Δυό λόγια γιά τους πρόσφατους σεισμούς Λέσβου καί Κώ

Δυστυχώς, γιά το ότι ο σεισμός της Λέσβου θ’ αποκτούσε καί παρέα, επαληθεύτηκα με τον πλέον δραματικό τρόπο. Δυστυχώς (δίς), χρειάστηκαν νεκροί γιά να στεριώσει το γεφύρι της γνώσης. Εννοώ, ότι αν αποστασιοποιηθούμε από τα συναισθήματα, μπορούμε να βγάλουμε κάποια συμπεράσματα… ώστε ν’ αποφύγουμε τους επόμενους (νεκρούς).

Εξ αρχής ήταν φανερό πως οι σεισμοί αυτοί είχαν τεχνητό αίτιο, όχι φυσικό. Θες το Χάαρπ, θες διάφορα -πλέοντα στην περιοχή- πλοία που κάνουν έρευνες γιά πετρέλαιο (κι επομένως, ισχυρούς ηχοβολισμούς), πάντως το αίτιο ήταν τεχνητό – έστω κι αν όλοι το καταλάβαιναν από ένστικτο καί μόνον. (Αλλά κι εκείνο το εστιακό βάθος, ρέ παιδί μου!… Κολλημένο στα 10-12 km!!!)

Όμως, μετά από το σημερινό άρθρο η ενστικτώδης βεβαιότητα θα γίνει απολύτως λογική καί συνειδητή.

Όσον αφορά εμάς, οι συγκεκριμένοι σεισμοί (καί μετασεισμοί) επιδέχονται δύο αναλύσεις:

• Μία, η καθαρά μαθηματική – με σκοπό την ανάδειξη χρονοσειρών καί «νοητών σχημάτων» (patterns), καί φυσικά την εξαγωγή συμπερασμάτων.
• Καί μία η «μεταφυσική». (Βλέπετε, «αυτοί» δεν κάνουν τίποτε απολύτως χωρίς τελετουργία.)

Σήμερα θ’ ασχοληθούμε με τη δεύτερη. (Ελλείψει χρόνου ν’ αναπτύξω την πρώτη.) Πάντως, όποιος θέλει να δοκιμάσει την αναλυτική του (μαθηματική) ικανότητα, το ακριβές αρχείο των σεισμικών δεδομένων βρίσκεται εδώ.

Η «μεταφυσική» ανάλυση, τώρα, τέτοιων γεγονότων, χωρίζεται κι αυτή σε κάποιους τομείς. Θα δούμε μαζί τους εξής τρείς:

• Την αστρολογική.
• Την αστρονομική.
• Τα αριθμητικά «αποκρυφιστικά» κόλπα σε χώρο καί χρόνο. (Τα οποία δεν πρέπει να συγχέονται με τις μαθηματικές κατανομές, χρονοσειρές, κτλ που ανέφερα παραπάνω. Εδώ μιλάμε γιά απλές πράξεις αριθμητικής.)

Πάμε.

(α) Αστρολογική ανάλυση

Γιά όποιον θέλει να μελετήσει από μόνος του, το αρχείο (η αστρολογική «εφημερίς») βρίσκεται εδώ. Προσωπικώς δεν θα επιμείνω καθόλου στον τομέα, διότι δεν είδα τίποτε αξιόλογο. Δηλαδή, κάτι συζυγίες της Σελήνης με τον Πλούτωνα, κτλ, δεν μου λένε πολλά πράγματα.

Υπόψη, τόσο στο αρχείο σεισμικών δεδομένων, όσο καί στις αστρολογικές «εφημερίδες», οι ώρες δίδονται σε «παγκόσμια ώρα» (UTC, αυτή που παλιά λεγόταν «ώρα Γκρήνουϊτς»). Αυτή είναι τρείς ώρες πίσω από τη θερινή ώρα Ελλάδος, καί δύο από τη χειμερινή.

(β) Αστρονομική ανάλυση

Αλήθεια, τί ακριβώς ψάχνουμε μέσα στην απειρία των άστρων; Καλή ερώτηση! Πάντως, αν έχουμε διαβάσει τα εκτενή αναλυτικά άρθρα του Ρίτσαρντ Χόγκλαντ καί των συνεργατών του (εδώ), ξέρουμε πως ψάχνουμε ένα συγκεκριμένο σύνολο άστρων, σε συγκεκριμένες αζιμουθιακές γωνίες. Τα άστρα αυτά είναι κυρίως ο Σείριος κι ο Βασιλίσκος, καί δευτερευόντως ο Κρόνος, ο Ήλιος, η Σελήνη, καί ίσως κάποια άστρα του Ωρίωνα, ή του Δράκοντα, ή καναδυό άλλων αστερισμών. Οι δε γωνίες (πάνω ή κάτω από τον ορίζοντα) είναι κυρίως οι 19.5° καί οι 33°, καί δευτερευόντως οι 30°, 36°, 39°. Στη συγκεκριμένη ανάλυση, καμιά φορά υπεισέρχονται καί οι εκλείψεις Ηλίου/Σελήνης, ή οι διελεύσεις πλανητών μπροστά από τον Ήλιο. Ο δε Γκόρο Αντάτσι στο συγκεκριμένο μοντέλο εισάγει καί κάποιες (αστρονομικές) ευθυγραμμίσεις του Ηλιακού μας Συστήματος, κυρίως την: Ερμής-Ήλιος-Αφροδίτη.

Γιά να δούμε, όμως, τί είχαμε.

i. Σεισμός Λέσβου

Τα δεδομένα του κυρίως σεισμού είναι ετούτα εδώ:

(Το επίκεντρο φαίνεται στην κάτω αριστερή γωνία του παραθύρου δεδομένων.)

Στον ουρανό, την ίδια στιγμή είχαμε (από το Στελλάριουμ) :

Καί… ώωωωπππ!!! Τί βλέπουμε εδώ; Όχι μόνον τον Σείριο στις 33° πάνω από τον ορίζοντα, αλλά καί σε αζιμουθιακό μήκος ακέραιο πολλαπλάσιο (δεκαπλάσιο) των 19.5°!!!!!!! (Παραδίπλα, κάπου στις 32° καί κάτι ψιλά, βλέπουμε καί τον Ρίγκελ του Ωρίωνα.) Καθαρή τελετουργία το λοιπόν.

– Μά, ρέ Εργοδότη, δεν βλέπουμε ακριβώς 33 μοίρες!

Σωστό. Την απόκλιση αυτή θα τη συζητήσουμε παρακάτω.

Σημειωτέον ότι λίγο παραδίπλα είχαμε…

…τον Ήλιο ανάμεσα στα κέρατα του Ταύρου. Πράγμα που μας φέρνει στο νού το πρόσφατο περιστατικό με τους βλάκες της Ισπανίας, που βάλανε φωτιά στα κέρατα του ταύρου κι αυτός αυτοκτόνησε. (Ο Ήλιος είναι η κατ’ εξοχήν φωτιά.) Κάποιους μήνες νωρίτερα φέτος, όμως, καί στη Μυτιλήνη σφάξανε ταύρο στο θρησκευτικό πανηγύρι του Ταξιάρχη, ενώ η σφαγή αυτή είχε απαγορευτεί.

Τα παραπάνω απλά τα σημειώνω, διότι η συγκεκριμένη ανάλυση συμβόλων καί κρυμμένων patterns (καί συσχετισμών) μας πάει πάαααααρα πολύ μακριά – καί γι’ αυτό θα την αποφύγω. Όποιος θέλει, όμως, δοκιμάζει. Σημειώστε, ακόμη (καί γιά να δυσκολέψω το ερευνητικό μοντέλο), ότι το άρθρο γιά τους Ισπανούς νομπελίστες (από μυαλά) στον σύνδεσμο που δίνω έχει ημερομηνία 27/07/2017, χωρίς όμως να ξέρουμε πότε ακριβώς έλαβε χώραν το περιστατικό. Πάντως, τη συγκεκριμένη ημερομηνία υπήρχε άλλη «φωτιά» ανάμεσα στα κέρατα του Ταύρου: η Αφροδίτη.

