Παράδεισος ίσως στην γή να είναι τρόπος και όχι τόπος , κόλαση ; Οχι όλοι οι στοχαστές στο τέλος…

Γνωρίζω κάποιον σαν και εσένα και εμένα ,που ενδεχομένως, έζησε ένα τόσο δα μικρό ψιχουλάκι από την αλήθεια.

Βίωσε λοιπόν,ότι όποιος δεν πράττει ότι του λέει η καρδιά του ,είναι άρρωστος, ανελεύθερος .ταλαίπωρος.

Και ποιος είναι ελεύθερος άνθρωπος ;Υπάρχει;

Αλλοι άνθρωποι περιορίζουν την ελευθερία μας.Μήπως ζούμε για τους άλλους¨και δεν ζούμε;

Ποιά είναι η απάντηση ;

Ειμαστε κοινωνία ασθενών ,συρρικνούμενων υπάρξεων , .Θα βοηθούσε στην βελτίωση της υγείας μας , να κάνουμε ότι μας κατέβει στο κεφάλι;

Όχι βέβαια.Για αυτό τον λόγο άλλωστε ο ανθρωπινος εγκέφαλος ,εκ κατασκευής δεν έχει μόνο επεξεργαστή αλλά και κόφτη.

Το μυαλό είναι πύργος ελέγχου, σε ένα αχανές αεροδρόμιο, με αμέτρητα αεροπλάνα – ζωώδεις συλλογισμούς -να απογειώνονται και προσγειώνονται..

Τα πάντα επιτρέπονται αλλά δεν είναι προς το συμφέρον μας. Ελάχιστα ωφελούν ,τα περισσότερα βλάπτουν .

Πιο ακριβή και σπάνια από όλα τα διαμάντια του κόσμου, παραμένει η διάκριση.

Αυτός λοιπόν,ο γνωστός μου βίωσε εμπειρικά το αυτό και όχι το ίδιο,Ο άνθρωπος μπορεί να είναι πράγματι, ελεύθερος .

Ναι ,ναι να κάνει ότι λέγει η καρδιά του και να είναι συγχρόνως ασφαλής, άφοβος , ήρεμος ,παρόλη την περιρρέουσα ατμόσφαιρα ανησυχίας, πόνου , κατάθλιψης.

Πως; Με ποιο τρόπο; Απομακρύνοντας από την καρδιά του ,αλλότριες προσμίξεις.

Αφού είναι έτσι, ίσως προτείνει κάποιος , επαγωγικά, να βρούμε ένα καθαριστήριο ,να φρεσκάρει την καρδιά μας και ας πληρώσουμε όοο.όσο.

Εδώ ακριβώς ,έγκειται το μυστήριο ,υπήρχε ,υπάρχει και θα υπάρχει ,πάντοτε δωρεάν.

Μόνος , ο άνθρωπος ,ίσως και να καταφέρει να καθαρίσει το μυαλό , από επώδυνες μολύνσεις του περιβάλλοντος.

Πληρώνοντας ανάλογο τίμημα ,ευνουχίζοντας επιθυμίες ,ανάγκες ,νιώθοντας στέρηση ,έλλειψη κ.λ.π.

Παραμένει κατά την φύση, αδύνατον να φροντίσει μόνος ,όσο χρειάζεται, την καρδιά του, όσο και να πληρώσει η να εκβιάσει.

Ο υπερφύση καθαρισμός της καρδίας ,που προσφέρεται δωρεάν, προσφέρει την εμπειρία της αμεταβλητότητας, αταραξίας και πλήρωσης ,διαρκεί όσο αντέχει ο καθένας .Οχι ο κάθε άνθρωπος,

.οχι ο κάθε χριστιανός ,αλλά εκείνος που βαπτίσθηκε ορθόδοξος .

Ναι, μεγάλη η χάρη, η δωρεά των Πατέρων και των Μητέρων μας.

