Ό Ων τό κοσμικόν ωόν! Μυστικισμοί! Γλωσσολογία!

Ό Ων τό κοσμικόν ωόν! Μυστικισμοί! Γλωσσολογία!

Ό Θεός αποκαλείται Ό Ών. Η Δημιουργία εκκαλείται ωόν, τό κοσμικόν αυγόν. Παρατηρούμε ότι είς αμφότερες εκφράσεις χρησιμοποιούνται τρία γράμματα, τό ωμέγα, τό όμικρον καί τό νί. Υπάρχουν δύο φωνητικά «ό» τό «ό» τό μέγα ήτοι ώ+μέγα καί τό «ό» τό μικρόν ήτοι ό+μικρόν. Τό μέγα δημιούργησε τό μικρόν, καθ’ εικόναν καί κατ’ ομοίωσιν. Η Δημιουργία ομοιάζει είς τόν Δημιουργόν όπως τό τέκνον είς τόν γονέα. Εξού καί ό Ερμής ό Τρισμέγιστος είπε: «ό,τι υπάρχει επάνω υπάρχει καί κάτω» έκ παραδρομής σημαίνει όπως είναι τό μέγαν = Γονέας είναι καί ό Γόνος = μικρόν.

Κάθε αλήθεια εκδηλώνεται σέ διαφορετικές συχνότητες. Τουτέστιν, Ό Πατέρας γέννησε Τόν Υιόν ήτοι Ό Γονέας Τόν Γόνον, αλλά προπάντων τών αιώνων καί δή από τήν ώρα όπου Πρωτοϋπήρξε Ό Πατήρ καί Ό Πατήρ υπήρχε έκτοτε, πάντοτε, δέν γεννήθηκε ποτέ, συνεπώς ούτε Ό Υιός, ούτε Τώ Αγίω Πνεύματι γεννήθηκαν ποτέ (Ό Ών Πατήρ Γέννησε Τώ Άκτιστω Κοσμικώ Υιώ διά Σπέρματος χωρίς νά υπήρξε αυτόν ποτέ πρώτη στιγμή, όπως ό πετεινός/κόκκορας/αλέκτωρ σπέρνει μέ τό σπέρμα τού τό ωόν, ό,τι υπάρχει επάνω υπάρχει καί κάτω), Εισίν Άκτιστα Πρόσωπα/Όντα, ήτοι Τά Ών+τά = Ώντα. Ό Υιός κατά συνέπεια είναι Τό Άκτιστον Κοσμικόν Ωόν καί η Δημιουργία τό κτισμένον κοσμικόν ωόν.

Τό ωόν ομοιάζει μέ τόν γεννήτωρ τού ήτοι Τόν Ών. Καί επειδή Ό Ών είναι υπεράνω απείρως όλων είς τήν αγγλική τό άνω ονομάστηκε καί on. Η λέξη όν ελληνιστί σημαίνει τό δημιουργημένον ζωντανόν, πληθυντικώς γιά νά γίνει πειό κατανοητόν καλείται τά όντα. Η λέξη ωόν εκκρίνεται από τήν σύνθεση ώ+όν δηλαδή τό όν τό οποίον εγεννήθη από τό ώ (τό μέγα, δηλαδή τό μέγα Όν ήτοι τό Αγέννητον Άκτιστον Όν = Τόν Ωόν). Τό κοσμικόν αυγόν είναι η κοσμική αυγή, η λέξη αυγόν προέρχεται από τήν λέξη αυγή. Αυτές οί δύο λέξεις είναι τής ίδιας ρίζας μέ τόν Αυγερινόν τό άστρον αλλά καί Άκτιστον Γεννήτωρ Πατέρα. Αυγερινός είναι ό Εωσφόρος, όχι ό διάβολος Εωσφόρος αλλά Ό Τριαδικός Θεός = Ό Έως Φέρων. Ό αρχάγγελος Εωσφόρος μετάφερε τό κοσμικόν ωόν τής Δημιουργίας καί είχε τήν τιμήν νά καλείται Εωσφόρος, υπερηφανεύτηκε καί ζήτησε από Τόν Τριαδικόν Θεόν ισεξουσίαν καί τότε αυτομάτως κατέπεσε ώς κεραυνός. Πλέον ό πρώην αγαθός αρχάγγελος Εωσφόρος είναι Σκοτοφόρος! Νέος αρχάγγελος αληθινός Εωσφόρος είναι ό καινούργιος αρχηγός τού κενού 10ου Τάγματος Αγγέλων ό Ιωάννης ό Πρόδρομος, καρτερώντας τούς Μάρτυρες Τού Χριστού οπού θά νικήσουν μέ τήν αρετή τής αγαθής θείας αντοχής τόν Αντίχριστον.