Καί γιά να δυσκολέψουμε ακόμη περισσότερο τους επίδοξους ερευνητές, στις 28 Ιουλίου (με την αβεβαιότητα +/- 2 ημερών της αναγωγής των αρχαίων ημερομηνιών σε σημερινές) κορυφωνόταν η γιορτή των Παναθηναίων.

Πρίν κλείσω, παρόμοια αστρονομική έρευνα γιά τις συντεταγμένες του Haarp δεν απέδωσε τίποτε.

Συνεχίζουμε.

ii. Σεισμός Κώ

Τα δεδομένα:

Περίπου ίδιο σεισμικό βάθος με τη Λέσβο, καί…

…αριθμητικό μέγεθος κύριου σεισμού σε χρυσή αναλογία (6.18), ακριβώς ίδιο με τον της Λέσβου!!!!!!!!

Καί …ΔΕΝ κρύβεται τεχνητό αίτιο πίσω καί από τους δύο σεισμούς! Μπάααα, ιδέα σας!!!

Κοιτάζουμε καί τον ουρανό:

Καί ιδού ο Βασιλίσκος στις 33° κάτω απ’ τον ορίζοντα! (Με μικρή απόκλιση πάλι.) Κι εκεί κοντά (σε ύψος) Ήλιος, Άρης, Ερμής. Ξανά καθαρή τελετουργία, λοιπόν.

Την ίδια στιγμή, στην τοποθεσία του Haarp (11 ώρες πίσω από την ώρα Ελλάδος), είχαμε τον Σείριο στις -34°.

iii. Γιατί η απόκλιση από τις «ιδανικές» 33°;

Το μεν αζιμούθιο στις 33° του Σείρου στη Λέσβο (όπως μας λέει το Στελλάριουμ πάλι) το έχασαν «αυτοί» γιά 4 (τέσσερα) πρώτα λεπτά της ώρας , το δε του Βασιλίσκου στην Κώ πάλι γιά 4′!!!!!!!

Καί στις δύο περιπτώσεις, οι σεισμοί άργησαν τέσσερα λεπτά.

Αυτή η απόκλιση μας λέει πολλά. Πάρα πολλά.

Η πρόκληση σεισμών με το Haarp, επομένως, (συμπεραίνουμε πως) επισυμβαίνει ως εξής:

Η μελέτη της στρωματογραφίας του πλανήτη μας (μιά εισαγωγή, εδώ – στα 10 km εστιακό βάθος βρισκόμαστε στην «κρούστα», στον εξώτατο φλοιό της λιθόσφαιρας καί του πλανήτη), δείχνει πως, όσο βαθύτερα πάμε, τόσο υψηλότερες είναι οι θερμοκρασίες καί οι πιέσεις. Που σημαίνει πως τόσο περισσότερο ανεβαίνει καί ο ιονισμός (δηλ. το εκδηλωνόμενο ηλεκτρικό φορτίο) των πετρωμάτων. Πράγμα που βλέπουμε στις εκρήξεις ηφαιστείων, όπου πολλοί αυτόπτες μάρτυρες μιλάνε γιά «αστραπές». Λογικό, διότι με τις εκρήξεις τα πετρώματα καί η λάβα εκφορτίζονται – καί κάθε ηλεκτρική εκφόρτιση πετάει έξω φωτόνια, δηλ. προκαλεί φωτεινά φαινόμενα.

