/watch?v=kqZ2QOPBXME
απο τις πολλες προσευχες επεσε η πολη
Γιώργο θα χαρώ να ακούσω τι αντιπροτείνεις, καθώς τις αόρατες δυνάμεις του σκότους δεν ξέρω άλλο τρόπο να αντιμετωπίζονται.
Εύγε Γιώργο, ό Λεφάκης διαβάζει Αποκάλυψη…
Γιά τόν Λεφάκη αλλού θά τό έβαλλα..
Απ τις πολλές αμαρτίες έπεσε η Πόλη,τα χεις μπερδέψει λίγο στο μυαλό σου,το ίδιο ισχύει και τώρα που πέφτει η Πατρίδα..
η πολη απο δαιμονεσ επεσε?πρωτα θα κουνηθουμε και στο τελος θα προσευχηθουμε.ας ειναι ενδοξα εντως.οχι σαν εβραιοι φυγαδες.απο την προσευχη στα βουνα δεν κανουμε τιποτα.