Έτερη μυστική εκδήλωση. Τό ωόν γεννάται τήν αυγή καί ονομάστηκε καί λόγω τούτου αυγόν.

Η κατάληξη όν είς τήν ελληνικήν όπως καί η κατάληξη ήν έχει σχέση μέ τά όσα προείπαμε περί τών όντων. Δέν είναι τό καλό αλλά τό καλόν = καλ+όν. Τό κακ+όν, τό αγαθ+όν καί όχι αγαθό, καί επειδή αυτά είναι ουδέτερα, είναι τό ουδέτερον καί όχι τό ουδέτερο. Ήτοι ουδέν+έτερον ουδενέτερον τουτέστιν μηδένα/κανένα έτερον = κανέναν από τά δύο γένη (αρρέν καί θηλέν). Δυστυχώς ό διάβολος τά γνωρίζει αυτά καί έπεισε τούς ιδικούς τού πολιτικούς καί απέκοψαν τό τό καταληκτικόν νί, ώστε νά λέμ π.χ. τό ωραίο αντί τό ωραίον = ωραί+όν = ώραι+όν ήτοι αυτόν οπού είναι είς τήν κατάλληλη ώρα, αλλά καί συνάμα τό ώ+ραίον. Είχαμε αναφέρει σέ προηγούμενον άρθρον ότι οί ελληνικές λέξεις έχουν πέραν τής μίας Καταγωγής καί ότι θά τό τεκμηριώσουμε σέ ειδικόν άρθρον.

Όταν χρησιμοποιείται τό άρθρον «τό» ελληνιστί έχουμε κατάληξιν επιθέτου σέ «όν», ενώ όταν χρησιμοποιείται τό άρθρον «τώ» έχουμε κατάληξιν άνευ «νί», ήτοι τό αθώον καί τώ αθώω, τό αγαθόν καί τώ αγαθώ. Αυτόν συμβαίνει επειδή όταν γίνεται χρήση τού όμικρον έχουμε κατάληξη τού όντος = όν, ενώ όταν γίνεται χρήση τού ωμέγα δηλώνει από μόνον τού τήν καταγωγή τού από τό μέγα εξού καί ώ+μέγα = ώ τό μέγα = ώ τό μέγιστον ή καί ώ μέγιστω.

Τώρα βαθύτερα…..

Τό όμικρον είναι ένας κύκλος = «ο». Τό ωμέγα είναι τό μέγα έμπροσθεν τού οποίου τοποθετείται έναν σύμβολον οπού εκδηλώνει έναν θραυσμένον/σπασμένον ωόν/αυγόν. Μία ανατίναξη, μία έκρηξη καί τό ωμέγα σέ κεφαλαίον γράμμαν «Ω» είναι η κοσμική ανατίναξη, η πυρηνική έκρηξη, τό μανιτάρι τής Χοιροσίμα καί τού Ναγκασάκι, παρατηρείστε τό! Τό μπίνγκ μπάμ ήτοι η Μεγάλη Έκρηξη οπού σφετερίστηκαν από τούς Αρχαίους Έλληνες. Δηλαδή η Ωμεγάλη Έκρηξης!!!! Τό επιφώνημα ώ!!!! Σημαίνει θαυμασμόν = από τό θαύμα τής Δημιουργίας.

