Φοβάσαι αυτά που πρέπει νά εμπιστεύεσαι, εμπιστεύεσαι αυτά που πρέπει νά φοβάσαι
Σού τά γύρισαν ή γυρίζεις ανάποδα. Ό ανάποδος σέ κάνει νά βλέπεις τά ίσια ανάποδα. Σέ κάνει νά βλέπεις τό 9 ώς 6 καί τό 6 ώς 9 καί όχι όταν τά βλέπεις από πάνω πρός τά κάτω άλλα όπως τά βλέπεις τώρα.
Φοβάσαι νά μήπως καί δέν βάλεις τό εμβόλιον ενώ πρέπει νά φοβάσαι μήπως καί βάλεις τό εμβόλιον.
Φοβάσαι μήπως θυσιάσεις τήν ζωήν σού διά χάριν τής ψυχής σού αντί νά φοβάσαι μήπως δέν αντέξεις καί θυσιάσεις τήν ψυχήν σού διά χάριν τής προσωρινούλας ζωής σού.
Φοβάσαι ν’ αντέξεις αντί νά φοβάσαι τίς επιπτώσεις εάν δέν αντέξεις. Καί άμα καταλάβεις τίς επιπτώσεις τότε θά ζητήσεις βοήθεια όπως τόν πνιγόμενον!
Αντί νά λές μέ αγωνία ταπεινής προσευχής καί Μετάνοιας: «Θεέ μού κάνε μέ ν’ αντέξω» λές: «διατί ν’ αντέξω μέ τήν παραπλανητική υποσυνείδητη έννοια τού διατί νά υποφέρω». Αντί νά καταλάβεις ότι θά υποφέρεις εάν δέν αντέξεις, θεωρείς πώς θά υποφέρεις εάν αντέξεις! Τόσον διαβρωμένος είσαι πιά! Τόσον πλυσιοεγκεφαλωμένος, έπαθες τόσα καί τόσα από χρηματιστήρια, ευρωπαϊκές ενώσεις, φίλους που σέ πρόδωσαν σέ μέτωπα καί έχασες πατρίδες, φίλους που σού κομμάτιασαν καί σέ παραπλάνησαν στό νά δίνεις προσοχή σέ ανόητα μάταια καί αμαρτωλά πράγματα, φίλους που σέ χρεοκόπησαν, φίλους που σέ ενδειάσαν/πείνασαν, φίλους που θέλουν νά θυσιάσουν τήν ψυχή σού μέσα σέ βόθρους καί σύ ακόμη επιμένεις είς τήν φιλία τούς που σέ οδηγεί από ολίσθημα είς ολίσθημα έως τήν τελική «σύμπτωση» τής πτώσης σού.
Εμπιστεύεσαι τά φερέφωνα τής ανέας αταξίας πραγμάτων ήτοι τηλεμετάδοση καί κυβέρνηση κάθε χώρας, κράτους, μεγάλης εταιρείας καί όχι σ’ αυτούς που σού λένε πάψε νά είσαι βλάκας.
Εμπιστεύεσαι τούς ίδιους που σέ κατάστρεψαν μέ αμέτρητους τρόπους καί ποτέ αυτούς που επαληθεύτηκαν ότι θά σέ καταστρέψουν εκείνοι οί άλλοι που σέ κατάστρεψαν καί θά σέ ψυχοκαταστρέψουν εάν συνεχίσεις μέ αυτή τήν ξεροκέφαλη διαβρωμένη ανόητη κεφαλή.
Εμπιστεύεσαι τήν παγκόσμια συμμορία που κάθε έτος σέ καταστρέφει μέ κάτι καί ποτέ αυτούς που σού λένε πρόσεχε είναι απατεώνες.
Λένε πώς δίς εξαμαρτείν ούκ ανδρός σοφού, αλλά εσύ «μεγάλε» δέν τό έκανες δίς αλλά δισεκατομμύρια φορές.