Άλλη φυσικά η διάρκεια και η ποιότητα της πληρότητας, σε ένα ταπεινό αθλητή , άλλη σε έναν πρωταθλητή.

Τώρα που θυμάμαι ,γνώρισα πρωταθλητή στην ταπείνωση .Εναν από κείνους που ονομάζουμε Αγιο.

Ο ταλαίπωρος , σαν και εμένα και εσένα, που γνωρίζω , δεν είχε επαρκή εφόδια ταπεινότητας ,ανυποψίαστα θέριεψε η έπαρση ,ξυπνώντας το θηρίο της περηφάνιας και έφυγε σύντομα η Θεία χάρη.

ΑΓΑΠΑ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ με όλη την δύναμη της ψυχής σου, δεν υπάρχει ούτε χθές ,ούτε σήμερα ούτε αύριο ,ούτε τίποτα άλλο.

Θα αγαπήσεις απρόσμενα τον άνθρωπο ,με κάθε κύτταρο της ύπαρξης σου ,σαν να μην υπάρχει ,χθές , σήμερα, αύριο, άλλο τι στον κόσμο.

Ναι , τότε θα είσαι ελεύθερος ,δεν θα σου λείπει τίποτα .

Είπα ελεύθερος και θυμήθηκα.

“Δεν ελπίζω τίποτα, δεν φοβάμαι τίποτα, είμαι λέφτερος».

Τον μεγαλόσχημο υλιστή συγγραφέα. Η αγωνία, από λόγια του πάνω στο μνήμα ,

Μαρτυρά , ότι δεν ήταν λέφτερος.

Χωρίς τον Θεό στην ζωή προσκύνησε Θνητό και στον θάνατο .

Ποιόν θνητό?

“Τίποτα δεν υπάρχει! Μήτε ζωή, μήτε θάνατος. Κοιτάζω την ύλη και το νου σα δυο ανύπαρχτα ερωτικά φαντάσματα

να κυνηγιούνται, να σμίγουν, να γεννούν και ν΄ αφανίζουνται, και λέω:”Αυτό θέλω!”Ξέρω τώρα.

Δεν ελπίζω τίποτα, δε φοβούμαι τίποτα, λυτρώθηκα από το νου κι από την καρδιά,

ανέβηκα πιο πάνω, είμαι λεύτερος. Αυτό θέλω. Δε θέλω τίποτα άλλο. Ζητούσα ελευτερία.”

Τον Δημώνακτο-

Κυνικό φιλόσοφο,που μάλλον δεν θά ήταν και τόσο μηδενιστής ,εάν είχε τότε ,δείγματα από το μέλλον της εξέλιξης ,προς ακύρωσην των λόγων του.

Πιό υποψιασμένος , αληθινός, ο Επίκτητος στο Εγχειρίδιό του γράφει:
“Ποτέ να μην πεις για κανένα πράγμα: Το έχασα! Να λες: Το επέστρεψα! Πέθανε το παιδί σου; Γύρισε πίσω εκεί που ανήκει. Πέθανε η γυναίκα σου; Επεστράφη!

Σου αφαίρεσαν δόλια την περιουσία; Κι αυτή επεστράφη. Κι εκείνος που σου την έκλεψε είναι τάχα αχρείος; Μα τι σε νοιάζει με ποιον τρόπο απαίτησε εκείνος που σου την πρόσφερε να την επιστρέψεις; Όσο σου επιτρέπει ΚΡΑΤΗΣΕ ΤΑ ΑΓΑΘΑ σου ΣΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΞΕΝΑ πράγματα, όπως κάνουν αυτοί που μένουν ΠΡΟΣΩΡΙΝΑ σε πανδοχείο.”

Ανθρωπος χωρίς νού ,καρδιά,ελπίδα δεν είναι ελεύθερος αλλά λέφτερο κτήνος.

ΑΣΧΕΤΟΣ ΑΔΑΗΣ