Είς τό υπεραρχαίον έπος τής Μαχάμπαρατα (ινδουιστί = ελληνική διάλεκτος) αναφέρεται ότι ένας στρατός νίκησε τρείς άλλους ρίχνωντας από τόν ουρανόν έναν κέλυφος οπού μέσα είχε όλη τήν δύναμη τού κόσμου (κοσμικόν ωόν). Ελοίωναν οί σάρκες τών στρατιωτών καί πλένωντας τά μάτια τούς αυτά εξέρχονταν. Χαρακτηριστικά επηρεασμού ραδιενέργειας από ατομική βόμβα. Μαχά Μπαράτα = Μάχη Βαρετή = από τήν τήξη τών βαρετών μετάλλων, δηλαδή από τήν διάσπαση τού ατόμου μέ βαρύ ύδωρ, τό βαράω = κτυπώ καί τό βάρος ή βαρετόν = ισχυρόν.

Η δύναμη τού κοσμικού ωού συναντάται σέ κάθε σωματίδιον, αλλά πρός τό παρόν δέν θά εισχωρήσουμε βαθύτερα…..

Επιστρέφουμε είς τά πευματικά…..

Είπαμε γιά τό Ωμέγα, τό όμικρον, τό κοσμικόν ωόν, Τόν Ών. Η λέξη ΑΩΣ σημαίνει φώς = ΕΩΣ. Ό Χριστός αυτοδηλώνεται είς τήν ελληνική Γλώσσα ώς «Τό Α καί τό Ω» = ΑΩ (εξού καί η ρήση άκρον άωτον = άω+τον = άκρον τού άπειρου φωτός) = φώς άνευ τού καταληκτικού σίγμα. Αναγραμματιστί τό άω = ωά = αυγά. Τά αυγά γεννούνται τήν αυγή ήτοι μέ τήν χάραξη τού φωτός (Ανατολή φωτός, ηλίου κ.ο.κ.). Η αυτοδήλωση αυτή Τού Χριστού είναι τραντακτή απόδειξη ότι δίδασκε είς τήν Ελληνική Γλώσσα, εξού καί φοίτησε σ’ ελληνικόν σχολείον ώς παιδί. Υπάρχει αρχαίον βιβλίον οπού αναφέρει ότι δίδασκε είς τήν ελληνική αλλά τό κατέκλεισαν σέ ερμάρια…..

Χ+ΑΩΣ = χάως = χάος = καί χέως = χάση/διαγραφή φωτός = η θεωρία τού Ισίοδου καί Γένεσις περί χάους. Τού άους ελληνιστί σημαίνει τού φωτός.

Η λέξη φώς προήλθε από τήν σύνθεση έφη έως (εφηέως) = πρόθεση μετά εφ’ + έως = εφέως = φέως = φώς.

Λοιπόν…..

Πώς οί αγράμματοι (ή «αγράμματοι») αγιογράφοι γνώριζαν διά τό κοσμικόν ωόν, ώστε νά ζωγραφίζουν Τόν Χριστόν τής Μεταμόρφωσης καί Τόν Χριστόν τής Ανάστασης εντός τού άως = φωτός τού κοσμιού ωού;;;;; Ερώτηση διά «μορφωμένους»….. (Από τούς Χριστοαποστόλους Ευαγγελιστές τής Καινής Διαθήκης καί από Θεία Έμπνευση) Εξού καί τό Πάσχα βάφουμε ερυθρά ωά!!!! Τό ερυθρόν χρώμα έν προκειμένω συμβολίζει τό βαθυπύρινο αίμα Τού Αναστάντα Χριστού, τό χρώμα τής ζωής…..

Ωά ή ώα = ζ+ώα = ζ+ώη = αώ = αώς = έως = ία+ση = Ιη+σούς. Όλες οί ρίζες διττών φωνηέντων προέρχονται από τήν ίδια ρίζα/όριζα πηγή αρχαιοελληνιστί, εξού καί αναλόγως αρχαίας πόλης λέγαμε ήλιος, άλιος ή άλιον, ύλιος (Απόλλων/Ήλιος/Ύλιος Υλάτης = Χ+ύλατης = Heller στήν Λεμεσσόν Κύπρου), έλιος, Ελιαζάρ (Λάζαρος)……, Ηλίας, Ελίας, Αλίας, Αλάϊας, Αλλάχ (δέν προφέρεται τό χί = Αλλά προφέρεται αραβιστί, περί τούτου θά μιλήσουμε άλλη φορά).