Νά σού βάλω κολλητήρι τό έσχατον ερωτηματικόν; Μωραίνει Κύριος όν βούλεται απωλέσαι!; Δι’ αυτόν δισεκατομμύρια εξαμαρτείν; Προσεύχου, Μετανόησον, Εξομολογήθου Τώ Κυρίω Κυρίω καί τότε θά τό αλλάξεις. Αιτήθου φώτειση καί διάκριση, διότι φοβάσαι όσα πρέπει νά εμπιστεύεσαι καί εμπιστεύεσαι όσα πρέπει καί τήν σκιά τούς νά φοβάσαι. Έχεις πλανηθεί, θεωρείς σοφά τά μώρα καί μώρα τά σοφά. Θεωρείς αιώνια τά προσωρινά καί προσωρινά τά αιώνια. Θεωρείς ιερά τά ασελγή καί ασελγή τά ιερά. Θεωρείς λευκά τά μελανά καί μελανά τά λευκά. Θεωρείς σπουδαία τά ποταπά καί ποταπά τά σπουδαία. Ψάχνεις δύναμη, αντοχή, θάρρος, υπομονή εκεί οπού αυτά αποθαίνουν καί περιφρονείς τά περιβόλα Τής Παναγιάς που αυτά σού βλασταίνουν!
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΙΑΣ
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
γεια σου παν-αγιω-τη ενισταμε…στις ενοιες και την χρησημοτητα/ωφελημοτητα των λεξεων μετανοια,εξωμολογηση,περιβολια της παναγιας και κηποι της βαβυλωνας..
αυτα τα λενε και οι παπαδες απο καταβολης της χριστιανικης εκκλησιας και τιποτα δεν εχει γινει…
συμφωνω με την απαναληψη των λαθων του ανδρος που ο νους του μοιαζει σαν φακος φωτογραφικης που βλεπει αναποδα το ειδολο
εχουμε μεινει στο να βλεπουμε ειδολα..και να τα ακολουθαμε…αυτο ειναι αληθεια!!!
..συμφωνω η επαναληψη των λαθων δειχνει κενοτηα νου ανευθυνοτητα μεγαλο λαθος που μας βασανιζει την ψυχη μεχρι μαυριλας ..ΕΜΑΣ..ΠΟΥ ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΛΑ ΤΑ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΛΑ
ΜΠΟΡΟΥΜΕ!!!
ΜΕΓΑΛΗ ΜΕΡΙΔΑ ΤΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΞΕΧΝΑΕΙ ΤΙ ΦΑΓΗΤΟ ΕΦΑΓΕ ΧΘΕΣ ΒΡΕ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ, ΘΑ ΘΥΜΗΘΕΙ ΤΙ ΤΟΥ ΕΚΑΝΑΝ ΠΡΙΝ ΧΡΟΝΙΑ; ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ!!!
ΟΜΩΣ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΑ ΑΛΛΑ ΠΟΥ ΕΠΙΚΑΛΕΙΣΑΙ, ΜΗΝ ΕΚΠΛΗΤΤΕΣΑΙ. Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΑΠΟΦΑΝΘΗΚΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΗΚΩΝΕΙ ΨΗΛΑ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΚΑΤΑ ΤΟ ΚΟΙΝΩΣ ΛΕΓΟΜΕΝΟ.
ΔΕΣ ΕΔΩ ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΚΟΙΝΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΣΥΝΔΡΟΜΟΥ ΤΗΣ ΣΤΟΓΧΟΛΜΗΣ. [ΣΥΝΕΧΕΙΑ]….
Κοινά συμπτώματα του «Συνδρόμου της Στοκχόλμης»
Θετικά συναισθήματα από το θύμα προς το θύτη (άτομο που το κακοποιεί ή το ελέγχει).
Αρνητικά συναισθήματα από το θύμα προς την οικογένειά του, τους φίλους ή τις αρχές.
Θετικά συναισθήματα από το θύτη προς το θύμα.
Υποστηρικτική συμπεριφορά από το θύμα προς το θύτη.
Ανικανότητα του θύματος να καταστρέψει την “σχέση” του με το θύτη.[7]
ΣΟΥ ΘΥΜΙΖΕΙ ΚΑΤΙ ΑΥΤΟ;