Λοιπόν, το Haarp κάνει το εξής: εστιάζει εκεί που θέλει σε γεωγραφικές συντεταγμένες (μήκος / πλάτος / βάθος – μή ρωτάτε τώρα πώς το καταφέρνει, διότι η σχετική ανάλυση ξεφεύγει κατά πολύ), κι αρχίζει την ακτινοβόληση της συγκεκριμένης περιοχής με τα ραδιοκύματά του. Τώρα, όσο περισσότερο ανεβαίνει η συχνότητα μιάς ακτινοβολίας, τόσο μεγαλύτερη ενέργεια έχει (ανά μονάδα εκπεμπόμενης ισχύος), καί τόσο μεγαλύτερη πιθανότητα έχει να «κλωτσήσει» ηλεκτρικά φορτία εκτός ισορροπίας, άρα να ιονίσει τον στόχο. Τα 50-100-200 MHz του Haarp ίσως να μην καταφέρνουν πολλά πράγματα στον ιονισμό, όμως οι συχνότητες από τα διακροτήματα ανεβαίνουν πολύ, καί επιτυγχάνουν να γεμίσουν την περιοχή του στόχου ελεύθερα ηλεκτρικά φορτία.

Όταν τα φορτία αυτά περάσουν μιά «κρίσιμη συγκέντρωση» (δηλ. μιά κάποια αριθμητική τιμή), τότε, όπως ξέρετε, τα ομώνυμα απωθούνται. Καί φτάνει κάποια στιγμή, που… κτάνγκ!… τα πετρώματα αλληλοαπωθούνται με τρομερή δύναμη (διότι ο ηλεκτρομαγνητισμός δεν είναι παίξε-γέλασε από δύναμη), το γεωλογικό στρώμα της περιοχής διαρρηγνύεται βιαιότατα, καί η τελική συνέπεια είναι η πρόκληση ενός σεισμού.

Συμπεραίνουμε, λοιπόν, πως οι λεβέντες του Haarp έχουν υπολογίσει πολύ καλά όλες τις παραμέτρους, εκτός από μία: την ακριβή τιμή «κρισίμου συγκεντρώσεως» των ηλεκτρικών φορτίων. Καί τούτο, διότι δεν ξέρουν την επακριβή σύσταση των πετρωμάτων στο υπέδαφος της Ελλάδας, αλλά απλά την υποθέτουν. (Με αρκετά καλή προσέγγιση, ομολογουμένως.)

Συμπεραίνουμε, ακόμη, πως δεν έχουν «δεί» τη γεωλογική σύσταση σε τόσο βάθος. Η δε φτηνή δικαιολογία πως δήθεν ψάχνουν γιά πετρέλαιο, καί ναί ρέ αδερφέ, τυχαίνει πότε-πότε καί κανένας σεισμός με θύματα, δεν ευσταθεί διόλου, διότι τα βάθη εξορύξεων είναι σαφώς μικρότερα. (Βλέπε πχ εδώ. Αν καί δεν αναφέρει τη μονάδα μετρήσεων, προφανώς είναι χιλιόμετρα καί όχι μίλια.)

Εν πάσει περιπτώσει, απόκλιση-ξεαπόκλιση, οι λεβέντες μας δίνουν το στίγμα τους κατακάθαρα. Πιό καθαρά δεν γίνεται! Πρόκειται γιά πιστοποιημένους γκάνγκστερς καί φονιάδες. Κι ο σκοπός τους; είπαμε: να διώξουν τους Έλληνες του ανατολικού Αιγαίου από τον τόπο τους.

(γ) «Αποκρυφιστική» αριθμητική σε χώρο-χρόνο

Ο σεισμός της Κώ μας δίνει ένα ακόμη σαφές ίχνος: πρόκειται γιά την περίφημη ημερομηνία της 20ης Ιουλίου, η οποία θεωρείται ως η ισχυρώτερη «πύλη» του χρόνου. (Τώρα… αν είναι χωρική πύλη, χρονική, καί τα δύο, ή πού οδηγεί, ας τ’ αφήσουμε, διότι ξεμακραίνουμε.) Αν θυμάμαι καλά, στους αρχαίους Αιγύπτιους ήταν γνωστή ως duat, καί θεωρούσαν ότι σ’ αυτήν γεννιούνται οι καλοί φαραώ.

Τέλος πάντων, ως κύριες «πύλες» στον χρόνο θεωρούνται:

• Η 20η Ιουλίου, τυπικά καί είσοδος του Ηλίου στον Λέοντα. (Ένωση των κεφαλών των φιδιών του κηρυκείου.)
• Η αντίθετή της, η 20η Ιανουαρίου, τυπικά καί είσοδος του Ηλίου στον Υδροχόο. (Ενώνονται οι ουρές των αναφερθέντων όφεων.)
• Οι ισημερίες (21/03, 21/09).
• Τα ηλιοστάσια (21/06/ 21/12).
• Η 12η καί η 13η Αυγούστου, κυρίως η δεύτερη. (Μάχη του Μαραθώνα, πείραμα της Φιλαδέλφειας καί στις δύο.)
• Φυσικά δεν ξεχναμε και τον «Σταυρό των μαγισσών»,δηλαδή Πρωτομαγιά,1η Αυγούστου,31 Οκτωβρίου[νύχτα των νεκρών στο Μεξικο]και 1η Φεβρουαρίου

Συν μερικές δευτερότερες, όπως πχ η 1η Σεπτεμβρίου (1η Ινδίκτου, αρχή εκκλησιαστικού έτους), ή οι τελευταίες μέρες του Αυγούστου, 25-31/08. (Πρόκειται γιά τις 5-6 μέρες που «περίσσευαν» από τον τέλειο αριθμό των 360 ημερών ανά έτος, οπότε -κυρίως στην Αλεξάνδρεια- θεωρούνταν δυσοίωνες, καί καλές μόνο γιά γλέντια – κι όχι γιά σοβαρή εργασία. Δεν είναι τυχαίο ότι ακριβώς στις μέρες αυτές έκανε η Σαλώμη το διαβόητο στριπτήζ της.)

Λεπτομέρεια: Ενώ στην Κώ είχαμε 21 Ιουλίου τη μέρα του σεισμού, στο μέρος του Haarp (11 ώρες πίσω απ’ την Ελλάδα) είχαμε ακόμη 20η Ιουλίου.

[δ]. ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΒΗΜΑ

Τα παραπάνω δεν τα γράψαμε γιά να περνάει η ώρα. Είναι ακριβώς ο τρόπος που σκέπτεται ο εχθρός. Είναι ο τρόπος που σκέφτονται κι ενεργούν “αυτοί”. Επομένως, με βάση τα προλεχθέντα, θα προσπαθήσουμε να μαντέψουμε το επόμενο βήμα τους.

Λοιπόν, αυτό είναι σχετικά απλό, θα έλεγα: κάνουμε μιά προέκταση της ευθείας που συνδέει τα δύο σεισμικά επίκεντρα, καθώς καί μία ακόμη προέκταση της “ευθείας” του χρόνου. Το θέμα είναι, πόσο μεγάλη; Με ποιά αναλογία;

Παρένθεση: ξαναλέω ακόμη μία φορά (προς χάριν διαφόρων διαδικτυακών εξυπνάκηδων) ότι αυτό που κάνω, δεν είναι “προφητείες”. Είναι Μαθηματικά το πολύ Γυμνασίου. Απλή, καθαρή, μαθηματική λογική. ΛΟ-ΓΙ-ΚΗ. Τώρα, όποιον δεν το καταλαβαίνει, καί νομίζει ότι μιλάω με το Άγιο Πνεύμα (ή με το μαντείο των Δελφών, ή με τους Ψίψιλον, ή ξέρω ‘γώ) καί δίνω στον πεινασμένο λαό έτοιμες αλήθειες εξ αποκαλύψεως, δεν μπορώ να τον βοηθήσω. Ίσως μαζί του να καταφέρει τίποτε κανένας εξειδικευμένος παιδοψυχολόγος.

Τα ίδια ισχύουν καί γι’ άλλους πιθανούς βλάκες, που τυχόν θα πουν ότι δήθεν διασπείρω ψευδείς φήμες. Στο συνεργείο μυαλών καί τούτοι, πάραυτα!

I. στον χώρο

Πάμε στο Γκούγκλ Έρθ καί συνδέουμε τα δύο σεισμικά επίκεντρα.

Αυτή η ευθεία είναι περίπου 235 χιλιόμετρα. Την προεκτείνουμε προς νότον. (Διότι είπαμε: το σκεπτικό είναι να τρομάξουν όλους τους Έλληνες του ανατολικού Αιγαίου / να κάνουν ζημιές στα ακίνητά τους / να τινάξουν στον αέρα την τουριστική σαιζόν.) Εάν την προεκτείνουμε άλλο τόσο, δηλ. άλλα 235 km, τότε πέφτουμε σε σημείο της θάλασσας πολύ μακριά από κατοικημένα νησιά μας.

Άρα, δοκιμάζουμε να προεκτείνουμε κατά χρυσή αναλογία, δηλ. 235×1.618 = 380.23 km. (145 km πιό νοτιοανατολικά, δηλαδή.)

Πάλι πέφτουμε σε θάλασσα, αλλά αρκετά κοντά στη Ρόδο (περίπου 30 km από την πλησιέστερη ακτή νότια του νησιού) κι επάνω σε -κάτι σάν- υποθαλάσσιο ρήγμα ( ; ), οπότε ένας σεισμός 6.18 Ρίχτερ θα κάνει αρκετή ζημιά.

Η εικόνα “τελικού σημείου προεκβολής” είναι αυτή:

Παρατηρούμε ότι ένας σεισμός με αυτό το επίκεντρο θα ταρακουνήσει γερά Ρόδο καί Κάρπαθο. Πλην όμως, αν προεκτείνουμε την αρχική ευθεία όχι κατά 1/φ, αλλά κατά 1/(φ^2), δηλαδή κατά 90 km περίπου, τότε πέφτουμε περίπου εδώ:

Δηλαδή στο (βορειοδυτικό) έδαφος της Ρόδου, οπότε θα γίνει το έλα να δείς… καί παρομοίως θα έχουμε καταστροφή (σχετικά με την προηγούμενη εκδοχή) σε περισσότερα Ελληνικά νησιά, κείμενα προς τα βόρεια/βορειοδυτικά.

Άρα, ποιά προέκταση από τις δύο θα διαλέξουμε;

Δεν το γνωρίζω. Όμως, η προέκταση της “ευθείας” του χρόνου ίσως μας δώσει την απάντηση.

II. στον χρόνο

Ο σεισμός της Λέσβου έγινε την 12η Ιουνίου 2017, κι ο της Κώ την 21η Ιουλίου. Απόσταση μεταξύ τους, 39 μέρες, ή ακριβέστερα (υπολογίζοντας καί τις ώρες) 38.42 . Επομένως, εάν προεκτείνουμε πολλαπλασιάζοντας με 1.618, τότε η ημερομηνία που προκύπτει είναι 23.74 μέρες (δηλ. 23 μέρες καί 18 ώρες) μετά την 21η Ιουλίου (στις μιάμιση τα ξημερώματα θερινή ώρα Ελλάδος), άρα βγαίνουμε στην 12η Αυγούστου, στις 19:30′ το απόγευμα. Μάλιστα…

Το πιό εντυπωσιακό ( ; ), βέβαια, είναι πως ξαναπέφτουμε σε “πύλη”!!!

Όμως, μιά στιγμή! Η 20η Ιουλίου είναι “πύλη”, εντάξει, αλλά η 12η Ιουνίου δεν είναι. Χμμμμ… σωστό. Αλλά σκέπτομαι ότι εδώ έχουμε ακόμη ένα παιχνιδάκι “αυτών”, που ονομάζεται “κατοπτρισμός”. “Καθρεφτίζοντας”, λοιπόν, τα ψηφία της 12ης (Ιουνίου), μας βγάζει 21. Τόσο το θερινό ηλιοστάσιο, δηλαδή (“πύλη” κι αυτό), όσο κι ο σεισμός της 21ης Ιουλίου στην Κώ.

Παρένθεση: υπάρχει ακόμη ένα λίαν ενδιαφέρον 21, η 21η Αυγούστου 2017. Δεν ξέρω αν έχει ή δεν έχει σχέση με τα δικά μας, πάντως, πρόκειται γιά ολική έκλειψη Ηλίου στις ηπαπάρα, δηλαδή αυτήν εδώ:

Παρατηρούμε ακόμη πως …ξεφυλλίζουμε μιά “μαργαρίτα”…αν θέλετε, έχουμε καθρέφτη καί είδωλο συνέχεια – διαδοχικά: 12 (/06), 21(/07), 12 (/08), 21 (08)… Πολύ παράξενο παιχνιδάκι, θα έλεγα.

Εν πάσει περιπτώσει, κρατάμε το πρώτο πιθανό επίκεντρο, δηλ. τα 30 km ΝΑ της Ρόδου, καί την ημερομηνία καί ώρα 12/08/2017 19:30′ θερινή ώρα Ελλάδος. Μας έμεινε, όμως, ακόμη μία εκκρεμότητα.

III. στον ουρανο.

Ψάχνουμε για Σείριο καί Βασιλίσκο.

Γιά με τις 33° στον ουρανό της Ρόδου (στις 12 Αυγούστου 2017), ο Βασιλίσκος βρίσκεται στις +33° από τις 09: 58′ έως τις 10: 02′ (ανερχόμενος) καί από τις 17: 32′ έως τις 17:37′ (κατερχόμενος). Ο Σείριος από τις 08: 58′ έως τις 09: 10′ (ανερχόμενος) καί από τις 11:39′ έως τις 11:51′ (κατερχόμενος).

Εφ’ όσον δεν έχουμε κάποια συμφωνία με τα προηγούμενα, ας δούμε καί τις 19.5°. Σ’ αυτές, ο μεν Σείριος στις 07: 11′ / 13: 38′, ο δέ Βασιλίσκος στις 08: 52′ / 18:43′ . Εδώ, κάτι κάνουμε… οπότε συμπεραίνουμε πως το επικίνδυνο διάστημα είναι από 18:30′ μέχρι 20: 00′. Στο οποίο συμπεριλαμβάνεται καί η “υπερδιαστατική” ώρα 19: 47′. (Διότι η πραγματική “19.47” ώρα είναι κάπου στις 19: 27′. Πολύ κοντά στην αρχική μας πρόβλεψη, από την προεκβολή “ευθείας χρόνου”.)

Η αντίστοιχη έρευνα στις συντεταγμένες του Haarp (62° 23′ 32» βόρεια καί 145° 8′ 31 δυτικά) δεν απέδωσε κάποιο αποτέλεσμα. Εκτός του ότι στις 08: 30′ τοπική ώρα (11 ώρες πίσω από τη θερινή ώρα Ελλάδος) Βασιλίσκος, Ήλιος, Άρης, βρίσκονται μαζί λίγο πάνω από τον ορίζοντα της δύσης τους.

(ε] Επίλογος

Μακάρι να βγώ ψεύτης. Τίποτε άλλο.

Αν, όμως, όχι… τότε, όταν έρθ’ η ώρα, οι ένοχοι θα πληρώσουν. Στο πολλαπλάσιο

Το ιστολόγιο του ΕργΔημΈργ!