Τό σχήμα τού ωού ή καί ωοειδές ήτοι τό οβάλ/ωβάλ = ωαύλ = ώ+αύλ = ωαύλος = ω+αυλός = ό μέγας/ωμέγας αυλός!!!! δέν είναι τυχαίο! Είναι τό σχήμα τών τριών ωοειδών σχημάτων τών ταλαντώσεων τού ηλεκτρονίου τού σχήματος ΕΛΕΞΗ = ελ+έξη όπως αναφερθήκαμε στό άρθρον καί τού οποίου τό άρθρον αυτόν είναι η συνέχεια.

Πρίν λαλήσει ό αλέκτωρ τρείς θά μ’ αρνηθείς είπε είς τόν Πέτρο… Μυστικιστώς όταν αρνήθηκε Τόν Χριστόν Υιόν συναρνήθηκε Πατήρ καί Υιόν = τρισάρνησις!!!!

Αλέκτωρ (πετεινός, κόκκορας) = άλ+έκτωρ. Έκτωρ σημαίνει ό εξωθών. Άλ έκτωρ σημαίνει ό εξωθών έξω θεν τό φώς, ό αλέκτωρ είναι ό γήινος άγγελος (αναγγέλλων, ντελάλης = τελάλης = τέ+λαλώ/λέγω/λάλης/λέγων) τής χαραυγής = άφιξης τού φωτός. Αυτός ός πρώτος λέγει/λαλεί καλημέρα στό φώς.

Αλέκτωρ ή ελέκτωρ σύγκριση μέ τό ηλεκτρόνιον ή αλεκτρόνιον. Η όρίζα/ρίζα ελ, αλ, ηλ, υλ, σημαίνουν τό ίδιο, ανά αρχαία πόλη τό έλεγαν διαφορετικώς.

Προσέξετε τώρα….. αλέκτωρ = άλ+έκ+τώρ = φώς έκ/έξ εντολής. Αλεκτρόνιον/ηλεκτρόνιον = ήλ+έκ+τρόν (τρία αρχαιοελληνιστί)+ί+ον, δηλαδή τό ηλεκτρόνιον τό λέγει η ίδια η λέξη ότι είναι φώς/ήλ+έκ+τροχιασμένον (τροχιασμός = τριαχιασμός σημαίνει τρισδιάστατη περιφορά είδε ανωτέρω τήν σελίδα τού άλλου άρθρου περί Έλεξης = έλ+έξη. Καί τό πειό «κουφό», τό ήλεκτρον (κεχριμπάρι) ήτοι η ριτίνη πεύκου (πεύκος, κυπάρισσος καί κέδρος τά τρία δένδρα από τό Τίμιον Ξύλον, τυχαία, όλοι οί αλγόριθμοι συνενώνοντε) αποφάνθηκε ότι έχει ηλεκτρομαγνητοβαρυτική διαρροή χαμηλής ραδιενέργειας. Ήτοι ήλ+έκ+τρόν = ηλεκτρόνιον = πηγή ραδιενέργειας καί η ίδια η πολυμορφία τών ραδιενεργών στοιχείων.

Κ’ ύστερα μού λένε ότι η Ελληνική Γλώσσα δέν είναι η Γλώσσα Τού Θεού, η Πρωτόγλωσσα. Καί ποίοι είναι οί πρώτοι/πρωταρχικοί άνθρωποι εκείνοι που έχουν καί διατηρούν τήν Πρωτόγλωσσα ή τίς δευτερόγλωσσες τυπικές παράγωγες καί παραγωγές τής; (Άλλο θέμα αυτό θά επεκταθούμε άλλη φορά).

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΙΑΣ