Οργανωμένο Σχέδιο Δράσης

Οργανωμένο Σχέδιο Δράσης

ΜΑΣ ΛΕΙΠΕΙ ΤΟ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟ ΣΧΕΔΙΟ ΔΡΑΣΗΣ

«Αυτό που μάς λείπει είναι τό οργανωμένο σχέδιο δράσης κατά των πιονιών του συστήματος».

Κινούμενος άπό τό σχόλιο ενός αναγνώστου σε δημοφιλή ίστοχώρο, αποφάσισα να προσφέρω μία άπάντηση-έξήγηση σέ αυτήν τή διαχρονική ερώτηση που όσο κι αν προσπαθούν δεκάδες άνθρώπων, δεν καταφέρνουν νά προσεγγίσουν μία ικανοποιητική εκδοχή γιά επίλυση τού γρίφου πού ταλανίζει τις συνειδήσεις πολλών εκατομμυρίων άνθρώπων στήν Ελλάδα άλλά και σέ άλλες χώρες. Μεταξύ των άλλων, ό σχολιαστής που μοιράστηκε και κοινοποίησε τήν ανησυχία του, έγραψε: «Αυτό που μάς λείπει είναι τό οργανωμένο σχέδιο δράσης κατά των πιονιών του συστήματος». ’Έτσι λοιπόν θά προσπαθήσω νά απαντήσω συνολικά με τήν έλπίδα νά διαμορφώσω μία άποψη πού μπορεί νά κατευθύνη τον τρόπο σκέψεώς μας σέ γνωστό έδαφος που νά έχη τήν δυνατότητα νά κυριάρχηση ή λογική μας μέ ανάλογες προϋποθέσεις πού θά έγγυώνται ότι άποκτούμε τον έλεγχο τής καταστάσεως ή έκλαμβανόμενο υπό τήν εύρεϊα έννοια νά τον άφαιρέσουμε άπό τήν άντίπαλη παράταξη.

Ό χαρακτηρισμός άντίπαλη δέν δεικνύει υπερβολή, έφ όσον ή άποψή μου είναι ότι τό σύνολο των άνθρώπων διεξέρχεται τήν σχέση του μέ τό καθεστώς διατηρώντας τήν ϊδια άντίληψη, άφού άποτελεί κοινή έμπειρία τών πολιτών σέ σχέση μέ τούς άστυνομικούς νά αισθάνονται άπειλή όταν βρίσκονται δίπλα τους παρά άσφάλεια όπως θά έπρεπε.

Αύτό προέκυψε άφ’ ενός μέν άπό τήν ακατάσχετη νομοθέτηση που έπέφεραν στήν προσπάθεια τού καθεστώτος νά καλύψη τις ανομίες του, άλλά καί νά είναι σέ θέση νά καταβροχθίση τον πλούτο τής κοινωνίας, μέ άποτέλεσμα όλοι οί πολίτες άνεξαιρέτως νά ύφίστανται εν άνομία μέ τον ένα ή τον άλλο τρόπο, άφ’ ετέρου δέ άπό τό χαμηλό γνωσιακό επίπεδο τών αστυνομικών οί οποίοι εξ αιτίας τής ειδικά κατευθυνόμενης έκπαιδεύσεώς τους καί άδυναμίας ανυπακοής τών διαταγών που πρέπει νά έκτελέσουν, νά άδικούν τούς συμπολίτες, συγγενείς καί συμπατριώτες τους, νά εξαλείφουν άπό τήν μνήμη τους τον όρκο πού έδωσαν κατά τήν άπονομή τού τίτλου τής είδικότητός τους καί νά αισθάνονται ότι καλώς πράττουν λόγω τών διεργασιών πού διεξήλθε ή ψυχοσύνθεση τους ώστε νά αναγκαστούν νά συμβιβαστούν έξ αιτίας της γνωστικής ασυμφωνίας (cognitive dissonance).

Επανέρχομαι στήν επίμαχη ερώτηση: «Τί μπορούμε νά κάνουμε»;

Λέγοντας ότι είναι μία ερώτηση πού συγκαταλέγεται μεταξύ αύτών πού δεν χαίρουν ποτέ άπαντήσεως, άλλά ας εξηγήσω πρώτα τί εννοώ· θά έχετε παρατηρήσει ότι κάποιες κοινές απορίες, αμφιβολίες, αν θέλετε έρωτήσεις, είναι πάντοτε έπίκαιρες, είναι πάντοτε οί ίδιες, όλοι θέλουν νά απαντηθούν, άλλά κανείς δέν προσφέρεται νά άπαντήση μέ αποτέλεσμα νά διαιωνίζονται οί αμφιβολίες στο διηνεκές. Αύτές οί έρωτήσεις λοιπόν είναι: Γιατί οί Έλληνες δέν αντιδρούν; Τί ισχύει στις έκλογές; (τί γίνεται άν δέν ψηφίσουμε, τί ισχύει γιά τά Λευκά ψηφοδέλτια κ.λ.π.)
Τί πρέπει νά κάνουμε μέ τήν κρίση; Γιατί όλοι λένε θεωρίες καί κανείς δέν μάς λέει τί νά κάνουμε;

Νομίζω γίνομαι κατανοητός. Πριν ξεκινήσω θά σχολιάσω, ότι αύτοί πού είναι καθ’ ύλην άρμόδιοι νά προσφέρουν μέ τά δικαιώματα πού άπορρέουν άπό τήν ειδικότητά τους αύτές τις άπαντήσεις, είναι άκριβώς αύτοί πού αποφεύγουν τή διευκρίνησή τους, θολώνουν τά νερά καί μονίμως αποπροσανατολίζουν καί συγχίζουν τούς πολίτες- φυσικά μιλάω γιά τά Μέσα Μαζικής Έξαθλιώσεως όπως τά γνωρίζουμε. Θά έχετε παρατηρήσει βεβαίως ότι σέ όλες ανεξαιρέτως τις προεκλογικές περιόδους, επαναλαμβάνονται οί ίδιες έρωτήσεις καί παρά τις πολύωρες εκπομπές καί ατελείωτες συζητήσεις, τά φλέγοντα έρωτήματα παραμένουν αναπάντητα καί στήν περιρέουσα ατμόσφαιρα έπικρατεί ή άνφιβολία.

Περιττό νά αναφέρουμε ότι καί άπό πλευράς πολιτικών ή αντιμετώπιση είναι πανομοιότυπη, καταδεικνύοντας ένα συγκεκριμένο πρότυπο πού έφαρμόζεται πιστά καί άπό τις δύο πλευρές που χειραγωγούν τήν κοινή γνώμη· σέ αυτό υπάρχει απόλυτη ταύτιση παρά τής εικονικές διενέξεις αφού έχει προηγηθεί συνεννόηση μεταξύ τους που σκοπό έχει νά άνέβη τό επίπεδο ενδιαφέροντος και προσμονής, ώστε νά προσηλώσουν τούς άτυχους αδαείς στις άτέρμονες συζητήσεις τους.

Άπό μέρους μας μένει νά αναγνωρίσουμε το πρότυπο, νά δούμε ότι αύτό πού συμβαίνει έχει μία περιοδικότητα πού δέν είναι δυνατόν νά περάση απαρατήρητη, άλλωστε ολόκληρη ή ζωή μας έχει δομηθεί μέ αύτήν τη μέθοδο, ώστε μέ κάποιο τρόπο και μέ παρατήρηση πού θά μάς άποκαλύψη τη σχέση, νά επινοήσουμε τον τύπο τής έξισώσεως πού καθορίζει αύτοϋ τού είδους τήν συμπεριφορά. Εύλογα θά έλεγε κάποιος ότι αύτά πού θέλουμε νά μάθουμε είναι ξεκαθαρισμένα, νομοθετημένα, καταχωρημένα, υπάρχουν άνθρωποι πού τά γνωρίζουν, είναι όπως λέμε «κουκιά μετρημένα».

Oι δέ δημοσιογράφοι, έχουν πολύ καλύτερη πρόσβαση στις πληροφορίες απ’ ό,τι εμείς οι ύπόλοιποι πού τούς άκούμε, συνεπώς γιατί δέν μάς τό λένε μέ δύο λόγια νά τελειώνουμε, άλλά καί πώς είναι δυνατόν κι αυτοί νά έχουν τις ίδιες απορίες μέ εμάς αφού ρωτούν τούς καλεσμένους τους γιά νά έκμαιεύσουν άπαντήσεις;

Αρωγός λοιπόν στο διακύβευμα, έρχεται τό εκ γενετής θείο δώρο τού κάθε ανθρώπου πού λέγεται λογική ή οποία είναι απόρροια τής εγγενούς δικαιοσύνης ως εμφύτου ανθρώπινης ίδιότητος καί όχι έπικτήτου. Ή λογική ως απόρροια της δικαιοσύνης ένυπάρχει στον άνθρωπο αν καί κατά τη διάρκεια τής ζωής του, έξ αιτίας τού έγλωβισμού του στήν ύλική υπόσταση, πλανάται, άτονεί καί σκοτίζεται μέ τήν ένηλικίωση. Ή λογική όμως συνεχίζει νά ύπάρχη καί εχη τη δυνατότητα νά έλθη στήν έπιφάνεια κάτω άπό ποικίλες προϋποθέσεις, μία έξ αυτών δε είναι η αποτελμάτωση που προκύπτει άπό άδιέξοδες καταστάσεις ή καί έρωτηματικά πού άγωνιοϋν νά βροϋν άπαντήσεις, άφοϋ παραμένει (ή λογική), σάν τελευταία προσφυγή όταν δέν ύπάρχουν άλλοι διαθέσιμοι πόροι· έτσι συμπεραίνουμε ότι ή πλέον πιθανή άπάντηση είναι ότι δέν θέλουν άπλούστατα νά μάς πούνε, διότι δέν θέλουν νά γνωρίζουμε (τό γιατί δέν θέλουν νά γνωρίζουμε, νομίζω δέν χρειάζεται έξήγηση).

Κάθε φορά, σέ κάθε εκλογές, τά ίδια πράγματα, οί ίδιες απορίες, τά ίδια αδιέξοδα πού κλυδωνίζονται άνάμεσα στις διαμάχες τών κομματικών έκπροσώπων καί τις γελοίες ατάκες περί όρθότητος καί κοινωνικής δικαιοσύνης, οπότε οί φτωχοί άνθρωποι πηγαίνουν στις κάλπες, μέ μόνη πυξίδα τους τά συναισθηματικά κίνητρα, τήν παραζάλη τών άμφιλεγομένων δημοσκοπήσεων μονίμως δε μέ άμφιβολίες κι άδυναμία άποφάσεως μέχρι τελευταίας στιγμής, σημείο στο όποιο προσβλέπει τό καθεστώς προκειμένου νά ώφεληθή έάν ή χειραγώγηση τοϋ ύποκειμένου (προπαγάνδα), έχει πιάσει τόπο. Έστιασα στο θέμα τών έκλογών διότι έχει έπαναληφθεί πολλές φορές καί δέν θά δικαιολογοϋσε άγνοια τής διαδικασίας αύτής, προκειμένου νά τό μεταβιβάσω στήν έπίκαιρη έρώτηση. Λέει ό κόσμος λοιπόν: «τέρμα οί θεωρίες καί οί συμβουλές, πείτε μας τώρα τί νά κάνουμε»;

’Άν καί τά ίδια πού θά πω τά έχω γράψει πολλές φορές, έν τούτοις δέν απολαμβάνουν δημοσιότητος διότι οί άνθρωποι είναι συνηθισμένοι, έάν κάτι δέν προέρχεται άπό τήν τηλεόραση νά μήν θεωρείται έγκυρο, κατά συνέπειαν νά μήν τό πιστεύουν (τώρα γι’ αύτό ποιος εύθύνεται;) καί άκόμη χειρότερα έστω κι άν αύτό πού θά διαβάσουν άπό κάποιον τυχόντα σχολιαστή – όπως τό παρόν πού όρμώμένος άπό τό τυχαίο σχόλιο, σκέφτηκα νά διασπείρω τον προβληματισμό καί σέ άλλους – τούς φαίνεται λογικό, δέν τό κοινοποιούν, δέν τό συζητούν δέν τό μοιράζονται προκειμένου νά πάρουν έστω κάποια βοήθεια άπό τούς φίλους τους· επομένως, ένώ θά είχε τή δυνατότητα νά άποτελέση μία πρώτης τάξεως ιδέα, παραμένει στήν άφάνεια καί άνεκμετάλλευτη.

’Έχουμε, τούλάχιστον όσοι πληροφορούνται άπό τό διαδίκτυο, μία άρκετά καλή ιδέα τής χρηματοπιστωτκής άπάτης εις βάρος τών λαών καί γνωρίζουμε έπίσης ότι έχει δημιουργηθεί μία όντότης, ένα «θηρίο», ένα «τέρας» άνυπολογίστων διαστάσεων (παγκοσμιοποίηση), πού είναι άδύνατον νά καταπολεμηθή, διότι είναι έξαπλωμένο παντού, διαθέτει τό χρήμα, τήν άστυνομία, τον στρατό, τήν τεχνογνωσία καί τά πρόθυμα σκουλήκια πού θά καταστρέψουν όποιονδήποτε συνάνθρωπό τους έναντι τής καλύτερης διαβιώσεώς τους· αύτό είναι ή άλήθεια.

Παρόμοιες κινήσεις ύπήρξαν καί στο παρελθόν, δέν είναι ή πρώτη φορά, άλλά δέν θά είναι καί ή τελευταία, άδιαφόρως έάν άκούγονται έκατοντάδες σενάρια τέλους, Άρμαγεδδών καί άλλων άποκαλύψεων, αύτά όλα είναι γιά κατανάλωση· είναι γιά νά παραμένουν οί άνθρωποι άπασχολημένοι καί φοβισμένοι γιά νά μήν ένοχλοϋν τά σχέδια τών ισχυρών· όλα αύτά έχουν γίνει πριν και θά γίνουν και πάλι ξανά, (all this has happened before and will happen again) – ’Έκφραση δανεισμένη άπό τήν άμερικανική σειρά έπιστημονικής φαντασίας “Galactica”.

Πριν μπώ στο θέμα θά θέσω ακόμη μία παράμετρο πού είναι αναγκαία γιά τήν έξίσωσή μας. Είναι ή άποψη τής συλλογικότητος πού ελπίζουμε νά έπιτύχουμε προκειμένου νά αντιμετωπίσουμε έναν κίνδυνο ή έναν έχθρό· αύτό είναι μόνο μία πλάνη, τό νά νομίζουμε ότι γιά νά τά καταφέρουμε πρέπει νά πάμε όλοι στο Σύνταγμα ή τέλος πάντων νά είμαστε σέ φυσική μορφή πολλοί γιά νά έπιφέρουμε αποτέλεσμα· έτσι νομίζουμε, όμως αύτή δέν είναι πλέον ή αλήθεια, τούλάχιστον μέ αύτόν τον τρόπο, διότι όπως γνωρίζουμε, ή Νέα Τάξη σάν πρωταρχικό της μέλημα έχει τή διάσπαση τών δεσμών πού συνδέουν τον κοινωνικό ιστό και ό,τιδήποτε συμβάλλει στήν συνοχή του όπως οικογένεια, θρησκεία, ιστορία, συνήθειες, παραδόσεις, έθιμα, κοινωνικός έλεγχος, ή έννοια τής γειτονιάς κ.λ.π.

Όλοι έχουμε παρατηρήσει και βιώσει τή συστηματική και ανελέητη έπίθεση και μέ τι μεθοδικότητα οι εκτελεστές έφεραν σέ πέρας τόσο γρήγορα τήν αποβλάκωση τών πληθυσμών, τον διαμελισμό τών κοινωνιών, τήν γελοιοποίηση τών θρησκειών (πλήν Μωαμεθανισμού διότι τον χρησιμοποιούν ώς μέρος τού σχεδίου διαλύσεως τής Εύρώπης), τή νομιμοποίηση εγκλημάτων, νομοθεσίες πού υποστηρίζουν περιθωριακές συμπεριφορές άνθρώπων και αποδοχής των διά τής βίας (εν όνόματι τών άνθρωπίνων δικαιωμάτων) και σέ όλα αύτά τώρα επιτίθενται και στήν ίδια τή φύση μέ τήν αύθαίρετη και άκατανόητη επιβολή και νομιμοποίηση τού τρίτου φύλου, μέ ταυτόχρονη τιμωρία όποιουδήποτε φυσιολογικού άνθρώπου τολμήσει νά άμφισβητήση τον τρόπο πού μοιράζουν τά άνθρώπινα δικαιώματά τους· έξ άλλου, όπως θά έχετε παρατηρήσει οί άνθρωποι άπομονώνονται ολοένα καί περισσότερο κλείνονται στον εαυτό τους καί ούδείς ένδιαφέρεται γιά τον διπλανό του.

Φαίνεται εκ τών πραγμάτων ότι τή συλλογικότητα μάς τήν έχουν κλέψει μέ τήν μορφή πού τήν άντιλαμβανόμαστε, βλέπετε τί γίνεται στον δρόμο, στή γειτονιά σας, ό,τι καί νά συμβή όλοι θά προσποιηθούν ότι δέν είδαν, δέν ακόυσαν άλλά θά ζητάνε απεγνωσμένα βοήθεια έάν συμβεί στους ίδιους- έδώ διακρίνουμε ακόμη ένα μεγάλο μειονέκτημα πού μπορεί νά καταλογιστή μόνο σάν ολοκληρωτική νίκη τών έπικυριάρχων. ’Έχουν καταφέρει νά άδρανοποιήσουν ολόκληρη τήν ύφήλιο. Τό ανθρώπινο είδος βρίσκεται ακόμη πολύ κοντά στά ζωάκια πού βλέπουμε στο National Geographic και αδυνατεί νά ύπερβή ακόμη τά ένστικτά του, άρα αποχαιρετούμε τήν συλλογικότητα διότι δέν μπορούμε σέ αύτό τό στάδιο έξελίξεως νά τήν έπιτύχουμε μέ αύτόν τον τρόπο.

Επανέρχομαι στο θέμα τού θηρίου γιά νά διευκρίνήσω ακόμη μία παρανόηση, εννοώ ότι όπως είναι γνωστό ότι τό θηρίο είναι ανίκητο, παρομοίως είναι γνωστό ότι άποτελείται άπό ποσοστό 1% καί φυσικά κατά πολύ λιγώτερο τού συνολικού πληθυσμού της γης- καί αύτό είναι σωστό, άλλά έπίσης είναι σωστό ότι οί υπόλοιποι άνθρωποι είναι 7.500.000.000, οί οποίοι φοβούνται άπό μία μικρή ομάδα τού 1% πού τήν φυλάει μία μικρότερη ακόμη ή οποία όμως κρατάει όπλα.

’Ορίστε λοιπόν έχετε τά δεδομένα σας.

Τί μπορείτε νά σκεφττε γιά νά νικήσετε τό θηρίο;

Κάτι πολύ άπλό (μία λύση σέ πολύπλοκο πρόβλημα είναι συνήθως πιο εύκολη απ’ ό,τι νομίζουμε). Τό θηρίο γιά νά ζήση πρέπει νά φάη καί αύτό τρώει άπό έμάς πού τό ταΐζουμε. Έάν τού κόψουμε τό φαΐ, θά ψοφήση καί αύτό είναι κάτι πού έν τέλει μπορεί νά άποτελέση συλλογικότητα ένώ δέν είναι ανάγκη νά προΰπαρξη ιδιαίτερη συννενόηση.

Τώρα εύλογα κάποιος θά ρωτήση: «καί πώς θά συνεννοηθούμε μεταξύ μας»; σωστή ή έρώτηση, Στο στάδιο πού βρισκόμαστε πλέον καί άφού ό πλανήτης άφέθηκε βλακωδώς στις ορέξεις τού θηρίου, είτε πού θά άρχίση νά άλλάζη σέ άτομικό έπίπεδο άπό μόνος του, δηλαδή ό καθένας θά άντιλαμβάνεται ότι θά πρέπη νά σταματήση νά τάΐζη τό θηρίο άπό μόνος του καί μοιραία θά τό κάνη καί ό διπλανός του διότι δέν θά έχη άλλη έπιλογή καί θά περιμένουμε νά έχουμε τά αποτελέσματα τής έρεύνης τού εκατοστού πιθήκου (έλπίζω νά γνωρίζετε αύτήν τήν έρευνα), είτε θά «πολεμήση» μέ τά μέσα που έχει γιά νά έπιφέρη τό ίδιο αποτέλεσμα.

Ποιά μέσα εννοώ; Αύτά άκριβώς που μάς έδωσαν γιά νά μάς υποδουλώσουν. Θά πολεμηθούν μέ τό πληκτρολόγιο και την οθόνη, είναι αύτό που κάνουμε κι έμείς αύτήν τήν στιγμή τώρα, νά έπικοινωνούμε και νά κοινοποιούμε αύτήν τήν έπικοινωνία μας και στους φίλους μας.

Πώς σταματάμε νά ταΐζουμε τό θηρίο ή τί δέν προσφέρουμε στο θηρίο.

Αύτό λοιπόν τρώει τά πάντα και άπό τά πάντα, κυρίως δε αύτά πού παράγει γιά νά μάς «ταΐζη»· εν γένει άχρηστα πράγματα άπό τά όποια δέν έχουμε άμεση άνάγκη άλλά μάς άρέσουν, επειδή όμως κι αύτό διαισθάνεται ότι σύντομα θά τό καταλάβουμε άρχίζει και σοΰ δεσμεύει και αύτά πού έχεις άπόλυτη άνάγκη και σέ βάζει νά πληρώνης γιά νά τά έχης, άγαθά όπως ή τροφή, σπόρους (Monsanto), νερό – βλέπε τή λύσσα που έχουν γιά τήν ιδιωτικοποίηση τών υδάτων – τον άέρα, Carbon Taxes ή φόρος διοξειδίου που πληρώνουμε μέσω τού λογαριασμού τής ΔΕΗ, παράλογες δηλώσεις ότι τό νερό δέν είναι άγαθό που δικαιούνται οι άνθρωποι (γιά τά ζώα δέν ύπάρχει πρόβλημα, άλλά οι άνθρωποι δέν τό δικαιούνται παρά μόνον έάν τό πληρώσουν), όπως και τήν άντίστοιχη νομοθεσία και φορολογία. Επομένως βλέπουμε ότι γνωρίζουν προς τά πού θά πάη τό κοπάδι και ένεργούν πριν νά άντιληφθή τό ϊδιο ότι πηγαίνει γιά σφαγή.

Άς δούμε και ένα άλλο πολύ πρόσφατο παράδειγμα που δείχνει τον πανικό τού θηρίου όταν βλέπει ότι κόβεται τό φαΐ του· τήν Ελλάδα. Θέλουν νά πάρουν τά πάντα και γιά νά τό έπιτύχουν φορολογούν άλύπητα γνωρίζοντας ότι στήν κυριολεξία σκοτώνουν αύτούς πού τούς «βγάζουν» τήν τροφή τους όπως έπίσης έχουν τή βεβαιότητα ότι αύτό έχει ήμερομηνία λήξεως, δηλαδή σκοτώνουν τον εργάτη πού παράγει τό φαγητό τους γιά νά έχουν νά φάνε «και» σήμερα· μία πεντακάθαρη αύτοκαταστροφική τακτική, άφού άποτελεϊ γνώση νηπιαγωγείου ότι όταν δέν έχεις χρήματα, δέν έχεις τήν δυνατότητα άγοράς και όταν δέν άγοράζεις ό έμπορος δέν πουλάει, διώχνει ύπαλλήλους, αυτοί δέν έχουν λεφτά νά αγοράσουν, ό έμπορος δέν μπορεί νά άγοράση άπό τον παραγωγό, ό παραγωγός άπολύει, οί νέοι άπολυθέντες δέν έχουν λεφτά νά αγοράσουν καί ό παραγωγός σταματάει τήν παραγωγή, ή τράπεζα πού έβαζε τά λεφτά του χάνει τήν ρευστότητά της, διώχνει κι αύτή ύπαλλήλους συγχωνεύεται, οί υπάλληλοι προστίθενται στους άνεργους, τό κράτος χάνει τους πόρους του διότι δέν έχει αιμα νά κυκλοφορήση στις φλέβες του και ψοφάει.

Αύτό ταυτίζεται μέ τό εγγενές σφάλμα τού καπιταλισμού ό όποιος μοιραία οδηγείται στο νά τρώη τις ίδιες του τις σάρκες γιά νά έπιβιώση. Αύτό λοιπόν οι πολιτικοί ύποκρίνονται πώς δέν τό βλέπουν, οί δημοσιογράφοι ώς συνήθως αύνανίζονται μέ τον γνωστό τρόπο καταστρέφοντας τή συνείδηση της κοινωνίας που τους μεγάλωσε καί εν συνεχεία όλοι μαζί βλέπουν τους άπόγόνους τους νά φθίνουν σέ μία θλιβερή άνέχεια καί άναξιοπρεπή ζωή που θά άπεύχονταν σέ οίαδήποτε περίπτωση έάν ζούσαν μέ τον τρόπο που τους μεγάλωσαν οί γονείς τους λίγα χρόνια πρίν.

Ή εμπορία (marketing), που άποκαλεΐται καί άπό τους ίδιους μέ αύτοσαρκασμό, τέχνη τής εξαπάτησης (art of deception), είναι τό κύριο εργαλείο που έφερε τις κοινωνίες σέ αύτήν τήν δυσμενή θέση· ή βασική έννοιά του είναι ή προσπάθεια νά πείσης τό θύμα σου νά άγοράση κάτι που δέν τό χρειάζεται· αύτό είναι όλο. Μέ αύτό τό σκεπτικό, άλλά καί μέ μία άκόμη ανήθικη παράμετρο που εξηγείται μέ πολύ απλές γνώσεις ψυχολογίας, δηλαδή τήν χειραγώγηση τής έπιθυμίας, τήν αποφυγή του πόνου καί τήν εκμετάλλευση τού ενστίκτου αναπαραγωγής, δημιούργησαν δεκάδες χιλιάδες άχρηστα προϊόντα καί κατάφεραν νά κάνουν τον κόσμο νά εργάζεται νά καταναλώνη ζωτική ενέργεια, χρήματα καί νά θυσιάζεται γιά νά τά άποκτήση.

ΠΑΡΕΚΒΑΣΗ: Θεωρώ αυτήν τήν παρέκβαση αναγκαία προκειμένου νά διευκρινίσω αύτό που άνέφερα παραπάνω γιά τον πόνο. Οί ψυχιατρικές μελέτες έχουν αποδείξει ότι ό άνθρωπος θά κάνη κάτι, τό ό,τιδήποτε οδηγούμενος άπό δύο καί μόνο κύρια κίνητρα: α) αποφυγή πόνου (avoid pain) καί β) όφελος εύχαριστήσεως (gain pleasure).

Όσο φτηνό καί ποταπό μπορεί νά σάς φαίνεται αύτή είναι ή άλήθεια καί θυμηθείτε τί σάς έλεγα γιά τήν γειτνίαση τοϋ άνθρώπου μέ τά ζώα· είμαστε πολύ-πολύ κοντά. Αύτό λοιπόν σημαίνει ότι ή άπόφασή μου γιά κάτι θά καθορισθή περνώντας μέσα άπό αύτά τά δύο φίλτρα καί τίποτε άλλο. Έάν ψάξετε κι έσεΐς μιλώντας μέ τον εαυτό σας καί εϊσαστε ειλικρινείς μαζί του, θά δείτε ότι οί έπιλογές που κάνατε στή ζωή σας πέρασαν αύστηρά άπό αύτά τά δύο φίλτρα. Μόνο γιά τήν ιστορία αναφέρω σάν τεκμήριο ότι ή γνώση αύτή μοϋ δόθηκε μερικά χρόνια πρίν όταν πέρασα ένα σχολείο μέ σκοπό νά γίνω διαχειριστής ενός προγράμματος διερευνήσεως άτυχημάτων που προσέφερε ή εταιρεία κατασκευής αεροπλάνων Boeing.

’Έχοντας πέσει όλοι λίγο ώς πολύ θύματα τής εμπορίας γνωρίζουμε πολύ καλά τά άδιέξοδα που έχουμε βρεθεί, τήν έπίπλαστη αγωνία μας νά αποκτήσουμε τά «αγαθά» πού δέν μάς χρειάζονται άλλά πού κατά κάποιον τρόπο νομίζουμε ότι πρέπει νά έχουμε γιά νά θεωρούμαστε ότι συμβαδίζουμε μέ τήν τάση και πρόοδο τής κοινωνίας. Τεράστιο λάθος, συμβαίνει όμως και είναι φανερό έπι τό πλείστον στά παιδιά τής έφηβικής ηλικίας πού προσπαθούν νά αφομοιωθούν μέ τις έπιταγές τής έκάστοτε μόδας στήν προσπάθεια τους νά εδραιωθούν σάν ανεξάρτητα άτομα απαλλαγμένα άπό τήν έπιρροή τών γονέων τους, όπως και νά συμφύρονται μέ άλλα παιδιά πού φέρονται νά κάνουν τό ίδιο.

Αύτό άποτελεί μία γενική τάση και ροπή τής ανθρώπινης έξελίξεως πού πηγάζει άπό τήν άνάγκη τού ανθρώπου νά διαπίστωση ίδίοις όμμασι τήν ικανότητά του νά νά έπιβιώνη, νά έμπιστεύεται τον εαυτό του και τις δυνάμεις του και αύτό προσπαθεί νά τό δηλώση μέ τήν διαφορετικότητα τής έμφανίσεώς του, τήν άπείθια καί έν γένει τήν έκκεντρική συμπεριφορά του κατά τή διάρκεια τής μεταβάσεως στήν ένήλικη ζωή.

Τί χρειάζομαι πραγματικά γιά νά ζήσω;

Εκμεταλλευόμενοι οί καλλιτέχνες τής απάτης αύτήν τή φυσική τάση, έπιτίθενται μέ πλήρες οπλοστάσιο στούς γονείς πού μάταια προσπαθούν νά συνετίσουν τά παιδιά τους μέ κλασσική διαχρονική μόδα ή τήν σπουδαιότητα τού ξεχωριστού χαρακτήρος, τήν αποφυγή προβατοποιήσεως καί στρατεύσεώς των, διότι περί αυτού πρόκειται όταν ούσιαστικά παρατηρεί κάποιος τις νέες γενεές ντυμένες μέ πειθαρχία στρατιωτικής στολής νά υπηρετούν πιστά τις ολοένα άνανεούμενες τάσεις τής μόδας καί νά είναι γεμάτοι μέ διακριτικά τών οϊκων πού τά παράγουν, όπως τά παράσημα καί τά διακριτικά τών σωμάτων άσφαλείας προσφέροντας οίκειοθελώς τον εαυτό τους σάν ζωντανό διαφημιστικό μέσο στήν υπηρεσία τού κέρδους τής εταιρείας πού παράγει τά σύνεργα τής μόδας.

Μία πολύ άπλή σκέψη καί μία ερώτηση που θά κάνουμε στον εαυτό μας μπορεί νά μάς άποκαλύψη τήν άλήθεια. Τί χρειάζομαι πραγματικά γιά νά ζήσω; Έάν καί μόνο άναλογισθούμε τό τί είναι άναγκαΐο θά έκπλαγούμε άπό τήν λιτότητα τών άπαιτουμένων, όποια κι άν είναι αύτά γιά τον καθένα, φθάνει νά είναι ειλικρινής. Μπορεί νά υπάρχουν πάρα πολλές εκδοχές άλλά έπί τής ουσίας οί άπαιτήσεις είναι πολύ λιγότερες άπό αύτές που ήδη διαθέτουμε καί δέν εννοώ αύτές πού «θέλουμε», άλλά αύτές πού χρειάζονται. Μέ μία άναδρομή στη ζωή μας θά άνακαλύψουμε δεκάδες πραγμάτων πού κάναμε και δέν ήταν άναγκαία και χιλιάδες πράγματα πού άγοράσαμε ένώ δέν τά χρειαζόμασταν. Τά χρήματα πού ξοδέψαμε και συνεχίζουμε νά σπαταλάμε μεταφράζονται σέ ένέργεια πού έχουμε καταναλώσει μέ τήν έργασία μας, τον χρόνο πού άφιερώσαμε και τήν προσπάθεια πού κατεβλήθη γιά νά τά άποκτήσουμε, συνεπώς αύτό είναι τό μέτρο τής δυνάμεώς μας έκπεφρασμένο σέ άριθμό χρημάτων.

Τά χρήματα, αύτή ή δύναμη, είναι αύτή πού τρέφει τό θηρίο· αύτό τό τέρας είναι μία οντότητα πού έχει άναπτύξει όργανα προβοσκίδες, πλοκάμια, βεντούζες γιά τήν πρόσληψη τής τροφής του και τρέφεται μέ τήν ένέργεια πού περικλείεται στά χρήματα ή μέ ό,τι αύτά έκπροσωπούν στ’ις διάφορες μορφές πού είναι διαθέσιμα.

Άς κάνουμε έναν παραλληλισμό μέ άσφαλές παράδειγμα πού μάς προσφέρει ή φύση ώς ή πλέον άξιόπιστη πηγή πληροφορίας γιά έμάς τά φυσικά όντα. Όπως όλα τά έμβια όντα ζοΰμε καταναλώνοντας ένέργεια ή οποία προέρχεται άπό τον ήλιο. Αύτή ή ένέργεια μάς είναι χρήσιμη έπειδή παρέχεται σέ μία μορφή μέ χαμηλή έντροπία διότι ή παροχή ένέγειας σέ κατάσταση θερμικής ισορροπίας είναι μάταιη. Τά φυτά χρησιμοποιούν αύτήν τήν ένέργεια χαμηλής έντροπίας κατά τήν φωτοσύνθεση, μειώνοντας μέ τον τρόπο αύτό τήν δική τους έντροπία, έν συνεχεία τά ζώα έκμεταλλεύονται τά φυτά γιά νά μειώσουν τήν δική τους έντροπία και άκολούθως έμεϊς πού έκμεταλλευόμαστε και τά φυτά και τά ζώα γιά νά μειώσουμε τήν δική μας, νά διατηρηθούμε στή ζωή, δηλαδή νά καθυστερήσουμε τή φθορά μας. Έδώ γίνεται κατανοητό ότι τά φυτά συλλέγουν έπι μακρόν τήν «ένέργεια» άπό τούς φορείς τής ήλεκτρομαγνητικής άκτινοβολίας πού είναι τά φωτόνια, τά ζώα παραλαμβάνουν «πακέτα» άποθήκες ένεργείας τρώγοντας τά φυτά και οι άνθρωποι άκόμη μεγαλύτερα πού έχουν άποθηκευθεϊ στά ζώα.

Η ζωή είναι διαχείρηση προσλήψεως και άποπομπής ένεργείας γιά νά έπιτευχθή μείωση τής έντροπίας.

Χρησιμοποιώντας αύτήν τή φυσική διεργασία και κάνοντας έναν ύποθετικό παραλληλισμό μπορούμε νά καταλάβουμε τον τρόπο πού δημιουργήθηκε αύτή ή οντότητα τού θηρίου πού έπέτρεψε στον εαυτό του νά βρή έναν τρόπο νά χρησιμοποίηση τήν άποθηκευμένη ένέργεια, τά «πακέτα» ένεργείας τών άνθρώπων όπως θά ήταν τά φύλλα ενός δένδρου πού τά τρώει μία καμηλοπάρδαλη ώστε νά μειώνη τήν έντροπία του ή αλλιώς νά διατηρείται στή ζωή.

Άδιαφόρως τού έάν είναι ορατό ή όχι, όλοι γνωρίζουμε ότι ύπάρχει καί αισθανόμαστε τήν παρουσία του, άλλά δέν είναι υποχρεωτικό νά είναι μία συμπαγής ύλική, ορατή όντότης γιά νά τήν δούμε παρά μονο μπορούμε νά άντιληφθούμε τήν παρουσία καί ένέργεια της.

Σκεφτήτε το σάν έναν άνθρωπο πού τρώει ένα καρότο ή μία σαλάτα μέ πολλά λαχανικά, ή ακόμη ένα κομμάτι κοτόπουλο· τό τρώει ή οντότητα άνθρωπος πού άποτελείται άπό 37 τρισεκατομμύρια κύτταρα πού ανήκουν σέ μία καί μόνη οντότητα· αύτόν τον άνθρωπο.

Παρομοίως καί τό θηρίο άποτελείται άπό τόσα πολλά «κύτταρα» που αυτομάτως διαπιστώνουμε ότι ακόμη κι άν καταφέρουμε νά σκοτώσουμε κάποια άπό αύτά, όχι μόνο δέν θά καταφέρουμε τίποτα, άλλά πολλά άπό αύτά θά άναπλασθούν σέ πολύ μικρό χρονικό διάστημα, όπως συμβαίνει καί μέ τά κύτταρα τού ανθρωπίνου σώματος.

Τί θά γίνη όμως έάν πέσει μία ξηρασία καί τά φυτά αρχίσουν νά έξαφανίζονται, τά ζώα θά φύγουν καί οί άνθρωποι θά πρέπη νά πάνε έκείνοι νά τά βρούν έάν μπορέσουν αλλιώς θά πεθάνουν άπό ασιτία· γιά νά μήν γίνει αύτό, φρόντισαν νά δημιουργήσουν τέτοιες προϋποθέσεις ώστε νά έπέμβουν στήν διαδικασία καί αφού καλλιέργησαν οί ίδιοι χωράφια γιά νά υπάρχει τροφή, μετά έφιαξαν καί μαντριά ώστε νά βάλουν τά ζώα μέσα γιά νά έξασφαλίσουν τήν τροφή τους. Αύτή είναι ή ιδέα τής πόλεως. Είναι ένα μαντρί πού έχει τήν παραγωγική διαδικασία τής τροφής μέσα της καί ύφίσταται ό,τι άκριβώς καί τά ζώα δίνοντας προϊόντα γάλα, μαλλί καί τελικά τό κρέας τους, άντίστοιχα, γιά τούς άνθρώπους, τήν έργασία, τά χρήματα καί τέλος τήν περιουσία τους.

Βλέπετε, είναι όμοιες διαδικασίες πού άπαντώνται καί σέ έπίπεδο οικιακής οικονομίας όπως σέ ένα σπίτι σέ χωριό πού καλλιεργεί τον λαχανόκηπο του, έχει τό χωράφι πού τρώει ή άγελάδα, έχει κατσίκες, κότες καί τά διατηρεί καί τά φροντίζει διότι τά εκμεταλλεύεται γιατί θέλει νά τά φάη, μόνο πού ή νοικοκυρά και ο άντρας της στο χωριό παίζουν όλους τούς ρόλους μαζί, πού βλέπουμε στις πόλεις, τον αστυνομικό, τον πολιτικό, τον προστάτη, τον εκμεταλλευτή και τέλος τον δήμιο, δηλαδή έναντι τής προστασίας και διαμονής τών ζωντανών, παίρνει τό προϊόν της έργασίας, τό γάλα, παίρνει τούς φόρους, τά αύγά και τέλος τό πακέτο συλλογής τών φωτονίων πού συνέλεξαν τά ζώα μέ τή βοσκή τους άπό τό κρέας τους.

Μέ αύτόν τον παραλληλισμό και όσο ακόμα οί δεσμοί δέν είναι τόσο ισχυροί γιά τούς ανθρώπους, ύπάρχουν ακόμη, άλλά πολύ μικρά περιθώρια νά άλλάξη αύτή ή «ισορροπία» τής διατροφικής αλυσίδας τού θηρίου διότι αντί νά μάς προσφέρεται ή διατροφή πρέπει νά τήν έξασφαλίζουμε μόνοι μας. Βλέπετε πώς προσπαθούν καί παλεύουν γιά νά φθάσουν στο σημείο νά μήν μάς αφήνουν νά παράγουμε τίποτα άπό μόνοι μας, έπιβάλλουν ανήκουστες καί παράλογες απαγορεύσεις, (Codex Alimentarius), απαγόρευση συλλογής νερού, ρίγανης, ατομικών μποστανιών στά σπίτια, έρημοποίηση τής ύπαίθρου καί χίλια δυο άλλα πού έπιβάλλουν καθημερινά προκειμένου νά μάς δεσμεύσουν σέ κατάσταση κατοικίδιου ζώου, ενώ ταυτόχρονα φροντίζουν γιά τήν πλήρη άποβλάκωση στά σχολεία καί μέσω τής τηλεοράσεως μέ άνούσιες εκπομπές, χωρίς νά παραλείπουν τούς φανταστικούς (κατασκευασμένους), εξωτερικούς κινδύνους τής τρομοκρατίας, όπως η 11η Σεπτεμβρίου 2001, Nibiru, εξωγήινοι, ύπερθέρμανση τού πλανήτη, πυρηνικός χειμώνας, ISIS, Άρμαγεδδών καί όλα αύτά προκειμένου νά μάς πείσουν νά μείνουμε μέσα στο μαντρί, διότι εκεί έξω είναι ό κακός ό λύκος· ή δέν είναι έτσι;

Διαφαίνεται ότι τό θηρίο, τό οποίο όπως είδαμε, δέν ορίζεται άπλά, άλλά ή ύπαρξη καί φύση του πρέπει νά γίνη κατανοητή, ή δέ παρουσία του αντιληπτή μέσω έννοιας πού δηλώνει ιδιότητα ένέργεια καί κατάσταση, ήταν άναγκαίος αυτός ό παραλληλισμός. Τώρα μένει νά καθορίσουμε τον τρόπο μέ τον οποίο μπορεί νά νικηθή. Διαπιστώσαμε πώς σάν οντότητα έχει άνάγκη καταναλώσεως ένεργείας γιά νά μειώση τήν έντροπία του, δηλαδή νά διατηρηθή ζωντανό καί ότι δέν είναι δυνατόν νά καταπολεμηθή μέ έξάλλειψη μεμονωμένων κυττάρων πού τό άπαρτίζουν, αφήνοντας μας μόνη εκδοχή νά στερήσουμε τήν τροφή του.

Ή τροφή του καθορίστηκε ότι είναι το «πακέτο» ένεργείας που αποκομίζει άπό τά χρήματα. Θυμόμαστε έπίσης τις βασικές μας ανάγκες καί τήν ματαιότητα ή αχρησία τών προϊόντων τής έμπορίας (marketing) και τέλος μάς μένει ή έπικοινωνία γιά έπίτευξη συλλογικότητος. Μέ αύτά τά δεδομένα μεταφέρουμε τό σκεπτικό μας στήν καθημερινότητά μας, στις συνήθειες και τον τρόπο διαβιώσεώς μας και βλέπουμε σάν μονάδες ή σάν οικογένειες ποια είναι ή άλλσγή πού μπορούμε νά έπιφέρουμε ώστε νά μειωθή ή ροή τών χρημάτων προς τό θηρίο· βέβαια αύτό γίνεται δυσκολώτερο ημέρα μέ τήν ημέρα, άλλά όπως προσπαθούσαμε κάποιοι νά τά πούμε χρόνια πριν στον κόσμο χωρίς άποτέλεσμα, τήν ίδια προσπάθεια καταβάλλουμε και τώρα πού έκ τών πραγμάτων θά έχη μεγαλύτερη άπήχηση επειδή δυστυχώς ή σκέψη και ή σύνεση έρχονται μέ πόνο.

Τί είναι αύτό πού συντηρεί τό θηρίο άπό αυτά που κάνουμε;

Είναι μέ ποικίλες διαφοροποιήσεις και γιά τον καθένα ξεχωριστά φυσικά μέ πολλές εξαιρέσεις βάσει τών περιστάσεων ή μείωση κατά τό δυνατόν συνηθειών πού παρεισέφρησαν ύπουλα στον τρόπο τής ζωής μας και μόνο λίγα παραδείγματα μπορώ νά άναφέρω, όπως άγορά τσιγάρων (είμαι καπνιστής) άναψυκτικά, δέν έχουν καμμία άπολύτως ώφέλεια (παρότι μού άρέσουν κι εμένα), χρήση τής Αττικής Όδού πλήν επαγγελματικών λόγων, άγορά «νερού» άπό τό περίπτερο – άπαράδεκτο- ενώ κάλλιστα μπορείτε νά τό έχετε άπό τό σπίτι, καφές, άπαράδεκτο – μπορείτε νά τον έχετε άπό τό σπίτι σας ή φοβάστε τήν κοινωνική κατακραυγή όπως τό παιδί σας στήν έφηβεία του που ζητούσε Vans και Billabong και ντρεπόταν νά πάη στο σχολείο άν δέν υπάκουε στους νόμους τής άγέλης που κατασκεύασε τό θηρίο; Τυρόπιτα, sandwich, γιατί νά μήν είναι άπό τό σπίτι;

Σκεφτήτε ότι πριν λίγο καιρό έκαναν όλα αύτά διπλάσια έως και τριπλάσια χρήματα και τώρα στήν μισή τιμή άρχίζουν και κάνουν μέ τον καφέ δώρο προσφορά και τό νεράκι, όλα τά εϊδη πατατάκια, γαριδάκια, σοκολάτες, καραμέλλες, γενικά εϊδη περιπτέρου είναι όλα άχρηστα. Επειδή εύλογα κάποιος μπορεί νά ρωτήση – σύνηθες φαινόμενο στήν Ελλάδα – και τί θά γίνη αύτοϊ που έχουν τά περίπτερα και τά τιροπιτάδικα θά πεθάνουν; Θά άπαντήσω ότι είναι άφ’ ενός έκτος θέματος διότι πραγματευόμαστε άλλο θέμα, ότι δέν γίνεται, ομελέτα χωρίς νά σπάσουν αύγά καί ότι ύπάρχει τεράστια κλίμακα έξόδων άπό όπου νά κάνουν και οί έπαγγελματίες αύτοί τις περικοπές γιά τήν οικονομία τού σπιτικού τους.

Παρεμπιπτόντως μόνο νά άναφέρω ότι στις περισσότερες άπό αύτές τις έπιχειρήσεις δέν έχουν μείνει ‘Έλληνες παρά τις κατέχουν αλλοδαποί πού συνεχίζουν νά συντηρούνται έπειδή στη ζωή τους έχουν έφαρμόσει αύτά πού προσπαθώ νά σάς περάσω μέ αύτό τό μήνυμα καί έτσι κατορθώνουν νά έπιβιώσουν έκεί πού κάποιος Έλληνας παραιτήθηκε.

Παρομοίως ταβέρνες, καφετερίες, ζαχαροπλαστεία, άφήνω τά καφενεία γιά τούς άπόμαχους τής ζωής, δώρα ύποκρισίας πού συντηρούν κακές συνήθειες καί δημιουργούν ύποχρεώσεις ή άλλιώς κίνδυνο τού κοινωνικού κατεστημένου, ένώ ή έπίσκεψη μπορεί νά είναι άξιοπρεπέστατη μέ ένα σπιτικό γλυκό ή κάποιο φαγητό γιά νά τό μοιραστούν όλοι στήν έπίσκεψη, ρούχα, παπούτσια, τσάντες, αύτό πλέον έχει ξεφύγει τελείως, φθάνει μόνο μία ματιά στις ντουλάπες μας καί ή διαπίστωση είναι ότι μπορούμε νά ένδύσουμε έναν ολόκληρο στρατό μέ ό,τι έχουμε μαζέψει έκεί μέσα.

Εχει δημιουργηθεί δέ ή έσφαλμένη έντύπωση έπειδή μπορούμε νά βρούμε κάτι φθηνά πρέπει νά τό πάρουμε, ένώ κατ’ ούσίαν δέν τό χρειαζόμαστε, παράλογες διασκεδάσεις (μπουζούκια), άλπά τό άναφέρω γιατί ή άλήθεια είναι ότι οί άνθρωποι πού πηγαίνουν έκεί, πλήν έξαιρετικών περιπτώσεων, δέν ύπάρχει περίπτωση νά διαβάσουν αύτό τό κείμενο, άλλά κι άν τό έκαναν δέν έπρόκειτο νά πεισθούν άπό τά γραφόμενά του, έπιπλέον στολίδια, διακοσμητικά σπιτιού πού τά ονομάζω σκωπτικά συλλέκτες σκόνης, άξεσουάρ ρουχισμού σέ ατελείωτες ποικιλίες πού αλλάζουν όσο πιο συχνά γίνεται διαφημίζοντας δήθεν νέες έμφανίσεις (looks), δέν έχουν άλλο σκοπό άπό την άλόγιστη κατανάλωση χρημάτων σε συνεργασία μέ τά περιοδικά μόδας καί τις έλεεινές πρωινές εκπομπές της τηλεοράσεως, είναι όλα παντελώς άχρηστα άλλά δαπανηρά.

Μετρήστε τά ζευγάρια γυαλιών ήλιου πού έχετε καί θά δείτε τί εννοώ· καταλαβαίνετε ότι ύπάρχουν καί άλλα πολλά καί ό κατάλογος περιέχει ένα σωρό άκόμη άχρηστα έξοδα πού μπορούμε νά άναφέρουμε, άλλά τουλάχιστον τώρα έχετε μία ιδέα περί τού τί θέλω νά πω.

Αύτά μέν αποτελούν μία σκιαγράφηση τών περιττών έξόδων γιά τά οποία θά μπορούσατε νά μού πείτε ότι λίγο ώς πολύ τά έχετε θέσει ήδη ύπό έλεγχον τώρα, δέν πειράζει ή λαϊκή παροιμία λέει: «κάλλιο άργά παρά ποτέ» ή άκόμη και νά νομίζετε πώς είναι τόσο μικρό τό έξοδό σας πού δέν θά κάνη τήν διαφορά, άλλά άκόμη και νά διαλέξετε τήν νοητική ύποχώρηση πού λέει: έάν τό κάμω έγώ δέν θά τό κάνουν οί άλλοι, οπότε δέν θά γίνη τίποτα.

Πάνω σ’ αύτό έπιτρέψατέ μου ένα μικρό παράδειγμα πού θά βοηθήση τον ισχυρισμό μου. Είχα πολλά χρόνια νά δω τον άδελφό μου και όταν βρεθήκαμε άποφασίσαμε νά πάμε στήν πλατεία τής γειτονιάς μου γιά νά τά πούμε· πήρα λοιπόν μερικές μπύρες άπό τό σπίτι και πήγαμε στήν πλατεία· πριν καθήσουμε τόν είδα νά κοιτάζη γύρω γύρω του άκόμη και νά βλέπη μέσα στους κάδους άπορριμάτων· τον ρώτησα: τί ψάχνεις; και μού άπάντησε γιά κάποιο κουτάκι άναψυκτικού ή παρόμοιο γιά τά άποτσίγαρά μας γιατί δέν μπορούσε νά άποδεχθή νά τά άφήσουμε στο χώμα.

Ή άλήθεια είναι πώς δέν τον θυμόμουν νά έχη τέτοιες παρόμοιες εύαισθησίες στο παρελθόν καί αύτό ήταν μία εύχάριστη έκπληξη γιά έμένα. Σέ αύτό πού θέλω νά εστιάσω μέ αύτό τό παράδειγμα είναι άκριβώς αύτό πού προσπαθώ νά σάς πω μέ τά άχρηστα έξοδα· δέν πρόκειται γιά τό ποσόν τών χρημάτων καί τί διαφορά μπορεί νά έπιφέρη, άλλά γιά τον τρόπο σκέψεως πού είχε περάσει στο ύποσυνείδητο τού αδελφού μου, σάν αποτέλεσμα πειθαρχίας πού έπέβαλλε στον εαυτό του γιά τούς δικούς του λόγους. Αυτού τού είδους τήν πειθαρχία μπορούμε όλοι νά τήν έφαρμόσουμε καί όπως καταλαβαίνεται απαιτεί άπό λίγη έως καθόλου ιδιαίτερη προσπάθεια, έξ άλλου προκύπτει άκόμη ένα μεγάλο νόημα ότι τηρώντας παρόμοιες πειθαρχίες «κατασκευάζουμε», φιάχνουμε άκόμη ένα άτομο … τον εαυτό μας σάν μέρος τού συνόλου γιά τήν καταπολέμηση τού θηρίου.

Συνεπώς ένώ είναι γνωστό ότι ή συνεισφορά φαίνεται μικρή έως αμελητέα, θά φανή παρακάτω ότι είναι σημαντική όσο δέν φανταζόμαστε. Ή αλλαγή τού τρόπου σκέψεως βρίσκεται στήν άρμοδιότητά μας καί είναι πολύ εύκολα προσβάσιμη διότι βρίσκεται άποκλειστικά στον χώρο μας καί τήν δικαιοδοσία μας.

Αναφέρθηκα στο περιττό έξοδο του καφέ· ξέρω ότι γιά πολλούς είναι τρόπος ζωής νά πηγαίνουν στη δουλειά τους, νά αγοράσουν έναν καφέ νά άκολουθήσουν τή ρουτίνα τους κι εδώ είναι ή παγίδα, σάς έκαναν τρόπο ζωής και ρουτίνα = συνήθεια = ύποσυνείδητο αύτοματισμό, κάτι άπό τό όποιο σάς παίρνουν χρήματα· έκεί έχει έφαρμογή ή άλλαγή πού μπορείτε νά έπιτύχετε.

Άλλά ας προσεγγίσουμε τό θέμα άπό άκόμη μία οπτική γωνία, ας πάρουμε γιά παράδειγμα τήν πιο άπλή καί άγαθή συνήθεια (δέν λέω άνάγκη), τού νερού άπό τό περίπτερο καί ένα φθηνό καφέ. Έπειδή δέν γνωρίζω τήν χρηματιστηριακή τέχνη καί τήν διοχέτευση τών εσόδων ενός κράτους, τή διαχείρηση τών φόρων ή τά μυστικά κονδύλια, άλλά αύτό πού γνωρίζω είναι ότι ή Ελλάδα άφαιμάσσεται κατά κάποιον τρόπο άπό το θηρίο, θα περιοριστώ στήν τάξη μεγέθους τού ποσού που εισπράττει τό κράτος άπό κάτι έλάχιστο όπως τό παράδειγμά μας.

Γιά νά μήν ασχοληθούμε με πολλούς υπολογισμούς γνωρίζουμε ότι στην Ελλάδα έχουμε 11 εκ. πληθυσμού, εργάζονται πιθανώς τά 5, ας ύποθέσουμε ότι τά 3 έξ αυτών διατηρούν αύτήν τήν συνήθεια. Χάριν τού παραδείγματος δέν λαμβάνουμε ύπ’ όψιν τά υπόλοιπα όπως τυρόπιτες sandwich, Fast Food κ.λ.π. Μέ τιμές 0,50 € τό νερό καί 1,50 € τον καφέ, καί ανάλογο ΦΠΑ 13% καί 24% άντιστοίχως μόνο, παρατηρούμε ένα ποσόν τής τάξεως τών 97.500 καί 388,800, σύνολο 486.300 € σέ μία ημέρα μόνο χρήματα ΦΠΑ. Μέ άπλή αναγωγή αύτά τά έσοδα θά είναι 14.589.000 € μηνιαίως καί 175.068.000 € έτησίως· καί αύτά άπό πού; Από ένα ταπεινό μπουκαλάκι νεράκι κι ένα καφεδάκι, μόνο άπό τό 1/3 τών Ελλήνων, μόνο άπό τήν Ελλάδα. Τώρα άπλά άναλογιστεΐτε, ότι μέ αύτά τά λεφτά δέν θά ύπήρχαν αύτά πού λένε κόκκινα δάνεια ή οί οικογένειες πού βρίσκονται σέ ένδεια, θά είχαν πάρει μία άνάσα καί δέν θά βρίσκονταν στο χείλος τού γκρεμού.

Ύπολοίπονται βέβαια 30% προκαταβολές φόρων γιά τό επόμενο έτος, ΑΕΠΙ, ΕΤΔΑΠ, ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΤΕΒΕ, φόρος άλληλεγγύης (γιά όνομα τού Θεού), δημοτικά τέλη, ύποχρεωτικη συνδρομή στο έκάστοτε Επιμελητήριο, εισφορές ΙΚΑ, ύποχρεωτικά σεμινάρια, πιστοποιήσεις, μισθοί ύπαλλήλων, λογιστής και άλλα πού δέν γνωρίζω πού πληρώνουν ποσοστά καί χρεώνονται έπιπλέον ΦΠΑ και φυσικά τό κέρδος τών προμηθευτών άπό όπου παίρνει μερίδιο τό θηρίο.

Ηθελημένα άφησα στο τέλος τό έξοδο της βενζίνης της οποίας ή χρήση πρέπει πλέον νά είναι πολύ περιορισμένη και διαχειριζόμενη κατά τό δυνατόν μέ τούς τρόπους πού γνωρίζετε, δηλαδή όχι άσκοπες μετακινήσεις, ταξίδια αναψυχής, χρησιμοποίηση τού αύτοκινήτου μέ περισσότερα άτομα και σχεδιασμός μετακινήσεως γιά νά συμπεριλαμβάνη περισσότερες δουλειές.

Επιγραμματικά μόνο άναφέρω ότι τό κέρδος τού βενζινάδικου είναι μέ τιμή λίτρου 1,5 €, τά δε έσοδα μόνο άπό τό ΦΠΑ 24% ανέρχονται στο 1.700.000.000 € έτησίως· ύπολογίσατε τά κέρδη τού θηρίου. Έάν προβάλλετε τώρα μέ τή φαντασία σας τά τεράστια ποσά πού παράγονται άπό τις μικρές σας άγορές είναι αναπόφευκτο νά μήν καταλήξετε στο συμπέρασμα ότι πρόκειται γιά δυσθεώρητο ποσό πού δέν θά περνούσε απαρατήρητο σέ καμμία τράπεζα και κανένα κύτταρο τού θηρίου, ή διατροφή τους θά ύφίστατο σημαντική μείωση και αύτό θά γινόταν αισθητό σέ όλο τό «σώμα» του, γεγονός πού θά πυροδοτούσε άλυσίδα άντιδράσεων άπό δημοσιογράφους μέχρι έπιχειρηματίες, θά προξενούσε σχόλια και αναταραχή, θά έφθανε μοιραίως στήν εύρεία δημοσιότητα, θά αναπτέρωνε τό ήθικό πολλών άνθρώπων πού θά ήταν άκόμη εν υπνώσει μέ άποτέλεσμα νά ετοιμαστούν όλοι γιά ένα ισχυρότερο θανάσιμο πλήγμα στήν οντότητα τού θηρίου.

Όλα αύτά βέβαια είναι θεωρητικά καί άφήνει άμφιβολίες διότι πιθανώς παρόμοιες αναλύσεις νά έχουν γίνει καί στο παρελθόν καί άπό άλλους άνθρώπους πού ήλπιζαν νά περάσουν αύτήν τήν μέθοδο στον κόσμο, δέν παύει όμως νά είναι μία λογική προσέγγιση στο πρόβλημα μέ άπτά τούλάχιστον άριθμητικά δεδομένα.

Ή σημασία πού έδωσα στά συγκεκριμένα εϊδη, νερό, άναψυκτικά, βενζίνη δέν είναι τυχαία έπιλογή. Ή άπάτη άπό μέρους τους καί ή κοροϊδία δέν έχει όρια, ή δέ άδράνεια τής σκέψεως έχει φθάσει τον κόσμο νά άδυνατεϊ νά κάνη άπλές συγκρίσεις καί νά καταλήξη σέ συμπεράσματα πού θά ήταν σωτήρια γιά τούς ίδιους καί τήν κοινωνία μας. Σκεφτεΐτε λοιπόν τήν αναλογία τών χρημάτων που κοστίζει τό νερό καί ή βενζίνη. Υπενθυμίζω ότι: το 1 λίτρο νερού κοστίζει 50ί, ένώ 1 λίτρο βενζίνης κοστίζει 1,5€.

Φανταστείτε τώρα τήν διαφορά στήν παραγωγή του ενός προϊόντος και του άλλου και υπολογίσατε ότι ή μεν βενζίνη απαιτεί μία τεράστια τεχνογνωσία και επιστημονική ερευνά που έχει προηγηθεϊ, ένας μεγάλος άριθμός επιστημόνων πού έχουν εργαστεί και συνεχίζουν νά εργάζονται στον τομέα γιά άνίχνευση και χαρτογράφηση κοιτασμάτων, πολύπλοκα μηχανήματα κόστους δισεκατομμυρίων, τεράστιες εγκαταστάσεις διϋλιστηρίων, έξειδικευμένες βιομηχανικές εφαρμογές εργαλείων, γεωτρύπανα, ναυπήγηση πλοίων, άγωγοί υπέργειοι ή υπόγειοι, βυτιοφόρα, δίκτυα διανομής, σταθμοί άνεφοδιασμοϋ και όλα αύτά απαιτούν συντήρηση και όπως καταλαβαίνουμε ύπόκεινται σέ μεγάλες φθορές και άναλογικά μεγάλες ζημιές μέ άποτέλεσμα νά φθάση τό προϊόν τής βενζίνης στον καταναλωτή μέ κόστος όπως προανέφερα ~10ί τοϋ εύρώ, (διότι τά υπόλοιπα είναι φόροι). To 1 λίτρο τού νερού τώρα αντίστοιχα κοστίζει 1,00€ (διότι τό % κοστίζει 50 ), δηλαδή τό νερό είναι τό 66,6% τής αξίας τής βενζίνης και δέν άπαιτεΐ ούτε ένα κλάσμα τής διεργασίας ή τών εγκαταστάσεων που απαιτεί ή παραγωγή τής βενζίνης.

Άν καταλαβαίνετε γιά τό πετρέλαιο γίνονται πόλεμοι και έξαφανίζονται χιλιάδες ζωές και κράτη ολόκληρα, άλλά ό άγαθός κοσμάκης πληρώνει ισάξια τό νεράκι και δέν διαμαρτύρεται, διατυμπανίζει δε και κάποια ήλίθια θεωρία πού τοϋ έχει χώσει στον έγκέφαλο ή τηλεόραση ότι τάχα δέν πρέπει νά πίνη άπό τό νερό τής βρύσης και έτσι ικανοποιημένος αισθάνεται υπέροχη νά πηγαίνει στο περίπτερο και νά άγοράζη τό μπουκαλάκι, και νά κυκλοφορεί κουβαλώντας το έπιδεικνύοντας τήν άμετρη ηλιθιότητα του άλλά ταυτόχρονα νά είναι ευχαριστημένος μέ τό άθλιο σαρκίο του και νά έχει άποψη και γιά τις τιμές τοϋ πετρελαίου.

Πρόσφατα είχα πολλούς μαθητές και βγαίνοντας στο διάλειμμα έτρεχαν νά αγοράσουν νεράκια γιά νά καταλαγιάσουν τή δίψα τους· όταν μέ έβλεπαν νά πίνω νερό άπό τήν βρύση, τά σαγώνια τους έπεφταν μέχρι τό πάτωμα και μέ κοιτούσαν σάν εξωγήινο μή μπορώντας νά συνειδητοποιήσουν αύτό πού έβλεπαν μπροστά τους. Είχα τήν εύκαιρία βέβαια νά τούς εξηγήσω τά ανάλογα και φυσικά ή ευχαρίστησή μου ήταν διπλή διότι μπορούσα νά διαλύσω τά εμφανή δείγματα τής προπαγάνδας πού είχε άλλοιώσει τις συνειδήσεις τους.

Ή απορία στά πρόσωπά τους ήταν εμφανής και χαρακτηριστική αφού μπορούσα νά αναγνωρίσω δείγματα τών «μετανθρώπων» τής παγκοσμιοποιήσεως παραδεχόμενος τήν άνθρωπογνωσία και εύφυΐα τής νεοταξικής επιβολής στους αμάχους υπό τήν έννοια τής ελεγχόμενης καθοδηγήσεως και άπονευρώσεως τής κριτικής σκέψεως. Περιττεύει βέβαια μία αναγωγή στις τιμές τών αναψυκτικών, άλλά είναι καλό νά έχετε υπ δψιν σας ότι ή «διαχείρηση τών υγρών», είναι ένα άπό τά ισχυρά χαρτιά τής Νέας Τάξεως που έχει μπει σέ εφαρμογή γιά περισσότερο άπό 10 χρόνια και μπορεί νά μήν τό παρατηρείτε άλλά στο υποσυνείδητό σας ή εικόνα υπάρχει συνειρμικά άφοΰ γιά σειρά ετών ό,τι βλέπετε στήν τηλεόραση, σέ όποιαδήποτε ομιλία, συνέδριο, τυχαία διαφήμιση, θά διαπιστώσετε ότι υπάρχουν πάντοτε μπουκαλάκια μέ νερό σάν τό πιο απαραίτητο παρελκόμενο (accessoire), άκόμη κι άπό ό,τι ένα στυλό ή χαρτί.

Αξίζει νά αναφέρουμε ότι μέ τήν έκρηξη τής πωλήσεως τών νερών έχει αύξηθεΐ δραματικά ή παραγωγή πλαστικών μπουκαλιών γιά νά δοθή ή εύκαιρία στον γόνο τής οικογένειας Rothschild, τον David Mayer de Rothschild, ό οποίος προσπαθεί νά ύποδυθή τον νέο Ίησοϋ εν ζωή και φωτογραφίζεται άναλόγως, νά διεκδική τήν σωτηρία τοϋ πλανήτου άπό τήν μόλυνση τών πλαστικών μπουκαλιών που παράγονται άπό τήν οικογένεια του, ποινικοποιώντας τους «κακούς» ανθρώπους πού ρυπαίνουν τον πλανήτη μέ τά πλαστικά μπουκάλια πού μολύνουν τις θάλασσες καί τις χωματερές. ’Άς σκεφτοϋμε τώρα λοιπόν, τί είναι πιο άπαραίτητο στον άνθρωπο, τό νερό ή ή βενζίνη -καί έπειδή τό ξέρετε είναι καλό νά γνωρίζετε ότι αύτό τό ξέρουν κι έκείνοι, γι’ αύτό καί έχουν βάλει τον κόσμο νά τό πληρώνη άπό τώρα γιά νά συνηθίση ότι δέν είναι αγαθό πού τό δικαιούται καί νά καταλήξη νά τό πληρώνη έφ’ όρου ζωής χωρίς νά διαμαρτύρεται.

Αδύνατη Επικοινωνία και Συλλογικότητα

Ερχόμαστε τώρα στο δυσκολώτερο άπό πλευράς κατανοήσεως πρόβλημα πού είναι αύτό τής έπικοινωνίας τού κόσμου καί τής συλλογικότητος πού όπως είπαμε δέν είναι δυνατή μέ τον τρόπο πού γνωρίζουμε. ’Άς θυμηθούμε ότι άφ’ ένός μέν μέ τήν επίθεση ύπονομεύσεως πού έχουν κάνει στήν Ελλάδα άλλά καί παγκοσμίως, έχουν έπιτύχει τήν άτομοκεντρικότητα και σχεδόν έχουν έξαλείψει κάθε δυνατότητα γιά ομαδική αντίδραση ή είναι σέ θέση νά καταστείλουν άμεσα όποια προσπάθεια τείνει νά άποβή έπιτυχής μέ αύτόν τον τρόπο.

Αναμφισβήτητα δέν έπιθυμοϋν τήν συλλογικότητα και μάλιστα τήν φοβούνται γνωρίζοντας ότι οί ισορροπίες είναι πολύ εύαίσθητες καί είναι δυνατόν νά άνατραπούν άκόμη καί άπό τυχαία άπρόβλεπτα γεγονότα, γι’ αύτό έχουν μάτια παντού, παρακολουθούν τηλέφωνα, ήλεκτρονικά ταχυδρομεία καί ποιος ξέρει τί άλλο. Αύτό τό ελέγχουν σέ μεγάλο βαθμό καί είναι καλό νά μήν έπιδιώκουμε κάτι προς αύτήν τήν κατεύθυνση διότι είναι πολύ πιο «διαβασμένοι» άπό εμάς σ’ αύτόν τον τομέα, όμως έάν άντιληφθοϋν κάποια συλλογικότητα ή οποία δέν περνάει μέσα άπό τά δικά τους κανάλια καί δέν τούς είναι γνώριμη – δέν γνωρίζουν άλλες τακτικές διότι συνεχώς έπαναλαμβάνουν τις ίδιες – τότε θά πιαστούν απροετοίμαστοι καί θά περιέλθουν σέ πανικό.

’Έχουν αύτιά καί μάτια κί ελέγχουν κατά ένα πολύ μεγάλο μέρος τό διαδίκτυο, βλέπουν τις τάσεις, τις άντιδράσεις καί έχουν καί πολλούς πράκτορες άνάμεσά μας που υποδύονται τον ρόλο του φίλου ή τού blogger. Επίσης διαθέτουν έμμισθους ύπαλλήλους πού μέ επιτηδευμένες έκτος θέματος θέσεις καί άπόψεις μέ κύρια πρόθεση νά προκαλέσουν καί νά έρεθίσουν τούς άνθρώπους καί νά έπιφέρουν διαταραχή καί άποπροσανατολισμό, δημιουργώντας σύγχυση νά παρασύρουν πολλούς άνθρώπους νά σπαταλήσουν τον χρόνο τους καί γενικά νά έξασθενήσουν τήν άμυνά τους. Αύτοί στήν διαδικτυακή γλώσσα λέγονται trolls. Είναι έξ ίσου έπικίνδυνοι καί έχθρικοί μέ τούς δημοσιογράφους καί πολιτικούς άδιαφόρως έάν τό χάνουν καθαρά γιά εισοδηματικούς λόχους· είναι όμως ανήθικοι.

‘Όπως είπαμε αύτό πού θά έθετε έκτος ελέγχου άν όχι σέ πολύ μεγάλη ανησυχία τό κράτος άρχικά καί έν συνεχεία τό θηρίο τό οποίο λόγω μεγέθους κατά συνέπειαν άδρανείας
αντιλαμβάνεται τούς κλυδωνισμούς χρονικά άργότερα, είναι ή αρχική στέρηση της «τροφής» που τό συντηρεί, άλλά μέ πολύ πιο άμεσο τρόπο θά διαισθανθή ότι κάποια παράμετρος, κάποια δομή, κάποια «νευρική διαδρομή», δέν λειτουργεί όπως είναι αναμενόμενο επομένως θά διεγείρη κάποιο μηχανισμό πού θά δηλώνη ότι ή ακεραιότητα τού «οργανισμού» βρίσκεται σέ κίνδυνο.

Αύτή δέν είναι άλλη άπό τήν αίσθηση ότι λαμβάνει χώρα μία μυστική έπικοινωνία μεταξύ τών άνθρώπων πού δέν είναι δυνατόν νά άνιχνευτή μέ τά συμβατικά μέσα πού διαθέτουν, συνεπώς πρόκειται γιά κάποια ένέργεια τήν οποία δέν μπορούν νά έλέγξουν κι επομένως στοιχειοθετεί άπειλή. Μπορεί νά μήν είναι αύτή ή καθαρή άλήθεια, άλλά έτσι τούλάχιστον θά έκλαμβάνεται άπό αυτούς. Συνεπώς τί έχουμε έπιτύχει; Διατηρώντας τήν άτομοκεντρικότητα όπως έχουν μεταμορφώσει τον κόσμο, άλλά μέ κάποια παρόμοια συνέπεια σάν αύτήν τής άποχής άπό τήν άγορά μή άναγκαίων «άγαθών», έπιτυγχάνουμε διπλή ώφέλεια, μία τοϋ προϋπολογισμού μας καί τήν άλλη τής διατροφικής στερήσεως τοϋ θηρίου.

Τό άποτέλεσμα μιας τέτοιας ένέργειας μπορεί νά μήν είναι άμεσο, άλλά είναι φοβερά οδυνηρό διότι μέ τήν πρακτική του καθίσταται ισχυρό άλλά καί άνεπανόρθωτο δεδομένου τοϋ ότι άρχίζει καί γίνεται τρόπος ζωής ή καλύτερα ένσυνείδητη πράξη. Έάν νομίζει κάποιος ότι δέν είναι άποτελεσματικό, άς άνακαλέσει τά άριθμητικά δεδομένα πού έξετάσαμε προηγουμένως πού μαρτυρούν ποσά πού δέν είχαμε διανοηθεί καί όπως αύτά φάνταζαν άπίστευτα, έτσι καί θά γίνουν αισθητά στά ταμεία πού ύποτίθεται ότι περιμένουν – νομίζουν ότι έχουν έξασφαλισμένα- κάποια έσοδα πού θά δουν ότι δέν καλύπτονται. Αύτό θά τούς πανικοβάλλη. Θυμηθείτε ότι άνεξάρτητα άπό τις ΜΚΟ καί τά ΜΜΕ καί τό «κυνοβούλιο», τήν ισχύ τήν έχει ό κόσμος διότι είναι πολλαπλάσιος αύτών καί είναι ή κοινωνία ή οποία τελικά τούς διατηρεί εν ζωή μέ τήν έργασία της άλλά καί μέ τις άγορές της.

Οι Έλληνες πρέπει νά άρχίσουν νά σκέφτονται

Παρόμοιο παράδειγμα αποτελούν οί εκλογές. Ή ιστορία έχει δείξει ότι οί Έλληνες μειονεκτοΰν στήν ικανότητα συνεννοήσεως καί συμφωνίας μεταξύ τους, έχουν δέ τήν τάση νά διασπώνται σέ μικρές ομάδες οί όποιες πεισματικά έμμένουν στις προτάσεις τους καί άρνοΰνται όποιαδήποτε συνεργασία, παραχώρηση ή τούλάχιστον μικρή χρονκά ομόνοια προκειμένου νά έπιτύχουν τον σκοπό τους. Αναλώνονται σέ άτέρμονες συζητήσεις καί διαμάχες χάνοντας τή ζωή κάτω άπό τά πόδια τους καί παραμένουν διαιρεμένοι έως ότου έμφανισθεί μία ομάδα μαμελούκων πιστών στον μουφτή τους καί άποκτήσουν άμεσα καί άβίαστα έδρες στο «κυνοβούλιο», όπως είναι άναμενόμενο στις επόμενες κιόλας εκλογές ότι θά ύπάρχη αλβανικό και μουσουλμανικό κόμμα εντός βουλής, ένώ δεκάδες έθνικοφρόνων κομμάτων μέ άξιόλογα άτομα τσακίζονται έπί σειρά έτών στά κάγγελα της βουλής χωρίς νά μπορούν νά μπουν μέσα.

Οι Έλληνες πρέπει νά άρχίσουν νά σκέφτονται· άφοΰ δέν επιτυγχάνουν στις προσπάθειες συνεννοήσεως και παράλληλα έχουν άπαξιώσει τό πολιτικό σύστημα τό όποιο θέλουν και νά καταργήσουν, τό μόνο που χρειάζονται είναι νά έπιτύχουν κάποιο είδος όμονοίας, συνεννοήσεως. Αύτό επιτυγχάνεται χωρίς κόπο μέ κοινή άπόφαση. Τήν αποχή. Τό κράτος σέ αύτήν τήν περίπτωση, δέν θά είναι σέ θέση νά διακρίνη ποιά κόμματα δέν συμμετείχαν καί ποιοι άπεΐχαν, τί πίστευαν, τί σκάφτηκαν, πώς συνεννοήθηκαν καί θά τό έκλάβουν σάν κοινή άντίδραση.

Τί σημαίνει όμως κοινή άντίδραση ενός λαού; Σημαίνει «ομόνοια» σέ κάτι, άνεξαρτήτως τών διαφορετικών «πιστεύω» αύτό είναι μία ένδειξη συνοχής καί είναι άκριβώς αύτό πού φοβούνται καί τρέμουν οί δυνάστες μας καί κατ’ έπέκτασιν καί τό θηρίο. Δέν τούς άρέσει καθόλου ή «μάζα» νά άρχίση νά αύτοσυνειδητοποιεΐται διότι θά καταλάβη ότι αποτελεί τό 99% καί έχει άπεριόριστη δύναμη συγκριτικά μέ τό 1% καί τότε θά άρχίσουν νά ενεργούν άνεξέλεγκτα γιά τό θηρίο.

Επιτρέψτε μου νά σάς θυμίσω τον Zbigniew Brzezinski στις 20 Μαίου 2010 στο Toronto όπου έξέφρασε τους φόβους του ότι έχει έπιτελεσθεΐ παγκόσμια αφύπνιση. Αύτό φοβούνται.
“Zbigniew Brzezinski giving the CFR branch in Montreal a presentation discussing world government and his fears of the mass global awakening that has taken place”. Επίσης παραδέχθηκε σέ άλλη ομιλία του: “Americas world domination is no longer possible” καί αύτό έξ αιτίας τής άφυπνίσεως όλο και περισσοτέρων άνθρώπων στά χρηματοπιστωτικά καί γεωπολιτικά θέματα.

Οί παρατηρητές τους και τά μέσα τους έχουν συγκεκριμένο τρόπο που λειτουργούν, έχουν μελετήσει πολύ περισσότερο άπό τον καθένα μας τις αντιδράσεις τού κόσμου, Stanford, Tavistock, πέιραμα Milgram, είναι άπό τά λίγα άλλά αρκετά νά γνωρίζουμε ότι ή άνθρωπογνωσία πού κατέχουν ξεπερνάει τις δυνατότητάς μας και μία εύθεία αντιπαράθεση δέν θά μπορούσε νά έπιφέρη ικανοποιητικό αποτέλεσμα. Αύτό που έχει μείνει είναι ό,τι συνέβαινε και στο παρελθόν· αντάρτικο, ανορθόδοξος πόλεμος, άλλά και πάλι όχι μέ τον τρόπο πού γνωρίζουν έκείνοι.

Ή διαφορά μπορεί νά έπιτευχθή μέ «άρνητικό» τρόπο ένεργείας. Θά κάνουμε (προσποιηθοϋμε), ότι είμαστε συνεννοημένοι, χωρις όμως νά έχουμε επικοινωνήσει, χωρις νά γνωρίζουν έκείνοι πώς ένεργοϋμε, θά άφήσουμε νά πιστεύουν ότι έχουμε έπιτύχει μία έπικοινωνία που δέν έντοπίζεται και φυσικά δέν θά χρειαζόμαστε δισεκατομμύρια πληκτρολογήσεις γιά νά πείσουμε τον καθένα γιά τά ύπέρ ή τά κατά κάποιας ιδέας βομβαρδιζόμενοι άπό τις κλασσικά έπαναλαμβανόμενες άντιδράσεις άνασφαλών άνθρώπων ή έμμισθων πρακτόρων τοϋ διαδικτύου, μέ τήν έφαρμογή μιας άπλής διαδικασίας: τής αποχής αγορών που στερεί τήν τροφή τοϋ θηρίου.

Έν κατακλείδι έπικοινωνείστε χωρίς νά έπικοινωνεΐτε, συνεννοηθείτε χωρίς λόγια, συμφωνείστε χωρίς νά χρειάζεται νά διαλεχθείτε, μπορεί νά τό κάνετε γιά τούς ίδιους, άλλους ή διαφορετικούς λόγους ό καθένας, μπορεί οί παράμετροί σας νά είναι τελείως διαφορετικές, ένδέχεται νά είστε πιο συνεπείς άπό άλλους, ύπάρχει πιθανότητα νά νομίζετε ότι εισαστε λίγοι, ϊσως όμως νά άνακαλύψετε στήν πορεία ότι έχετε αρχίσει νά έπικοινωνεΐτε σέ ένα άλλο επίπεδο άς τό ονομάσουμε χάριν τής συζητήσεως σέ άνώτερο, άκόμη άποκαλέστε το καί μεταφυσικό, τό ϊδιο ϊσως πού λειτούργησε καί μέ τούς 100 πιθήκους πού έπλεναν τις γλυκοπατάτες τους, άλλωστε άναλογιστεΐτε: τί έχετε νά χάσετε;

Όμως ποτέ δέν ξέρετε τί έχει μία πόρτα άπό πίσω έάν δέν τήν ανοίξετε, όπως δέν θά ξέρετε τί θά γινόταν έάν δέν προσπαθούσατε· κι όμως άκόμη κι αύτό θά σάς δώσω: ϊσως νά αίσθάνεσθε μία ύποβόσκουσα ένοχή έξ αιτίας τών έπανειλημμένων δημοσιεύσεων τοϋ «γιατί δέν αντιδρούν οί Έλληνες;» καί κάθονται στον καναπέ. Μέ αύτόν τον τρόπο βέβαια δέν έπιτελεΐται κάποια θεαματική αντίσταση (όπως τήν έχουμε στο μυαλό μας), άλλά είναι αύτή πού έχουμε τή δυνατότητα νά κάνουμε τώρα καί όταν κάνεις ό,τι μπορείς, κάνεις αύτό πού πρέπει.

@ Τάσος Πατεράκης

Από συζήτηση στο facebook

«Τη στιγμή που γίνεται αποδεκτή στην κοινωνία η ιδέα ότι η ιδιοκτησία δεν είναι εξίσου ιερή με τους θεϊκούς νόμους, αρχίζει η αναρχία και η τυραννία» ανέφερε ο Αμερικανός ιστορικός Henry Adams πολύ πριν ξεσπάσουν οι οικονομικές κρίσεις στις ΗΠΑ. «Η ιστορία μας διδάσκει ένα πράγμα, πως ιδιοκτησία και πολιτισμός είναι άρρηκτα συνδεδεμένοι» είχε πει ο Ιταλός οικονομολόγος Ludwig von Mises. Δυστυχώς όμως ο πολιτισμός της Ευρώπης φαίνεται πως επιστρέφει στην εποχή που η κατοχή ιδιοκτηρίας ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με τη Φεουδαρχία. Στο Μεσαίωνα όπου όλη η ακίνητη περιουσία μιας χώρας και οι ζωές των ανθρώπων ήταν στην κατοχή των βασιλιάδων. Όταν ο βασιλιάς μιας χώρας ήθελε χρήματα, επέβαλε έκτακτους φόρους τους οποίους άρπαζε με τη βία από τους υπηκόους του χρησιμοποιώντας οπλισμένους μισθοφόρους καβαλάρηδες. Για όποιον δεν πλήρωνε υπήρχε το μαστίγιο, η φωτιά και η φυλακή.

Επιστρέφοντας σ΄αυτή την εποχή όπου τα δικαίωμα του πολίτη στην ιδιοκτησία όπως τουλάχιστον αυτό οριζόταν στην Αρχαία Ελλάδα δεν έχει καμία σημασία, τα «κοράκια» ή «γύπες» των αγορών (vulture funds) έχουν βάλει στο στόχαστρο την Ελλάδα. Υπενθυμίζουμε εδώ πως στην Αρχαία Ελλάδα οι πολίτες διακρίνονταν από τρία βασικά χαρακτηριστικά: κατοχή γης, κατοχή πολιτικών δικαιωμάτων και η συναφής με αυτά καταγωγή από πολίτες γονείς. Κατανοούμε, λοιπόν, πως η έγγεια ιδιοκτησία ήταν αποκλειστικό προνόμιο των ελεύθερων πολιτών, άμεσα συνδεδεμένο με την ιδιότητα του πολίτη γι’ αυτό και οι Έλληνες αγωνίζονταν υπερ βωμών και εστιών.

(να ενταχθείς στις κινήσεις κατά των πλειστηριασμών, νερού, κλπ …) ΕΙΝΑΙ ΟΛΕΘΡΙΟ ΛΑΘΟΣ το να μπαίνει κάποιος σε «αντιστασιακές πρωτοβουλίες» γιατί δεν πετυχαίνει απολύτως τίποτε. Άλλωστε υπάρχουν και τα τσοπανόσκυλα. Σκέψου ότι οι κοπριές έδωσαν στο ΠΑΣΟΚ πάνω από 1.000.000 ευρώ σε 2-3 ημέρες και τους χαρίστηκαν πάνω από 250.000.000 ευρόπουλα με την ΑΛΛΑΓΗ ΑΦΜ. Σε αυτές τις «αντιστασιακές πρωτοβουλίες» ο λειτουργικός αναλφαβητισμός, ειδικά ως προς το πώς λειτουργεί το σύστημα … Μαφιόζικο σύστημα, είναι σχεδόν καθολικός.

Ποτέ δεν χτυπάς το μαχαίρι που έρχεται καταπάνω σου, είτε με το σώμα σου, είτε με το χέρι σου, ΠΟΤΕ, απλά σκύβεις και τραβάς το χαλί.

Το 2007 έγραφα …και πολύ αργότερα το υιοθέτησαν σαν απονενοημένο διάβημα, ας κλείσουμε μια τράπεζα ή μία εταιρία πετρελαιοειδών ή μια αλυσίδα πολυκαταστημάτων κλπ. Πως; Με τον πολύ απλό τρόπο να μην ξαναπατήσει ΚΑΝΕΝΑΣ εκεί. Να μην αγοράσει κανένας βενζίνη από την συγκεκριμένη εταιρία, να πάρει τις καταθέσεις του και να κλείσει τους λογαριασμούς του από την συγκεκριμένη τράπεζα και να μην ξαναψωνίσει από το συγκεκριμένο πολυκατάστημα.

Μάλιστα στις εκλογές να μην ξαναψηφίσει ΚΑΝΕΝΑΣ. Δεν απαιτεί τίποτε το ιδιαίτερο μια τέτοια δράση (αδρανοποιεί και τα τσοπανόσκυλα και το κράτος) το μόνο που απαιτεί είναι ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟ ΛΟΓΙΚΟ ΜΥΑΛΟ. Και πόσοι έχουν ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟ ΛΟΓΙΚΟ ΜΥΑΛΟ; Το 1% του 5% -οι υπόλοιποι είναι κοπριές. Σε αυτές τις κοπριές βασίζεται και η ΜΑΦΙΑ για να κυβερνάει. Γι’ αυτό κάθε «αντιστασιακή, αναρχική του κώλου δράση» όχι απλώς ελέγχεται ΑΠΟΛΥΤΑ αλλά είναι δημιουργημένη από τους ίδιους κύκλους καταπίεσης κι ελέγχου.

ΞΕΡΟΥΝ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΤΙ ΚΑΝΟΥΝ, δεν έχουν μονάχα και το πεπόνι και το μαχαίρι αλλά το μποστάνι ολόκληρο … κι αν του πεις αυτού του “δύστυχου” έλα να σου δείξω πως να μην εξαρτάσαι από την ΤΡΑΠΕΖΙΚΗ ΜΑΦΙΑ θα σε πλακώσει και στο ξύλο (κι όχι μόνο λεκτικά) άξιοι λοιπόν της αμάθειας και της μοίρας τους που όπως βλέπουμε μόνο καλή δεν είναι.

ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ ΣΑΣ ΛΟΙΠΟΝ ΚΑΙ ΚΑΛΟΦΑΓΩΤΟΙ

@Ηω Αναγνώστου /2017-12