Εφετείο του Ηνωμένου Βασιλείου έκρινε ότι τα παιδιά που βρίσκονται σε κρατικά ιδρύματα φροντίδας μπορούν να λαμβάνουν «εμβολιασμούς ρουτίνας» ακόμη και όταν οι γονείς τους είναι αντίθετοι, προσθέτοντας ότι δεν απαιτείται καμία δικαστική απόφαση για τους εμβολιασμούς, επειδή αυτοί είναι προς το «καλύτερο συμφέρον» του παιδιού.
Εκτός εάν υπάρχει «σημαντικός» ή «ασυνήθιστος» λόγος που ένας εμβολιασμός μπορεί να μην είναι προς το «συμφέρον του παιδιού», το London Borough of Tower Hamlets (διοικητική περιφέρεια του Λονδίνου) έχει την πλήρη εξουσία να κανονίσει τον εμβολιασμό ενός παιδιού εννιά μηνών που είναι σε ίδρυμα, ανέφεραν οι δικαστές στην απόφασή τους.
Στην κρινόμενη υπόθεση, το παιδί είχε ληφθεί από τους γονείς του τον Σεπτέμβριο και είχε τεθεί σε φροντίδα, με απόφαση των αρχών που έκριναν ότι το παιδί έπρεπε να απομακρυνθεί από το σπίτι του λόγω του “χαοτικού τρόπου ζωής των γονέων”, της βίας και της παραμέλησης και οι συνθήκες διαβίωσής του ήταν επισφαλείς. Ενώ οι γονείς αρνήθηκαν να εμβολιάσουν το παιδί, δηλώνοντας ότι το κράτος δεν θα έπρεπε να έχει κανένα ρόλο στην ανατροφή του γιου τους, έχασαν την υπόθεση τον Φεβρουάριο.
Μετά από την συζήτηση της προσφυγής που κατέθεσαν τον περασμένο μήνα, οι γονείς είχαν ήδη αποδεχθεί τις επιθυμίες του κράτους, προφανώς διαβλέποντας το που πήγαινε το πράγμα και επέλεξαν να επιτρέψουν στον γιο τους να εμβολιαστεί. Ωστόσο, η απόφαση είναι πιθανό να έχει επιπτώσεις πολύ πέρα από την συγκεκριμένη περίπτωση, καθώς το Ηνωμένο Βασίλειο επισπεύδει την προώθηση πολλών εμβόλια Covid-19 στην αγορά.
Οι βρεφικοί εμβολιασμοί δεν είναι υποχρεωτικοί στο Ηνωμένο Βασίλειο, αλλά οι δικαστές επισήμαναν στην απόφασή τους ότι δεν υπήρχε δεδικασμένο για τη διαφωνία σχετικά με τον εμβολιασμό του παιδιού και ότι η επιστημονική γνώμη διευθετήθηκε σε μεγάλο βαθμό υπέρ των κινδύνων του μη εμβολιασμού σε σχέση με οποιουσδήποτε πιθανούς κινδύνους από τα εμβόλια. Πράγματι, ένας νόμος του 1989 κατηγοριοποιεί συγκεκριμένα τα εμβόλια ως «προληπτική υγειονομική περίθαλψη» και όχι «ιατρική περίθαλψη» και επιτρέπει στο κράτος να οργανώσει εμβολιασμούς για παιδιά που βρίσκονται σε ιδρύματα χωρίς να συμβουλευτεί τους γονείς τους. Ενώ οι επιθυμίες των γονέων για τον εμβολιασμό «πρέπει πάντα να λαμβάνονται υπόψη», μπορούν να παραμεριστούν «εκτός εάν η άποψη έχει πραγματική επίδραση στην ευημερία του παιδιού», κατέληξαν οι δικαστές.
Το Ηνωμένο Βασίλειο έχει μια ιδιαίτερα κακή ιστορία με τα εμβόλια που διοχετεύθηκαν στην αγορά – η κυβέρνηση εξακολουθεί να πληρώνει αποζημιώσεις σε πολίτες που υπέστησαν σωματικές βλάβες από το εμβόλιο Pandemrix του 2009, το οποίο διοχετεύθηκε στην αγορά κατά τη διάρκεια επιδημίας της γρίπης των χοίρων μετά από μόλις έξι μήνες δοκιμών ασφαλείας. Ο εμβολιασμός άφησε πάνω από 1.000 άτομα, κυρίως παιδιά, με μόνιμη εγκεφαλική βλάβη.
Δεν έχουν γίνει ακόμη δηλώσεις σχετικά με το εάν το εμβόλιο του κοροναϊού θα είναι υποχρεωτικό, αλλά μια σημαντική μειοψηφία των ερωτηθέντων στις δημοσκοπήσεις σε ΗΠΑ και Γαλλία έχουν αποκλείσει τόσο το χρονοδιάγραμμα ανάπτυξης – τα εμβόλια χρειάζονται συνήθως πάνω από 10 χρόνια για να περάσουν από κλινικές δοκιμές και δοκιμή ασφάλειας – και η πολιτικοποίηση των διαδικασιών από τις κυβερνήσεις τους.
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice